Loslaten?
Oh jongens….
wat kun je (nog) doen als je 20 jarige dochter keuzes maakt waar je s nachts van wakker ligt? Als je ziet dat je haar in een rap tempo aan het kwijtraken bent? En zij zichzelf ook? Hoe laat je dan nog steeds merken dat je er altijd voor haar bent? Hou je de lijntjes open? Hoe bepaal je wat je haar zelf laat oplossen? En wanneer je wel bijspringt als ze daarom vraagt? Met in je achterhoofd dat je je ( en zij ook) recentelijk wel eens afvraagt of haar naïviteit, gebrek aan overzicht over haar leven, passiviteit en uitstelgedrag misschien wel komen doordat er ‘iets’ met haar is? ( add? ASS?)
Via de app gaat het inderdaad niet. Als ze niet zomaar langskomt zou ik meer momenten creëren. Zo ben ik regelmatig met mijn kind gaan lunchen omdat ik toch 'toevallig' in de buurt was voor mijn werk. Je kan ook samen op een bepaalde hobby gaan of naar de sportschool. Het maakt helemaal niet uit wat, als zij maar geen druk voelt en je wel laagdrempelig in contact blijft.
Het gaat inderdaad om hele kleine dingen die het verschil maken. Maar die kleine dingen kunnen enorm groot effect hebben.
tsjor schreef op 02-08-2022 om 09:41:
Het was een reactie op MammaE en niet als sneer bedoeld, maar als gegeven. Er zijn (veel) culturen waarin ouders de partner voor hun kinderen uitzoeken. Wij doen dat niet. Dat maakt het lastiger, omdat we moeten vertrouwen op iets wat eigenlijk onbegrijpelijk en zeker onbestuurbaar is: de liefde. De liefde dwarsboomt soms (vaak?) een gepland leven. Wat moet je doen? Je eigen agenda volgen of de liefde volgen? Je dochter volgt nu de liefde. Het kan zijn dat de agenda die jij voor haar ziet eigenlijk niet haar agenda is. Het kan zijn dat ze het ooit weet te combineren: haar eigen agenda en de liefde. Het is haar eigen opgave in haar eigen leven. Als je dat respecteert ben je dan onbevangen en neutraal? Of houd je dan van je kind zoals je kind is (en niet zoals jij haar ziet of wil zien)?
Tsjor
Dat klinkt allemaal heel mooi "dochter volgt de liefde". Maar misschien is het wel zo dat dochter zich verantwoordelijk gaat voelen voor het welzijn van haar vriend. Als de liefde er toe leidt dat ze vrijwel alleen nog haar vriend ziet. En dat vind ik voor een 20-jarige een ongezonde ontwikkeling. Ik gun jongvolwassenen zo graag de tijd om zich te ontwikkelen, om te ontdekken wie ze zijn en wat ze willen zonder "vast" te zitten in een relatie waar je de drijvende kracht wordt geacht te zijn
Temet schreef op 02-08-2022 om 17:59:
Ingridt, ik lees over samenwonen en over "zijn" bijstandsuitkering. Als hij in zijn eentje een bijstandsuitkering heeft is het van groot belang dat het samenwonen aan de gemeente wordt doorgegeven. De volgende stap is dan gezamenlijk een uitkering aanvragen. Waarna de gemeente jouw dochter uit werken stuurt, kort gezegd.
Samenwonen verzwijgen voor 'de soos' kan tot enorme - onder meer financiële- ellende leiden als het uitkomt. Leg dit aan je dochter uit en dring erop aan dat ze ofwel apart gaan wonen, ofwel open kaart spelen met de gemeente.
Dat ze op aparte adressen ingeschreven staan bij de BRP maakt hier niet uit.
Let op dat er ook sprake kan zijn van samenwonen als het stel afwisselend in zijn en in haar woning samen verblijft.
Temet....het laatste wat ik wil is (via mn nog net minderjarige dochter) indirect betrokken worden in bijstandsfraude achtige zaken. Ik heb t daarom een maand of 2 terug al eens uitgezocht, en begrepen dat als dochter studeert (wat ze vanaf 1/9 doet) het samenwonen geen enkele invloed heeft op zijn uitkering. Klopt dat voor zover jij in die materie zit??
Dat ze over de zomerperiode 2 maanden ''illegaal'' zijn heb ik me niet echt gerealsiseerd (toen ik t uitploos, voor de zomer was ik er niet vanuit gegaan dat ze zo hals over kop bij hem in zou trekken, dacht dat ze (logischer) even thuis zou komen wonen en werken om de spaarrekening een beetje te spekken voor ze aan de studie gaat.
