Hoe doorstaan jullie jong-volwassenen de lockdown?
Sinds de laatste lockdown is gestart is het hier thuis echt niet gezellig meer. Dochter van 20 woont nog thuis. Ze baalt vreselijk van de lockdown in de kerstvakantie. Had allerlei plannen voor uitstapjes etc. Ze werkt nu veel, vanuit huis, waardoor ze dus hele dagen thuis zit. 's Avonds gaat ze dan vaak naar een vriendin of vriend en blijft dan veel te lang, zodat ze de volgende dag nog minder gezellig is omdat ze dan ook weer vroeg moet werken. Soort vicieuze cirkel dus. Vorig jaar was dit minder omdat ze nog een bezorgers-baantje had en veel meer de deur uit was.
Nu kwam er ook nog bij dat ze verkouden is (negatieve zelftest dus naar verwachting geen Covid) wat haar nog chagrijniger maakt natuurlijk. Ze ging echter wel gewoon bij een vriendin slapen van de week, wat wij dan weer niet handig vonden. Maar daar mochten we natuurlijk vooral niets van zeggen.
Het lijkt echt wel een beetje op een terugval naar de puberteit (toen was ze ook zo maar dan vind je dat nog enigszins normaal). Ik heb deze week meerdere keren tegen man gezegd dat ze wat mij betreft het huis uit mag en op zichzelf mag gaan wonen, maar aan de andere kant voel ik me daar dan ook weer schuldig over.
Hoe gaat het met jullie jongeren/jong volwassenen?
Tango schreef op 29-12-2021 om 11:09:
[..]
Ja dat klopt. Maar wat ik al schreef, ik heb het gevoel dat het voor ons als ouders/oudere meer acceptabel is. Maar dat geldt misschien niet voor iedereen hoor. Voor mij in ieder geval wel. Ik hoef niet zo nodig meer naar festivals, cafe's e.d. Af en toe eens ergens koffie drinken of uit eten gaan prima. Maar ik kan ook zonder. Dochter hier heeft daar dus veel meer moeite mee.
Begrijpelijk dat ouderen er vaker beter mee om kunnen gaan, maar zelf merk ik, als oudere, dat het nu wel effect heeft op mijn geestelijke gezondheid. Ik ben geen party animal maar ik mis mijn sociale leven nu wel ernstig. Hoewel die nooit echt vol zat mis ik wel een borreltje drinken, uit eten gaan, concert, even de stad in om te lunchen. Winkelen an sich mis ik helemaal niet, maar even het contact met bekenden ipv alleen m'n man. En het is echt iets van de laatste 3 maanden. Daarvoor kon ik het aardig behappen.
Hier wel prima. De oudste baalt alleen dat de scouting niet door gaat, maar vindt online les heerlijk. De middelste heeft praktijkles dus gaat evengoed naar school, en de jongste baalt dat hij niet naar school mag, dat hij niet naar de klimhal kan terwijl hij net voor Sinterklaas allemaal uitrusting gekregen heeft en dat de scouting dicht is, maar vindt het wel OK om thuis online les te hebben voor een weekje.
Voor vier weken is het dus prima te doen, die lange ruk thuis aan het begin van dit jaar brak ze wel allemaal op. De jongste is blijven zitten.
Zelf ben ik wel opgelucht als ze een dagje ergens heen zijn eerlijk gezegd 
en ik vind thuiswerken helemaal niks.
Tickel schreef op 29-12-2021 om 13:15:
[..]
Begrijpelijk dat ouderen er vaker beter mee om kunnen gaan, maar zelf merk ik, als oudere, dat het nu wel effect heeft op mijn geestelijke gezondheid. Ik ben geen party animal maar ik mis mijn sociale leven nu wel ernstig. Hoewel die nooit echt vol zat mis ik wel een borreltje drinken, uit eten gaan, concert, even de stad in om te lunchen. Winkelen an sich mis ik helemaal niet, maar even het contact met bekenden ipv alleen m'n man. En het is echt iets van de laatste 3 maanden. Daarvoor kon ik het aardig behappen.
pcies, zo voel ik het ook. En dan kan ik nog gewoon naar mijn werk toe, maar als je ook steeds thuis moet werken, is je kringetje wel erg klein.
Ik vind het dan weer vooral lastig dat ze allemaal thuis zijn en je dus nooit een keer alleen bent. Ik kom ook gewoon niet aan het huishouden toe. Stofzuigen lukt niet omdat er altijd wel eentje thuis zit te werken of toevallig net met een vriend hier afspreekt. Rustig een boterham smeren lukt niet omdat er altijd wel eentje tegelijkertijd iets uit de keuken wil hebben. Maar dit vind ik allemaal peanuts in vergelijking met wat jongeren doormaken. Die zitten net in de tijd dat ze gaan ontdekken wat ze willen en dat is best lastig als dat allemaal digitaal moet.
Het is voor jongeren extra zwaar, nog een lockdown. Dochter zit op kamers in een nieuwe stad. Gelukkig zijn de praktijkruimtes en -vakken beperkt toegankelijk, maar nu in de vakantie is er niets. Godzijdank heeft ze een bijbaan in een supermarkt waar ze veel lol maakt.
