Is dit een overdreven reactie?
Dochter van 20 ging gisteravond Oud en Nieuw vieren bij een vriendin, samen met nog 2 andere vriendinnen. Prima vonden we. Ze ging op de fiets, want zou ook drinken natuurlijk. Ze zou thuis slapen.
Wij waren met z'n drieën thuis. Rond 2.00 u. gaan slapen met het idee dat dochter vanzelf wel thuis zou komen.
Vanmorgen werd ik rond 8.30 u. wakker met het idee dat ik dochter niet gehoord had. Was ook nog wel een paar keer wakker geweest door vuurwerk e.d. Ik vroeg aan man of hij haar had gehoord. Hij dacht van wel en was nog naar het toilet geweest en toen was haar kamerdeur dicht zei hij. Ik ging toch kijken en toen bleek ze niet thuis.
Ik heb haar geappt of ze bij vriendin was blijven slapen. Toen ik rond 11.30 u. nog niets had gehoord, heb ik de vader van vriendin geappt (is een kennis van ons) om te vragen of ze daar was blijven slapen. Hij reageerde direct en vertelde van niet. Wilde zijn dochter al wakker gaan maken om te vragen of zij iets wist. Ik heb gezegd dat we nog even zouden afwachten. Later appte hij weer dat zij ook niet beter wist dat dochter rond 3.00 u. naar huis was gegaan. Ze hadden locatie gecheckt en gezegd dat ze voor de laatste keer bij ons in de buurt was geweest, iets voorbij ons huis. Ik heb toen nog een vriend van dochter geappt met de vraag of ze daar was. Die reageerde dat hij haar sinds de middag ervoor niet meer had gezien. Hij wist ook niet waar ze was.
Ik heb dochter nog een keer gebeld maar geen antwoord. Rond 13.30 u. appte dochter eindelijk, boos, naar mij waarom ik iedereen had gebeld (2 personen dus) en dat ze 20 is, geen verantwoording hoeft af te leggen etc. etc.
Ik heb haar rustig uitgelegd dat ze een appje had kunnen sturen dat ze niet thuis zou slapen, dat was voldoende geweest. Ze gaf aan dit vergeten te zijn, ze had gedronken etc. maar vertelde wel dat ze thuis was geweest tussendoor (blijkbaar om spullen te halen). Ik zei dat als je spullen kan halen, ze ook kan appen of een briefje neerleggen. Het werd een hele discussie en we kwamen er niet uit.
Ze driegde dat als wij niet zouden stoppen met controleren, ze het huis uit zou gaan. Ik heb gezegd dit niet te kunnen beloven. We hadden ons zorgen gemaakt, er had haar ook iets kunnen zijn overkomen. Het was oudejaarsnacht dus nou niet de meest rustige nacht om op straat te zijn.
Dochter kwam later vanmiddag naar huis maar vertrok net voor het eten weer. Ze vond het niet nodig om te melden dat ze niet mee at en begon tegen mijn man weer het hele verhaal.
Ik vraag me nu af, reageren wij te bezorgd? Of zouden jullie hetzelfde doen in dit geval?
En voor degenen hier die zich afvragen waar ze nu was; ik vind dat je daar niets mee te maken hebt. 's Nachts even een appje: "ik slaap vannacht niet thuis" is voldoende.
Maar dat wordt getriggerd door de aanvallende houding van dochter. Bij een "sorry, ik sliep ergens anders/het was een goed feest/ik was de weg naar huis kwijt/ stom dat ik dat niet aan gedacht heb, volgende keer laat ik even wat weten" was dat geen issue geweest. Maar juist omdat ze boos wordt roept het wantrouwen op.
Hier thuis net zo hoor (20, 18 en 17), als we smorgens zien dat iemand niet thuis is gekomen zonder berichtje dan gaan we ook bellen. Boos worden is niet terecht, dan moeten ze hun zaakjes maar beter regelen. Dan hoeven wij niet iedereen te bellen.
Draai het eens om, wat als zij thuiskomt en jij en je man zijn weg zonder dat aan te kondigen, te laten weten waarheen of te reageren op haar berichten en belletjes? Zou ze dat OK vinden?
Waarschijnlijk zou ze nu uit puberale dwarsheid zeggen van wel, maar nee, dat zou ze helemaal niet prettig vinden.
Jongeren zijn toch ook al van slag als hun vriend of hun vriendin niet reageert.
