Broertje (26) laat anderen de dokter bellen
misschien een beetje een knullige vraag maar ik ben dit gedrag echt kotsbeu.
Ik heb een broertje van 26 jaar die nog steeds zijn oudere zussen de dokter en tandarts laat bellen. Ik heb hem allang verteld dat hij dat lekker zelf mag doen, hij is volwassen, grow up man. Mijn 2 jongere zussen doen het wel. Ze maken zich zorgen over hem terwijl ze eigenlijk dit gedrag ook pamperen.
Wat kan ik zelf doen aan dat mijn broertje mij die paar keer per jaar vraagt om de dokter of tandarts te bellen, en dat ik niet steeds dat gezeik van mijn zussen moet aanhoren?
Dweedledee schreef op 17-07-2025 om 19:33:
[..]
Wat een onzin. Ik ben voor mijn oudere zussen en broer gewoon hun zusje. En wij zijn in de veertig en vijftig. Dat jij dat als kleinerend ervaart, zegt meer over jou dan over de ander.
Mijn vader is bijna 80 en noemt zijn 2 jaar jongere zus nog steeds zusje.. De andere broers en zussen zijn ouder.
Ik heb zelf ook een broer (ouder dan ik) en een broertje (jonger dan ik), makkelijk voor het onderscheid 😁. Zij noemen mij zowel zus als zusje. Schoonzus (vrouw van mijn broertje) dacht dat ik heel klein was omdat mijn broertje het altijd over zijn zusje had. Toen ze mij ontmoette was dat even wennen. Ik ben nl. 1.80m. Mij maakt het niet uit, zolang het maar liefdevol gezegd wordt. Het is bij ons nooit denigrerend bedoeld.
IMI-x2 schreef op 17-07-2025 om 10:50:
Mijn zoon met ASS loopt vaak vast en raakt in paniek in onverwachte situaties. Daarom vindt hij bellen ook eng. Je weet nooit wat de ander terugzegt of gaat vragen.
Hij loopt nu stage en daar moet hij soms gewoon bellen, niemand vraagt hem of hij het eng vindt. En wat blijkt? Hij overleeft het en oefening baart kunst.
Laatst zei hij: ik bel wel even naar de zorgverzekering, want als ik mail, duurt het veel langer voor ik antwoord heb. Ik viel bijna van mijn stoel. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Er zit best een verschil tussen over je drempels heenstappen omdat het moet, en geduwd worden door mensen die zeggen dat voor je bestwil te doen... als je ouders met de auto voor je uit rijden terwijl jij door de regen moet fietsen omdat dat zo goed voor je karakter is, voelt dat ook heel anders dan wanneer je ergens alleen bent en er niks anders op zit.
Angsten moet je zelf overwinnen, daar moet je niet doorheen geduwd worden.
AnnaPollewop schreef op 17-07-2025 om 20:29:
[..]
Er zit best een verschil tussen over je drempels heenstappen omdat het moet, en geduwd worden door mensen die zeggen dat voor je bestwil te doen... als je ouders met de auto voor je uit rijden terwijl jij door de regen moet fietsen omdat dat zo goed voor je karakter is, voelt dat ook heel anders dan wanneer je ergens alleen bent en er niks anders op zit.
Angsten moet je zelf overwinnen, daar moet je niet doorheen geduwd worden.
Dat klopt. Toch helpt het soms wel om geen andere optie te hebben om nieuwe dingen aan te gaan en over drempels te stappen of zelf iets op te lossen.
Je kunt best tegen iemand van 26 zeggen dat diegene nu wel oud en wijs genoeg is om dit soort dingen zelf te gaan regelen. Veel mensen met autisme zetten bepaalde stappen niet uit zichzelf. Je helpt ze dan niet door dat in den treure voor ze te blijven doen.
Mijn ouders kleedden mij bijvoorbeeld aan en droogden mij af tot een jaar of negen. Pas toen school klaagde over mijn gebrek aan zelfstandigheid moest ik dat zelf gaan doen. Dat was echt geen kwestie van niet kunnen, maar van gemakszucht en dat ik blijkbaar niet bedacht of doorhad dat andere kinderen dat al lang zelf deden. Toen ze zeiden dat ik dat van school zelf moest gaan doen, was dat ook geen enkel probleem.
Natuurlijk kun je iemand begeleiden bij angst. Maar begeleiden naar het zelf doen is echt wat anders dan het tot in lengte van dagen voor te blijven doen.
Bolmieke schreef op 17-07-2025 om 17:43:
[..]
Ik noem mijn jongere broer gewoon broer en als mijn oudere zus of broer mij zusje noemt dan vind ik dat kleinerend. Het klinkt oké als je 8 bent maar niet als je 20 of in mijn geval 60 bent wtf
Oh jou reactie vind ik best heftig. Als je een oudere broer en zus hebt, dan word je leeftijdstechnisch toch ook zusje genoemd. Hoe kom je erbij dat ze dit kleinerend bedoelen?? Heb je vaker dat je zoiets kleinerend opvat?
Ben eigenlijk meer benieuwd waardoor je ervanuit gaat dat dat kleinerend wordt bedoeld en waarom je zoiets kleinerend opvat?
BritgetJones007 schreef op 17-07-2025 om 20:57:
[..]
Oh jou reactie vind ik best heftig. Als je een oudere broer en zus hebt, dan word je leeftijdstechnisch toch ook zusje genoemd. Hoe kom je erbij dat ze dit kleinerend bedoelen?? Heb je vaker dat je zoiets kleinerend opvat?
Ben eigenlijk meer benieuwd waardoor je ervanuit gaat dat dat kleinerend wordt bedoeld en waarom je zoiets kleinerend opvat?
Ik denk dat hoe het gezegd wordt wel uit kan maken. Ik ken ook iemand die de jongste is uit een gezin met 6 kinderen, ze is een nakomertje. En die heeft het gevoel dat ze nog steeds niet serieus genomen wordt ook al is ze onderhand 50. Ze blijft gezien worden als het kleine zusje. En dan kan ik me wel voorstellen dat het kleinerend voelt.
ik houd niet van verkleinwoorden. Al helemaal niet bij volwassenen. Iemand die het heeft over een broertje van 26 - die manier van spreken vraagt er haast om iemand klein te houden.
Als een van m’n kleinkinderen niet meer de oudste is, hebben ze een broer of een zus gekregen. Krijg er ook de kriebels van als een ouder een kind van bijna 3 met baby betitelt. Nou ja, in Nederland is dat niet zo gebruikelijk gelukkig. Een mens is een mens. Ook al is hij/zij de zoveelste in de rij.
TO ik snap niet zo goed waar je je druk om maakt. Je broer woont niet met jou onder één dak. Jou wordt niks gevraagd qua bellen of afspraken maken. Laat ze dat mooi zelf uitzoeken. Ze hebben de leeftijd.