contact met uitgevlogen kinderen
(Tja, jongvolwassen zijn ze al niet eens meer, onze kinderen. Ze hebben zelfs allemaal een gezin, sinds vorige week de laatste vader werd. Maar toch een gespreksonderwerp. stiekem binnengeloodst in deze rubriek.)
Vroeger was het in veel families gewoonte om in het weekend/op zondag samen koffie te drinken/te eten en bij te kletsen. Vaak waren grootouders de familieleden bij wie iedereen/de meesten binnen stapten voor zo'n contactmoment. Die tijd is bijna overal voorbij. In het weekend zien we bijna wekelijks 'het kind dat in hetzelfde dorp woont'. De andere niet/zelden. Niet vanwege ruzie of zo, ze hebben gewoon andere bezigheden.
.
Hoe houden jullie contact met broers/zussen/ouders?
Een vaste familiedag, een hobby of sport waar je elkaar treft? Andere succesformules?
Wilgenkatje- schreef op 18-07-2023 om 13:35:
[..]
Daar heb je gelijk in Valeria. De één is sneller met reageren dan de ander, en er zijn mensen met een dieet waarmee ik rekening houdt.
Dan appte mijn man (sorry, die is van de organisatie, ik niet) naar de ouders van het voedselbeperkte kind, "komen jullie? dan haal ik [wat ze wel mocht]."
Dan was het antwoord: "oeps, vergeten te reageren, we komen wel/niet."
Als er geen bijzonderheden met de niet-reageerder waren, vroegen we het niet na en zagen we het wel op de dag zelf.
Mijn moeder vroeg nooit wat na (of negeerde de informatie) en die begon dan op de dag zelf te klagen "ik had verwacht dat jullie mee zouden eten en nu zit ik met al dat eten." Zwaar irritant als je al had gezegd dat je niet bleef eten. Ik vond het altijd een manipulatieve poging om de gasten langer vast te houden en ging er nooit in mee, tenzij ze het kon klaarmaken voor onze al vaststaande vertrektijd.
Het contact met mijn schoonouders is heel leuk. Die zien we 3x per week. Contact wisselt van een kopje koffie, tot samen eten of wat leuks gaan doen.
Het contact met mijn ouders is heel geforceerd. Ik bel ze elke 2 weken en nodig ze 1x per maand uit, zodat ze de kleinkinderen kunnen zien. Zij hebben tot een jaar geleden er ook altijd in gestaan dat wij naar hen hoorde te komen. Weinig wederkerigheid en weinig omgang met elkaar alsof we allemaal volwassenen zijn.
Bij moeilijke familie situaties snap ik goed dat regelmatig contact wat moeilijk is.
Maar ik lees hier ook dat mensen schrijven dat ze het gewoon te druk hebben. Werk, kinderen, huishouden, vrienden…
En dan schieten ouders er vaak bij in. Ik zie dat ook bij mijn beste vriendin. Ze werkt 32 uur, ze heeft nog 1 thuiswonend kind, druk sociaal leven en als hobby golfen.
Vaak, als ze bij mij is, zucht ze dat ze eigenlijk ook nog even naar haar ouders moet. Pff komt er dan achteraan. Haar ouders zijn leuk, niet veeleisend en echt gezellige mensen.
Maar ja, er zitten maar 24 uur in een dag en ze heeft het al zo druk.
Ik vind dat zo jammer, het blijft een kwestie van prioriteiten stellen.
Haar ouders hebben niet het eeuwige leven en ze kan dit nooit meer over doen.
Als ik haar vraag hoe ze het zou vinden als haar kind straks zo met haar om zou gaan als zij met haar ouder zegt dat ze dat verschrikkelijk zou vinden. Maar dat is wel het voorbeeld wat haar kind krijgt. Het voorbeeld dat je ouders een soort sluitstuk zijn.
Mijn ouders wonen twee straten verderop, maar we lopen de deur niet bij elkaar plat.
Af en toe gaan we langs voor een kop koffie of om even bij te praten of we blijven er eten, maar ik wil daar geen vaste momenten voor juist omdat ze het dan gaan verwachten en dan komen we in een cyclus van wederzijdse teleurstelling terecht.
Mijn schoonouders wonen op dik 1,5 uur rijden dus die zien we minder vaak, maar dan wel een hele dag.
Bij mijn ouders is het ook lang niet altijd een zondag.
