Jongen van 6 groep 3 - vriendjes
Hoi!
Onze zoon is met zijn 5,5 jaar in groep 3 gekomen i.v.m. meer uitdaging en op advies van school groep 2 “overgeslagen”.
In het begin allemaal heel spannend, geen vriendjes die mee overgingen naar groep 3.
Maar ondanks dat ging hij er helemaal voor.
In het begin leek hij goed aansluiting te vinden in de klas, had al snel 1 vriendje waar hij regelmatig mee afsprak. Zo ook met nog 4 andere jongetjes (leeftijd 6/7)
Alleen de laatste tijd lijkt het alsof niemand meer met hem wil afspreken, wij vinden dit als ouders vervelend voor hem en hij zelf ook. Laatst had hij er echt verdriet van. Ook nadat zijn beste vriend hem had pijn gedaan en ik vroeg ‘waarom zeg je daar niks van?’ Hij als antwoordt gaf; maar dan ben ik bang dat hij mijn vriend niet meer wil zijn.
Onze zoon is wel weerbaar en heeft een eigen wil. Voorheen altijd de indruk dat hij heel sociaal is, maar nu krijgen we twijfels wat er met hem speelt. Soms komt hij overprikkeld thuis en is alles hem teveel.
Zelf wil hij heel graag afspreken maar helaas wil het niet lukken. Heeft iemand misschien tips of hoe we hier het beste mee om kunnen gaan?
Iemand adviseerde ons eens om met een orthopedagoog te gaan praten om te kijken waar het ‘probleem’ ligt. Is dit verstandig, of een te overdreven stap?
Peiling
Moeten wij als ouders ons “bemoeien” met vriendschappen?
Jullie hebben je zoon naar groep 3 gedaan op advies van school en vervolgens komt hij bij een juf die daar helemaal niet achter staat. Daar gaat het dus mis. Ik zou inzetten op een gesprek met de voormalige juf(fen) en de huidige juf en misschien ook nog intern begeleider erbij als hij/zij destijds ook betrokken was bij deze beslissing.
Is de keuze wel goed geweest? Wat maakt dat het nu niet goed gaat? Dit kind zit duidelijk niet goed in zijn vel en dat is natuurlijk ook helemaal niet gek bij een juf die 0% vertrouwen in hem heeft. Geen wonder dat hij steeds naar het toilet vlucht. Voor een kind dat niet goed in zijn vel zit is het ook lastig om sociale contacten aan te gaan en in stand te houden, dat vraagt nog meer extra energie.
Is er een parallelgroep met een andere meester/juf waar hij naar toe kan? En anders misschien inderdaad naar een andere school gaan uitkijken. Want nog een jaar groep 3 bij dezelfde juf wil je ook niet.
Leene schreef op 10-03-2022 om 19:38:
ai dat is een lastige. Speelt ook nog mee dat als hij blijft zitten weer dezelfde juf krijgt. Of niet TO?
Door eigen ervaringen met kinderen ben ik ervan overtuigd dat je beter in een klas kan zitten waar je sociaal aansluiting vindt dan te vroeg doorstromen en het sociaal niet redden. Dochter is van december maar omdat ze zo verlegen was hebben ze aangeraden om extra te kleuteren en haar nog een jaar groep 1 laten doen. Eerlijk gezegd heeft ze zich wel verveeld de laatste maanden van groep 2 maar de klas was super! Nooit spijt van gehad. Een vriendin van haar, 3 weken ouder is wel doorgestroomd eerlijk gezegd tegen advies van school. Sociaal ook moeizaam geweest. Maar hetzelfde als jij zegt. Ouders wilde haar laten doubleren maar ze was te goed daarvoor dus daar stemde school niet meer mee in. Kun je dit met een IB er bespreken? Dat zou ik doen en dan zonder juf erbij
Als hij zou blijven zitten zou hij een andere juf krijgen. Onze zoon is ook van midden december. In zijn vorige klas had hij het erg naar zijn zin en meerdere vriendjes en vriendinnetjes.
