Woonurgentie psychisch lijden kind.

Absor, ben ik zeker met je eens! Het punt is, dat kind keihard best doet, dat zien de hulpverleners ook. En de trauma zijn we al heel hard mee aan het werk, en dat gaat goed. Maar de problemen die zijn ontstaan sinds we hier wonen, wegen kind heel zwaar, omdat kind geen enkele uitlaatklep meer heeft nu, en hij in neerwaartse spiraal zit. Terwijl trauma juist opgelost wordt. In ons vorige woonplaats was deze trauma er ook al, en daar functioneerde kind wel, op reguliere basisschool en door uitlaatklep van voetbal en vriendschappen.

Ninoea, dank voor je uitgebreide antwoord. Ik ben zeker van mening dat vso, in welke vorm ook, passend kan zijn voor kind. Ik ben ook al aan het oriënteren, bellen, bezoeken. De sbo waar kind nu zit, kijkt ook heel erg mee en zien echt een kind dat zijn best doet en heel graag wilt, maar door problematiek mede veroorzaakt en in stand gehouden door huidige woonsituatie, het heel moeilijk is voor kind. 
Probleem blijft dan echter wel bestaan. Vso zit hier minimaal 16km vandaan, in welke vorm dan ook. Er veranderd dus niks in de huidige woonsituatie en zijn sociaal isolement en (mede) daardoor psychische gesteldheid. Evenals een zorgboerderij.. Dus zeker grijp ik alles aan om een passende plek te vinden voor kind, en ik doe alles om kind zo goed mogelijk te ondersteunen en helpen. Maar op eigen gelegenheid naar sportclub verder dan de woonplaats zal kind niet zelf kunnen, en hier wordt kind dusdanig gepest dat kind niet naar buiten wilt. Ikzelf heb een baan, huishouden en nog een ander kind, welke gelukkig goed gaat, maar toch ook zorg en aandacht nodig heeft door verleden. Ik ben dus zelf ook beperkt in mijn kunnen, al wil ik het wel. Maar ook ik heb zo mijn beperkingen nog door al wat er gebeurd is de afgelopen 12 jaar.

Er is wel vervoer voor van en naar school. Maar vervoer voor sociale contacten gaat dan vooral om familie of een gezinsuitje, en dat is niet nodig, want dat kan ik zelf doen met kind. Voor sociale contacten die kind heeft met vriendschappen in andere plaats waar school zit, zal dat in de praktijk niet haalbaar zijn. Want gaan hun dan de ouders van vriendschap bellen om af te spreken? Ik zal me er eens in verdiepen, maar zoals ik het zie staan, is dat niet probleemoplossend helaas..

Thy, daar ben ik mij van bewust. En dit is ook helemaal prima. Het interesseert me in die zin niet of ik op 4hoog zonder lift zit, of een woning met maar 2 slaapkamers. Ik slaap wel op een slaapbank. Als het maar in die plaats is waar kinds probleem opgelost kan worden en kind uit zijn sociaal isolement komt en een veilige en positieve ontwikkeling doormaakt. Wat kind gewoon zo nodig heeft na alles wat kind heeft meegemaakt. Kind komt er nu gewoon niet meer uit. Het is zo schrijnend om te zien. Vol goede moed wilde wij een nieuwe start maken na alle ellende, en het lukt gewoon niet, waardoor de situatie steeds maar erger wordt. Nu is kind nog stuurbaar. Kan het nog omgebogen worden. Al moeten we in een studio gaan zitten. Momenteel zou ik alles aangrijpen om hier weg te kunnen en te zorgen dat kind niet verder in de knel komt met alle gevolgen van dien..

Als m'n kind zelfstandig kon reizen, dan zou er geen leerlingvervoer zijn. Dus dat is helaas niet aan de orde. School denkt zeker mee. Maar gezien de complexheid van de situatie, en het complexe karakter dat kind heeft ontwikkeld, lopen we continu vast..

MamaE, het is zeker een lastige situatie. Tuurlijk, verhuizen lost niet alle problemen op. Die illusie heb ik zeker niet. Maar het zou een groot probleem wel oplossen, waardoor de andere problemen ook op te lossen zijn. Snap je wat ik bedoel? Kind is,gebaat bij een veilige omgeving waar kind zich welkom en veilig voelt, en waar een positieve ontwikkeling plaats kan vinden, dmv contacten met anderen, en sociale gelegenheden zoals sport, positieve contacten met anderen. 

Kind zit nu op SBO, en heeft wel vriendschappen kunnen opbouwen, die daar wonen waar de school ook staat. Omdat kind straks naar VSO gaat (over een half jaar) en vriendschappen naar regulier (dit heb ik nagevraagd op school) zal kind dus weer alles kwijtraken, en opnieuw moeten beginnen, wat niet wenselijk is voor het herstel en het aangaan en aanhouden van positieve contacten. Ikzelf ben,helaas beperkt in deze situatie. Ik heb geen rijbewijs, en ben alleenstaand met een baan op minimumloon. Dus de middelen heb ik niet om consequent en regelmatig die kant op te gaan. Daarnaast kamp ikzelf door de geschiedenis ook met de nodige problemen, waardoor mijn energielevel niet optimaal is. Mede door psychische vermoeidheid, maar ook door borstkanker dat ik een paar jaar geleden heb gehad, en tot 2032 medicatie voor moet slikken, wat ook invloed heeft op mijn lichaam..

Ik ben bekend met de urgentieregeling in deze regio, en het zal ook zeker een 4 kamer woning worden, gezien de leeftijden en geslachten van de kinderen. Ik probeerde vooral mijn wanhoop aan te geven in mijn bericht. 

Andere kind zit ook in dezelfde plaats op school als jongste kind. Die doet mbo en heeft studentenov. Staat helemaal achter een verhuizing, omdat die ook ziet dat het zo niet langer kan..

Mischa83, 

Dankje voor je lieve woorden. Ik vecht me inderdaad te pletter voor ze. Ze hebben zoveel meegemaakt. En we hoopte hier de rust te vinden en een veilig en mooi bestaan op te bouwen. Zo verdrietig om te zien dat het (op de fysieke mishandeling en dreiging van ex partner na) alleen maar is verslechterd..