Vroeger gingen wij wel vaak op zondag naar de opa's en oma's. Ene week die van vader, andere week die van moeder. Daar zagen we dan ook wel neefjes en nichtjes maar die kwamen echt niet allemaal elke week. En soms gingen we op zondag ook gewoon iets met het gezin doen. Denk dat we ongeveer 2 van de 3 zondagen bij grootouders zaten. Op de leeftijd dat wij bijbaantjes kregen waren ze allemaal al dood. Wel vond mijn opa van vaders kant (oma was al veel vroeger dood) het nooit leuk als mijn zus en ik iets van sport of muziek hadden en daardoor niet mee waren, maar daar had mijn vader nooit een boodschap aan. Want 'de meisjes vinden dat leuk, laat ze lekker'.
Mijn ouders vinden nu wel dat ik eigenlijk te weinig daar kom en ook dat ik vaak te snel weer weg ben.
Onze opa's en oma's kwamen vroeger alleen met verjaardagen bij ons, verder wij altijd bij hun. Dat is bij ons nog steeds wel zo eigenlijk, maar ik vind dat niet zo erg, want mijn vader doet altijd net alsof mijn huis van hem is en gaat overal aan en in zitten en zich overal mee bemoeien en iets van vinden en ik trek dat vrij slecht. Op verjaardagen zijn er ook andere mensen en dan kan hij zich beter gedragen.
Op zich zie ik mijn familie best wel vaak genoeg als we allemaal op elkaars verjaardag komen en met hun trouwdag gaan we ook uiteten met de hele familie. Dus dan kom je al snel op een keer of tien per jaar. En we hebben ook nog familie aan de andere kant. En nog dingen die we met het gezin willen doen, af en toe een sportwedstrijd van kind.
Herfstappeltaart schreef op 18-07-2023 om 13:40:
[..]
Hoe oud is ze? Jammer dat ze geen smartphone wil. Ik ben van 57 en ik vind het app-contact met de kinderen juist supergezellig. Grapjes, foto's, van alles gaat er heen en weer.
Ze is van 47. Ze zou zeker meer contact hebben met haar kleinkinderen als ze zou willen appen.
Ik zie haar nu gemiddeld 3 x per maand, onze zoon ziet ze zo om de week als hij met ons meegaat, onze dochter heeft een relatie en die ziet ze dus een stuk minder. Dochter belt wel zo eens in de 2 weken met haar.
Pimpelmees67 schreef op 18-07-2023 om 14:04:
[..]
Ze is van 47. Ze zou zeker meer contact hebben met haar kleinkinderen als ze zou willen appen.
Ik zie haar nu gemiddeld 3 x per maand, onze zoon ziet ze zo om de week als hij met ons meegaat, onze dochter heeft een relatie en die ziet ze dus een stuk minder. Dochter belt wel zo eens in de 2 weken met haar.
Hm ja dat is toch weer 10 jaar ouder dan ik. Jammer zeg.
Herfstappeltaart schreef op 18-07-2023 om 13:12:
[..]
Ik vind het vaak wel opvallend dat kinderen schijnen te denken dat de ouders er altijd op zitten wachten. Het kan ook best eens wezen dat een moeder belt om erachter te komen of ze die middag misschien eens een keertje vrij is van visite
😉
Ja, dat zou ook nog kunnen. Zelf ga ik altijd ongeveer anderhalf uur langs en ze heeft de hele middag nog voor zichzelf om ergens heen te gaan. Krijgt ze die ochtend van tevoren aangekondigde visite, dan kom ik die dag niet en ga op een ander moment langs.
Herfstappeltaart schreef op 18-07-2023 om 13:40:
[..]
Hoe oud is ze? Jammer dat ze geen smartphone wil. Ik ben van 57 en ik vind het app-contact met de kinderen juist supergezellig. Grapjes, foto's, van alles gaat er heen en weer.
Dat is bij mijn moeder ook zo, die is achter in de 80 en heeft sinds het corona gebeuren een smartphone, met name om te appen.
Pimpelmees67 schreef op 18-07-2023 om 14:04:
[..]
Ze is van 47. Ze zou zeker meer contact hebben met haar kleinkinderen als ze zou willen appen.
Behalve mijn schoonmoeder, die een paar jaar ouder is, maar die niet digitaal vaardig mócht worden van mijn schoonvader, is er toch verder helemaal niemand van die leeftijd die geen smartphone heeft? Alle mensen die ik ken uit de jaren '20 en '30 hebben er zelfs eentje. Dan hebben al je vrienden en kennissen het dus wel; maakt dat geen indruk?