Is dat reden tot zorg of actie? Wat ze deze 2 maanden doet? NB: Dochter is nog geen 21. wij zijn in principe nog onderhoudsplichtig. maakt dat nog uit? En we financieren haar straks ook weer deels, hebben alleen voor de zomer even alle op hold gezet om een beetje te stimuleren dat ze een baantje zoekt. wat natuurlijk so far niet gelukt is......
Pffff...wat een gedoe
Alkes schreef op 02-08-2022 om 18:06:
[..]
Dat klinkt allemaal heel mooi "dochter volgt de liefde". Maar misschien is het wel zo dat dochter zich verantwoordelijk gaat voelen voor het welzijn van haar vriend. Als de liefde er toe leidt dat ze vrijwel alleen nog haar vriend ziet. En dat vind ik voor een 20-jarige een ongezonde ontwikkeling. Ik gun jongvolwassenen zo graag de tijd om zich te ontwikkelen, om te ontdekken wie ze zijn en wat ze willen zonder "vast" te zitten in een relatie waar je de drijvende kracht wordt geacht te zijn
Precies dat Alkes.
Ze heeft de afgelopen 6 weken 1 keer met vriendinnen afgeproken. En daar was vriend bij. Ze is 2 keer met ons naar een concert geweest. En er was het weekje zwitserland. . Verder was het hem. 24/7. Allebei geen werk, geen verenigingen, hobby's, sport. Niks. nada. Noppes. Hij omdat ie dat al jaren zijn leven is. Zij natuurlijk ook een tikje ontheemd wegens vacuum tussen tussenjaar elders en nieuwe studie straks hier in de buurt.
Ze heeft afgelopen tussenjaar minder geïnvesteerd in nieuwe mensen en dingen dan eigenlijk goed was geweest omdat vriend (digitaal) al haar vrije tijd in beslag nam.
Enfin. Ik weet dat het niet goed voor haar is. Punt. Uit. Om de beeldspraak voort te zetten, dit wordt vrees ik zinken ipv drijven. Maar dat ik dat zie (en eigenlijk iedereen om haar heen) helpt niks. Ze zal daar zelf achter moeten komen.
IngridT schreef op 02-08-2022 om 18:34:
[..]
Temet....het laatste wat ik wil is (via mn nog net minderjarige dochter) indirect betrokken worden in bijstandsfraude achtige zaken. Ik heb t daarom een maand of 2 terug al eens uitgezocht, en begrepen dat als dochter studeert (wat ze vanaf 1/9 doet) het samenwonen geen enkele invloed heeft op zijn uitkering. Klopt dat voor zover jij in die materie zit??
Dat ze over de zomerperiode 2 maanden ''illegaal'' zijn heb ik me niet echt gerealsiseerd (toen ik t uitploos, voor de zomer was ik er niet vanuit gegaan dat ze zo hals over kop bij hem in zou trekken, dacht dat ze (logischer) even thuis zou komen wonen en werken om de spaarrekening een beetje te spekken voor ze aan de studie gaat.
Is dat reden tot zorg of actie? Wat ze deze 2 maanden doet? NB: Dochter is nog geen 21. wij zijn in principe nog onderhoudsplichtig. maakt dat nog uit? En we financieren haar straks ook weer deels, hebben alleen voor de zomer even alle op hold gezet om een beetje te stimuleren dat ze een baantje zoekt. wat natuurlijk so far niet gelukt is......
Pffff...wat een gedoe
Ik moet het uitzoeken, ik weet het niet uit mijn hoofd. Het zou best kunnen dat het inderdaad zo werkt, gezien het systeem van de uitkering is het niet onlogisch. Ik kom erop terug.
IngridT schreef op 02-08-2022 om 17:52:
[..]
Marianne…het is vakantie. Hoogseizoen. Coach zit wsch met haar gezin in een buitenland. Ze werkt voor de onderwijsinstelling die het tussenjaar geeft, dus heeft gewoon 6 weken vrij. Ik vind het een beetje ongepast om haar midden in haar vakantie te benaderen met deze vraag, die in zekere zin een verzoek is om ( evt betaald) iets te doen wat buiten haar normale baan om zou gaan. Over 2 weken beginnen de introductieperiodes van hbo en universiteiten, en starten Zevenaar denkmik ook heel voorzichtig weer op. Dat lijkt me een passender moment om haar te benaderen
Wat als ze nu op vakantie is? Dan leest en beantwoordt ze jouw mail nog niet.