Ik zou er verder niet teveel woorden aan vuil maken, schouders ophalen over de verwijten en nog een keer duidelijk zeggen dat ze moet laten weten of ze mee eet (anders geen eten) en of ze elders slaapt (anders bel je iedereen bij elkaar). Aan haar om daar mee om te gaan.
Ik heb inmiddels nog een keer met dochter gesproken, gisteren. Heb haar uitgelegd wat onze beweegredenen waren. Ze wil deze nog steeds niet echt horen. Is nu vooral boos omdat ze door het voorval ruzie heeft met haar vriendin waar ze op het feestje was. Blijkbaar heeft ze tegen haar iets gezegd in de trant van ik ben moe en ga naar huis. Maar eigenlijk vond ze het feestje niet leuk daar. Is dus daarna naar iemand anders gegaan, een jongen die ze blijkbaar leuk vindt, maar ze wil dit nog niet tegen vriendin zeggen. Ook bij die ouders durft ze niet meer over de vloer te komen.
Ik zei tegen haar dat haar vriendin vast ook weleens iets uithaalt en dat ouders dit heus wel zullen begrijpen. Dit erkende ze wel.
Maar goed ze is nog steeds boos dus. Doet kortaf, is veel weg of zit op haar kamer. Zal vast wel weer bijtrekken. Ik weet in ieder geval een beetje wat er achter zit (nieuwe vriend, wil ze nog niet meenemen naar huis wat ik ook begrijp). Maar gezellig is anders..
Ik snap best dat ze haar date nog niet openbaar wil maken, maar als ze gewoon een appje of briefje had achtergelaten bij jullie hadden jullie ook niet naar de vriendin hoeven bellen. Ze is nu boos op jullie en op haar vriendin terwijl ze dat volledig aan zichzelf te wijten heeft. Erg onvolwassen en puberaal.
Tango schreef op 03-01-2022 om 10:36:
Ik heb inmiddels nog een keer met dochter gesproken, gisteren. Heb haar uitgelegd wat onze beweegredenen waren. Ze wil deze nog steeds niet echt horen. Is nu vooral boos omdat ze door het voorval ruzie heeft met haar vriendin waar ze op het feestje was. Blijkbaar heeft ze tegen haar iets gezegd in de trant van ik ben moe en ga naar huis. Maar eigenlijk vond ze het feestje niet leuk daar. Is dus daarna naar iemand anders gegaan, een jongen die ze blijkbaar leuk vindt, maar ze wil dit nog niet tegen vriendin zeggen. Ook bij die ouders durft ze niet meer over de vloer te komen.
Ik zei tegen haar dat haar vriendin vast ook weleens iets uithaalt en dat ouders dit heus wel zullen begrijpen. Dit erkende ze wel.
Maar goed ze is nog steeds boos dus. Doet kortaf, is veel weg of zit op haar kamer. Zal vast wel weer bijtrekken. Ik weet in ieder geval een beetje wat er achter zit (nieuwe vriend, wil ze nog niet meenemen naar huis wat ik ook begrijp). Maar gezellig is anders..
Ze heeft zichzelf in deze positie gemanoeuvreerd. Had ze jullie een appje gestuurd, dan was er niets aan de hand geweest en vriendin niet teleurgesteld.
Voor een 20-jarige vrouw vind ik dit heel raar gedrag. Zijn er andere problemen? Is haar ontwikkeling in de knel gekomen door corona? Ik zou me zorgen maken als moeder als mijn volwassen kind zich ineens weer als puber ging gedragen.
Ik herken dat rare puberale gedrag wel een beetje van mijn dochter die ook 20 is. Behoorlijk verstandig en volwassen altijd, en dan soms ineens zo'n bui waar de honden geen brood van lusten, alsof ze 15 is. Hier is het vaak een uiting van onzekerheid of frustratie of schaamte. Later komt ze er dan zelf ook met een soort verbazing op terug. Ze snapt dan zelf ook niet meer waarom ze zo extreem deed ineens. Doet jouw dochter dat misschien ook wel vaker? Hopelijk komt ze er nu wel snel uit dan, want het duurt wel lang zo!
Gewoon kortzichtig en egoïstisch gedrag, niet als een volwassene. Even appen dat je niet thuis slaapt was voldoende geweest. En nu lekker iedereen de schuld geven. Ik zou ook in de negeerstand gaan.
