Boomerang zoon
Mijn oudste is al een eind in de twintig en na een aantal jaren op kamers in C tijd weer thuis komen wonen. In grote lijnen loopt dat aardig en is het ook vaak gezellig.Hij kwam met haantjesgedrag thuis, waar mijn jongste behoorlijk onder leed. Inmiddels aanvaart hij redelijk dat zij op haar eigen manier haar visie vormt en niet gediend is van zijn bemoeienissen.
Wat ik lastig vind, zacht uitgedrukt... is dat hij weliswaar op zijn manier hard werkt aan een financiële toekomst, waarin hij zijn eigen broek hoopt te kunnen ophouden, maar nog steeds geen cent verdient en dus ook geen kostgeld kan betalen. Hoeveel tijd gun je iemand iets op te zetten, ( bedrijfje zus, bedrijfje zo) waarmee uiteindelijk mss toch weer niks verdiend wordt? Ik blijf m positief bemoedigen, maar soms denk ik, wanneer leidt het nu eens ergens toe, waardoor hij zelfstandig kan worden. Af en toe heeft hij weer even wat geld, dat hij gebruikt voor zijn vaste lasten. Hij denkt steeds weer het ei van Columbus bedacht te hebben, maar inkomen heeft nog niets van dat al gegenereerd.
Wat ik vooral een onuitstaanbaar iets vind en niet weet hoe daarmee te dealen, is deze typische kant van hem: als ik me in zijn ogen ergens mee 'bemoei' deelt hij boetes uit. Hij zegt al een heel lijstje te hebben en het totaal gaat hij aftrekken van hetgeen ik nog van hem krijg( heb in t verleden wel ns wat voorgeschoten.) Ik krijg m niet aan zijn verstand gepraat dat dit een bespottelijke manier van met elkaar omgaan is. Hijzelf kan tamelijk hardleers zijn in bepaalde gedragingen, die je hinderlijk zou kunnen noemen, maar het enige is dat ik hem daarop attendeer en vraag daar aan te werken ( dingen als alles weer even opruimen als je geluncht hebt bijv.) Daar blijft het bij: hem rustig even aansporen. Andersom deelt hij boetes aan mij uit. Ik neem dat natuurlijk niet serieus. Zeg dat hij eerst naar de politieacademie zal moeten voordat hij bonnen mag uitschrijven, maar even serieus! Hoe stop ik dit? Hoe stel ik een grens beter dan te zeggen dat hij moet stoppen met dit vreemde irritante gedrag. Hij zal wat hij nog in t krijt staat bij mij toch echt op een gegeven moment moeten terugbetalen. Daar gaan die uitgedeelde boetes niet vanaf. Zijn zus irriteert zich ook mateloos aan dit gedrag. Het zou niet in haar opkomen zo met haar ouders om te gaan.
eerlijk gezegd vrees ik dat hij nooit uit zichzelf zal vertrekkenen dat je nooit een cent van hem zult zien.
Ik snap dat je dat als zijn moeder wel graag wilt geloven, maar die bedrijfjes klinken niet alsof ze ooit een succes gaan worden en die boetes zijn zo belachelijk dat hij ze waarschijnlijk als excuus gebruikt je nooit te hoeven betalen. Als hij pas weg gaat als hij zelf geld verdient en hij weigert een echte baan te zoeken, dan blijft hij gewoon zitten waar hij zit. Want jij zorgt voor hem en trapt in al zijn smoesjes, dus voor hem is het wel makkelijk
Geen kostgeld is geen eten en drinken, jouw huis is geen hotel.
Werken en betalen of vertrekken.
Ik denk dat hij maar een baantje nemen moet.
Hij moet als ondernemer toch leren dat als hij zijn rekeningen niet betaalt, hij ook geen onderneming starten kan.
Ik weet niet hoeveel dwang je daarbij uitoefenen kunt.
Ik neem aan dat je hem niet meteen op straat zetten wilt, maar dat is natuurlijk wel wat hij verdient als hij jou boetes geven wil.
Ik zou hem heel snel duidelijk maken dat hij een normale baan moet gaan zoeken om zijn eigen broek op te gaan houden. Dan kan hij daarnaast lekker bezig gaan met een eigen bedrijfje opzetten of wat dan ook. Maar eerst eens zorgen dat hij wat gaat verdienen en het huis uit gaat. Wat een idioot met “boetes” uitdelen aan zijn eigen moeder zeg! Sorry hoor, maar als hij dit gedrag niet veranderd en niet snel gaat zorgen dat hij voor zichzelf kan zorgen, zou ik hem de deur uit zetten. Dan komt hij er maar op de harde manier achter dat zijn manier van leven nu niks oplevert voor hem.
Mijn moeder en stiefvader hebben op gegeven moment toch subtiel gezegd dat we rond ons 25e wel mooi op onszelf konden gaan wonen.
Heeft je zoon een diagnose? Ik vind het niet als 'normaal' gedrag klinken.