Wat als ze alweer thuis is en het juist fijn vindt om nu rustig haar mail te beantwoorden?
Wat als ze nu haar agenda voor volgend schooljaar aan het maken is en je in september achter het net vist?
En wat als dat ook voor andere coaches geldt?
Wat als.. je kunt vanalles invullen. Maar dat is en blijft het: invullen. Je weet het niet.
Ik zou die mail gewoon nu sturen. Als je dat lastig vindt, zet je er gewoon in dat je niet verwacht dat ze tijdens haar vakantie jouw mail leest en beantwoordt, maar dat je de vraag wel alvast stelt. Simpel toch?
Ik ben het wel met Ingrid eens dat de relatie niet gezond lijkt voor haar dochter. Een vriend die zichzelf niet kan vermaken, al je vrije tijd opslokt en van haar aanwezigheid afhankelijk is voor zijn welzijn, dat is niet goed. Zeker niet op deze leeftijd.
Wat wel een voordeel is aan een studie, is dat het structuur brengt. Ze kan in principe makkelijk 'aanhaken' omdat ze de colleges en werkgroepen niet zelf hoeft te initiëren. Wel moet ze zelf zorgen dat ze gaat. En als het niet verplicht is, is dat misschien wel lastig. Dan is het makkelijker om 'af te haken' en uiteindelijk het overzicht zo te verliezen en zo ver achter te lopen dat het niet meer bij te benen is. Weer een faal ervaring erbij. Niet goed voor haar zelfbeeld en het laatste wat je wil.
MamaE schreef op 02-08-2022 om 20:36:
Wat wel een voordeel is aan een studie, is dat het structuur brengt. Ze kan in principe makkelijk 'aanhaken' omdat ze de colleges en werkgroepen niet zelf hoeft te initiëren. Wel moet ze zelf zorgen dat ze gaat. En als het niet verplicht is, is dat misschien wel lastig. Dan is het makkelijker om 'af te haken' en uiteindelijk het overzicht zo te verliezen en zo ver achter te lopen dat het niet meer bij te benen is. Weer een faal ervaring erbij. Niet goed voor haar zelfbeeld en het laatste wat je wil.
Precies mama E, dat is waar ik bang voor ben. Haar zelfbeeld is al niet zo fantastisch, maar door de positie waar ze zichzelf nu in gemanoeuvreerd heeft wordt de kans op nieuwe faal ervaringen alleen maar groter.
Niet alleen qua studie, maar ook eromheen: Ze heeft (had?) allemaal ideeën over hoe ze haar studentenleven gaat invullen, wil bij een vereniging, nieuwe vriendinnen maken....
Maar ze woont nu in een dorp naast haar studiestad. T is een half uur fietsen van het centrum van haar studiestad, drie kwartier fietsen van waar haar colleges zijn. Allemaal hogere drempels om even een borrel te doen/ terrasje/ iets anders af te spreken / naar de studie of studentenvereniging. Toneelclub. Of zangles. En geen studerende huisgenoten die t goede voorbeeld geven / haar even meeslepen / whatever. Integendeel: een man zonder dagvulling op de bank. Die haar heeft gemist omdat ze de hele dag al college had.
MamaE schreef op 02-08-2022 om 20:36:
Wat wel een voordeel is aan een studie, is dat het structuur brengt. Ze kan in principe makkelijk 'aanhaken' omdat ze de colleges en werkgroepen niet zelf hoeft te initiëren. Wel moet ze zelf zorgen dat ze gaat. En als het niet verplicht is, is dat misschien wel lastig. Dan is het makkelijker om 'af te haken' en uiteindelijk het overzicht zo te verliezen en zo ver achter te lopen dat het niet meer bij te benen is. Weer een faal ervaring erbij. Niet goed voor haar zelfbeeld en het laatste wat je wil.
Precies mama E, dat is waar ik bang voor ben. Haar zelfbeeld is al niet zo fantastisch, maar door de positie waar ze zichzelf nu in gemanoeuvreerd heeft wordt de kans op nieuwe faal ervaringen alleen maar groter.
Niet alleen qua studie, maar ook eromheen: Ze heeft (had?) allemaal ideeën over hoe ze haar studentenleven gaat invullen, wil bij een vereniging, nieuwe vriendinnen maken....
