Sociaal emotionele ontwikkeling (4 jaar)

Waterfles schreef op 02-04-2025 om 05:45:

Lief zijn is altijd een beetje compensatie voor iets omdat je je op eenbepaald vlak onzeker voelt.
En omdat je vertelde dat je zoontje onwijs lief is zou ik hier wat mee doen/attentiepunt laten zijn.
Je kunt hem denk ik thuis dingetjes leren om zelfvertrouwen te krijgen/op te bouwen. Hem betrekken in allerlei kleine dingetjes in en om het huis. Als je in het voorjaar/zomer de plantjes in de tuin water moet geven, kun je zoontje laten zien hoe hij de tuinkraan open draait. En weer dicht.
De daarop volgende keer dat je water geeft met de tuinslang kun je zoontje vragen of hij de tuinkraan dicht wil doen.
Dat zijn kleine klusjes die zelfvertrouwen geven als hij die zelf ontdekt en doet.Waarin hij kan groeien in zelfvertrouwen. Ik zou er een boek over lezen, bv van de bieb.
Vader kan kleine klusjes met hem samen doen. Een plantje planten in de tuin. Een gat graven, zoontje kan meekijken en meehelpen. De gieter naar de kraan nemen, de kraan open draaien, wat water in de gieter, en weer dichtdraaien.
Ik zou zeker stimuleren dat zoontje verschillende dingetjes met vader doet samen.
Mannelijke energie is anders dan vrouwelijke. En hij vindt de vrouwelijke energie prettig en zal dat veel opzoeken.En van vader/ oom/ opa kan hij, in een vertrouwelijke setting, wat meer in een mannelijke energie leren, verbinden
Niet dat hij moet leren stoeien/ wild doen. Het is om zichzelf te zijn temidden van mannen.
Op een later tijdstip zal hij ook te maken krijgen met iets oudere jongens, die wat strijdiger worden.

Wat?????

Je kind is goed zoals hij is. Heb geduld en laat hem zich ontwikkelen.

Ik wil nog als aanvullende tip meegeven: noteer alle ‘merkwaardigheden’ van je kind met de leeftijd en situatie ergens in een schriftje. En ook opmerkingen van leerkrachten, zwemjuf, buurvrouw etc. over je kind die jij niet kunt plaatsen. Mocht er later toch nog een onderzoek komen, dan heb je dat paraat. Veel dingen vergeet je toch weer een beetje of helemaal na verloop van tijd. Ik was bij het onderzoek van mijn zoon 2 jaar geleden erg blij dat ik dat soort dingen had genoteerd (vooral veel leuke situaties, maar ook beschrijvend hoe onze dag eruit zag tijdens een bepaalde periode bijvoorbeeld)

Voorbeeld: ik had genoteerd dat we in de tijd dat hij nog in de buggy zat, vaak de vraag kregen waar hij zat met zijn gedachten. Bij het onderzoek 2 jaar geleden kwam naar voren dat zoon nooit andere mensen aankijkt in de ogen. Dat heb ik zelf nooit gemerkt omdat hij mij wel aankijkt. Nu viel dat ineens op z’n plek: hij keek langs de mensen heen.
Ook heeft hij al jong logopedie gehad voor een zelfbedachte uitspraak van een letter. Dat hoeft niets te betekenen, maar in het licht van het totaalplaatje was dit goed om te weten want het paste wel bij de rest van het beeld.
En de schriften van het kdv en de psz hebben hun diensten ook bewezen bij het onderzoek. 

Wij konden heel prima thuis alles met en voor hem regelen, wij ondervonden geen grote problemen en we wisten ook van niks. We vormden ons om hem heen, zeg maar. Pas toen hij zelf 15 was, ondervond hij zelf problemen en vragen, want op een gegeven moment moeten ze zelfstandiger in de maatschappij (gaan) staan. Pas toen zijn we voor het eerst het traject van onderzoeken ingegaan.

Zolang jij of school geen onwerkbare problemen met je kind ervaart, zou ik ook geen diagnostische molen in gaan. Dat is best belastend, en je kind zou zomaar het gevoel/idee kunnen opvatten dat er iets mis met hem is. En hij is juist helemaal goed zoals hij is!

Sorry jongens, ik had mijn stukje heel raar geschreven.
Soms krijg ik dingen raar op papier. Excuses.
Ik wil ook zeggen dat je zoontje een leuk en fantastisch kindje is TO.
Hij lijkt me een heerlijk jong om om je heen te hebben.

Omdat je vroeg om waar bijvoorbeeld accenten op te leggen TO tijdens opgroeien van zoontje. ik denk: zelfvertrouwen. Vooral ook met praktische dingen.
Zoontje kan heel goed overweg met meisjes, jonge kindjes. Zal zich hier waarschijnljk heel prettig voelen. Ik schrijf dat zonder oordeel.
En het lijkt me voor zoontje prettig/ nuttig om een goede band met papa, oom en/of opa te hebben/ krijgen.