Wat is C tijd? Ik heb het gevoel dat ik daaruit iets zou moeten begrijpen maar ik weet niet wat het is. Heeft hij nog nooit een baan gehad of zorgde hij toen wel voor zichzelf?
Ik zou hem (half gekscherend/ toch wel serieus) melden dat het jouw huishouden is en dat jij nu eens boetes uit gaat delen. Niet zijn was doen bijvoorbeeld, of geen avondeten, of geen boodschappen kopen die hij graag heeft.
Uiteindelijk zal het het waarschijnlijk niet veel oplossen, maar kom nou, het buit het wel uit. Van thuis wonen mag toch op zijn minst wat gezelligheid, respect en financiële bijdrage verwacht worden. Al doet hij maar een keer de boodschappen. Je zal het met zijn drieën (of vieren) moeten redden.
Is er nog een vader? Doet hij daar wel normaal tegen?
Moxxie schreef op 03-09-2023 om 08:44:
Wat is C tijd? Ik heb het gevoel dat ik daaruit iets zou moeten begrijpen maar ik weet niet wat het is. Heeft hij nog nooit een baan gehad of zorgde hij toen wel voor zichzelf?
Ik vermoed Corona tijd
Mijn hemel, de arrogantie! Een midtwintiger die weer thuis woont en de lakens denkt uit te gaan delen😂.
Hij zou van mij een kamer/woning mogen gaan regelen en alsnog uit huis. Als je zo'n flinke meneer bent zal dat vast geen probleem zijn, ook niet om de huur te betalen.
Hij geeft boetes (wtf) terwijl hij als bijna dertiger op jullie kosten leeft?
Tenzij hij mentaal niet in orde is zou ik hem snel aanmanen om eens te beginnen met een gewone job zodat hij kostgeld kan betalen, die bedrijfjes richt hij maar op buiten zijn werkuren.
Zo te lezen ben jij begonnen met die ‘lopende rekening’ doordat je iets hebt voorgeschoten. Zijn ‘boetes’ lijken een reactie daarop. In jullie relatie lijkt het te gaan over geld: geld verdienen, kostgeld betalen. Maar eigenlijk is er een machtsstrijd gaande.
Wat hebben jullie voor afspraken gemaakt over de omgang met elkaar? Toen hij weer bij jullie kwam wonen?
Met dat soort gedrag zou ik heel snel klaar zijn. Ik zou wel kostgeld gaan eisen want door dat niet te doen is er ook geen noodzaak om geld te verdienen. Geef hem maar inzicht in wat hij maandelijks kost.
Maar eerlijk gezegd: de deur uit, dit is geen woonbare situatie.
je zoon hé? Is zijn doel passief inkomen genereren met zijn bedrijfjes? Met andere woorden “slapend rijk” worden, zoals veel insta coaches (die zelf vaak bij hun ouders wonen en pochen met nep/gehuurde spullen om te laten zien hoe “succesvol” ze zijn) je graag willen leren voor xxxx euro. In praktijk lijkt dit meer op een pyramidespel. dat kun je eventueel debunken, maar ik weet niet of ik mijn energie daarin zou steken.
het is gewoon tijd voor afspraken. Hij is uit huis geweest, hij weet dat leven geld kost. bedrijven opzetten en dromen van veel geld, helemaal prima, maar er moet nu ook gewerkt worden voor de vaste lasten. Als hij zo’n ondernemer is, moet hij dat begrijpen. Verder zijn er tientallen voorbeelden op te Googlen van succesvolle mensen die ook lullige baantjes hebben gehad. Zonder rijke ouders (zoals Elon musk) moet je nu eenmaal eerst je startkapitaal verdienen en eten moet iedereen. Daarbij kun je ook betere oplossingen (waar je aan kunt verdienen) verzinnen voor het werkvolk als je weet waar ze tegenaan lopen.
Maar onze de streep: hoe hij het doet boeit niet, vanaf 1 oktober wil je 200 EUR per maand van hem (ik roep maar wat, ik gok dat hij dat alleen aan eten al kost)
Zo snel mogelijk met hem om tafel, waarin jij de lijnen uitzet (overigens ga ik er nu vanuit dat je zoon geen diagnose of beperking heeft? Zoals je hem omschrijft zou dat namelijk goed kunnen...).
Je bent hier welkom, dit wil ik met je afspreken:
- Binnen deze periode heb je een stabiel inkomen (bijv. Binnen 6 maanden, hij kan dat wellicht zelf ook aangeven) en betaal je dit bedrag aan kostgeld;
- Binnen deze periode ontvang ik al mijn voorgeschoten geld van je terug (hier zou ik dan ook een soort plan voor maken; hij kan bijvoorbeeld iedere maand een klein bedrag terug betalen);
- Over "boetes" uitschrijven gaan we het niet eens meer hebben, dan kan ik je niet serieus meer nemen als volwassene;
- Voor je ...ste heb je een plek voor jezelf en woon je dus niet meer thuis;
- Zo lang je hier woont, houd je je aan mijn regels. Dat houdt in; opruimen wat je hebt gebruikt, je eigen was doen, etc.