Moeder drinkt veel, wat te doen?
Geachte forumleden,
Ik ben 18 jaar oud en woon bij mijn moeder. Zij drinkt relatief veel alcohol, niet een complete alcoholist maar ook niet een gewone drinker die elke dag bijvoorbeeld een glaasje bij het eten neemt.
Zij begint te drinken rond het einde van de middag als ze uit werk komt, in het weekend vaak nog wat eerder, maar niet veel eerder. Ze drinkt vooral donker (zwaar) bier en ook wijn. Als ze het donkere bier drinkt drinkt ze enkele flesjes (rond de 3) en dan zie je haar wel echt wat aangeschoten (dit kun je merken aan haar manier van praten, dus langzamer en op een ietwat andere toon). En bij wijn drinkt ze soms wel bijna de hele fles leeg, gisteravond bijvoorbeeld dronk ze binnen ca. een uur bijna een hele fles leeg (en ze had al eerder wijn gehad gisteren).
Hier komt de reden waarom ik mij zorgen maak, naast haar gedragsveranderingen als ze drinkt: ze laat allemaal troep op haar bed, zoals chips of klokhuizen van appels, laatst at ze in bed een ijsje met chocola en zag ik de volgende dag chocola gesmeerd over haar dekbed. En dit lag er dagen erna nog, ze ruimt het maar niet op. Vandaag had ik weer haar troep van gisteravond opgeruimd (uit mezelf). Ik heb er genoeg van en ga ook op mezelf wonen binnenkort, maar ik ben wel van haar afhankelijk voor de kosten dus kan niet no-contact met haar gaan, al is dat wel wat ik soms wil.
Ik weet dus gewoon niet wat ik moet doen, ze zegt steeds dat ze gaat stoppen maar doet het maar gewoon niet, ik begin te denken dat ze alcoholproblemen heeft. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik hoor het graag!
PS: ze rookt ook, hier is ze wel lange tijd mee gestopt en is weer begonnen maar pogingen om te stoppen willen ook niet baten bij haar weer.
PPS: naast het roken en drinken, sport ze eigenlijk ook helemaal niet en heeft hier ook niet echt behoefte aan (als ik haar tenminste goed begrijp) ondanks dat ze overgewicht heeft. Ze heeft een BMI van 28.
Anoniem1290 schreef op 06-08-2025 om 13:09:
[..]
Die link wel ja, maar dan moet dat wel echt de opleiding zijn die ik echt 100% zeker wil doen.
Verder een vraag aan jou: waarom raadt je me aan om eerst voor grond onder mijn voeten te zorgen? In de zin van dat er genoeg mensen die nog thuis wonen naar de universiteit gaan.
In jouw situatie heb je thuis geen stabiele woonomgeving. Je maakt je zorgen om je moeder, wat heel begrijpelijk is, maar tegelijkertijd is ook wel duidelijk dat jij er weinig aan kunt veranderen. Je vader woont in Duitsland. Je zult dus, eerder dan andere 18-jarigen, echt op jezelf aangewezen zijn, omdat je jezelf ook los moet maken van je moeders situatie. Financieel kan ze voor je zorgen en je vader wil wellicht ook wat bijdragen, je hebt een bijbaantje, dus voor de relatief korte termijn zou je daar geen zorgen om moeten maken. Dat is het punt niet. Het punt is wel dat je zo in een afhankelijkheidssituatie blijft die in jouw specifieke situatie niet gunstig is.
Mijn advies heeft niets te maken met of je nu een MBO, HBO of universitaire studie gaat doen. Ik denk wel dat je alles bij elkaar veel tijd en energie nodig zult hebben om je eigen leven op orde te krijgen en dat een studie op een wat praktischer en concreter niveau met overzichtelijkere eindtermen nuttig kan zijn om je nu even die rust te geven, waardoor je de rest aan kan.
Met 18 jaar op kamers gaan wonen raad ik trouwens iedere jongere aan, jammer dat het tegenwoordig zo verschrikkelijk duur is.
tsjor schreef op 06-08-2025 om 15:59:
[..]
