Introvert?
Hoe meer ik lees over het verschil tussen introvert en extravert zijn, hoe meer ik zaken rondom het gedrag van mijn zoon herken t.a.v. Introvert zijn.
Hij is 21 jaar, doet commerciële economie laatste jaar nu, werkt in horeca in weekend in brasserie waar veel ouderen komen, heeft geen behoefte aan grote groepen, doet liever iets met 1 of 2 personen.
Is stil, maar absoluut niet verlegen.
Duidelijke eigen mening. Is heel doelgericht.
Afspreken met vrienden om iets te ondernemen doet ie niet veel max 2x per maand. Gaat wel sporten samen 2x per week in sportschool (groepsverband sporten vindt ie niks aan). Heeft ook niet heel veel vrienden, maar wel heel wat kennissen.
Ik ben zelf een extravert persoon. Ik begrijp hem soms niet, maak me druk dat ie weinig sociale dingen doet.
Zijn er hier mensen die zelf introvert zijn of introverte kinderen hebben? Die zaken herkennen van mijn zoon? En me kunnen vertellen hoe je dingen ervaart?
(Het is prima hoe hij is, maar ik begrijp soms zijn weinige behoefte aan contacten ed niet)
gr Chantalle
(Het is prima hoe hij is, maar ik begrijp soms zijn weinige behoefte aan contacten ed niet)
Je hoeft het niet te begrijpen, als je het hem vraagt is hij volkomen normaal en ben jij overdreven met sociale contacten bezig. . Hoef je niet te ervaren maar te aanvaarden.
Ik. Mijn man. Mijn zoon. Het is geen stoornis ofzo, het is een andere manier van omgaan met sociale contacten.
Je hoeft het niet te begrijpen, net zo min als ik hoef te begrijpen wat extraverte mensen aan al die contacten vinden, vooral in grote groepen. Zolang hij niet eenzaam is en zich goed voelt is het goed.
Ik lees niks geks. Jouw behoeften zijn niet zijn behoeften. Hij heeft wat vrienden, spreekt regelmatig af, sport, heeft een baantje en is bijna afgestudeerd. Niks om je zorgen over te maken dus. Er is niks mis met introvert zijn. Net zo min met extravert zijn. Dat is het mooie, dat we allemaal verschillend zijn.
Waar ben je precies bang voor? Dat hij "overblijft"? Geen relatie gaat krijgen? De eeuwige vrijgezel die bij zijn ouders blijft wonen?
dit is je tweede (of derde) topic al over je volwassen zoon en je krijgt steeds dezelfde reacties… er is niets mis met hem, probeer je beeld van wat “normaal” is los te laten.
Ik snap dat het lastig is, maar probeer op hem te vertrouwen. Hij is volwassen en het is echt tijd om hem los te laten. Volgens mij is er niets om je zorgen over te maken.
Hier een extraverte, gelukkige moeder, en een introverte, gelukkige zoon. Heel weinig vrienden, geen baantje, wel studie, veel alleen. Bewuste keuze, geen behoefte aan meer. Oprecht. Altijd al.zo geweest. Vroeger, als kind, stelde ik soms algemene vragen om daar gevoel bij te krijgen: hoeveel vrienden heeft iemand nodig om gelukkig te zijn? Hoe vaak speelafspraakjes, hoe groot moeten de feestjes zijn. Mijn twee zoons gaven heel verschillende antwoorden.
Dus, hoewel een ander leven mij, ook voor hem, leuker lijkt, heb ik het toch helemaal geaccepteerd. Het is een fijn lief en (toch ook) sociaal en behulpzaam kind.
Beste allemaal,
Ik heb ook niet t idee dat introvert zijn een aandoening is, net zo zeer dat ik heb niet wil veranderen. Maar doordat ik wel extravert ben, wil ik hem graag begrijpen. Ben aan t lezen hoe een persoon die introvert is tegen sommige zaken aankijkt. Is dat dan zo gek dat ik probeer om zijn gevoelens te begrijpen?
Maakt t voor mij makkelijker het los te laten, als ik zijn behoeftes meer begrijp.
Meander schreef op 20-05-2022 om 15:14:
Hier een extraverte, gelukkige moeder, en een introverte, gelukkige zoon. Heel weinig vrienden, geen baantje, wel studie, veel alleen. Bewuste keuze, geen behoefte aan meer. Oprecht. Altijd al.zo geweest. Vroeger, als kind, stelde ik soms algemene vragen om daar gevoel bij te krijgen: hoeveel vrienden heeft iemand nodig om gelukkig te zijn? Hoe vaak speelafspraakjes, hoe groot moeten de feestjes zijn. Mijn twee zoons gaven heel verschillende antwoorden.
