Sport perikelen

Meerdere kinderen

Mijn kinderen vonden en vinden het dus helemaal niet leuk om verplicht mee te moeten bij de wedstrijd van een broer of zus. Misschien als het dezelfde sport is of als het echt om een kampioenswedstrijd gaat maar anders niet echt. Toen mijn zoon voetbalde nam ik uit logistieke overwegingen een zusje en broertje wel eens mee. Die vonden dat allebei dus echt niet leuk. En aangezien ik het wel met ze eens was dat elke zaterdag naar een sport mee moeten waar je niks mee hebt niet echt leuk is probeerde ik dus wat anders te regelen voor ze. Nog meer logistieke overwegingen dus. Zeker als je meerdere kinderen hebt die activiteiten hebben op zaterdag & dan nog kinderen die geen activiteiten hebben dan is het dus een geregel. En dat laatste staat en stond mij zo tegen.

Jesse

Ik denk dat je dat bij mij las over die ambitie. Ben bang dat je niet helemaal begreep wat ik daarmee bedoelde. Ik vertelde eerder dat mijn kinderen wel allemaal sporten en in dat berichtje over ambitie refereer ik nog een keer aan een uitspraak dat ik blij ben dat mijn kinderen geen competitie spelen wat voor onze geen verplichtingen voor het weekend betekenen(wbt sport). Zij hebben dus niet de ambitie om competitie te spelen.

Logistiek verandert in de tijd

Je groeit er natuurlijk in en natuurlijk verandert de logistiek naarmate je kinderen ouder worden en verder komen in de sport. Wat dat betreft vond ik gewone zwemles voor de twee oudsten terwijl ik nog een peuter en een baby 2x per week naar het zwembad mee moest zeulen eigenlijk een veel grotere ramp. Ik was veel meer tijd kwijt met wegbrengen en omkleden dan het werkelijke zwemmen en bovendien was die tijd zo kort (40min.) dat ik ook niks anders kon gaan doen.
Nu ze 2 uur achter elkaar zwemmen breng ik ze weg, zet ze voor het zwembad af zonder een parkeerplaatsje te hoeven zoeken en ze redden zich verder zelf wel. Na 2,5 uur (inclusief omkleden) pik ik of man ze dan wel weer op. Volgend jaar gaat de jongste ook van 40 minuten naar 120 minuten en dat zal dus ook weer wat meer vrijheid geven. Als de twee oudsten niet een andere sport hadden gekozen die ook nog in het schema moet worden gepast zou het best wel simpel zijn.
Daar staat tegenover dat de wedstrijden wel steeds meer en verder worden. Alhoewel zondagsochtends met het halve gezin om 6 uur opstaan op een één of andere manier toch ook z'n charme heeft Alleen volgende maand hebben we dan de één die een finale heeft op 3,5 uur rijden en een ander die een thuiswedstrijd heeft en dat wordt inderdaad wat lastig. Ik ben nu aan het puzzelen hoe we dat nu weer gaan doen.
Ook denk ik dat het afhangt hoeveel feeling je als ouder zelf hebt met de sport die je kinderen hebben gekozen. Ik moet er bijv. werkelijk niet aan denken om in regen en wind langs een voetbalveld te moeten staan. Als er iets is wat ik haat is dat wel koude en nattigheid. Maar misschien zou ik daar ook wel anders over denken als één van mijn kinderen toevallig een voetbaltalent zou zijn geweest. Alleen hebben we eerlijk gezegd belangstelling in die richting niet erg aangemoedigd. Eerst leren zwemmen, dan zien we wel verder en toen werd dat verder dus wedstrijdzwemmen en schermen.