In jouw situatie heb je thuis geen stabiele woonomgeving. Je maakt je zorgen om je moeder, wat heel begrijpelijk is, maar tegelijkertijd is ook wel duidelijk dat jij er weinig aan kunt veranderen. Je vader woont in Duitsland. Je zult dus, eerder dan andere 18-jarigen, echt op jezelf aangewezen zijn, omdat je jezelf ook los moet maken van je moeders situatie. Financieel kan ze voor je zorgen en je vader wil wellicht ook wat bijdragen, je hebt een bijbaantje, dus voor de relatief korte termijn zou je daar geen zorgen om moeten maken. Dat is het punt niet. Het punt is wel dat je zo in een afhankelijkheidssituatie blijft die in jouw specifieke situatie niet gunstig is.
Mijn advies heeft niets te maken met of je nu een MBO, HBO of universitaire studie gaat doen. Ik denk wel dat je alles bij elkaar veel tijd en energie nodig zult hebben om je eigen leven op orde te krijgen en dat een studie op een wat praktischer en concreter niveau met overzichtelijkere eindtermen nuttig kan zijn om je nu even die rust te geven, waardoor je de rest aan kan.
Met 18 jaar op kamers gaan wonen raad ik trouwens iedere jongere aan, jammer dat het tegenwoordig zo verschrikkelijk duur is.
Het klopt inderdaad allemaal wat je zegt, heb ik niets over te zeggen, klopt allemaal.
Ik vind het zelf ook erg jammer voor anderen dat ze de kans niet krijgen om uit huis te gaan en op kamers te gaan, vooral door die dure huurprijzen.
Ik vind niet dat een 18-jarige per definitie volledig zelfstandig en onafhankelijk moet zijn. Zeker niet met ASS, mij wordt hier altijd verteld dat je dan meer tijd nodig hebt voor veel dingen. Dat kan ook school zijn.
Ik zou mijn kind wel willen steunen in ambities, maar het moet wel realistisch blijven. Naar de uni nadat je in 3 havo strandde en nu twee vakken hebt gehaald lijkt me dat niet.
Een BBL-traject lijkt me erg leerzaam voor je. Ook voor de praktijkervaring. En het eigen inkomen dat je genereert.
Veel studenten leven ook (deels) van de studiefinanciering en/of lening. Bij een particuliere opleiding heb je daar geen recht op. Dat is niet zo handig als je op jezelf wil en onafhankelijk wil zijn van je ouders.
Ik lees ook best veel 'wil ik niet' in je berichten. Dat herken ik vanuit je autisme, maar is niet altijd helpend om verder te komen in het leven. Genoeg mensen die met 18 nog op de middelbare zitten. Vwo duurt zes jaar. Dan is de kans groot dat je in het laatste jaar 18 wordt. Mensen blijven wel eens zitten, zeker ook op de havo. Die zijn dan ook 18. Nou en? Vavo is een goede optie als je niet naar een normale middelbare school wil.
MamaE schreef op 06-08-2025 om 18:22:
Ik vind niet dat een 18-jarige per definitie volledig zelfstandig en onafhankelijk moet zijn. Zeker niet met ASS, mij wordt hier altijd verteld dat je dan meer tijd nodig hebt voor veel dingen. Dat kan ook school zijn.
Ik zou mijn kind wel willen steunen in ambities, maar het moet wel realistisch blijven. Naar de uni nadat je in 3 havo strandde en nu twee vakken hebt gehaald lijkt me dat niet.
Een BBL-traject lijkt me erg leerzaam voor je. Ook voor de praktijkervaring. En het eigen inkomen dat je genereert.
Veel studenten leven ook (deels) van de studiefinanciering en/of lening. Bij een particuliere opleiding heb je daar geen recht op. Dat is niet zo handig als je op jezelf wil en onafhankelijk wil zijn van je ouders.
Ik lees ook best veel 'wil ik niet' in je berichten. Dat herken ik vanuit je autisme, maar is niet altijd helpend om verder te komen in het leven. Genoeg mensen die met 18 nog op de middelbare zitten. Vwo duurt zes jaar. Dan is de kans groot dat je in het laatste jaar 18 wordt. Mensen blijven wel eens zitten, zeker ook op de havo. Die zijn dan ook 18. Nou en? Vavo is een goede optie als je niet naar een normale middelbare school wil.
Ik reageer even per kopje:
1. Snap dat je dat vindt, persoonlijk ben ik juist wel voorstander van zo vroeg mogelijk onafhankelijk en zelfstandig zijn. Maar dat is een andere discussie vind ik.
