Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Heel veel sterkte. Ik kan niet voorstellen hoe je je moet voelen. Hoe slecht het ook met mijn kind gegaan is, gelukkig is gesloten opname nooit nodig geweest.
Ik heb bij mijn kind wel gezien dat intensieve behandeling over een langere tijd (we zijn nu zo'n 9 maanden bezig), echt verschil kan maken. Na jaren ambulant behandelen eigenlijk zonder verbetering had ik niet meer durven hopen dat een opname zoveel uit zou kunnen maken. Maar nu kind voor de kerstvakantie voor het eerst weer wat langer achter elkaar thuis is, zie ik hoe ver kind gekomen is afgelopen jaar.
Ciska wat schrik ik hier van!
Wat zullen jullie in angst gezeten hebben en wat krijgen jullie het weer voor je kiezen.
Hoe moeilijk ook, dan maar een gedwongen opname, wat anders op dit moment?!
Ik vind het zo erg voor jullie en voor je dochter. Zij zit diep dat mag duidelijk zijn.
Voor jullie nu een warme knuffel en ik denk aan jullie.
♥️
Jeetje zeg! Wat ontzettend schrikken voor jullie! Hopelijk is de externe psycholoog er snel uit en komt ze waar ze moet zijn.
Voor mij is het gewoon een berichtje wat je langs ziet komen op social media/burgernet. Maar achter zo'n bericht zit een heel gezin wat in spanning zit, een gezin waar al heel wat gebeurt is. Nooit zo bewust beseft als meelezer in jullie verhaal.
Sterkte!
Ach wat schrik ik van je update. Gister inderdaad ook de melding hier gehad toen ik met de hond liep. En dan denk je ach 2 meiden weg, op zo’n druilerige dag, wat zielig. En lees al die tijd hier al mee en dan zie je pas echt wat er achter zo’n melding zit. Ik hoop dat er voor jullie dochter snel een oplossing komt en als het moet dan maar gesloten, als dat haar veiligheid kan garanderen en de weg naar herstel inzetten. Dikke knuffel voor jullie.
Jeetje Ciska wat een heftige berichten allemaal.. Ik weet niet wat ik moet zeggen maar wil je wel even een hele dikke knuffel geven
“Mijn hemel! 2,5 jaar!! Wat een marteling! Ik hoop eerlijk gezegd dat het niet nu nog zolang moet duren.”
Het was een nachtmerrie ja. Uiteindelijk bleek ik beter te reageren op een ouderwetse tricyclische AD dan op de modernere AD. Ik kwam van erg diep maar het is goed gekomen met me. Sterkte!!!
Bluebell
Bluebell schreef op 30-12-2022 om 17:25:
“Mijn hemel! 2,5 jaar!! Wat een marteling! Ik hoop eerlijk gezegd dat het niet nu nog zolang moet duren.”
Het was een nachtmerrie ja. Uiteindelijk bleek ik beter te reageren op een ouderwetse tricyclische AD dan op de modernere AD. Ik kwam van erg diep maar het is goed gekomen met me. Sterkte!!!
Bluebell
Fijn om te lezen dat het goed gekomen is.❤️
Misschien brutale vraag hoor, maar heb je nog steeds last van depressies? Ik maak me zo'n zorgen nl dat dit altijd (een groot) onderdeel van leven van kind zal blijven..ooit zal ik er niet meer zijn, bij wie kan ze dan terecht, wie zal er dan voor haar zorgen?
Zilver gray ik ben niet Bluebell maar bij ons kind is het na een hele lange weg echt goed gekomen. Ze gebruikt al een jaar of acht geen medicijnen meer, en is pas bevallen van een schattig kind, en zelfs toen geen postnatale depressie gehad,iets waar wij en zij best wel bang voor waren. Het kan dus echt goedkomen, al let ze nog altijd op om trickers te vermijden. Ook bij haar duurde het lang voor de juiste sterkte en soort antidepressiva was gevonden, ik denk zo’n anderhalf jaar. In die tijd 2 keer een zelfmoordpoging gedaan, waarvan er eentje bijna gelukt was. In die tijd veel kortere of langere opnames, tot ze dachten dat de crisis weer voorbij was. Daarnaast dus jaren van therapie, en maanden van therapeutische opnames. De weg is dus wel heel lang geweest, maar uiteindelijk is het het allemaal waard geweest, ze is nu echt gelukkig, iets wat in de donkere jaren onbereikbaar leek.
