Is dit een overdreven reactie?

Raar puberaal gedrag van je dochter. 20 is een mooie leeftijd om huis te gaan. 

Jesse_1 schreef op 02-01-2022 om 11:24:En voor degenen hier die zich afvragen waar ze nu was; ik vind dat je daar niets mee te maken hebt. 's Nachts even een appje: "ik slaap vannacht niet thuis" is voldoende.

Goed punt. Als je precies wil weten waar ze was en wat ze uitspookte, ben je een controlerende ouder en dat heeft dochter heus wel in de gaten.

Tussen volwassen mensen is een appje met "ik slaap niet thuis" voldoende. Dan gaat het puur om de zorg dat je niet in een sloot ligt.

Dat verschil is aan een dochter wel uit te leggen, maar dan moet je zelf ook helder hebben wat je eigen motieven nu zijn.

Overigens meldden mijn huisgenoten vroeger ook nooit aan elkaar dat ze elders sliepen hoor. Alleen als je een paar dagen weg ging liet je dat weten. Maar áls er sprake was van melden dan was "ik ben er vannacht niet" genoeg informatie, je hoefde geen verantwoording af te leggen waar je was en met wie.

Ginevra schreef op 02-01-2022

Tussen volwassen mensen is een appje met "ik slaap niet thuis" voldoende. Dan gaat het puur om de zorg dat je niet in een sloot ligt.

Echt waar? Ik zou echt heel raar staan te kijken als mijn man zo’n appje zou sturen zonder enige verdere info.  

ik ben 32 en ik app mijn moeder nog steeds als ik vanuit haar huis veilig in m'n eigen huis ben aangekomen. Nu woon ik ook wel wat afgelegen, maar toch.

Ik vind je totaal niet overreageren hoor. Het is wel het minste wat ze even had kunnen doen.

IngridT schreef op 02-01-2022 om 12:36:

[..]

Echt waar? Ik zou echt heel raar staan te kijken als mijn man zo’n appje zou sturen zonder enige verdere info.

😂

Omdat ook ik minder goed slaap als de ‘kuikens niet binnen zijn’, vind ik het prettig om te weten of mijn 20 jarige thuis komt en wanneer ze onderweg is. Andersom overigens ook, ik meld ook op de ‘bewoners app’ dat ik even ergens heen ben. We gaan er standaard van uit dat iedereen mee-eet, zo niet dan hoor ik dat graag voordat ik begin te koken. 
Waar precies het kind uithangt, vind ik dan minder belangrijk. Een naam en een plaats vind ik prettig (kind studeert in 2 steden, heeft vrienden in twee dorpen en die steden) maar als ze bij ‘John doe’ slaapt hoef ik niet alles te weten. Dat vind ik dan wel haar privacy. 
Als ik denk dat ze lang wegblijft of veel later is, stuur ik wel eens een ‘are you ok’ vraag. Vaak ziet ze dat als een hint om te melden waar ze is, maar het is ook wel een keer gebeurd dat het antwoord nee was, en ze blij was dat ze me kon bellen om haar op te halen. (Niets ernstigs uiteindelijk, maar de vond de sfeer bedreigend worden en wilde weg. Mijn appje kon ze toen als reden gebruiken). 
De reactie van jouw dochter vind ik dan wel bijzonder. Een simpele ‘sorry te dronken en vergeten’ was genoeg geweest. Daar zou ik als de gemoederen bedaard zijn toch echt even op terugkomen. 

Mijn ouders wilden toen ik nog thuiswoonde wel weten waar ik sliep als ik niet thuis sliep. En ook bij/met wie ik at als ik niet thuis at. En waar ik heen ging als ik in de avond weg moest. Nu vind ik dat wel wat overdreven maar rekening houden met anderen is wel een ding.
In een studentenhuis wisselt dat. Met drie of vier mensen leef je toch vaak hechter samen dan met 10+ personen in een huis. Ik zou in een huis met 15 personen ook echt niet van iedereen berichtjes willen krijgen dat ze niet thuis eten/slapen. Wel als ze bijvoorbeeld op vakantie zijn of een paar weken bij de ouders zodat hun huistaakjes overgenomen kunnen worden. 

Pindarots schreef op 02-01-2022 om 12:36:

ik ben 32 en ik app mijn moeder nog steeds als ik vanuit haar huis veilig in m'n eigen huis ben aangekomen. Nu woon ik ook wel wat afgelegen, maar toch.

Ik vind je totaal niet overreageren hoor. Het is wel het minste wat ze even had kunnen doen.

Ik vind het wel iets liefs hebben en doe het ook over en weer met vrienden die 2 uur tot 2 dagen reizen hiervandaan wonen.

We hebben verder geen idee wat de ander het hele jaar allemaal uitvreet, maar als we elkaar dan weer eens hebben gezien, het is fijn om te horen dat de ander veilig thuis is gekomen. 

Zeker niet raar, jouw reactie! Voor je dochter is het duidelijk hoe het allemaal is verlopen en zij weet dat het allemaal goed is en staat er dan niet bij stil dit ook even te communiceren. En zeker omdat je anderen hebt 'lastiggevallen' met de vraag of zij misschien wisten waar ze uithing, voelt je dochter dit als betutteling. Waarbij misschien ook nog meespeelt dat ze kans loopt er door die anderen op aangesproken te worden, omdat ze heus wel weet dat ze even wat had moeten laten weten!
Ik herken dit zo van mijn kinderen, vaak is het geen onwil, maar gewoon een gebrek aan inlevingsvermogen. Als je er wat van zegt, dan volgt een overtrokken reactie. Maar toch, hoe maak je anders duidelijk dat er iets is misgegaan? idd. op een neutraal moment hier nog maar eens het gesprek over aangaan!