We gaan binnenkort in gesprek met school en zullen zeker onze voorkeur voor doubleren hier in meenemen (gesprek met alleen IB-er)
Wel wil de school met ons in gesprek met een orthopedagoog om te kijken waar de knelpunten liggen. Weet niet of we daar goed aan doen? Wil liever niet dat hij een stempel gaat krijgen bijv.
Tatemae schreef op 10-03-2022 om 18:34:
ik ken helaas veel verhalen van kinderen die een klas overslaan. Die op papier er aan toe zijn, maar in praktijk sociaal, emotioneel en cognitief keihard moeten werken.
Waarom heeft iedereen zo'n haast?
Ik zou het met de leerkracht bespreken en overwegen om de jaar extra groep 3 te doen. Het fijn hebben op school en aansluiting hebben met vriendjes draag je je hele leven bij je
Omdat het soms echt belangrijk is en het juiste lijkt om te doen. Je kunt niet altijd voorzien welke kant t kwartje op valt. Onze zoon is ook met 5.5 naar gr 3 gegaan omdat hij cognitief niets meer te zoeken had in gr 2. Hij had dat nodig. Verschil was wel dat hij wel vriendjes had, en tot hij in gr 6 echt vastliep, altijd ook had. Maar geen peers. Het heeft dus niet altijd met haast te maken, maar met uitvinden wat je kind nodig heeft en dat is soms erg ingewikkeld. En dat verandert ook echt niet persé als ze een jaar langer blijven kleuteren (verveling ligt enorm op de loer). Of een jaar eerder of later naar t VO gaan, de eigen issues blijven gewoon meelopen
Voor ts: ik weet niet of een extra jaar gr 3 gaat helpen als hij cognitief de uitdaging nodig heeft, hij weerbaar is en ook altijd wel sociaal was. Wel moet er een veilig leerklimaat zijn en daar lijkt juf ook wat in te doen. Welzijn moet uiteraard wel voorop staan, dus in die zin kan ik je niet raad geven over wat je moet doen maar de houding van een leerkracht richting een kind speelt vaak wel een grote rol ook in het welbevinden van een kind. Zegt hij zelf iets over waarom hij lang op de wc zit?
En wat gaat school doen om hem te helpen zich staande te houden in deze klas? Hij ligt nu onder een vergrootglas vanwege het eerder doorstromen, maar wellicht is er sprake van hele andere oorzaken (klassessamenstelling, pesters, juf). Dus mijn tip zou vooral zijn om goed zicht te krijgen op wat er speelt en met juf en ib'er in gesprek te gaan over de voortgang en over wat hij nodig heeft.
Succes, het is niet makkelijk om te besluiten wat wijsheid is!
Tess
VeraMa schreef op 10-03-2022 om 19:46:
[..]
Als hij zou blijven zitten zou hij een andere juf krijgen. Onze zoon is ook van midden december. In zijn vorige klas had hij het erg naar zijn zin en meerdere vriendjes en vriendinnetjes.
We gaan binnenkort in gesprek met school en zullen zeker onze voorkeur voor doubleren hier in meenemen (gesprek met alleen IB-er)Wel wil de school met ons in gesprek met een orthopedagoog om te kijken waar de knelpunten liggen. Weet niet of we daar goed aan doen? Wil liever niet dat hij een stempel gaat krijgen bijv.
Een schoolorthopedagoog geeft over t algemeen geen stempels, daar is vaak veel uitgebreider onderzoek voor nodig. Ze kan wel handelingsadviezen geven aan leerkracht/ school. Voor welk stempel ben je bang?
Tango schreef op 10-03-2022 om 19:39:
Jullie hebben je zoon naar groep 3 gedaan op advies van school en vervolgens komt hij bij een juf die daar helemaal niet achter staat. Daar gaat het dus mis. Ik zou inzetten op een gesprek met de voormalige juf(fen) en de huidige juf en misschien ook nog intern begeleider erbij als hij/zij destijds ook betrokken was bij deze beslissing.
