Mijn zoon vertelt raar verhaal over vriendje
Beste allemaal,
Een vriendje van mijn zoon heeft bij ons thuis gespeeld. Ze zijn naar boven gegaan en ik was beneden, dus ze waren buiten mijn zicht. Ze zijn allebei 6 jaar dus moet kunnen vind ik.
Toen het vriendje naar huis was, vertelde mijn zoon wat schokkends. Hij zei dat het vriendje zijn broek en onderbroek uit had gedaan en naakt boven rondliep. Oke, dat zou nog kunnen op die leeftijd, maar nu komt het… Het jongetje wilde een foto van zijn plasser maken met mijn werktelefoon die op zolder lag (daar is mijn werkkamer). Dit is niet gelukt want hij kreeg mijn telefoon niet ontgrendeld.
Wat moet ik hiervan denken? Ik heb het voorval niet met zijn ouders gedeeld. Waarschijnlijk wel goed om te doen maar dat durf ik niet.
Ik heb mijn zoontje uitgelegd dat het niet netjes is als iemand zijn plasser laat zien aan andere kinderen of mensen. En dat hij dit zelf dus ook niet moet doen. Het is ook niet leuk of grappig als een vriendje dit doet.
Ook heb ik verteld dat vriendjes niet aan mijn spullen mogen komen, zoals een telefoon.
Nu heb ik het voorval aan mijn moeder verteld en zij vindt dat ik mijn zoontje niet meer bij het vriendje thuis moet laten spelen. Zij denkt dat het vriendje vaker foto’s van zijn plasser heeft gemaakt of dat zijn ouders dit misschien doen en hier geld voor krijgen!
Dit is misschien vergezocht maar hoe komt een jongen erbij om een foto van zijn plasser te maken? Dat is natuurlijk wel heel vreemd.
Ik zit nu met een dilemma. Ik wil mijn zoon zijn vriendje niet ontzeggen. Ik vind dat hij bij hem moet kunnen blijven spelen. Als hij dat niet meer mag, vertelt hij mij nooit meer iets ben ik bang.
Wat zouden jullie doen in deze situatie? Heeft ooit iemand zoiets meegemaakt?
Yumi schreef op 13-04-2023 om 12:49:
[..]
Sorry Mia, maar ik zie geen afkeuring en afwijzing. To heeft haar zoon uitgelegd dat het niet netjes is om aan anderen je plasser te laten zien en dat ze niet aan haar spullen mogen komen.
Voor mijn gevoel heeft ze dit op een goede en rustige manier gedaan.
Ik ben het met Mija eens. Ik denk dat je heel voorzichtig moet zijn want het erover hebben met het jochie in kwestie kan zomaar betekenen dat hij het gesprek voelt als een afwijzing en een verloren vertrouwen ineen. Dat noem je schaamte. Wil je dan nog komen spelen? Ik denk het niet.
Je kan ook reageren met een ‘was hij zo trots en wilde hij dat delen en voelde hij zich vrij genoeg om dat te doen?’. En het daarbij laten. Waarom moet je er wat vinden én dat ook nog eens duidelijk maken? Er is niets zo vreselijk en krachtig als schaamte.
Dat iets normaal gedrag is voor een bepaalde leeftijd wil toch niet zeggen dat je er niks van mag zeggen en dat je kind niet mag leren dat het iets beter niet kan doen? Volgende week voelt hij zich veilig en op zijn gemakje in de speeltuin, supermarkt, bij de tandarts en trekt hij daar zijn broek uit. Moet je dan ook zeggen; goh, wat fijn dat je je zo goed voelt, ga zo door? Lijkt me dat je kind prima kan leren dat dit geen algemeen geaccepteerd gedrag is.