Wednesday schreef op 03-01-2022 om 11:05:
Voor een 20-jarige vrouw vind ik dit heel raar gedrag. Zijn er andere problemen? Is haar ontwikkeling in de knel gekomen door corona? Ik zou me zorgen maken als moeder als mijn volwassen kind zich ineens weer als puber ging gedragen.
Ja natuurlijk speelt die lockdown ook mee. Daar schreef ik al in een ander draadje over. Ze heeft vakantie maar kan niets naar haar idee. Dus dat maakt het allemaal niet makkelijker.
Ze ging nu naar het strand, misschien met die nieuwe liefde, heb ik niet gevraagd. Ze wilde mijn auto lenen en mijn laarzen. Auto heb ik goedgekeurd met de mededeling dat ze hem daarna wel moet voltanken. Laarzen vond ik niet goed, want ik had geen zin om vieze, zanderige laarzen terug te krijgen. Zijn bovendien nette laarzen met een hak, dus helemaal niet geschikt voor een strandwandeling.
Hopelijk is ze daarna weer een beetje uitgewaaid en tot rust gekomen.
Tango schreef op 03-01-2022 om 13:28:
[..]
Ja natuurlijk speelt die lockdown ook mee. Daar schreef ik al in een ander draadje over. Ze heeft vakantie maar kan niets naar haar idee. Dus dat maakt het allemaal niet makkelijker.
Het is ook niet makkelijk voor die leeftijdsgroep. Geen excuus voor haar gedrag, wel een reden.
Tango schreef op 03-01-2022 om 13:28:
[..]
Ja natuurlijk speelt die lockdown ook mee. Daar schreef ik al in een ander draadje over. Ze heeft vakantie maar kan niets naar haar idee. Dus dat maakt het allemaal niet makkelijker.
Ze ging nu naar het strand, misschien met die nieuwe liefde, heb ik niet gevraagd. Ze wilde mijn auto lenen en mijn laarzen. Auto heb ik goedgekeurd met de mededeling dat ze hem daarna wel moet voltanken. Laarzen vond ik niet goed, want ik had geen zin om vieze, zanderige laarzen terug te krijgen. Zijn bovendien nette laarzen met een hak, dus helemaal niet geschikt voor een strandwandeling.
Hopelijk is ze daarna weer een beetje uitgewaaid en tot rust gekomen.
Dat hoop ik ook oprecht voor jou. Het is natuurlijk een lastige periode door de lockdown maar dat is, naar mijn mening, geen excuus om zo bozig te blijven doen. Onze zoon zou tijdens de kerstdagen bij ons zijn, hij kreeg echter aan het begin van die week corona dus moest in quarantaine ipv bij ons kerst vieren, toch heeft hij er het beste van weten te maken.
Het is best begrijpelijk dat de lockdown haar zwaar valt, maar het legitimeert haar gedrag geenszins. Lockdown of niet, als je niet thuis eet/slaapt laat je dat weten. Punt.
Niet alle reacties gelezen, maar dit zou voor mij echt geen discussie zijn. Je woont thuis en dus houd je rekening met de anderen die daar wonen. Je hoeft je niet te verantwoorden waar je bent, maar wel melden dat je ergens anders bent. Dat is niet meer dan normaal. Net zoals je op tijd laat weten of je mee eet, weg bent, etc. Als je dochter dat te veel moeite vindt,dan gaat ze maar lekker op zichzelf wonen. Maar ook in een studentenhuis is het wel netjes als je aangeeft dat je mee eet oid.
Het is me er eentje.
Zelf niet laten weten waar ze is, zelf niet antwoorden als je haar appt èn zelf liegen tegen haar vriendin, maar als jij de volgende dag tegen twaalven toch wel ongerust wordt en je kind gaat zoeken, ben jíj́ stom 
En tsja, corona. Zullen we dan allemaal maar zo raar gaan doen?
Puberaal gedrag komt echt soms langer voor hoor, zo raar is dat niet. Daar kun je een stempel of oordeel op drukken, maar dat is nu eenmaal zo. De hersens zijn nog niet volgroeid, maar zelfs bij mensen die beter zouden moeten weten zie je soms rare fratsen tot op hoge leeftijd. Ook een stukje karakter en eigenaardigheid.
En ja, appen mag je om vragen natuurlijk.