Wat hoopvol om te lezen Watervogel, bedankt voor het delen.
Ahh Ciska wat naar, ik heb het bericht waarschijnlijk voorbij zien komen, dan was het hier redelijk 'om de hoek'. Fijn dat ze wel weer veilig terug is gekomen uiteindelijk. Wat is er uit het vandaag gekomen, nog ontwikkelingen?
watervogel schreef op 30-12-2022 om 19:12:
Zilver gray ik ben niet Bluebell maar bij ons kind is het na een hele lange weg echt goed gekomen. Ze gebruikt al een jaar of acht geen medicijnen meer, en is pas bevallen van een schattig kind, en zelfs toen geen postnatale depressie gehad,iets waar wij en zij best wel bang voor waren. Het kan dus echt goedkomen, al let ze nog altijd op om trickers te vermijden. Ook bij haar duurde het lang voor de juiste sterkte en soort antidepressiva was gevonden, ik denk zo’n anderhalf jaar. In die tijd 2 keer een zelfmoordpoging gedaan, waarvan er eentje bijna gelukt was. In die tijd veel kortere of langere opnames, tot ze dachten dat de crisis weer voorbij was. Daarnaast dus jaren van therapie, en maanden van therapeutische opnames. De weg is dus wel heel lang geweest, maar uiteindelijk is het het allemaal waard geweest, ze is nu echt gelukkig, iets wat in de donkere jaren onbereikbaar leek.
Watervogel bedankt voor je bericht! Wat hebben jullie veel meegemaakt! Wat een lijdensweg voor jullie dochter.
Ik zuig dit soort positieve berichten in me op als een spons; doet me goed en niet onbelangrijk; geeft hoop ❤️
Ciska, wat gaan jullie door een ontzettend moeilijke tijd. Ik hoop dat je dochter de hulp krijgt die ze nodig heeft en weer wat lichtpuntjes gaat zien.
Wat ik me wel afvraag, heb je er over nagedacht dat jij en je dochter niet meer anoniem zijn hier na wat er de afgelopen dagen is gebeurd. Ik ken jullie niet, dus ik ben de namen van de meiden al weer vergeten, maar mensen die jou of je dochter kennen, kunnen hier ook meelezen. En misschien vind je dat niet erg en dat is prima, maar wilde je toch even waarschuwen.
wat verdrietig Ciska, voor jullie allemaal.
Zilver_gray schreef op 30-12-2022 om 17:55:
[..]
Fijn om te lezen dat het goed gekomen is.❤️
Misschien brutale vraag hoor, maar heb je nog steeds last van depressies? Ik maak me zo'n zorgen nl dat dit altijd (een groot) onderdeel van leven van kind zal blijven..ooit zal ik er niet meer zijn, bij wie kan ze dan terecht, wie zal er dan voor haar zorgen?
Nee, ik ben al 20 jaar depressievrij. Ik weet inmiddels genoeg om te doen aan “self management”: stress zo veel mogelijk vermijden, geen voltijdse baan en genoeg sporten. En op tijd naar bed, slaapgebrek is voor mij een trigger. Als ik me down voel weet ik hoe ik eruit moet komen. En ik weet ook dat ik eventueel terug kan naar de AD’s als het nodig is.
Ik heb ook lang therapie gehad en heb veel over mezelf geleerd, heb gewerkt aan mijn zelf beeld. Het is dus helemaal goed gekomen
Bluebell
Ciska en Zilver_gray en alle ouders die hebben te maken met kinderen die het niet cadeau krijgen in dit leven: Ik wens jullie toe dat jullie dit vol kunnen houden zonder hier helemaal aan onderdoor te gaan. Ik wilde dat ik voor jullie een dagje rust/ontspanning kon kopen. Een dag zonder continu alert te hoeven zijn.
Zilver_gray, ik heb tijdens mijn werk veel te maken gehad met jongeren die ASShadden, een ander iets. In combinatie met een depressie. Waarbij de hoofdbehandelaar regelmatig andere medicatie voor moest schrijven. 1 jongere heeft een geslaagde ts poging gedaan. Alle andere jongeren niet! En regelmatig kom ik oud cliënten tegen die het zo moeilijk hebben gehad en die nu bijvoorbeeld een gezin hebben en/of werkzaam zijn en die zeggen stabiel te zijn.