Een kind wordt voortdurend bijgestuurd in zijn gedrag en zal wel eens vaker dingen doen die een ander niet zo een goed idee vind. Rennen in het zwembad, neuspeuteren, met de mond vol praten enz enz enz. Ik denk niet dat een 6-jarige zich direct hevig gaat schamen omdat een keer iemand zegt "doe dat maar liever niet". Laat staan dat een "niet meer doen" leidt tot verloren vertrouwen en gevoelens van afwijzing
Meesje schreef op 13-04-2023 om 13:43:
Dat iets normaal gedrag is voor een bepaalde leeftijd wil toch niet zeggen dat je er niks van mag zeggen en dat je kind niet mag leren dat het iets beter niet kan doen? Volgende week voelt hij zich veilig en op zijn gemakje in de speeltuin, supermarkt, bij de tandarts en trekt hij daar zijn broek uit. Moet je dan ook zeggen; goh, wat fijn dat je je zo goed voelt, ga zo door? Een kind wordt voortdurend bijgestuurd in zijn gedrag en zal wel eens vaker dingen doen die een ander niet zo een goed idee vind. Ik denk niet dat een 6-jarige zich direct hevig gaat schamen omdat een keer iemand zegt "doe dat maar liever niet meer". Laat staan dat een "niet meer doen" leidt tot verloren vertrouwen en gevoelens van afwijzing
O, gevaar! Bescherm hem tegen zichzelf. Ah, nee kom op. Welke 6 jarige doet dat? En dan nog, als het gebeurt en je bent er getuige van, zeg dan iets vriendelijke en als je er geen getuige van bent, zeg dan niets.
Philou schreef op 13-04-2023 om 13:47:
[..]
O, gevaar! Bescherm hem tegen zichzelf. Ah, nee kom op. Welke 6 jarige doet dat? En dan nog, als het gebeurt en je bent er getuige van, zeg dan iets vriendelijke en als je er geen getuige van bent, zeg dan niets.
Wat een vreemde reactie op mijn post. Waar doe ik paniekerig over gevaar en beschermen? Het hoort IMO gewoon bij opgroeien dat kinderen soms dingen doen die volwassenen graag anders zien. En als volwassene geef je dat aan. Dat heeft niks te maken met afkeuren, vertrouwen ondermijnen, kind schaamte aanpraten over zijn lichaam of wat dan ook. Dus ook als iets helemaal geen gek gedrag is voor een kind kun je daar toch best iets over zeggen? Jij lijkt er vanuit te gaan dat kinderen een trauma oplopen als ze gecorrigeerd worden, maar dat zie ik gewoon anders. Om dan meteen zo onvriendelijk op me te reageren vind ik onnodig.
Meesje schreef op 13-04-2023 om 14:01:
[..]
Wat een vreemde reactie op mijn post. Waar doe ik paniekerig over gevaar en beschermen?
Mijn reactie komt voort uit een afkeer van dit soort vertrutting. Dus sorry, niks persoonlijks.
Philou schreef op 13-04-2023 om 14:20:
[..]
Mijn reactie komt voort uit een afkeer van dit soort vertrutting. Dus sorry, niks persoonlijks.
Okee, snap ik. Ik hou ook niet van vertrutting. Maar dan ben ik mss niet duidelijk. Mijn commentaar komt niet voort uit het gegeven dat er een penis voorkomt in het voorval. Ik doel op gedrag dat je liever niet ziet, zie ook de andere voorbeelden die ik noem. Dus gewoon; doet een kind iets (in jouw huis) dat jij liever niet hebt, dan mag je daar imo iets over zeggen. Ook als hij daarbij zijn kleren aanhoudt 
Meesje schreef op 13-04-2023 om 14:26:
[..]
Okee, snap ik. Ik hou ook niet van vertrutting. Maar dan ben ik mss niet duidelijk. Mijn commentaar komt niet voort uit het gegeven dat er een penis voorkomt in het voorval. Ik doel op gedrag dat je liever niet ziet, zie ook de andere voorbeelden die ik noem. Dus gewoon; doet een kind iets (in jouw huis) dat jij liever niet hebt, dan mag je daar imo iets over zeggen. Ook als hij daarbij zijn kleren aanhoudt
Goed om te weten. Gelukkig 🙂
Ze heeft het niet gezien, ze was er niet bij. Haar zoon heeft het haar verteld en in het verhaal kwam ook wat fantasie voor.. waar baseer je je dan op?
Als ik zo'n verhaal lees ga ik eerst kijken hoeveel posts TO heeft. Zoals ik al dacht: 1. Leuk geprobeerd.
Week van de lentekriebels is net geweest hé. Dus misschien vind hij zijn onderdelen opeens erg interessant. Of er is een ouder broertje die daar over verteld heeft. In elk geval heb je het naar je eigen kind goed geduid: is niet iets voor in het openbaar en sowieso van mama's spullen afblijven. En daar zou ik het bij laten.
