Dochter dwars over vakantie
Ik heb al maanden geleden een vliegvakantie naar een Grieks eiland geboekt voor mij, mijn vrouw en onze 3 kinderen. We vertrekken overmorgen. Dochter is 14 jaar en zegt stellig niet mee te gaan. Ze heeft op school geleerd dat vliegen slecht is voor het klimaat en dat luchtvaartpersoneel op Schiphol slecht wordt betaald. Ze dreigt zelfs weg te lopen van huis zodat ik de politie haar moet laten zoeken, en ze denkt dat in dat geval de politie zegt dat ze ook niet op vliegvakantie mag van hen omdat ze gelijk heeft. Haar koffer weigert ze ook stellig in te pakken.
Iemand tips in hoe ik dochter tot rust laat komen zodat we vrijdag normaal als gezin op vakantie kunnen?
MamaE schreef op 08-08-2025 om 10:41:
[..]
Dat zou kunnen. Maar had ook besproken kunnen worden. Ik leg de schuld hiervan helemaal niet bij mijn zus, maar bij mijn ouders. Dat ze het oké vonden dat één kind van net 14 zo'n keuze voor het hele gezin mag maken.
Apart op vakantie was vooral geen optie voor mijn ouders. Vakantie doe je als gezin of niet. Ze gingen voor ons en als wij (of een van ons) niet meer wilden, dan maar niet.
Je zus heeft die keuze helemaal niet gemaakt voor het hele gezin, jammer dat je dat zo ziet.
Zij heeft haar gevoelens geuit en is serieus genomen door jullie ouders en jullie ouders hebben vervolgens de knoop doorgehakt door geen gezinsvakantie meer te doen, niet je zus van toen 14. Wat had je willen bespreken? Je stoornis kun je niet thuis laten. Je ouders zullen ingezien hebben dat een gezamenlijke vakantie niet meer haalbaar was.
MamaE schreef op 08-08-2025 om 10:41:
[..]
Dat zou kunnen. Maar had ook besproken kunnen worden. Ik leg de schuld hiervan helemaal niet bij mijn zus, maar bij mijn ouders. Dat ze het oké vonden dat één kind van net 14 zo'n keuze voor het hele gezin mag maken.
Apart op vakantie was vooral geen optie voor mijn ouders. Vakantie doe je als gezin of niet. Ze gingen voor ons en als wij (of een van ons) niet meer wilden, dan maar niet.
Had je dan gewild dat het andere kind zo'n keuze voor het hele gezin zou kunnen maken? Bij zoiets als vakantie, zou ik denken dat het niet strikt noodzakelijk is, dus ook overgeslagen kan worden.
Bij ons maakte corona een eind aan de gezinsvakanties. Van het ene jaar nog met zijn allen, vol plannen voor de volgende vakantie gingen man en ik ineens nog maar met zijn tweeën, twee jaar later. Het was zo, jammer maar helaas.
MamaE schreef op 08-08-2025 om 10:41:
[..]
Dat zou kunnen. Maar had ook besproken kunnen worden. Ik leg de schuld hiervan helemaal niet bij mijn zus, maar bij mijn ouders. Dat ze het oké vonden dat één kind van net 14 zo'n keuze voor het hele gezin mag maken.
Apart op vakantie was vooral geen optie voor mijn ouders. Vakantie doe je als gezin of niet. Ze gingen voor ons en als wij (of een van ons) niet meer wilden, dan maar niet.
Ja maar dan kwam het toch indirect door jouw zus, vind ik. Hier thuis waren we met zijn drieen (3 kinderen dus), als eerste ging mijn oudste broer met niet meer mee, rond 16 jaar was hij. De jaren daarvoor ging hij nog wel mee maar bleef dan het liefst in de caravan boekjes lezen, terwijl wij allemaal naar het strand gingen, dus mijn ouders zagen het al wel aankomen. Nou ja en zo liep dat het rijtje af, weer een jaar later ging mijn middelste broer niet meer mee, maar toen mocht ik een vriendinnetje of nichtje meevragen op vakantie, want mijn ouders vonden op vakantie gaan toch ook wel leuk om te doen. Jammer dat jouw ouders dan niet ook een keer voor jou gedaan hebben, dat had je misschien toch een ander gevoel gegeven. Misschien heb ik daar overheen gelezen, maar gingen zijn dus daarna nooit meer weg? Ook niet als koppel?