Ik moet ook denken aan mijn kind, alleen kwam de opgekropte boosheid er thuis uit.
Inmiddels in groep 3, wat langer gekleuterd terwijl we allemaal zagen dat hij cognitief vlot was. Als grotere kleuter ging het sociaal-emotionele deel steeds beter. Ging naar groep 3 en kon beter tegen een stootje, vind het er fijn en krijgt er cognitief goede extra uitdaging.

Na school en in het weekend spreekt hij niet veel af en vraagt ook vaak om tijd voor zichzelf. Zit veel te lezen en/of rustig te spelen na school. 
Achteraf denk ik dat hij het gedoe van samenspelende kleuters maar niks vond, nu doet hij lekker zn eigen taakjes en soms wat samen dat past hem beter.

Je zoon is nog zo jong. Niet teveel zorgen maken zou ik zeggen.

Als ik mijn zoon ( die nu 26 is) zou moeten omschrijven, gevoelig,verbaal sterk, goed in talen, gezellig,nieuwsgierig,rustig, snel overprikkeld, gevoelig voor licht, en trok vanaf groep 1 altijd al met meisjes op, dat is zo gebleven, contact maken met volwassen ging hem altijd heel goed af, hij vond dat gezellig. 
Hij woont nu alweer een paar samen met zijn vriend.
Zoon heeft ook nog steeds contact met de vriendinnengroep van de schooltijd. 
Ik heb me in ieder geval nooit zorgen gemaakt over zijn ontwikkeling ook al zag ik vanaf groep 1 dat hij net ietsje anders was dan de anderen. Het was en is gewoon een heerlijk joch. 

Waterfles schreef op 04-04-2025 om 00:40:

Sorry jongens, ik had mijn stukje heel raar geschreven.
Soms krijg ik dingen raar op papier. Excuses.
Ik wil ook zeggen dat je zoontje een leuk en fantastisch kindje is TO.
Hij lijkt me een heerlijk jong om om je heen te hebben.

Omdat je vroeg om waar bijvoorbeeld accenten op te leggen TO tijdens opgroeien van zoontje. ik denk: zelfvertrouwen. Vooral ook met praktische dingen.
Zoontje kan heel goed overweg met meisjes, jonge kindjes. Zal zich hier waarschijnljk heel prettig voelen. Ik schrijf dat zonder oordeel.
En het lijkt me voor zoontje prettig/ nuttig om een goede band met papa, oom en/of opa te hebben/ krijgen.

Waar wordt gezegd dat zoon geen goede band heeft met zijn vader/opa/oom? Waar haal je die info vandaan?

Anoniemvoornu schreef op 04-04-2025 om 09:47:

[..]

Waar wordt gezegd dat zoon geen goede band heeft met zijn vader/opa/oom? Waar haal je die info vandaan?

Zoals Waterfles eerder had aangegeven, is uit omgang met mannen meer mannelijke energie op te pikken. TO gaf eerder aan dat zoon moeilijk aansluiting vindt met andere jongens.

Waarbij de afwezigheid van die band dus een aanname is.

Ik ken een jongen met een goede band met zijn vader, die niks heeft met andere jongens en liever jurken draagt. Dus dat zal niet in alle gevallen werken.

Zeespiegel schreef op 04-04-2025 om 10:25:

[..]

Zoals Waterfles eerder had aangegeven, is uit omgang met mannen meer mannelijke energie op te pikken. TO gaf eerder aan dat zoon moeilijk aansluiting vindt met andere jongens.

Waarbij de afwezigheid van die band dus een aanname is.

Ik ken een jongen met een goede band met zijn vader, die niks heeft met andere jongens en liever jurken draagt. Dus dat zal niet in alle gevallen werken.

Waarom moet een jongen van 4 meer mannelijke energie op pikken? Wat voor iets is dat dan weer?

Waarom mag hij niet gewoon met rustigere kinderen, in dit geval meisjes spelen? 

Zeespiegel schreef op 04-04-2025 om 10:25:

[..]

Zoals Waterfles eerder had aangegeven, is uit omgang met mannen meer mannelijke energie op te pikken. TO gaf eerder aan dat zoon moeilijk aansluiting vindt met andere jongens.

Waarbij de afwezigheid van die band dus een aanname is.

Ik ken een jongen met een goede band met zijn vader, die niks heeft met andere jongens en liever jurken draagt. Dus dat zal niet in alle gevallen werken.

Waarom is het noodzakelijk om aansluiting te vinden bij de andere jongens? Het wordt mi pas een probleem als er met niemand in de klas aansluiting is.