Vrijevlinder schreef op 13-04-2023 om 14:40:
Als ik zo'n verhaal lees ga ik eerst kijken hoeveel posts TO heeft. Zoals ik al dacht: 1. Leuk geprobeerd.
Mijn verhaal is echt waar. Vanwege de vreemde reactie van mijn moeder ging ik mij zorgen maken. Vandaar dat ik het heb geplaatst. Ik was benieuwd wat anderen hiervan zouden vinden.
Ik ben niet iemand die snel iets op een forum zou plaatsen en ik kom hier ook nooit. Heel af en toe lees ik iets als ik aan het googelen ben
Ik ben dankbaar voor alle reacties en had zoveel reacties binnen zo’n korte tijd echt niet verwacht! Bedankt voor jullie tips!
Ik hoop dat er zich nu geen vreemde situaties meer voor zullen doen en ik het bij deze ene post kan houden
voor mensen die vooral het feit dat hij een foto wilde nemen vreemd vinden… vergeet niet dat de kinderen die de afgelopen 10-15 jaar opgroeiden extreem veel gefotografeerd worden. Elke zucht, elk hapje, elk uitje, elke gekke bek… dat is zoveel meer en zoveel vanzelfsprekender dan toen ik opgroeide… ik vind het ook zo gek niet… “ik mij gek doen, hihihi, foto!”
Bij dit oude wijf kwamen camera’s alleen tevoorschijn bij echt bijzondere gelegenheden/uitjes. Nu is het totaal onderdeel van het dagelijks leven.
Doemijdieglazenbol schreef op 13-04-2023 om 15:26:
voor mensen die vooral het feit dat hij een foto wilde nemen vreemd vinden… vergeet niet dat de kinderen die de afgelopen 10-15 jaar opgroeiden extreem veel gefotografeerd worden. Elke zucht, elk hapje, elk uitje, elke gekke bek… dat is zoveel meer en zoveel vanzelfsprekender dan toen ik opgroeide… ik vind het ook zo gek niet… “ik mij gek doen, hihihi, foto!”
Bij dit oude wijf kwamen camera’s alleen tevoorschijn bij echt bijzondere gelegenheden/uitjes. Nu is het totaal onderdeel van het dagelijks leven.
Daar ben ik mij van bewust en ik ben geen voorstander van dat fenomeen. Ga gewoon iets doen met je kind ipv het vastleggen denk ik dan. Toch vind ik het fotograferen van geslachtsdelen iets anders dan het maken van een gekke selfie. Sommige dingen en lichaamsdelen zijn privé. Die laat je niet aan iedereen zien en daar maak je doorgaans als ouders ook geen foto's van. Als een kind dat daadwerkelijk de normaalste zaak van de wereld vindt is dat zorgelijk.
Daarbij schrijft TS over naakt rondlopen en niet over enkel de broek naar beneden trekken. Dat is ook nogal een verschil. Met zes jaar hoor je echt wel te weten dat dat niet hoort.
eens dat het goed is je kind te leren dat dit niet gepast is. En goed om het in de gaten te houden. Maar het is niet direct een enorme alarmbel wat mij betreft.
Meesje schreef op 13-04-2023 om 14:01:
[..]
Wat een vreemde reactie op mijn post. Waar doe ik paniekerig over gevaar en beschermen? Het hoort IMO gewoon bij opgroeien dat kinderen soms dingen doen die volwassenen graag anders zien. En als volwassene geef je dat aan. Dat heeft niks te maken met afkeuren, vertrouwen ondermijnen, kind schaamte aanpraten over zijn lichaam of wat dan ook. Dus ook als iets helemaal geen gek gedrag is voor een kind kun je daar toch best iets over zeggen? Jij lijkt er vanuit te gaan dat kinderen een trauma oplopen als ze gecorrigeerd worden, maar dat zie ik gewoon anders. Om dan meteen zo onvriendelijk op me te reageren vind ik onnodig.
Helemaal met je eens, zo ook je vorige post!
ik zou het wel aan de ouders vertellen. Ze moeten dit dan thuis bespreken en leren dat dit niet hoort.
Gelijk die conclusie trekken van jou moeder is iets te overdreven gelijk.
En ik kan mij best voorstellen dat je dit niet prettig vind en dat mag je best bespreken.
Die ouders moeten gewoon even wat uitleg geven aan hun kind, dat je dit niet hoort te doen. Daar moet je ze ook de kans voor geven. Even vertellen dus.