Is de keuze wel goed geweest? Wat maakt dat het nu niet goed gaat? Dit kind zit duidelijk niet goed in zijn vel en dat is natuurlijk ook helemaal niet gek bij een juf die 0% vertrouwen in hem heeft. Geen wonder dat hij steeds naar het toilet vlucht. Voor een kind dat niet goed in zijn vel zit is het ook lastig om sociale contacten aan te gaan en in stand te houden, dat vraagt nog meer extra energie.
Is er een parallelgroep met een andere meester/juf waar hij naar toe kan? En anders misschien inderdaad naar een andere school gaan uitkijken. Want nog een jaar groep 3 bij dezelfde juf wil je ook niet.
Dit is precies wat mijn gevoel ook zegt, hij heeft niet de juiste juf getroffen. Mijn gevoel zegt dat zij hem inderdaad niet het juiste zelfvertrouwen geeft waardoor hij aan zich zelf gaat twijfelen. Hij is van zichzelf iemand die de lat heel hoog legt. Als hij iets niet meteen kan dan baalt hij daar enorm van. Ondanks dat wij altijd aangeven, fouten maken mag daar leer je van en je hoeft niet overal goed in te zijn. En daarnaast is hij ook nog heel gevoelig en denkt overal heel goed over na en vraagt door.
School had al voorgesteld om hem in een andere groep 3 te zetten maar wij vinden die verandering voor hem te groot dan zijn we bang dat hij ‘de fout’ bij hemzelf gaat zoeken.
Onze ervaring met deze juf is dat ze niet open staat voor kritiek en dat maakt het enorm lastig. Want wij willen natuurlijk alleen maar het beste voor ons kind. En waarschijnlijk vindt zij ons lastige ouders 😅😂
We hebben al een gesprek gehad met vorige iB-er en juf en die zeggen dat ze dit niet hadden zien aankomen.
VeraMa schreef op 10-03-2022 om 19:46:
[..]
Als hij zou blijven zitten zou hij een andere juf krijgen. Onze zoon is ook van midden december. In zijn vorige klas had hij het erg naar zijn zin en meerdere vriendjes en vriendinnetjes.
We gaan binnenkort in gesprek met school en zullen zeker onze voorkeur voor doubleren hier in meenemen (gesprek met alleen IB-er)Wel wil de school met ons in gesprek met een orthopedagoog om te kijken waar de knelpunten liggen. Weet niet of we daar goed aan doen? Wil liever niet dat hij een stempel gaat krijgen bijv.
Persoonlijk zou ik kiezen voor doubleren met wat extra uitdaging volgend jaar. Ligt ook wel aan het kind.. gaat hij stierlijk vervelend worden als hij zich gaat vervelen? Er wordt zo snel gezegd dat kinderen ongelukkig worden als er te weinig uitdaging is. Maar dat gebeurt niet bij iedereen. Ja bij hoogbegaafdheid misschien en kinderen die zich tot in het oneindige aanpassen. Maar echt 100 maal liever een kind wat met twee vingers in de neus door de basisschool heen maar met vrienden ( zoals bij dochter)dan gepest worden. Onze zoon is gepest dat lag overigens niet aan sneller doorstromen. Heel erg gepest zelfs... Je wilt niet weten hoe erg dat is. Hoe veel invloed dat heeft op functioneren en op het hele gezin. En dat begon ook sluipend. Nu op een andere school gaat het prima. Dus als je zoon het wel redde in de oude klas ... Zou ik op grond van mijn ervaringen daar voor gaan. Ik had onze zoon graag de pest ervaring bespaart. Ga voor sociale veiligheid
mamatessa schreef op 10-03-2022 om 19:50:
[..]
