Broertje (26) laat anderen de dokter bellen

Ik weet niet wat de reden is. Daar zou ik eerst naar proberen te vissen bij het drietal en je broer misschien bevragen. Vindt je broer het zo eng om te doen of is hij bang dat de dokter hem niet serieus neemt?

Het is niet zo dat als hij het zelf doet dit een beter resultaat geeft; als familie zich ermee bemoeit dan is de kans dat een arts daar goed op reageert groter.

Als je zussen daar een fijn gevoel bij krijgen dan is dat toch ook erg lief? En ze halen daar het gevoel uit nodig te zijn.

Als hij in een bibberend hoopje man zou veranderen die echt niets zelf meer kan dan zou het misschien nodig zijn om een assertiviteitstraining te volgen.

Ik kan niet lezen uit jouw post wat voor soort probleem dit is. Mocht hij presentatieproblemen hebben dan zou ik hem niet voor de wolven gooien; daar is zijn gezondheid te kostbaar voor.

yasmijn27 schreef op 16-07-2025 om 18:34:

[..]

Er zijn zat mensen die niet op kunnen tegen een kenau van een huisartsassistente. Heb hier op oo vaak zat gelezen dat mensen er moeite mee hebben. Of iemand meenemen naar de huisarts.

Toevallig ga ik volgende week zelf nog mee met mijn dochter van 23 naar de tandarts. Die heeft serieuze angst voor naalden en heeft een gaatje dat moet worden gevuld. Ze woont zelfstandig, is heel capabel, heeft ook gewoon zelf de afspraak gemaakt. Maar wil hierbij dan toch wat ondersteuning.

Iemand hoeft niet zwakzinnig te zijn om wat hulp te kunnen gebruiken bij wat dan ook.

Gaatje vullen kan toch zonder naalden?

yasmijn27 schreef op 16-07-2025 om 20:34:

[..]

Iets met een gaatje laag op een hoektand. Erg gevoelig zei de tandarts toen ze vroeg of het zonder verdoving kan.

Ik weet verder geen details, ik hou alleen hand vast😄

Hartstikke lief juist dat je meegaat als je dochter dat vraagt.

Ambra schreef op 16-07-2025 om 20:23:

[..]

Gaatje vullen kan toch zonder naalden?

Ik denk dat er ontzettend veel mensen zijn die om verdoving vragen bij de tandarts. 

Meegaan voor een spannende behandeling of bij een belangrijk consult vind ik ook heel iets anders dan tot in lengte van dagen alle afspraken blijven regelen. 

Ambra schreef op 16-07-2025 om 20:23:

[..]

Gaatje vullen kan toch zonder naalden?

Alles kan zonder verdoving, de vraag is of het wenselijk is. Als ze in een gebied vol zenuwen moeten boren en een patiënt maakt onverwacht een beweging door pijn, dan ben je verder van huis.

Offtopic Yasmijn27: Een assistent(e) is in dienst van een arts die de regels maakt en protocol volgt? Patiënten zijn net zo goed met regelmaat onredelijk, totdat ze bij de arts binnenkomen. Ondankbaar maar mooi beroep, het werk in de zorg.

heel dankbaar en mooi beroep, Max88. Maar sommige assistentes zijn lastig om langs te komen😄

yasmijn27 schreef op 16-07-2025 om 21:39:

heel dankbaar en mooi beroep, Max88. Maar sommige assistentes zijn lastig om langs te komen😄

Maar dat is dan toch echt (meestal) in opdracht van de huisarts. De toon maakt de muziek, dat geldt ook hier, maar ik volg bij het maken van de afspraken toch echt de instructies van de huisarts.

On topic: ik help mijn zoon van 25 ook nog regelmatig met regeldingen. Hij kan (durft) gelukkig steeds meer zelf te doen. Maar hij vindt veel dingen in contact met mensen lastig vanwege zijn autisme Hij is zeer hoog begaafd, maar dat zegt heel weinig over je praktische capaciteiten…

Jonagold schreef op 16-07-2025 om 21:46:

[..]

