Bloedwaardes bij depressie
Mijn dochter kampt al 8 jaar met een terugkerende depressie.
Ze is erg perfectionistisch en heeft de lat erg hoog liggen. Ze heeft ook paniekaanvallen en sluit zich periodes lang sociaal af. Ze geeft aan letterlijk niet uit bed te kunnen, ze kan zichzelf gewoon niet in beweging krijgen en ligt soms drie dagen in bed te wachten tot ze eruit kan, eet en drinkt dan dus ook niet. Ze woont trouwens op zichzelf.
Ze is vaak in behandeling geweest bij een psycholoog en heeft ook antidepressiva geslikt wat in het begin hielp maar na een jaar of zo niet meer. Ze is er toen van de ene op de andere dag mee gestopt. Dat is nu een jaar geleden. Ze staat best open voor hulp maar als het niet goed met haar gaat dan gaat ze ook niet naar therapie. Het lijkt alsof niemand erdoorheen prikt, als het beter met haar gaat. Ze is welbespraakt en intelligent en komt waarschijnlijk heel verstandig en nuchter over.
Verder is ze veganist. Al een jaar of 9. Ik denk dat ze misschien tekorten heeft aan vitamines, hormonen, mineralen? Alleen gelooft ze daar zelf niet in (en vraagt er dus niet om) en de huisarts of psychologen hebben er nooit naar gekeken. Haar depressies lijken soms meer op een soort burn out, ze zit dan in een soort mistige bubbel en denkt meestal niets, heeft daarna ook weinig of geen herinneringen aan de periode. Dat vind ik best vreemd.
Ik wil haar meenemen naar de huisarts en dan om bloedonderzoek vragen. Heeft iemand hier ervaring mee, welke waardes moet ik vragen om te prikken? B12, D3, cortisol? Hormonaal iets?
B12, D, ijzer. Calciumtekort is in bloed moeilijk op te sporen want dan haalt je lichaam het gewoon uit je botten. Omega-3 ook lastig te meten. Bij die laatste 2 is het belangrijk om te zorgen dat je dit voldoende uit je voeding haalt. Als ze weinig zout eet eventueel de schildklierwaarden. Is ze weleens bij een diëtist geweest om naar haar eetpatroon te kijken? Want je kunt prima een gezond vegan dieet volgen maar dan moet je wel weten wat je doet.
Als je dochter op zichzelf woont, is ze dan ook niet al meerderjarig?
Van vitaminetekorten kun je behoorlijk moe en depressief worden. Vraag de dokter haar dat uit te leggen. Goed dat je hier achteraan zit en sterkte ermee!
Neemt je dochter extra supplementen? Ik ken veel veganisten in mijn omgeving waarbij de meesten het al vanaf geboorte zijn (uit andere landen), maar zij nemen allemaal extra supplementen. Wat ik zie bij sommige Nederlandse veganisten die op eigen houtje zijn begonnen is dat zij niet voldoende letten op het binnenkrijgen van voldoende bouwstoffen, vitaminen en mineralen.
Ik zou dit verhaal aan de huisarts doen en dan overleggen waar op geprikt moet worden .
ik slik in de wintermaanden met tussenpozen van 2 weken spirulina voor de vit. b en de mineralen, vit d en c ook met regelmaat. Nu heb ik chlorella in huis (zoetwater algje). Staat mij bij dat spirulina of chlorella aanbevolen wordt als je vegetariër of veganist bent.
Vraag anders eens bij de landelijke depressie vereniging.
Roos55 schreef op 22-12-2022 om 15:39:
Ik zou dit verhaal aan de huisarts doen en dan overleggen waar op geprikt moet worden .
Dit ja.
Als veganist is het hoe dan ook van belang dat ze b12 bijslikt.
Je hoeft nergens om te vragen, dat weet je huisarts zelf. Maar je dochter is als ik het goed begrijp meerderjarig en dan kun je niet zoveel.
