Jong gedrag (4)
Hi alle,
Mijn zoontje (4) is in september gestart op de basisschool. De leerkracht gaf aan dat ze een voortgangsgesprek wil. Daarin begon ze eigenlijk meteen “ ik vind dit vervelend om te zeggen, maar je zoon vertoont jong gedrag “. Ze benoemde bijv; speelt nog veel alleen ivm klasgenoten, kan tellen tot 8 (mijn zoon telt al tot 20), moeite met zichzelf aankleden, tijdens activiteit geeft hij er een eigen draai aan ipv de regels te volgen. Ik was eigenlijk een beetje verbaasd omdat we in november zitten en dit heel normaal gedrag is voor een 4 jarige. Hij maakt al vriendjes, en vind het erg leuk op school en vertelt er enthousiast over. Nou wil de leerkracht mijn zoon laten observeren zodat de leerkracht handvatten krijg hoe ermee om te gaan. Iemand een soortgelijke situatie meegemaakt?
Met dat observeren zou ik een beetje uitkijken. Wie komt dat doen en waar worden de bevindingen opgeschreven? Voor je het weet staat er van alles in een dossier waar jij niks van weet en blijft hem dat achtervolgen.
Dingen als zichzelf aankleden is iets wat hij thuis kan leren. Voor het gemak trek je hem op schooldagen dan wat makkelijks aan.
Oh ja, dat klinkt bekend. Van mijn jongste werd dat ook gezegd en daar heeft ze de hele basisschool wel last van gehad. Ze kon met net 5 al lezen en rekenen tot 20, maar heeft toch 2,5 jaar gekleuterd vanwege die sociaal-emotionele blabla. Uiteindelijk is ze altijd wel een beetje jong in haar gedrag gebleven, maar dat kun je ook constateren zonder er gelijk een issue van te maken (vind ik). Dochter heeft uiteindelijk maar één leerkracht gehad die haar goed vond zoals ze was, de rest had altijd wat te miepen over haar gedrag.
Oh, ik zie dat ik best wel negatief klink, maar achteraf bezien vond ik de school ook niet zo leuk. Toen ik me dat realiseerde, zat ze al in de bovenbouw dus dan ga je ook niet zo snel wisselen.
hoezo, hij gedraagt zich nog jong? Hij is 4, dan ben je ook nog jong. En iedereen is anders, de een wat sneller, dan de ander. Ik zou het niet doen, wat schiet je er mee op?
yasmijn27 schreef op 24-11-2024 om 21:30:
Met dat observeren zou ik een beetje uitkijken. Wie komt dat doen en waar worden de bevindingen opgeschreven? Voor je het weet staat er van alles in een dossier waar jij niks van weet en blijft hem dat achtervolgen.
Dingen als zichzelf aankleden is iets wat hij thuis kan leren. Voor het gemak trek je hem op schooldagen dan wat makkelijks aan.
Iemand vanuit school. Ja precies wat ik ook dacht. Ik zie op dit moment ook geen aanleiding om hem te laten observeren. Aan de andere kant denk ik “ zijn wij dan slechte ouders als wij dit niet willen “. Je wilt immers het beste voor je kind. Maar waar doe je goed aan
Als een ervaren leerkracht iets opvalt dan zou ik iemand mee laten kijken.
MMcGonagall schreef op 24-11-2024 om 21:31:
Oh ja, dat klinkt bekend. Van mijn jongste werd dat ook gezegd en daar heeft ze de hele basisschool wel last van gehad. Ze kon met net 5 al lezen en rekenen tot 20, maar heeft toch 2,5 jaar gekleuterd vanwege die sociaal-emotionele blabla. Uiteindelijk is ze altijd wel een beetje jong in haar gedrag gebleven, maar dat kun je ook constateren zonder er gelijk een issue van te maken (vind ik). Dochter heeft uiteindelijk maar één leerkracht gehad die haar goed vond zoals ze was, de rest had altijd wat te miepen over haar gedrag.
Oh, ik zie dat ik best wel negatief klink, maar achteraf bezien vond ik de school ook niet zo leuk. Toen ik me dat realiseerde, zat ze al in de bovenbouw dus dan ga je ook niet zo snel wisselen.
Elk kind is uniek en ontwikkeld zichzelf op eigen tempo. Als het verder niet belemmerd in ontwikkeling lekker laten gaan. Dat gevoel heb ik nu ook, dacht “ getsie dit is geen fijne start “. Herken wel wat punten die ze benoemd maar hij is nog maar net 4 en dat hoort er gewoon bij.
wat je omschrijft lijkt me perfect normaal van een kind van net aan 4?
Friezinnetje schreef op 24-11-2024 om 21:32:
hoezo, hij gedraagt zich nog jong? Hij is 4, dan ben je ook nog jong. En iedereen is anders, de een wat sneller, dan de ander. Ik zou het niet doen, wat schiet je er mee op?
Precies inderdaad. Ik weet ook niet zo goed welke handvatten de leerkracht moet krijgen na een observatie. Het is een ervaren leerkracht mijn zoon zal echt niet te eerste zijn geweest. Haar reactie was op het eind ook “ het komt uiteindelijk allemaal wel goed hoor “.
Roos57 schreef op 24-11-2024 om 21:49:
Als een ervaren leerkracht iets opvalt dan zou ik iemand mee laten kijken.