Dus, hoewel een ander leven mij, ook voor hem, leuker lijkt, heb ik het toch helemaal geaccepteerd. Het is een fijn lief en (toch ook) sociaal en behulpzaam kind.
Waarom is een druk leven leuker? Waarom zou een introvert niet sociaal kunnen zijn? Maar gelukkig heb je het wel geaccepteerd.....
Dit soort dingen worden nou eens nooit gezegd over extraverte mensen. Als introvert sta je altijd met 1-0 achter, want het wordt niet gezien als 'normaal'.
Chantalle74 schreef op 20-05-2022 om 15:40:
Beste allemaal,
Ik heb ook niet t idee dat introvert zijn een aandoening is, net zo zeer dat ik heb niet wil veranderen. Maar doordat ik wel extravert ben, wil ik hem graag begrijpen. Ben aan t lezen hoe een persoon die introvert is tegen sommige zaken aankijkt. Is dat dan zo gek dat ik probeer om zijn gevoelens te begrijpen?
Maakt t voor mij makkelijker het los te laten, als ik zijn behoeftes meer begrijp.
Hier een introverte volwassene. Begrijpen betekent voor mij dat ik weet hoe iets voelt. Dus dan moet ik het zelf ook kunnen voelen. Dus nee, ik begrijp niet hoe extraverte mensen al dat contact maar leuk vinden en zelfs nodig hebben. Zal het ook nooit begrijpen want ik ben tegenovergesteld in gedrag en behoeftes. Maar zij zijn zo en dat laat ik bij hen. Dus het enige wat je hoeft te doen is je zoon in zijn waarde laten en accepteren dat hij sociaal gezien niet dezelfde behoeftes heeft als jij.
Chantalle74 schreef op 20-05-2022 om 15:40:
Beste allemaal,
Ik heb ook niet t idee dat introvert zijn een aandoening is, net zo zeer dat ik heb niet wil veranderen. Maar doordat ik wel extravert ben, wil ik hem graag begrijpen. Ben aan t lezen hoe een persoon die introvert is tegen sommige zaken aankijkt. Is dat dan zo gek dat ik probeer om zijn gevoelens te begrijpen?
Maakt t voor mij makkelijker het los te laten, als ik zijn behoeftes meer begrijp.
Praat dan met hem, als je hem wil begrijpen. Ik ben introvert, met veel vrienden en 2x zo oud en panseksueel en met heel andere interesses dan je zoon. Niet alle introverten zijn hetzelfde. Benader hem gewoon als mens, niet als introvert.
Mug schreef op 20-05-2022 om 15:51:
[..]
Waarom is een druk leven leuker? Waarom zou een introvert niet sociaal kunnen zijn? Maar gelukkig heb je het wel geaccepteerd.....
Dit soort dingen worden nou eens nooit gezegd over extraverte mensen. Als introvert sta je altijd met 1-0 achter, want het wordt niet gezien als 'normaal'.
Nou precies. Hoe zou je t zelf vinden als extravertie bekritiseerd werd als die mensen kunnen zichzelf niet vermaken en ze hebben altijd maar andere mensen nodig omdat ze niet alleen kunnen zijn.
Je schrijft het alsof het een ziekte is. Ook al denk je van niet.
Extraverte mensen laden op van sociale contacten. Introverte mensen laden op van alleen zijn. En verder kunnen ze prima getrouwd zijn, een gezin hebben, een baan, hobbies, een sociaal leven, en wat niet al.
Probeer het zo te zien: Jou lijkt een leven met weinig/minimale sociale contacten helemaal niet leuk. Jij haalt energie uit zoveel mogelijk contact en dingen delen met anderen. Voor hem is het andersom. Als ik voor mezelf spreek: ik vind het heerlijk om zoveel mogelijk alleen te doen en met rust gelaten te worden. En ik moet er niet aan denken dat ik bijvoorbeeld elke week 3 keer met meerdere mensen tegelijk op stap zou moeten. Om maar een voorbeeld te noemen. Ik zou van leven als extravert doodongelukkig worden.
"Ik snap niet hoe extraverte mensen kunnen leven. Alsof ze zelf geen gedachtes hebben en altijd maar input van anderen nodig hebben. Kunnen ze geen seconde zichzelf vermaken? Zijn het een soort kleuters? Kan iemand die extravert is ooit een volwaardig volwassen leven leiden? Herkent iemand die extravert is dat, kan iemand die extravert is me uitleggen hoe dat werkt?" -
-said no one ever.