Maar dat is dan toch echt (meestal) in opdracht van de huisarts. De toon maakt de muziek, dat geldt ook hier, maar ik volg bij het maken van de afspraken toch echt de instructies van de huisarts.

On topic: ik help mijn zoon van 25 ook nog regelmatig met regeldingen. Hij kan (durft) gelukkig steeds meer zelf te doen. Maar hij vindt veel dingen in contact met mensen lastig vanwege zijn autisme Hij is zeer hoog begaafd, maar dat zegt heel weinig over je praktische capaciteiten…

Dat is ook zo natuurlijk. Maar als je al zenuwachtig bent om te bellen en eigenlijk daarom niet zo goed kunt vertellen wat er is, dan is een kordate assistente best een ding. En dan is het handig als een ander de woorden wel goed kan vinden.

Als je het zo zat bent zou ik het gewoon niet meer doen en tegen je zussen zeggen dat ze het ook niet meer moeten doen. Ik zou wel benieuwd zijn wat er achter zit..en benieuwd waarom het jou zo ergert.

Zonneschijnx schreef op 16-07-2025 om 17:17:

[..]

Nu ik dit lees vraag ik me af of er niet iets achter zit… mijn broertje is een hele begaafde jongen en ik dacht oprecht dat hij dit doet uit gemakszucht

hij gaat wel altijd zelf naar de dokter. Maar het lijkt me dan ook genant om mama of grote zus mee te nemen.

Zelfs iemand meevragen is niet gênant. In sommige gevallen is iemand meenemen juist prettig, als er veel informatie is kan een ander het soms beter in zich opnemen. Of je kan niet tegen bloed en gaat al onderuit bij één druppeltje. 

Misschien komt de vraag van je broer uit gemakzucht, maar dan vraagt hij bij meer dingen om hulp die onnodig lijken. 

Ik heb als kind gestotterd, en als restant kon ik  tot ver in de twintig  mijn naam niet zeggen zonder zwaar te gaan hakkelen aan de telefoon. Dan liet ik anderen bellen naar instanties  en als die dan "Goedemiddag, u spreekt met Mijn Naam "hadden gezegd, nam ik de hoorn over. Misschien steekt er zoiets achter. 

Overigens was die steun fijn, maar het hield wel de telefoonangst in stand. Dat ging pas over toen iemand me aan het verstand peuterde dat de wereld niet zou vergaan als ik een keer in mijn woorden bleef steken.

kunnen zijn zussen het telefoonnummer gesprek niet voorbespreking en desnoods oefenen met jou broer. Zo van; dit vraagt de assistente altijd eerst (naam en geboortedatum) en dan geef je aan dat je een afspraak wilt maken bij de huisarts. De assistente vraagt vervolgens naar de reden waarom je een afspraak wilt maken. En dan kan je dit aangeven. Ook oefenen wat  de assistente daarover kan vragen en wat je dan kan antwoorden. Bijv hoelang heb je deze klachten? 

En dat hij het telefoongesprek zelf voert, maar zus erbij zit om informatie aan te geven mocht dat nodig zijn.

En dan de volgende keer zelf laten bellen. 

Heeft hij telefoonangst? Of weet hij niet welke vragen hij kan verwachten en daarom blokkeert aan de telefoon? Hoe is hij verder communicatief gezien? Kan hij zichzelf goed uitdrukken?

Veel jongvolwassenen hebben belangst, dus zo gek is het niet. Ik hoor het wel vaker. Al doende leert men, dus het enige wat er op zit, is hem liefdevol los gaan laten: niet meer voor hem bellen maar eventueel wel voorstellen om er bij te zitten de eerste paar keren en mee te luisteren en eventueel in te fluisteren als hij vast loopt in het gesprek.