Alleen een overdreven reactie van je dochter, niet van jou.
Ze boft nog dat je de politie niet hebt gebeld. Dat had ik serieus niet raar gevonden als zij niet bereikbaar is en niemand weet waar ze is.Hier hebben we allemaal Life360 op onze telefoons, ook het uitwonende kind. Kan toch handig zijn en wij als ouders maken er uiteraard geen misbruik van.

yette schreef op 02-01-2022 om 09:24:

Maar waar zat ze nou?

Als je wordt aangesproken omdat je iets bent vergeten of iets doms hebt gedaan, is de meest logische reactie: 'Sorry, ik zal er rekening mee houden'. Eventueel verdedig je nog waarom je het zo deed.

Jouw dochter probeert echter de aandacht af te leiden door in de aanval te schieten. 'Ja maar jíj́ ...!!!' Beetje overdreven als het alleen gaat om het niet melden dat je gewoon bij een vriend(in) slaapt. Ik vraag me af of er meer aan de hand is. Kan het zijn dat ze de aandacht óók wil afleiden van waar ze is geweest en wat ze daar heeft gedaan? Omdat dat niet helemaal OK was?

Of misschien niets onoirbaars maar een wilde  romantische nacht waar ze niets over kwijt wil. Omdat het nog pril is, omdat ze zich er achteraf voor geneert, of omdat het op een teleurstelling uit is uitgelopen. Dat laatste zou dan ook haar chagrijn verklaren.

Dat je er geen behoefte voelt om dat te delen met je ouders als 20-jarige begrijp ik.  Dat het er dan niet van komt om te appen kan ik me ook nog in inleven. Maar een excuus is wel op zijn plaats.

Het is best rot dat je als jongvolwassene tegenwoordig zo moeilijk uit huis kan. Op een gegeven moment is het toch fijn om je eigen leven te kunnen leiden. En als ouder heb ik er trouwens ook geen behoefte aan om van alle escapades op de hoogte te zijn.

Tango schreef op 01-01-2022 om 20:24:

[..]

Ja klopt, ik was ook redelijk rustig. Ik was vooral blij dat ik een reactie van haar had. Heb wel gezegd dat ze het zelf mag weten als ze op zichzelf wil gaan wonen. Vond ik ergens nog knap van mezelf want van binnen wenste ik haar op dat moment de deur uit
Man was veel bozer op haar toen ze onverwachts, net voor het eten (waarbij we gewoon op haar hadden gerekend) vertrok.

Inmiddels is ze weer thuis, at alsnog een pannenkoek die nog stond af te koelen. Ik zat boven en heb haar niet gesproken nog. Ik wacht eerst maar tot ze is uitgerust en afgekoeld.

Uitspraken zoals ‘ik ga wel uit huis’  of ‘haar de deur uit wensen’ zijn loze uitspraken want die zijn nu voor velen te duur. Loze dreigementen dus.
Maar ze mag wel eens haar excuus maken, want haar gedrag vanwege nalatigheid, is respectloos. Ja, ze wilt niet als een kind behandeld worden, maar maakt wel gebruik van alle gemakken.

Door de nare nieuwsberichten van in berm aangetroffen fietsers, zou ik ook rondgedeeld hebben. Zo vreemd is dat niet. Dus nogmaals; zij was nalatig, zij is aan slag.

Ik vind het ook niet meer dan normaal dat we op de hoogte worden gehouden van de plannen zoals wel of niet hier slapen en eten. Natuurlijk kunnen plannen veranderen halverwege of aan het eind van de avond maar dan nóg was een appje hierover wel op zijn plaats geweest. Ook zijn veel jongvolwassenen verstandig, na wat drank op kan dat toch ineens omslaan. En ook door toedoen van anderen op straat (of ergens binnen) kan hen wat overkomen. Helaas al teveel berichten gezien over vermiste studenten die naderhand levenloos worden teruggevonden in een gracht.
Onze zoon is uitwonend vanwege studie maar bezorgd blijf je toch altijd wel, als ouder zijnde.

kenfan schreef op 02-01-2022 om 14:20:

[..]

Of misschien niets onoirbaars maar een wilde romantische nacht waar ze niets over kwijt wil. Omdat het nog pril is, omdat ze zich er achteraf voor geneert, of omdat het op een teleurstelling uit is uitgelopen. Dat laatste zou dan ook haar chagrijn verklaren.

Dat je er geen behoefte voelt om dat te delen met je ouders als 20-jarige begrijp ik. Dat het er dan niet van komt om te appen kan ik me ook nog in inleven. Maar een excuus is wel op zijn plaats.

Het is best rot dat je als jongvolwassene tegenwoordig zo moeilijk uit huis kan. Op een gegeven moment is het toch fijn om je eigen leven te kunnen leiden. En als ouder heb ik er trouwens ook geen behoefte aan om van alle escapades op de hoogte te zijn.

Hier thuis is 'ik slaap bij een vriend' goed genoeg. Meestal noemen ze er uit zichzelf wel een naam bij of iets als 'Die ken ik via die-en-die of zus en zo'. Dat laatste kunnen ze net zo goed niet doen, want nieuwe namen ben ik vaak alweer vergeten voor ze de deur uit zijn 

Belangrijkste is dat ik weet of ze hier eten en of ze weer thuis zijn als ik 's ochtends wakker word.