Zij moeten de wereld nog ontdekken en dat kan niet want alles is dicht, en er is geen perspectief. Voor mij is het minder erg want ik weet wel zo ongeveer hoe alles werkt (soms ja, haha 
. Maar ik baal zelf ook ontzettend dat je niks kan doen.
In de jaren '80, toen ik studeerde was er ook een crisis, Koude Oorlog, nucleaire dreiging, werkeloosheid en ontreddering. Maar ik kon wel overal heen waar ik wilde, van nachtclubs tot theatervoorstellingen en grote 'No-Future' feesten in kraakpanden. Dat was echt wel anders.
Ik heb te doen met deze jongeren, ik probeer positief te blijven en mijn dochter doet het naar omstandigheden prima, maar mijn hart breekt 
Friezinnetje schreef op 29-12-2021 om 13:29:
[..]
pcies, zo voel ik het ook. En dan kan ik nog gewoon naar mijn werk toe, maar als je ook steeds thuis moet werken, is je kringetje wel erg klein.
Ik heb dan wel mijn pgb-ers, maar dat is niet fulltime. En ook weer steeds dezelfde. 😬
Thomass schreef op 29-12-2021 om 12:53:
[..]
Op gehoorsafstand? Zitten jullie allemaal in de woonkamer dan?
Nee, een redelijk gehorig huis. Als je online zit te pubquizzen dan praat je enthousiast en misschien wat harder en dat kun je dan in de andere slaapkamers horen. Als jong volwassene wil je gewoon niet dat je ouders en broertje alles kunnen horen.
Ik vind het voor jongere veel zwaarder en ik vind dat er totaal geen rekening met ze wordt gehouden. Ik als 58 jarige in mijn comfortabele huis met tuin heb een minder druk sociaal leven maar realiseer me dat ik dat ook doe voor mijn eigen gezondheid.
Mijn studerende dochter met een druk studenten leven heeft dat helemaal zien instorten. Zij en veel van haar vrienden lopen studievertraging op door matig tot ronduit slecht corona onderwijs. Een grote groep kon ook op zoek naar een andere bijbaan om het hoofd boven water te houden en dat gaf ook veel stress.
In mijn dochters vriendengroep hebben er best veel corona gehad en is niemand erg laat staan ernstig ziek geweest. Om hun vrijheid weer terug te krijgen heeft mijn dochters vriendenkring zich masaal laten vaccineren maar eigenlijk heeft dat voor hun niets opgeleverd. Ik vind dat we gevaccineerde jongeren veel meer vrijheid moeten geven en ze niet in een Lock down moeten houden om ongevaccineerde ouderen te beschermen.
"Ik vind dat we gevaccineerde jongeren veel meer vrijheid moeten geven en ze niet in een Lock down moeten houden om ongevaccineerde ouderen te beschermen."
Er zijn niet superveel ongevaccineerden ouderen. En degene die dat wel zijn, die worden op veel plekken geacht getest te zijn. De lock-down gaat ook niet over de ongevaccineerde ouderen maar over de druk op de zorg.
Hier drie kinderen (16, 18, 19). Ze balen steeds meer en ervaren de beperkingen nu echt als vervelend. De rek is eruit. Toch zie ik ook dat ze hun best doen en weerbaarder blijken dan ik had verwacht. Deze vakantie zijn ze aan het film/serie kijken, uitslapen, binnen sporten, beetje koken, bordspelletjes, gamen, twee hebben hun kamer geschilderd, eentje heeft bijna dagelijks autorijles, ze studeren of maken huiswerk. Ze zijn nu met z’n drie even buiten ergens een koffie halen.
Ze zien ook nog wel mensen en ik ben opgehouden daar een punt van te maken. Dus de oudste gaat in de avond af en toe naar vrienden waar kleine thuisfeestjes zijn. De jongste heeft wat ongevaccineerde vrienden en spreken vooral buiten af. Vanavond in Amsterdam de light tour wandelen bijvoorbeeld.
Zelftesten is in ons huishouden het nieuwe flossen geworden 
Libertine schreef op 29-12-2021 om 15:15:
Hier drie kinderen (16, 18, 19). Ze balen steeds meer en ervaren de beperkingen nu echt als vervelend. De rek is eruit. Toch zie ik ook dat ze hun best doen en weerbaarder blijken dan ik had verwacht. Deze vakantie zijn ze aan het film/serie kijken, uitslapen, binnen sporten, beetje koken, bordspelletjes, gamen, twee hebben hun kamer geschilderd, eentje heeft bijna dagelijks autorijles, ze studeren of maken huiswerk. Ze zijn nu met z’n drie even buiten ergens een koffie halen.
Ze zien ook nog wel mensen en ik ben opgehouden daar een punt van te maken. Dus de oudste gaat in de avond af en toe naar vrienden waar kleine thuisfeestjes zijn. De jongste heeft wat ongevaccineerde vrienden en spreken vooral buiten af. Vanavond in Amsterdam de light tour wandelen bijvoorbeeld.