Anoniemvoornu schreef op 08-08-2025 om 10:58:
[..]
Jij noemt het haar zin geven , ik noem het luisteren naar de behoeftes van je kind, en als 1 van je kinderen geen behoefte meer heeft aan familievakanties op 14 jarige leeftijd, dan is een mokkende puber meeslepen toch voor niemand leuk.
Mokkende pubers blijven echt niet de hele vakantie mokken…
SuzyQFive schreef op 08-08-2025 om 11:13:
[..]
Mokkende pubers blijven echt niet de hele vakantie mokken…
Wel als je de hele vakantie op iemands lip zit met wie je écht niet overweg kunt en van wie je last hebt.
DeOnbekende schreef op 08-08-2025 om 11:17:
[..]
Wel als je de hele vakantie op iemands lip zit met wie je écht niet overweg kunt en van wie je last hebt.
Zeker weten dat ze dat doen , tenminste ik wel ...mijn stiefvader heeft me wel eens na 4 dagen op het dichtsbijzijnde station gebracht omdat ik zijn bier telde en niet meeging met uitjes (mijn moeder reed geen auto) als hij er meer dan 2 ophad en dat was een dagelijkse strijd voor 12 uur s middag waarbij ik ook gerust wegliep. Nu ben ik nog steeds overtuigd van mijn gelijk daar niet van 😂 en had ik een hele leuke vakantie in mijn uppie en hadden hun ook zonder onruststokende puber dat verre van..
MamaE schreef op 08-08-2025 om 10:41:
[..]
Dat zou kunnen. Maar had ook besproken kunnen worden. Ik leg de schuld hiervan helemaal niet bij mijn zus, maar bij mijn ouders. Dat ze het oké vonden dat één kind van net 14 zo'n keuze voor het hele gezin mag maken.
Apart op vakantie was vooral geen optie voor mijn ouders. Vakantie doe je als gezin of niet. Ze gingen voor ons en als wij (of een van ons) niet meer wilden, dan maar niet.
Dus je verwijt het je zusje èn je ouders. Je ziet je zus als de dwarsligger die van je ouders op haar 14e mocht bepalen wat er gebeurde.
Maar blijkbaar hoefden je ouders zelf ook niet zo nodig op vakantie. Toch? Dat deden ze vooral om jullie een plezier te doen. Tot duidelijk werd dat er in hun gezin slechts één persoon echt graag weg wilde.
Ik vind het een begrijpelijke keuze van je ouders. Dat jij daardoor die zomer niet op vakantie kon omdat je als 15-16 jarige te jong was om alleen te gaan, is inderdaad jammer. En dat je vervolgens blijkbaar 8 jaar zèlf niet op vakantie bent gegaan, ook.
Ik hoop dat je hierover irl tegenover je zus en ouders minder gefrustreerd bent, dan dat het hier overkomt. Want mijns inziens is dat niet helemaal terecht.
Mijn ouders gingen pas een jaar of tien later weer met zijn tweeën op vakantie. En nu vinden ze het leuk als de kleinkinderen een paar dagen mee gaan/langskomen.
Ik snap wel dat je een puber niet tegen wil en dank mee gaat slepen, maar losse dagjes uit wilde zus ook niet. En mijn ouders deden dat ook niet met alleen mij. Ik heb toen letterlijk de hele vakantie alleen maar op mijn kamer liggen lezen en een beetje gewerkt. Ik had ook niet echt aansluiting verder, dus ik had toen wel echt het idee dat niemand mij leuk genoeg vond om iets mee te gaan doen. Oh ja, af en toe fakete ik een afspraak en ging ik gewoon een stuk fietsen en wachten tot ik weer naar huis kon.
Beter had ik gewoon het vertrouwen meegekregen dat in je eentje dingen ondernemen heel normaal is en ook leuk kan zijn. Dat werd toen vooral heel raar en treurig gevonden.
Alsnog vind ik het wel apart dat als één puberkind niet meer op vakantie wil, dat ouders dan ook helemaal niet meer gaan. Zou dat ook oké zijn als het andere kind 8/10/12 zou zijn?
MamaE schreef op 08-08-2025 om 12:10:
Mijn ouders gingen pas een jaar of tien later weer met zijn tweeën op vakantie. En nu vinden ze het leuk als de kleinkinderen een paar dagen mee gaan/langskomen.