Omdat het soms echt belangrijk is en het juiste lijkt om te doen. Je kunt niet altijd voorzien welke kant t kwartje op valt. Onze zoon is ook met 5.5 naar gr 3 gegaan omdat hij cognitief niets meer te zoeken had in gr 2. Hij had dat nodig. Verschil was wel dat hij wel vriendjes had, en tot hij in gr 6 echt vastliep, altijd ook had. Maar geen peers. Het heeft dus niet altijd met haast te maken, maar met uitvinden wat je kind nodig heeft en dat is soms erg ingewikkeld. En dat verandert ook echt niet persé als ze een jaar langer blijven kleuteren (verveling ligt enorm op de loer). Of een jaar eerder of later naar t VO gaan, de eigen issues blijven gewoon meelopen
Voor ts: ik weet niet of een extra jaar gr 3 gaat helpen als hij cognitief de uitdaging nodig heeft, hij weerbaar is en ook altijd wel sociaal was. Wel moet er een veilig leerklimaat zijn en daar lijkt juf ook wat in te doen. Welzijn moet uiteraard wel voorop staan, dus in die zin kan ik je niet raad geven over wat je moet doen maar de houding van een leerkracht richting een kind speelt vaak wel een grote rol ook in het welbevinden van een kind. Zegt hij zelf iets over waarom hij lang op de wc zit?
En wat gaat school doen om hem te helpen zich staande te houden in deze klas? Hij ligt nu onder een vergrootglas vanwege het eerder doorstromen, maar wellicht is er sprake van hele andere oorzaken (klassessamenstelling, pesters, juf). Dus mijn tip zou vooral zijn om goed zicht te krijgen op wat er speelt en met juf en ib'er in gesprek te gaan over de voortgang en over wat hij nodig heeft.
Succes, het is niet makkelijk om te besluiten wat wijsheid is!
Tess
Heel fijn om deze reactie te lezen. Als ouder ben je soms zo zoeken naar wat juist is.
We hebben aan hem gevraagd waarom hij naar de wc gaat steeds, zijn reactie was… hij keek omhoog en ik zag de tranen in zijn ogen springen maar hij kon niet zeggen waarom. Mijn hart brak op dat moment en helaas tot op de dag van vandaag nog steeds niet duidelijk waarom, hij kan/wil het niet vertellen. ik weet het niet mama, is wat hij zegt.
We hebben gewoon heel veel twijfels bij de juf. Aangegeven dat hij moeite heeft met concentreren en dat hij last heeft van de drukte/geluid in de klas. Bij nieuwe indeling van de tafeltjes zet ze hem achteraan met de rug naar de juf 🤦🏻♀️ dan heb ik het idee dat ze echt niet snapt wat er speelt bij hem. (Dit na gesprek met Ib-er met juf)
De juf klinkt niet als een goede match met je zoon. En 5.5 jaar is echt wel jong voor groep 3, ook als hij het cognitief aankan: sociaal emotioneel kan het een heel ander verhaal zijn. En het is al gezegd, maar nogmaals groep 3 overdoen is niet per se de oplossing. Want vervelen helpt ook niet mee om je lekker te gaan voelen op school. Overigens zou ik bij de woorden sterke wil, erg gevoelig, slim ook eens gaan inlezen op mogelijke hoogbegaafdheid. Juist die kinderen lopen sociaal emotioneel vaak vast en het wordt vaak niet herkend op school. Google anders eens Tessa Kieboom of James T. Webb. Sterkte, het lijkt me heel naar als je kind op de WC gaat schuilen.. Neem het serieus en geloof in je eigen inzicht als ouder.
Maar tegenwoordig is de oktober-regel toch niet meer zo strikt, is hij het enige herfstkind van die leeftijd in de klas dat die juf er zo moeilijk over doet?
En een goede leerkracht maakt heel erg uit. Ik heb twee herfstkinderen. Mijn oudste, daarvan zei de juf in groep 1, ze kan inderdaad lezen en rekenen, maar aan groep 3 is ze nog niet toe, veel te jong gedrag. Ik zag niet veel verschil met haar half jaar oudere vriendjes, maar goed, de juf zal het wel weten.
Eenmaal in groep 2 zei een andere juf, wat doet die hier, wat die in het kringgesprek vertelt, is veel te ingewikkeld voor de andere kleuters, ze is zoveel verder in haar ontwikkeling, laat die maar naar groep 3 gaan. Dat paste inderdaad beter, weer bij haar vriendjes in de klas.
