Plastic rommel
Ik heb mijn kinderen keihard geleerd om geen plastic rommel van de Action aan te nemen. Die wegwerpzooi vervuilt onze planeet en gaat binnen een uur kapot, joh! En toch is er altijd eentje die het gewoon pakt. Wat moet ik nog meer doen? We gooien het nu al samen weg. Maar toch helpt het niet. De volgende keer komt het weer mee naar huis. Het breekt mijn hart dat hij niet begrijpt dat hij hiermee zijn eigen toekomst verpest. Hoe leer ik hem dat hij met zo’n stomme keuze de wereld verder naar de knoppen helpt?
Hij mag getrakteerde frutsels toch gewoon meenemen?
Maak een dealtje met hem dat hij snoep krijgt voor elk ingezameld prulletje en spaar ze op voor de kringloopwinkel.
Blijven volhouden. Ik maak elke keer weer laatdunkende opmerkingen als er hier een pakje van een Chinese dumpaambieder wordt bezorgd. Verschrikkelijk vind ik het en ik hoop dat ze er een keer mee stopt.
Overigens had ik vroeger minder moeite met van die kleine speeltjes. Daar werd gek genoeg ook wel vaak mee gespeeld.
Ik vind het ook verschrikkelijk maar vind ook dat kinderen hierin de ruimte moeten hebben hun eigen keuzes te maken. Want bijna iedereen doet er (helaas) aan mee. We kopen nu met z’n allen plastic (vaak wegwerp) kleding, er is geen beginnen aan.
Het goede voorbeeld geven en gedoseerd info. Meer kun je m.i. niet doen, zonder vervelend te worden.
Dit is al het zoveelste topic waarin je je rigide manier van opvoeden tentoonstelt, waar je weinig succes mee lijkt te hebben.
Blijkbaar werkt jouw manier van doen niet. Tijd voor wat reflectie op je eigen gedrag dus 
Ik ben 60 en in mijn tijd mochten wij trakteren op school wat snoep betreft wat je zelf wilde. Nu worden er op alle slakken zout gelegd en komen mensen met plastic zooi als traktatie aan omdat zo veel andere traktaties niet meer mogen.
Kaasprikker-egels waren fantastisch!
Maar ja, kaas, knakworst en zilveruitjes kúnnen echt niet meer.
Joh door het zo hard te verbieden willen ze het alleen maar liever. Ga het gesprek rustig aan ipv zo. Bereik je niks mee behalve frustraties
Poezenmeisje schreef op 01-08-2025 om 21:52:
Kaasprikker-egels waren fantastisch!
Maar ja, kaas, knakworst en zilveruitjes kúnnen echt niet meer.
Er zijn ook heel veel kinderen die dat echt niet lekker vinden hoor en wat in de vuilnisbak beland. Maar dat heb je ook met snoep.
Weggooien is nóg erger. Dan was de productie en het vervoer al helemaal zinloos. Laat je kind er dan maar blij mee zijn en meespelen als hij zoiets krijgt.
Fijn om herkenning te lezen. Misschien zit ik er inderdaad wel wat scherp bovenop. Ik probeer alleen mijn kinderen milieubewust op te voeden. Het idee van een beloning vind ik goed! Ik breng het alleen liever niet naar de kringloop, want dan krijgt een ander kind die zooi alsnog. En ja, ik heb ook liever dat de kinderen op fruit trakteren, of gezamenlijk een kaart geven met alle namen erop.
Dweedledee schreef op 01-08-2025 om 21:29:
Dit is al het zoveelste topic waarin je je rigide manier van opvoeden tentoonstelt, waar je weinig succes mee lijkt te hebben.
Blijkbaar werkt jouw manier van doen niet. Tijd voor wat reflectie op je eigen gedrag dus
Ik vind jouw reactie extreem kwetsend! Ik vraag niet voor niets om hulp. Hoe je tegen mij praat voelt kleinerend! Ik ben hier heel verdrietig van.
En als enigste kind een traktatie (die je waarschijnlijk ook nog eens leuk vindt) weigeren, is wel echt moeilijk.
Thuis lessen bijbrengen over milieu en duurzaamheid kunnen daarnaast bestaan. Naast het spelen met de gekregen plastic rommel. Er zelf niet op mogen trakteren, dat zal je kind dan gewoon moeten accepteren.
Lisabette schreef op 01-08-2025 om 22:27:
[..]
Ik vind jouw reactie extreem kwetsend! Ik vraag niet voor niets om hulp. Hoe je tegen mij praat voelt kleinerend! Ik ben hier heel verdrietig van.
Totaal onnodig om hier de slachtofferkaart voor te trekken.
En misschien worden jouw kinderen wel heel verdrietig van jouw gedrag?
Je hebt niet voor niets therapie gehad. Misschien maar weer even een paar uurtjes bijboeken, dacht ik zo.
Ik snap het niet, het gaat toch om iets dat al door iemand anders is gekocht? Waarom mag je kind het dan niet hebben? Het is al geproduceerd, of het nu meteen bij het afval gaat of pas als het stuk gespeeld is maakt concreet geen enkel verschil. Waarom moet je kind het weigeren als het het krijgt?
Kijk dat je je kind leert iets anders te kiezen, als het meerdere opties heeft, of er niet het eigen geld aan uit te geven, of dat het van jullie dat spul niet krijgt, dat is prima.
Maar nu krijgt je kind 'straf' (want een traktatie weigeren is echt stom om te doen) voor iets dat al geproduceerd én gekocht is. Denk je echt dat die ouders volgend jaar een andere traktatiekeuze maken omdat één kind het niet wilde aannemen?
Over welke leeftijd heb je het? Van een kind op de basisschool kun je moeilijk verwachten dat hij/zij er bij een traktatie over nadenkt wat de milieuimpact is. En het zou ook super sneu zijn om dat dan samen weg te gooien. Zinloos ook, dat product is immers al geproduceerd en hier.
En eigenlijk vind ik het bij pubers net zo'n kansloze missie. Die zijn alleen maar met zichzelf bezig op die leeftijd. En nog belangrijker hoe anderen over hun denken. Hun gekochte spullen weggooien lijkt me niet bevorderlijk voor een goed gesprek. Enige waar je dan nog op kan hopen is dat je opvoeding vruchten heeft afgeworpen en ze over een paar jaar bij draaien.