Ik snap wel dat je een puber niet tegen wil en dank mee gaat slepen, maar losse dagjes uit wilde zus ook niet. En mijn ouders deden dat ook niet met alleen mij. Ik heb toen letterlijk de hele vakantie alleen maar op mijn kamer liggen lezen en een beetje gewerkt. Ik had ook niet echt aansluiting verder, dus ik had toen wel echt het idee dat niemand mij leuk genoeg vond om iets mee te gaan doen. Oh ja, af en toe fakete ik een afspraak en ging ik gewoon een stuk fietsen en wachten tot ik weer naar huis kon.
Beter had ik gewoon het vertrouwen meegekregen dat in je eentje dingen ondernemen heel normaal is en ook leuk kan zijn. Dat werd toen vooral heel raar en treurig gevonden.
Alsnog vind ik het wel apart dat als één puberkind niet meer op vakantie wil, dat ouders dan ook helemaal niet meer gaan. Zou dat ook oké zijn als het andere kind 8/10/12 zou zijn?
Maar het andere kind , jij dus was niet jonger ... dus dan kun je blijven malen of ze andere keuzes hadden gemaakt als de situatie heel anders was geweest maar zo maak je jezelf toch gek?
MamaE schreef op 08-08-2025 om 12:10:
Mijn ouders gingen pas een jaar of tien later weer met zijn tweeën op vakantie. En nu vinden ze het leuk als de kleinkinderen een paar dagen mee gaan/langskomen.
Ik snap wel dat je een puber niet tegen wil en dank mee gaat slepen, maar losse dagjes uit wilde zus ook niet. En mijn ouders deden dat ook niet met alleen mij. Ik heb toen letterlijk de hele vakantie alleen maar op mijn kamer liggen lezen en een beetje gewerkt. Ik had ook niet echt aansluiting verder, dus ik had toen wel echt het idee dat niemand mij leuk genoeg vond om iets mee te gaan doen. Oh ja, af en toe fakete ik een afspraak en ging ik gewoon een stuk fietsen en wachten tot ik weer naar huis kon.
Beter had ik gewoon het vertrouwen meegekregen dat in je eentje dingen ondernemen heel normaal is en ook leuk kan zijn. Dat werd toen vooral heel raar en treurig gevonden.
Alsnog vind ik het wel apart dat als één puberkind niet meer op vakantie wil, dat ouders dan ook helemaal niet meer gaan. Zou dat ook oké zijn als het andere kind 8/10/12 zou zijn?
Ja dat vind ik ook wel bijzonder. Mijn jongere zus wilde op een gegeven moment ook niet mee op vakantie. Die was gewoon liever thuis (nog steeds).
Zij moest op 14 jarige leeftijd nog mee (mijn ouders maakten daarin dus een andere keuze). Toen ze oud genoeg bevonden was om alleen thuis te blijven, bleef zij alleen thuis en gingen mijn ouders met de rest van het gezin op vakantie.
SuzyQFive schreef op 08-08-2025 om 11:13:
[..]
Mokkende pubers blijven echt niet de hele vakantie mokken…
O jawel hoor, velen wel. Zeker als je opgescheept zit met een sibling waarmee het niet klikt. Dat is lastig op die leeftijd.
Garfield77 schreef op 08-08-2025 om 12:45:
[..]
O jawel hoor, velen wel. Zeker als je opgescheept zit met een sibling waarmee het niet klikt. Dat is lastig op die leeftijd.
Dan hebben wij waarschijnlijk mazzel met onze pubers gehad. De jongsten van de acht kinderen zijn inmiddels 13 (gaan naar klas 2 en 3). En ik werk met pubers, ze hebben weliswaar andere behoeften en ze kunnen op schoolreis ook zeker wel mokken, daar kan je doorheen prikken, al zou je als ouders eerder in hun allergie zitten waarschijnlijk 😜.
MamaE schreef op 08-08-2025 om 12:10:
Mijn ouders gingen pas een jaar of tien later weer met zijn tweeën op vakantie. En nu vinden ze het leuk als de kleinkinderen een paar dagen mee gaan/langskomen.