Maar ze woont nu in een dorp naast haar studiestad. T is een half uur fietsen van het centrum van haar studiestad, drie kwartier fietsen van waar haar colleges zijn. Allemaal hogere drempels om even een borrel te doen/ terrasje/ iets anders af te spreken / naar de studie of studentenvereniging. Toneelclub. Of zangles. En geen studerende huisgenoten die t goede voorbeeld geven / haar even meeslepen / whatever. Integendeel: een man zonder dagvulling op de bank. Die haar heeft gemist omdat ze de hele dag al college had.
Marianne76 schreef op 02-08-2022 om 19:42:
[..]
Wat als ze nu op vakantie is? Dan leest en beantwoordt ze jouw mail nog niet.
Wat als ze alweer thuis is en het juist fijn vindt om nu rustig haar mail te beantwoorden?
Wat als ze nu haar agenda voor volgend schooljaar aan het maken is en je in september achter het net vist?
En wat als dat ook voor andere coaches geldt?
Wat als.. je kunt vanalles invullen. Maar dat is en blijft het: invullen. Je weet het niet.
Ik zou die mail gewoon nu sturen. Als je dat lastig vindt, zet je er gewoon in dat je niet verwacht dat ze tijdens haar vakantie jouw mail leest en beantwoordt, maar dat je de vraag wel alvast stelt. Simpel toch?
Marianne...je hebt gelijk. Helemaal gelijk. Ben normaal altijd behoorlijk doortastend. Geen idee waarom ik hier zo moeilijk over doe. Ik ga er morgen even voor zitten en schrijf die mail. dank je wel.
Temet schreef op 02-08-2022 om 19:34:
[..]
Ik moet het uitzoeken, ik weet het niet uit mijn hoofd. Het zou best kunnen dat het inderdaad zo werkt, gezien het systeem van de uitkering is het niet onlogisch. Ik kom erop terug.
Hm. Nog een keertje wat gegoogeld. Vind nu andere dingen die wat minder rooskleurig klinken :
https://www.antwoordop.nl/bijstand/459994-bijstand-studie
Ben heel benieuwd naar jouw iets professionelere kijk op de zaak
IngridT schreef op 02-08-2022 om 23:14:
[..]
Hm. Nog een keertje wat gegoogeld. Vind nu andere dingen die wat minder rooskleurig klinken :
https://www.antwoordop.nl/bijstand/459994-bijstand-studie
Ben heel benieuwd naar jouw iets professionelere kijk op de zaak
Maar hoe dan ook: als er al bedoeld of onbedoeld bijstandsfraude zou plaatsvinden, is dat toch de bijstandsfraude van de vriend? Hij is de ontvanger van de uitkering en schendt eventueel de voorwaarden door met iemand te gaan samenwonen met een inkomen. Niet jouw dochter. Die ontvangt die uitkering niet op haar naam, heeft nooit ergens voor getekend en is dus ook niet verantwoordelijk voor het naleven van de regels. Het lijkt me erg onlogisch dat zij juridisch aansprakelijk kan worden gesteld voor de fraude van haar huisgenoot. Wat weer zij van zijn financiële administratie? Ze zijn niet getrouwd, hebben geen juridische relatie. Ze mag er volgens mij gewoon vanuit gaan dat hij weet wat hij doet en het bij hem laten. Als ik jou was, zou ik dus helemaal niks doen en het daar laten waar het hoort. Hij is ervoor verantwoordelijk om hier duidelijkheid over te scheppen, niet zijn vriendin of zelfs de moeder van zijn vriendin. En als het niet goed gaat, gaat het niet goed. En dan moet hij het oplossen.
Omnik, dat zie je niet goed. Je gedachte is logisch, maar er wordt in dit soort gevallen vanuit gegaan dat de partner heeft meegeprofiteerd van de fraude en daarom wordt de bijstand dan ook zowel van de uitkeringsontvanger als van de partner teruggevorderd. Tenzij ergens in de laatste 2 jaar toen ik met andere dingen bezig was de praktijk is veranderd, maar dat vermoed ik niet.
Als die dochter gewoon thuis staat ingeschreven logeert ze toch alleen bij vriend?
redbulletje schreef op 03-08-2022 om 08:32:
Als die dochter gewoon thuis staat ingeschreven logeert ze toch alleen bij vriend?
Nee. De feitelijke situatie is doorslaggevend. Hier zijn al heel veel mensen de mist mee ingegaan.