Mijn jongste kon ook al lezen en rekenen, maar wel heel erg jong in het gedrag, veel jongere vriendjes ook, die is niet doorgegaan. En ook dat wat goed. Wel fijn dat-ie al lezen kon, van de juf van dat jaar moest-ie het niet hebben, die voorspelde rampen in zijn schoolcarrière die allemaal niet zijn uitgekomen.
Mijn dochter is van september en ging over naar groep 3 omdat ze dachten dat ze het niveau wel aan kon. Gevolg was dat ik na een paar weken een heel verdrietig en ongelukkig kind had die iedere avond bovenaan de trap stond te gillen dat ze school stom vond want ze moest werken en ze wilde spelen.
Geen interesse is letters en leren lezen. Ze liep me achterna bij het brengen, hing aan mijn been. Het was doodzielig. Ik heb haar terug laten plaatsen naar groep 2 met werkjes van groep 3.
Nu gaat ze weer huppelend naar school. Ik begrijp je dat je het advies opgevolgd hebt van school want zij zijn de profs maar jij als moeder hebt ook altijd nog een stem. Kijk naar je kind, waar hij nou echt behoefte aan heeft.
Tango schreef op 10-03-2022 om 19:39:
Jullie hebben je zoon naar groep 3 gedaan op advies van school en vervolgens komt hij bij een juf die daar helemaal niet achter staat. Daar gaat het dus mis. Ik zou inzetten op een gesprek met de voormalige juf(fen) en de huidige juf en misschien ook nog intern begeleider erbij als hij/zij destijds ook betrokken was bij deze beslissing.
Is de keuze wel goed geweest? Wat maakt dat het nu niet goed gaat? Dit kind zit duidelijk niet goed in zijn vel en dat is natuurlijk ook helemaal niet gek bij een juf die 0% vertrouwen in hem heeft. Geen wonder dat hij steeds naar het toilet vlucht. Voor een kind dat niet goed in zijn vel zit is het ook lastig om sociale contacten aan te gaan en in stand te houden, dat vraagt nog meer extra energie.
Is er een parallelgroep met een andere meester/juf waar hij naar toe kan? En anders misschien inderdaad naar een andere school gaan uitkijken. Want nog een jaar groep 3 bij dezelfde juf wil je ook niet.
Helemaal eens, bizar dat zijn juf in groep 3 er niet achter staat. Dikke kans dat ze ook nog denkt dat jullie het hebben doorgedrukt. Ik zou inderdaad een gesprek aanvragen met de huidige juf en degene die jullie vorig jaar heeft overtuigd. Parallel of andere school lijkt mij ook een goede oplossing of het komt gewoon goed in groep 4.
ZonnigeSun schreef op 10-03-2022 om 20:06:
De juf klinkt niet als een goede match met je zoon. En 5.5 jaar is echt wel jong voor groep 3, ook als hij het cognitief aankan: sociaal emotioneel kan het een heel ander verhaal zijn. En het is al gezegd, maar nogmaals groep 3 overdoen is niet per se de oplossing. Want vervelen helpt ook niet mee om je lekker te gaan voelen op school. Overigens zou ik bij de woorden sterke wil, erg gevoelig, slim ook eens gaan inlezen op mogelijke hoogbegaafdheid. Juist die kinderen lopen sociaal emotioneel vaak vast en het wordt vaak niet herkend op school. Google anders eens Tessa Kieboom of James T. Webb. Sterkte, het lijkt me heel naar als je kind op de WC gaat schuilen.. Neem het serieus en geloof in je eigen inzicht als ouder.
5,5 en jarig in december hoort gewoon. Hij was begin sept dus gewoon 5,75 jaar. Ja dan zou hij de jongste moeten zijn maar de oudste zou niet meer dan een jaar ouder moeten zijn dan hem. Het is helemaal geen klas overslaan.