Zelftesten is in ons huishouden het nieuwe flossen geworden :)
O, ik moest zo hard lachen hier toen ik dit las. Echt waar! Zoon heeft alleen testen van school meegekregen voor de schoolweken, niet voor de vakantie, voor hem moeten we dus kopen. Dochter kan ze wel bestellen via de uni en ze gaan er vlot doorheen.
Haaknaald schreef op 29-12-2021 om 15:25:
[..]
O, ik moest zo hard lachen hier toen ik dit las. Echt waar! Zoon heeft alleen testen van school meegekregen voor de schoolweken, niet voor de vakantie, voor hem moeten we dus kopen. Dochter kan ze wel bestellen via de uni en ze gaan er vlot doorheen.
Ik werk zelf op een school dus zodra bekend werd dat we toch dicht gingen ben ik maandags naar school gegaan voor spullen en een flinke tas zelftesten meegenomen.
Tickel schreef op 29-12-2021 om 14:37:
"Ik vind dat we gevaccineerde jongeren veel meer vrijheid moeten geven en ze niet in een Lock down moeten houden om ongevaccineerde ouderen te beschermen."
Er zijn niet superveel ongevaccineerden ouderen. En degene die dat wel zijn, die worden op veel plekken geacht getest te zijn. De lock-down gaat ook niet over de ongevaccineerde ouderen maar over de druk op de zorg.
Als er geen ongevaccineerde meer op de ic liggen is de druk op de zorg veel minder. Gevaccineerde jongeren zorgen niet voor druk op de zorg. Ongevaccineerde ouderen had ik misschien moeten benoemen als ongevaccineerde.
Het nieuwe flossen herken ik ook mijn kinderen komen pas na een test naar huis.
Hier gaat het ook moeizaam met de kinderen (13, 15 en 16). De jongste vermaakt zich wel. Hij gamed veel en gaat regelmatig met vrienden naar buiten. Voetballen of vuurwerk afsteken.
De oudste voelt zich op zich nog wel redelijk maar het lukt haar niet goed er iets 'leuks' van te maken. Ze ligt zo'n beetje de hele dag in haar pyjama te netflixen. Ze werkte in de horeca dus ze heeft helaas geen werk meer. Daar baalt ze wel heel erg van.
De middelste voelt zich echt depressief. Zij is normaal gesproken heel ondernemend. Houdt van gezelligheid, afspreken met groepen vrienden, winkelen, zwemmen, naar de MC Donalds etc. Elk weekend leuke dingen doen. En niks van dat alles kan meer. We hebben al menig ruzie gehad over het aantal vrienden die ze gelijktijdig mag uitnodigen, oud en nieuw, haar verjaardag die ze niet kan vieren zoals ze dat wil etc. Haar hele leven is voor haar gevoel verpest en niks is meer leuk. We geven haar best wel wat ruimte om met vrienden toch nog e.e.a. te doen. Maar haar wensen liggen zo ver af van wat kan en mag dat wat we ook bedenken toch niet goed is.
Zelf werk ik gewoon en ik merk dat ik last heb van 3 passieve pubers in huis die vrijwel niks doen terwijl ik druk ben.
Biscuitje schreef op 29-12-2021 om 16:27:
Hier gaat het ook moeizaam met de kinderen (13, 15 en 16). De jongste vermaakt zich wel. Hij gamed veel en gaat regelmatig met vrienden naar buiten. Voetballen of vuurwerk afsteken.
De oudste voelt zich op zich nog wel redelijk maar het lukt haar niet goed er iets 'leuks' van te maken. Ze ligt zo'n beetje de hele dag in haar pyjama te netflixen. Ze werkte in de horeca dus ze heeft helaas geen werk meer. Daar baalt ze wel heel erg van.
De middelste voelt zich echt depressief. Zij is normaal gesproken heel ondernemend. Houdt van gezelligheid, afspreken met groepen vrienden, winkelen, zwemmen, naar de MC Donalds etc. Elk weekend leuke dingen doen. En niks van dat alles kan meer. We hebben al menig ruzie gehad over het aantal vrienden die ze gelijktijdig mag uitnodigen, oud en nieuw, haar verjaardag die ze niet kan vieren zoals ze dat wil etc. Haar hele leven is voor haar gevoel verpest en niks is meer leuk. We geven haar best wel wat ruimte om met vrienden toch nog e.e.a. te doen. Maar haar wensen liggen zo ver af van wat kan en mag dat wat we ook bedenken toch niet goed is.
Zelf werk ik gewoon en ik merk dat ik last heb van 3 passieve pubers in huis die vrijwel niks doen terwijl ik druk ben.
Incidenteel wijken we hier weleens af van wat kan en wat mag. Jongste van 16 heeft hier een "feestje" mogen bezoeken met iets teveel pubers. Onder het motto: als Amalia en feestje mag geven met "20 genodigden" dan kan een feestje met 10 pubers ook wel. Wel allemaal een testje door de neus.