Er zijn zoveel combinaties nog mogelijk met antidepressiva dat het, hoewel best logisch, jammer is dat mensen er "gewoon" mee stoppen.
Ik zou proberen aan te sturen op een consult bij de huisarts, maar nogmaals: als ze niet wil houdt het voor nu op. En dat is zowel triest als een groot goed, maar het zal je kind maar zijn.
Blijf praten en luisteren, push niet, maar stuur met een omweg. Sterkte
Temet schreef op 22-12-2022 om 15:05:
Als je dochter op zichzelf woont, is ze dan ook niet al meerderjarig?
Ook het eerste dat ik denk, zeker in combinatie met de naam van TO.
@To:
Geen idee hoe je band met je dochter is, maar ik moet er niet aan denken dat een van mijn ouders met mij naar de dokter gaat.
Valdemar schreef op 22-12-2022 om 16:45:
[..]
Ook het eerste dat ik denk, zeker in combinatie met de naam van TO.
@To:
Geen idee hoe je band met je dochter is, maar ik moet er niet aan denken dat een van mijn ouders met mij naar de dokter gaat.
Ik kan me anders goed voorstellen dat ik met mijn intussen volwassen kinderen naar de dokter ga in dit soort omstandigheden. Sterker nog, met eentje doe ik dat ook. Die heeft autisme waardoor afspraken maken en moeilijke gesprekken voeren vaak erg moeilijk is en onze hulp wordt nog steeds erg gewaardeerd. Natuurlijk kun je een volwassen kind, zeker als dat niet verstandelijk beperkt is, niet naar de dokter 'sturen', maar je kunt er wel een gesprek mee voeren dat je dat verstandig lijkt en waarom, en dan kan het als dat kind psychisch niet in orde is juist heel fijn zijn als er iemand mee gaat ter ondersteuning. En dat kan dan natuurlijk ook prima een partner zijn, maar als die er niet is, wat is er dan mis met ouders??
Ik vind je reactie neerbuigend en behoorlijk kortzichtig, alsof er iets mis mee is als je je als ouder ongerust maakt over je volwassen kind, en alsof het niet in orde zou zijn als je als volwassen kind nog steeds prijs stelt op ondersteuning door je ouders.
Valdemar schreef op 22-12-2022 om 16:45:
[..]
Ook het eerste dat ik denk, zeker in combinatie met de naam van TO.
@To:
Geen idee hoe je band met je dochter is, maar ik moet er niet aan denken dat een van mijn ouders met mij naar de dokter gaat.
Ik ga regelmatig nog (in overleg natuurlijk) mee met mijn 20-jarige zoon, als steuntje in de rug. Hij doet zelf het woord, maar als ik merk dat hij dingen vergeet, vul ik het verhaal aan (vertel je ook nog even over x en y?).
Hij vindt dat helemaal niet erg ofzo, zelfs wel fijn.
Valdemar schreef op 22-12-2022 om 16:45:
[..]
Ook het eerste dat ik denk, zeker in combinatie met de naam van TO.
@To:
Geen idee hoe je band met je dochter is, maar ik moet er niet aan denken dat een van mijn ouders met mij naar de dokter gaat.
Nee ?
Ik zie soms patiënten van 40 waar ouders er nog bij zijn . Fijn toch die steun .
Roos55 schreef op 22-12-2022 om 17:10:
[..]
Nee ?
Ik zie soms patiënten van 40 waar ouders er nog bij zijn . Fijn toch die steun .
Mijn vader gaat mee met de buurvrouw van 86, vindt ze fijner dan elke keer haar kinderen vragen.
Ysenda schreef op 22-12-2022 om 17:37:
[..]
Mijn vader gaat mee met de buurvrouw van 86, vindt ze fijner dan elke keer haar kinderen vragen.
Lief
@Sandra1964
Ik heb je een PB-tje gestuurd. Misschien helpt het jou/jullie.