Kind leren omgaan met racistische opmerkingen
Hoe leer je een kind om te gaan met racistische opmerkingen? Gisteren was het hier bloedheet, en m'n zoon had het ook warm uiteraard. Ik ging hem ophalen bij school en toen vroeg een andere vader aan m'n zoon of die het warm had, m'n zoon zei ja.
Daarop zei die man dat ie dat gezien zoons kleur niet verwacht had want hij kwam tenslotte uit een warm land en zou er volgens die man dus beter tegen kunnen, zoon stond daarop met z'n bek vol tanden dus heb ik zelf maar tegen die vader gezegd dat ie normaal moet doen en dat je zoiets echt niet kan zeggen. Hij antwoordde dat hij het niet racistisch bedoelde en meer blabla.
Voor de duidelijkheid, mijn zoon is gewoon hier geboren. Hoe leren we hem hoe hij op dit soort bullshit kan reageren??
Mensen moet je nooit veroordelen op hun uitzien. En daar bedoel ik niet alleen de kleur mee, maar alles. Dus Nick, kijk ook vooral even naar jezelf in je manier van reageren hè. Want als jij iemand een domme dikzak noemt ben jezelf net zo bezig hè.
Vroeger had je een reclame, verbeter de wereld, begin bij jezelf!
Ik antwoord dan gewoon: "nee, was het maar waar"! En vind de vraag niets met racisme te maken hebben natuurlijk. En vind het ook geen "bullshit".
Fourtyfour schreef op 07-07-2025 om 16:48:
Mensen moet je nooit veroordelen op hun uitzien. En daar bedoel ik niet alleen de kleur mee, maar alles. Dus Nick, kijk ook vooral even naar jezelf in je manier van reageren hè. Want als jij iemand een domme dikzak noemt ben jezelf net zo bezig hè.
Vroeger had je een reclame, verbeter de wereld, begin bij jezelf!
Ja wat is daar dan mis mee? Is toch gewoon een vraag uit onwetendheid? Of is het als het om overgewicht gaat ineens wel niet oké?
DeOnbekende schreef op 05-07-2025 om 16:45:
[..]
Of zijn (voor)ouder(s). Wat ook zo is. Het is vrij dom om te denken dat dat invloed heeft heeft over je bestendigheid tegen warmte, maar niet racistisch.
Het is 2025 hé? Niet 1800 toen dit nog normaal was om te denken. Ik sta serieus versteld van het vergoelijken van iets wat gewoon niet oké is. Ongeveer hetzelfde als ik aan de ouder van een roodharig of heel wit kind vraag of het überhaupt wel in de zon mag komen, die zal nl wel spontaan in de fik vliegen. Of aan de ouders van een te zwaar kind medelijdend vraag of hun kind met overgewicht het niet heel heet heeft met zulke temperaturen.
Of als ik m'n vrouw een lekker exotisch snoepje noem en nu weet hoe roze kussentjes op een zwarte bank staan.
Nick90 schreef op 09-07-2025 om 18:05:
[..]
Ja wat is daar dan mis mee? Is toch gewoon een vraag uit onwetendheid? Of is het als het om overgewicht gaat ineens wel niet oké?
Net zo dom als de vraag aan je zoon ja!
Maar het maakt helemaal niks uit wat anderen zeggen, want jij wil enkel horen dat je gelijk hebt. (PUNT)
Nick90 schreef op 09-07-2025 om 18:11:
[..]
Het is 2025 hé? Niet 1800 toen dit nog normaal was om te denken. Ik sta serieus versteld van het vergoelijken van iets wat gewoon niet oké is. Ongeveer hetzelfde als ik aan de ouder van een roodharig of heel wit kind vraag of het überhaupt wel in de zon mag komen, die zal nl wel spontaan in de fik vliegen. Of aan de ouders van een te zwaar kind medelijdend vraag of hun kind met overgewicht het niet heel heet heeft met zulke temperaturen.
Of als ik m'n vrouw een lekker exotisch snoepje noem en nu weet hoe roze kussentjes op een zwarte bank staan.
Ga vooral werken aan je agressiviteit en frustraties, komen jij, en indirect je zoon, veel verder mee.
Nick90 schreef op 09-07-2025 om 18:11:
[..]
Het is 2025 hé? Niet 1800 toen dit nog normaal was om te denken. Ik sta serieus versteld van het vergoelijken van iets wat gewoon niet oké is. Ongeveer hetzelfde als ik aan de ouder van een roodharig of heel wit kind vraag of het überhaupt wel in de zon mag komen, die zal nl wel spontaan in de fik vliegen. Of aan de ouders van een te zwaar kind medelijdend vraag of hun kind met overgewicht het niet heel heet heeft met zulke temperaturen.
Of als ik m'n vrouw een lekker exotisch snoepje noem en nu weet hoe roze kussentjes op een zwarte bank staan.
Sjonge, jij bent echt het prototype van een boze witte man.
Nick90 schreef op 09-07-2025 om 18:11:
[..]
Het is 2025 hé? Niet 1800 toen dit nog normaal was om te denken. Ik sta serieus versteld van het vergoelijken van iets wat gewoon niet oké is. Ongeveer hetzelfde als ik aan de ouder van een roodharig of heel wit kind vraag of het überhaupt wel in de zon mag komen, die zal nl wel spontaan in de fik vliegen. Of aan de ouders van een te zwaar kind medelijdend vraag of hun kind met overgewicht het niet heel heet heeft met zulke temperaturen.