Mijn ouders en schoonouders leven al een lange tijd niet meer. Mijn zoon zie ik meestal een aantal keren per week. Hij komt regelmatig bij mij eten en ik mag ook vaak bij hem komen eten. Ik heb 1 broer waar ik een heel goed contact mee heb en we zijn ook al een paar keer samen op vakantie geweest. Met mijn andere broer maak ik een kort praatje als ik hem tegenkom maar we komen niet meer bij elkaar over de vloer en dat wil ik graag zo houden. Mijn schoonzus en zwager zie ik ook regelmatig en dat contact is ook heel goed.
Met mijn ouders gaan we trouwens ook zo om het jaar een week op vakantie met mijn broer en aanhang 
heel gezellig altijd! Met schoonouders doen we dat sporadisch eens. Is toch anders, die zijn wat strakker qua planning en alles samen doen. Met mijn ouders gaat dat veel natuurlijker en zonder scheve gezichten. Zelfs mijn man gaat liever met mijn ouders weg dan met zijn ouders 🙈
Valeria schreef op 18-07-2023 om 14:30:
[..]
Behalve mijn schoonmoeder, die een paar jaar ouder is, maar die niet digitaal vaardig mócht worden van mijn schoonvader, is er toch verder helemaal niemand van die leeftijd die geen smartphone heeft? Alle mensen die ik ken uit de jaren '20 en '30 hebben er zelfs eentje. Dan hebben al je vrienden en kennissen het dus wel; maakt dat geen indruk?
Dat maakt inderdaad geen indruk.
Valeria schreef op 18-07-2023 om 14:30:
[..]
Behalve mijn schoonmoeder, die een paar jaar ouder is, maar die niet digitaal vaardig mócht worden van mijn schoonvader, is er toch verder helemaal niemand van die leeftijd die geen smartphone heeft? Alle mensen die ik ken uit de jaren '20 en '30 hebben er zelfs eentje. Dan hebben al je vrienden en kennissen het dus wel; maakt dat geen indruk?
Nou mijn moeder heeft een oude Nokia met knopjes en daar heeft ze t moeilijk genoeg mee. Belt ook nooit mobiel. Alleen met de vaste lijn. Ze wil geen smartphone, ooit wel door mijn dochter gegeven aan haar maar die lag in de kast.( en dat vind ik eigenlijk wel prettig want ik denk dat ze anders heel de dag appt) De Ipad heeft ze wel sinds een aantal jaar en daar kan ze eenvoudige dingen wel op. Dan mailt ze naar ons of de kinderen.
Dat is voor haar al heel wat.
Schoonmoeder, nog wat ouder dan mijn moeder,heeft helemaal niets wat met internet te maken heeft. Heeft woest gebeld naar bedrijven dat ze geen overschrijvingen meer kon gebruiken 
Valeria schreef op 18-07-2023 om 14:30:
[..]
Behalve mijn schoonmoeder, die een paar jaar ouder is, maar die niet digitaal vaardig mócht worden van mijn schoonvader, is er toch verder helemaal niemand van die leeftijd die geen smartphone heeft? Alle mensen die ik ken uit de jaren '20 en '30 hebben er zelfs eentje. Dan hebben al je vrienden en kennissen het dus wel; maakt dat geen indruk?
Uit de jaren 20 en 30? Mensen van honderd en bijna honderd dus? Dat vind ik toch best een prestatie. Meestal kunnen mensen van die leeftijd ook nog heel slecht zien...
Herfstappeltaart schreef op 18-07-2023 om 14:49:
[..]
Uit de jaren 20 en 30? Mensen van honderd en bijna honderd dus? Dat vind ik toch best een prestatie. Meestal kunnen mensen van die leeftijd ook nog heel slecht zien...
Nou, mijn moeder is van '40 en heeft o.a. 5 oudere broers/zussen* die allemaal gewoon in een app groep zitten hoor. Niemand heeft specifiek last van zo slecht zien dat je het beeldscherm niet kunnen lezen. Mijn moeder heeft wel een groter lettertype dan gebruikelijk ingesteld
* eentje inmiddels overleden, maar die appte ook lustig er op los
NB Mensen uit de jaren '30 zijn trouwens eerder tegen de 90 jaar, niet tegen de honderd.