Het klinkt alsof de juf er inderdaad geen vertrouwen in heeft en dat ook laat merken, waardoor hij onzeker wordt. Ik zou de juf ook zeker laten weten dat jullie hem hebben laten doorstromen op advies van de kleuterjuffen. Ik zou de parallelklas wel overwegen trouwens. Wie weet heeft hij daar wel een klik met de juf en de groep. De stof van groep 3 heeft hij al gehad, dus de vraag is of dat volgend jaar uitdagend genoeg zal zijn, aangezien hij niet blijft zitten omdat hij het niet onder de knie heeft.
ik heb niet alle reacties gelezen, maar als je kind van half december is, is met 5,5 naar groep 3 toch normaal? De 1 oktober regel is volgens mij al in 1986 losgelaten. Alle kinderen van voor 1 januari moeten gewoon doorstromen. Mijn zoon van half januari was wel een twijfelgeval en is vanwege problemen met concentratie niet versneld naar groep 3 gegaan… Misschien helpt het as je de juf uit kunt leggen (of beter, als je IB-er dat uit laat leggen) dat hij helemaal niet versneld is en dat hij gewoon prima op zijn plek zit, en dat het haar taak als juf is om een veilige en gezellige klas te creëren voor haar leerlingen. Snapt ze dat niet, dan zou ik vragen of zoon kan overstappen naar een eventuele parallelklas. Is die er niet, dan wordt het lastig. Dan wordt het kiezen tussen andere school en hopen dat het daar beter wordt, of doorbijten tot einde schooljaar en hopen dat de leerkracht volgend jaar beter is. In ieder geval zou voor mij doubleren echt de laatste optie zijn. Daarmee geef je naar mijn idee alleen maar een signaal aan je zoon dat hij het niet goed genoeg doet. En dat lijkt me funest voor een intelligent kind dat nu al last heeft van perfectionisme.
als de parallelklas nu een optie is zou ik dat ook overwegen. Ik denk ook dat eea zit in de houding van juf. Als je kind kenmerken vertoont van begaafdheid (en daar noem je zelf echt wel dingen van), dan bestaat overigens de kans dat er altijd iets van een asynchrone ontwikkeling blijft.
Lees je in op het thema, ga in gesprek over het welbevinden en zoek daarin de sanenwerking (wat kunnen we samen doen om). Als je geen vertrouwen hebt in de orthopedagoog van school, zoek er dan evt zelf 1. Zoek peers buiten school. En: deze juf moet je ws uitzitten. Bij doublure weet je ook niet of je haar volgend jaar of jaar erna weer krijgt.
Wij wisten ook niet hoe dingen zouden uitpakken, het kan soms heel anders gaan dan je denkt. Eind gr 5 zouden ze de klas van zoon in het volgende schooljaar splitsen. Toen hebben we op advies van school besloten hem niet in de gr 6 maar in de 6/7 combi te plaatsen, vanwege het aan kunnen haken bij gr 7. Zou een fijne juf krijgen. Het jaar werd 1 groot drama. Juf was 1e 6 weken uit de running, bleek vervolgens zwanger (en met hoofd ergens anders, en na de meivakantie met verlof). Beste vriend (om begrijpelijke reden) in parallelklas, kind werd eenzaam, verpieterde en ging witjes en met tegenzin naar school. Uiteindelijk is hij na dat jaar van school gegaan en is daar, onder peers en met een sterk gecompact en verrijkt programma opgebloeid. Plan B was een extra versnelling, maar met 10 naar t VO vonden we niet echt de beste optie.Nu op t VO spelen er weer issues op. Moraal van het verhaal: je zoekt wat goed is, soms denk je het juiste te doen en blijkt t tegendeel (omdat t niet past, vanwege omstandigheden, maakt in feite niet uit). Dan ga je opnieuw handelen, op basis van wat je ziet, hoort bij je kind. Wij kennen je zoon niet, deze juf niet, jij wel! Doe je 'research' (=lees je in, prast met kind, man, juf/ib) en kies dan wat je denkt dat het beste is en pas aan waar nodig! Je weet uiteindelijk nooit hoe dingen gelopen zouden zijn als je anders had besloten. Vertrouw ook op je eigen deskundigheid en weet dat je - net als iedereen - ook fouten daarin zal maken. Dat hoort er bij.
Tess