Ze is inderdaad ervaren. Ook zo kort na start op de basisschool?
Jeetje wat een gedoe! Hij is pas vier! Moet vast nog even wennen en inkomen.
Niet op ingaan en als het niet goed voelt, vast een beetje gaan kijken voor een andere school?
Zeespiegel schreef op 24-11-2024 om 21:52:
wat je omschrijft lijkt me perfect normaal van een kind van net aan 4?
Ja mij dus ook. Maar kennelijk denkt de leerkracht daar anders over.
Chantal88 schreef op 24-11-2024 om 21:58:
[..]
Ja mij dus ook. Maar kennelijk denkt de leerkracht daar anders over.
Geen vertrouwen in de leerkracht?
Waarom die afweer ?
Ik zou het niet als een bedreiging zien, maar als een kans om samen als juf en ouder naar je kind te kijken en als ouder zo ook invloed te hebben op hoe de juf hem ziet. Juist als je het zelf anders ziet is zo'n gesprek nuttig. Dan kan ze preciezer uitleggen wat ze bedoelt, kunnen jullie vertellen wat je thuis ziet en ben je misverstanden voor. Als bijv bij dat tellen de een het heeft over de telrij tot 20 opzeggen en de ander over synchroon tellen (dingen tellen) dan praat je al volledig langs elkaar heen. Als het over gedrag gaat dan heb je nog meer kans daarop, dus ik zou daar zeker wat uitgebreider over doorpraten. Vanuit wantrouwen in een loopgraaf gaan zitten kan altijd nog.
Over dat observeren zou ik even doorvragen wat ze ermee bedoelt (wie, wat, hoe, waarom) en je hoeft daar niet meteen ja of nee op te zeggen. 'Ik wil er even over nadenken' is ook een valide antwoord. Schiet er ook niet meteen van in de stress dat ze dossiers zouden gaan opbouwen of je kind diagnosticeren, zeker niet als ze het benoemt als zelf handvatten krijgen. Onze dochter is ook in groep 1 wel eens geobserveerd op school door een pedagoog van het CJG (op ons initiatief), omdat ze sociaal niet helemaal lekker meekwam. Gewoon inderdaad om te kijken wat de juf zou kunnen doen om haar daarin meer te helpen. Dat heeft verder geen negatieve gevolgen gehad, enkel positief. Deegene die die observatie deed was ook een heel fijne en open vrouw die gewoon echt voor het belang van onze dochter ging.
Waar ben je bang voor, TO, vanwaar dat wantrouwen? Waarom niet gewoon eens praten en horen wat ze te zeggen heeft? En jullie verhaal er tegenoverstellen? Reacties met 'niet gaan' snap ik echt niet. Als je al direct een wederzijds wantrouwige situatie zonder communicatie van wil maken dan moet je dat doen. Als je anders over je kind denkt dan de juf en meent dat de juf het overdrijft dan moet je volgens mij juist naar zo'n gesprek gaan. Anders blijft ze toch jouw kind op haar manier zien?
Nicole123 schreef op 24-11-2024 om 22:11:
Ik zou het niet als een bedreiging zien, maar als een kans om samen als juf en ouder naar je kind te kijken en als ouder zo ook invloed te hebben op hoe de juf hem ziet. Juist als je het zelf anders ziet is zo'n gesprek nuttig. Dan kan ze preciezer uitleggen wat ze bedoelt, kunnen jullie vertellen wat je thuis ziet en ben je misverstanden voor. Als bijv bij dat tellen de een het heeft over de telrij tot 20 opzeggen en de ander over synchroon tellen (dingen tellen) dan praat je al volledig langs elkaar heen. Als het over gedrag gaat dan heb je nog meer kans daarop, dus ik zou daar zeker wat uitgebreider over doorpraten. Vanuit wantrouwen in een loopgraaf gaan zitten kan altijd nog.
Over dat observeren zou ik even doorvragen wat ze ermee bedoelt (wie, wat, hoe, waarom) en je hoeft daar niet meteen ja of nee op te zeggen. 'Ik wil er even over nadenken' is ook een valide antwoord. Schiet er ook niet meteen van in de stress dat ze dossiers zouden gaan opbouwen of je kind diagnosticeren, zeker niet als ze het benoemt als zelf handvatten krijgen. Onze dochter is ook in groep 1 wel eens geobserveerd op school door een pedagoog van het CJG (op ons initiatief), omdat ze sociaal niet helemaal lekker meekwam. Gewoon inderdaad om te kijken wat de juf zou kunnen doen om haar daarin meer te helpen. Dat heeft verder geen negatieve gevolgen gehad, enkel positief. Deegene die die observatie deed was ook een heel fijne en open vrouw die gewoon echt voor het belang van onze dochter ging.
Bedankt voor je bericht. Ik zie het niet zo zeer als een bedreiging maar vind dat er wel snel stappen worden genomen. Wellicht heeft hij wat meer tijd nodig om te aarden. En die kans krijgt hij niet voor mij gevoel. We zijn 2 maanden verder.
Ja daar kon ze mij niet echt duidelijk een antwoord op geven betreft het hoe en wat. Ik ga morgen vragen of ze al wat specifieker kan zijn.
Fijn om te lezen dat jouw dochter er baat bij heeft gehad.