Ik snap wel dat je een puber niet tegen wil en dank mee gaat slepen, maar losse dagjes uit wilde zus ook niet. En mijn ouders deden dat ook niet met alleen mij. Ik heb toen letterlijk de hele vakantie alleen maar op mijn kamer liggen lezen en een beetje gewerkt. Ik had ook niet echt aansluiting verder, dus ik had toen wel echt het idee dat niemand mij leuk genoeg vond om iets mee te gaan doen. Oh ja, af en toe fakete ik een afspraak en ging ik gewoon een stuk fietsen en wachten tot ik weer naar huis kon.
Beter had ik gewoon het vertrouwen meegekregen dat in je eentje dingen ondernemen heel normaal is en ook leuk kan zijn. Dat werd toen vooral heel raar en treurig gevonden.
Alsnog vind ik het wel apart dat als één puberkind niet meer op vakantie wil, dat ouders dan ook helemaal niet meer gaan. Zou dat ook oké zijn als het andere kind 8/10/12 zou zijn?
Maar als je ouders gezegd hadden dat in je uppie fietsen leuk is had je dat dan ineens leuk gevonden als je in je uppie ging fietsen? en als je afspraken faket , hoe kunnen je ouders dan weten dat je je alleen voelt ..
Bakblik schreef op 07-08-2025 om 09:05:
Ik snap het niet, met kinderen van die leeftijd maak je toch samen plannen voor de vakantie?
Je luistert naar wat de kinderen willen, je bepaalt een budget, je overlegt over het soort accomodatie, je kiest hoe je er heen gaat (auto bus of vliegen).
Toen mijn kinderen die leeftijd hadden was de accomodatie duidelijk, kamperen met eigen vouwwagen op een of meerdere campings. Land en welke camping bepaalden we met zijn allen. Dan wisten ze al snel dat die dure campings van 80 euro per nacht niet mochten.
Niet alles is 100 % de wens van iedereen maar mee moesten ze wel een doordat ze al maanden wisten wat de bedoeling was konden ze niet 2 dagen voor vertrek nog met bezwaren komen.
Ik heb nog nooit samen met de kinderen een plan gemaakt. Ben ik nu raar?
MamaE schreef op 08-08-2025 om 12:10:
Mijn ouders gingen pas een jaar of tien later weer met zijn tweeën op vakantie. En nu vinden ze het leuk als de kleinkinderen een paar dagen mee gaan/langskomen.
Ik snap wel dat je een puber niet tegen wil en dank mee gaat slepen, maar losse dagjes uit wilde zus ook niet. En mijn ouders deden dat ook niet met alleen mij. Ik heb toen letterlijk de hele vakantie alleen maar op mijn kamer liggen lezen en een beetje gewerkt. Ik had ook niet echt aansluiting verder, dus ik had toen wel echt het idee dat niemand mij leuk genoeg vond om iets mee te gaan doen. Oh ja, af en toe fakete ik een afspraak en ging ik gewoon een stuk fietsen en wachten tot ik weer naar huis kon.
Beter had ik gewoon het vertrouwen meegekregen dat in je eentje dingen ondernemen heel normaal is en ook leuk kan zijn. Dat werd toen vooral heel raar en treurig gevonden.
Alsnog vind ik het wel apart dat als één puberkind niet meer op vakantie wil, dat ouders dan ook helemaal niet meer gaan. Zou dat ook oké zijn als het andere kind 8/10/12 zou zijn?
Je zus was 14 jaar schreef je en jij 1,5 jaar ouder dus 15,5 jaar. Dat is ook niet meer de leeftijd om constant door je ouders op sleeptouw genomen te worden met dagjes uit. Dat regel je op die leeftijd zelf met vrienden, tienertour bv of een dagje strand/ zwembad/ pretpark. Misschien hadden je ouders ook de hoop dat je wat meer initiatief zou gaan tonen om met vrienden iets te ondernemen, zelfstandiger te worden, socialer te worden? Iets alleen doen is niets mis mee maar ik snap wel dat je ouders dat toen niet stimuleerden; een meid van ruim 15 die de hele vakantie alleen op pad is , is ook niet alles.
Je ouders gingen puur voor jullie op vakantie. Zoals je het schreef hadden ze er zelf ook niet zo'n behoefte aan. Bij kinderen met een stoornis is het op alle leeftijden wel zo dat je bekijkt wat haalbaar is.
