Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ciska78 schreef op 20-12-2022 om 19:40:
her waren er gelukkig niet genoeg voor een echte poging, maar inderdaad is het van dochter gewoon een hele grote roep: help mij, ik kan zo niet langer door.
Ook wij hopen echt dat de boodschap is aangekomen.
Helaas is het nu al half 8 en hebben wij niets vernomen van de psychiaters, geen idee ook hoelaat die om de tafel gingen zitten.
Weet je, het voelt het raar, toen wij aankwamen in het ziekenhuis gisteren wilde we natuurlijk eerst dochter een dikke knuf geven, maar die wilde dit niet, pas om half 4, toen ze weer terug was in de kliniek, kon er een knuffel vanaf.
Wel een pluim voor de begeleider die met haar haar kamermoment gisterenochtend had en voelde dat er iets niet goed was, en hier dus ook op door gegaan.
Mezelf voor mijn kop slaande, omdat ze medicijnen van huis uit bij elkaar heeft gesprokkeld, want het merendeel was al weg, maar toch niet goed genoeg door het huis gegaan.
En angst, hoe nu verder…
Ga je alsjeblieft niet schuldig voelen meis. Je doet wat je kunt en je kan helaas niet alles voor zijn.
Jullie doen het goed ❤️
Ciske kan je de kliniek bellen . Even informeren of er een gesprek is geweest. En hoe het met dochter gaat
Is er ook aandacht voor jullie als ouders ?
Hai Zilver . Hoe gaat het met jou
Jullie ?
Roos55 schreef op 20-12-2022 om 20:00:
Hai Zilver . Hoe gaat het met jou
Jullie ?
Hey Roos, 🌹 lief dat je het vraagt. Met ons gaat het zijn gangetje..goede en minder goede dagen, niets nieuws. We hebben a.s vrijdag een rondleiding op de TTVO school voor dochter, we denken dat ze daar beter kunnen inspelen op haar behoeften. Gisteren een intake gehad voor een ASS bijeenkomst, zien dochter en wij als heel positief. Ze zal daar wekelijks samenkomen met leeftijdsgenoten met (o.a) ASS er zullen thema’s behandeld worden en ze kunnen ervaringen uitwisselen.
Hoe gaat het met jou?
Roos55 schreef op 20-12-2022 om 19:58:
Ciske kan je de kliniek bellen . Even informeren of er een gesprek is geweest. En hoe het met dochter gaat
Is er ook aandacht voor jullie als ouders ?
Mijn man pikt haar op dinsdag altijd op voor sporttraining en die brengt haar terug, zal meteen hem daar even naar laten vragen, misschien weten zij meer.
Aandacht voor ons vind ik nu wel minimaal hoor.
Zilvergray, wat is een TTVO school precies?
Ik had een heel verhaal getypt… 
Nou dan maar een linkje, daarin wordt het beter uitgelegd.
https://www.opdcstadgroningen.nl/TTVO
Wij moeten zo weg, maar wil alleen even laten weten dat er geluisterd is naar ons. In januari gaat dochter, ter overbrugging naar de langdurige opname, naar een zorgboerderij. Tot die tijd mag ze in de kliniek blijven.
Een dubbel gevoel, aan de ene kant opluchting, aan de andere kant het besef dat dochter dus eigenlijk niet meer thuis komt wonen. 😢😢
Ciska78 schreef op 21-12-2022 om 11:05:
Wij moeten zo weg, maar wil alleen even laten weten dat er geluisterd is naar ons. In januari gaat dochter, ter overbrugging naar de langdurige opname, naar een zorgboerderij. Tot die tijd mag ze in de kliniek blijven.
Een dubbel gevoel, aan de ene kant opluchting, aan de andere kant het besef dat dochter dus eigenlijk niet meer thuis komt wonen. 😢😢
Ciska78 schreef op 21-12-2022 om 11:05:
Wij moeten zo weg, maar wil alleen even laten weten dat er geluisterd is naar ons. In januari gaat dochter, ter overbrugging naar de langdurige opname, naar een zorgboerderij. Tot die tijd mag ze in de kliniek blijven.
Een dubbel gevoel, aan de ene kant opluchting, aan de andere kant het besef dat dochter dus eigenlijk niet meer thuis komt wonen. 😢😢
Ik heb me goed voorstellen dat je daar verdrietig over bent. Ziet je dochter de overbrugging op de zorgboerderij zitten? Wanneer kunnen jullie daar kennis maken?
Ciska78 schreef op 21-12-2022 om 11:05:
Wij moeten zo weg, maar wil alleen even laten weten dat er geluisterd is naar ons. In januari gaat dochter, ter overbrugging naar de langdurige opname, naar een zorgboerderij. Tot die tijd mag ze in de kliniek blijven.
Een dubbel gevoel, aan de ene kant opluchting, aan de andere kant het besef dat dochter dus eigenlijk niet meer thuis komt wonen. 😢😢
Ach wat dubbel Ciska. Het is natuurlijk goed nieuws maar het doet evengoed pijn.
Aan de ene kant "fijn" dat er geluisterd is. Maar wat verschrikkelijk dat dit ervoor nodig was om het voor elkaar te krijgen.
Jullie zijn dapper. Allemaal. Dikke knuffel
Heel veel sterkte.