Bij mijn dochter in de klas (bovenbouw basisschool) zij  er 'stoere' jongens (zitten op voetbal, gaan vooral om met andere jongens, stoeien etc), daarnaast ook andere jongens die niet van voetbal houden, ook met de meiden omgaan. 

Ook bij de meiden zie je verschillen meisje-meisje (make-up, uiterlijk, spelen met andere meiden) en meiden die ook met jongen spelen en hun eigen ding doen. Mijn dochter is geen meisje-meisje (haar favoriet in de kleuterklas was de autohoek, gevolgd door de bouwhoek), maar dat wil niet zeggen dat mijn band met haar slecht is (ik ben zelf ook geen meisje-meisje).

Ik zet het wat overdreven stereotyp neer, maar wil aangeven dat iedereen anders is en dat is OK.

2lievekindjes schreef op 04-04-2025 om 11:50:

[..]

Het klinkt alsof je de grote versie van mijn zoon omschrijft! Heerlijk.

Ik probeer gewoon zo goed mogelijk bij hem aan te sluiten.

Wat betreft de mannelijke energie. Mijn zoontje heeft een prima band met zijn vader en ook met opa. Mijn man noemt wel eens tegen mij dat onze zoon van hem wat "harder" mag worden. Hier ben ik het dus niet direct mee eens 😅

Al gun ik hem wel een bepaalde weerbaarheid in die (soms) harde kleuter- en kinderwereld. Ik probeer dat vooral te stimuleren door zijn zelfvertrouwen te vergroten en niet door hem te laten veranderen in iets wat hij niet is of niet wil zijn.

De enige angst die ik voel is dat hij er buiten komt te liggen of gepest gaat worden. Gelukkig is dat nu allemaal niet aan de orde en ik denk dat iedere ouder daar wel een bepaalde mate van zorg over heeft. Niemand wil zijn kind ongelukkig zien worden door pesterijen.

(Over het harder worden/weerbaarheid hebben we trouwens prima gesprekken over mijn man en ik. Hij is geen hork ofzo).

Bedankt voor de reacties, leuk om te lezen hoe mensen meedenken!!

Lekker genieten van jullie zoon want echt ik kon me er toen niks bij voorstellen maar het klopt echt dat cliche dat ze zo snel groot zijn ( haha) voor je het weet zijn ze alweer uitgevlogen. 

Er zullen best nog wat angsten op je pad komen tijdens het groter worden van je zoon maar laat je daardoor niet leiden, jullie zijn zijn basis en zo te lezen zit dat wel goed. 

2lievekindjes schreef op 04-04-2025 om 11:50:

[..]

Wat betreft de mannelijke energie. Mijn zoontje heeft een prima band met zijn vader en ook met opa. Mijn man noemt wel eens tegen mij dat onze zoon van hem wat "harder" mag worden. Hier ben ik het dus niet direct mee eens 😅

Al gun ik hem wel een bepaalde weerbaarheid in die (soms) harde kleuter- en kinderwereld. Ik probeer dat vooral te stimuleren door zijn zelfvertrouwen te vergroten en niet door hem te laten veranderen in iets wat hij niet is of niet wil zijn.

De enige angst die ik voel is dat hij er buiten komt te liggen of gepest gaat worden. Gelukkig is dat nu allemaal niet aan de orde en ik denk dat iedere ouder daar wel een bepaalde mate van zorg over heeft. Niemand wil zijn kind ongelukkig zien worden door pesterijen.

Fijn te horen dat band met papa prima is. En dat opa in z’n leven is. Ik nam niet automatisch aan dat er geen goede band met papa zou zijn hoor, alhoewel ik kan begrijpen dat dat uit mijn woorden wel zo te lezen zou zijn. Ik bedoelde het meer als een algemene statement, een aktieve band met papa en opa hebben. En zonder oordeel nog even benoemend: zoontje vind het een fijne prettige sfeer rondom meisjes, jongere kindjes, vrouwen wellicht. En zal dat automatisch sneller opzoeken, die omgeving. Omdat het prettig is, licht, rustig.

En dan lijkt me het als tegenhanger gewoon goed om af en toe wat mannelijke invloed er tussen te mengen. Gewoon, op een natuurlijke manier. Bijvoorbeeld, opa gaat samen met zoontje de vissen voeren in het aquarium bij hem thuis, als jullie bij opa en oma zijn. Ik noem maar een voorbeeld. Af en toe iets samen doen, hun twee.
Juist ook dat, zou naar mijn mening prettig zijn voor zoontje.
Mooi woord wat je gebruikte, inderdaad. Uiteindelijk voor een stukje weerbaarheid.

Nogmaals, ik vind je zoontje geweldig. Hij lijkt me een ontzettend leuke jongen en zoontje.