Of als ik m'n vrouw een lekker exotisch snoepje noem en nu weet hoe roze kussentjes op een zwarte bank staan.
Het verschil tussen jouw voorbeelden en wat er tegen je zoon gezegd is, is dus de onwetendheid. Het verschil tussen iets doms zeggen zonder de intentie om te kwetsen uit onwetendheid of juist kwetsende uitspraken te doen omdat je boos bent dat je je gelijk niet krijgt en dat dus met volle bewustzijn te doen. Jij zegt geen dingen uit nieuwsgierigheid of dommigheid jij zegt deze dingen met kwade opzet. Dát is het verschil.
Kimdekim schreef op 09-07-2025 om 19:19:
[..]
Het verschil tussen jouw voorbeelden en wat er tegen je zoon gezegd is, is dus de onwetendheid. Het verschil tussen iets doms zeggen zonder de intentie om te kwetsen uit onwetendheid of juist kwetsende uitspraken te doen omdat je boos bent dat je je gelijk niet krijgt en dat dus met volle bewustzijn te doen. Jij zegt geen dingen uit nieuwsgierigheid of dommigheid jij zegt deze dingen met kwade opzet. Dát is het verschil.
Goed omschreven, maar dat zal Nick vast heel anders zien!
Venusss schreef op 03-07-2025 om 10:29:
Nick, je oorspronkelijke vraag was: Hoe leer je een kind om te gaan met racistische opmerkingen?
Of het racistisch was of niet, daar zijn de meningen dus over verdeeld.
Blijft je vraag nog steeds staan hoe je een kind leert met racistische opmerkingen om te gaan....Daar wordt door meerdere forummers op gereageerd. Maar ik heb de indruk dat je het helemaal niet wil weten en dat jouw manier de enige goede manier is.
Ik zie dus niet helemaal het nut van je vraag in.
Ik quote mezelf nog maar een keer.
je vrouw geeft aan dat dit een 3 is op haar is dit racisme schaal van 5. Vraag eens aan haar wat die schalen voor haar inhouden en hoe zij op elk level van racisme zou reageren. Op een 4 of 5 zal ze dat anders doen dan op een 1, 2 of 3. Kan ze jullie daar in meenemen? Jij als witte, rijke man met autisme weet ook niet wanneer het exact als racisme voelt of dat je het kunt afdoen als grapje of onhandige opmerking. Met autisme is zwart-wit denken en daarnaar handelen een kenmerk. Dat helpt je niet in een situatie die een 3 is... oftewel grijs twijfelgebied. Met een te felle reactie bereik je in ieder geval juist niet wat je wilt. Je wilt niet dat je zoon wordt buitengesloten omdat mensen bang zijn dat hun kind een keer een verkeerde opmerking maakt en jij tegen hun kind uit de slof schiet. Of dat je zoon dat gedrag overneemt en daar op wordt aangekeken. Ook zij willen hun kind beschermen, net als jij.
Jammer dat er hier zo weinig empathie is voor de positie van Nicks zoon. Ik kan uit ervaring zeggen dat het ontzettend irritant is om steeds weer vragen en opmerkingen te krijgen over de herkomst van je ouders.
Over Teuntje zegt niemand: “Oh ja, jouw vader komt uit Nederland (of Frankrijk),” en bij Stefan zal ook niemand beginnen over wat hij thuis eet.
Dit soort opmerkingen zijn misschien niet slecht bedoeld, maar ze zijn wél ontzettend vermoeiend.
Ik had vroeger trouwens een vriendin die voortdurend de grap “sambal bij?” naar haar hoofd kreeg, of moest aanhoren hoe dol iemand is op sushi of noodles. Dat werd echt niet steeds door dezelfde mensen gezegd. Het was meestal goedbedoeld, maar daardoor niet minder irritant.
Venusss schreef op 09-07-2025 om 20:19:
[..]
Ik quote mezelf nog maar een keer.
Hoe vind je zelf dat jouw eigen kind moet omgaan met racistische opmerkingen?
Sophie500 schreef op 16-07-2025 om 15:40:
Jammer dat er hier zo weinig empathie is voor de positie van Nicks zoon. Ik kan uit ervaring zeggen dat het ontzettend irritant is om steeds weer vragen en opmerkingen te krijgen over de herkomst van je ouders.
Ik kan uit ervaring zeggen dat het ontzettend irritant is om steeds weer vragen en opmerkingen te krijgen over de herkomst van je naam. Zowel mijn voornaam als mijn achternaam zijn bijzonder en moet ik dus altijd volledig spellen. Waarna de vraag komt: hoe kom je aan die bijzondere naam. Kan ik natuurlijk heel flauw antwoorden: van mijn ouders, maar daar wordt het meestal niet gezelliger van.
Kortom, soms moet je ermee leren dealen. En ik vind dat Nick, met zijn nogal agressieve benadering (waar hij zelf trots op lijkt) daarin niet het goede voorbeeld geeft.
Dus, ja, wel empathie met Nicks zoon. Maar niet blij met de oplossing die hij als voorbeeld krijgt.
Leer je kind de domme spelen. Zegt iemand op ietwat sarcastische toon dat hij goed Nederlands spreekt = doen alsof het niet is gezegd door zijn kleurtje, dankjewel zeggen, en alsof het serieus is zeggen dat de ander ook goed Nederlands spreekt. Vraag ook gelijk even waar hij of zij het heeft geleerd en of diegene nog tips heeft. Maar dit soort acties van de domme spelen zijn wel mijn soort humor.