2. Ik snap dat je gelooft dat BBL en leerzame route voor mij is, en dat geloof ik ook, echter loopt dit niet parallel met mijn eigen toekomstvisie.
3. Klopt, daar heb je helemaal gelijk in.
4. Correct gezien, en ik geef toe dat ik best eigenwijs ben. Ik snap ook dat de tips die jullie geven oprecht bedoeld zijn en ik die in overweging kan nemen, want ik zeg ook eerlijk dat er goede tips zijn gegeven. Wat de middelbare school betreft, daar wil ik echt niet (ja, weer een ''ik wil niet'') meer naartoe, die periode wil ik nu echt afsluiten. Als je weet wat er de afgelopen jaren allemaal heeft gespeeld, denk ik dat je dit wel begrijpt.
Verder even een vraag voor jullie: ik heb waarschijnlijk in september een gesprek met de gemeente voor wat ik ga doen aangezien ik geen startkwalificatie heb. Als ik mijn plan vertel, is er ook kans dat ze me dwingen een officiële opleiding te gaan doen en niet met mijn plan akkoord gaan, of komt dat vaak wel goed? En ook dat als ik zou willen werken fulltime, ze dat niet toelaten?
Welk plan wil je ze voorleggen?
Anoniem1290 schreef op 06-08-2025 om 18:36:
Verder even een vraag voor jullie: ik heb waarschijnlijk in september een gesprek met de gemeente voor wat ik ga doen aangezien ik geen startkwalificatie heb. Als ik mijn plan vertel, is er ook kans dat ze me dwingen een officiële opleiding te gaan doen en niet met mijn plan akkoord gaan, of komt dat vaak wel goed? En ook dat als ik zou willen werken fulltime, ze dat niet toelaten?
De gemeente kan niet dwingen, kan hoogstens drang toepassen. (Oftewel zolang jij niets nodig hebt van de gemeente, kunnen ze niets).
Destijds met de invoering van de kwalificatieplicht is wel besproken om die ook voor achttienplussers te laten gelden, maar dat heeft het uiteindelijk niet gehaald.
tsjor schreef op 06-08-2025 om 20:48:
Welk plan wil je ze voorleggen?
Dat ik dus vanaf september een cursus Rechten (waarschijnlijk de inleiding) op HBO-niveau via de LOI volg en tegelijkertijd de cursussen Papiaments en Spaans volg, omdat ik op de eilanden advocaat/rechter wil worden (vanuit de familie hebben we banden met mensen op de eilanden en we zijn er ook allemaal geweest, sommigen hebben er een tijdje gewoond, mijn opa ging er meestal tot voor kort elk jaar heen voor werk).
En dan ga ik dus ook uit de gemeente (ik ga op mezelf wonen in een andere gemeente, maar het ligt niet heel ver weg), en dan begin ik in februari 2026 met de studie Rechten aan de OU.
Ik ben toch wel benieuwd, aangezien velen van jullie aanraden om pas later de studie Rechten aan de universiteit te beginnen, wat jullie in mijn geval er een geschikte leeftijd voor vinden? Tsjor zei namelijk: ''als ik voor grond onder mijn voeten heb gezorgd'', maar is het dan beter om dat fundament al wel een langere tijd (bijv. een jaar) te hebben?
Wat is je plan B als je niet slaagt die HBO-inleiding of als je het toch niet leuk vindt?
En je plan C als je niet toegelaten wordt voor de rechtenstudie?
IMI-x2 schreef op 07-08-2025 om 08:22:
Wat is je plan B als je niet slaagt die HBO-inleiding of als je het toch niet leuk vindt?
En je plan C als je niet toegelaten wordt voor de rechtenstudie?
In beide gevallen geldt dat ik dan fulltime wil gaan werken en met een 21+-toelatingstest op het HBO de opleiding Social Work wil gaan doen, een hele andere richting, wel lijkt het me erg leuk en vinden veel mensen het bij me passen.
Niet toegelaten worden gebeurt eigenlijk niet, zeker niet aan de OU.
Het klinkt als een goed plan. Heb je al ooit eerder een LOI-cursus gedaan? Ik vind het een mooi voorbeeld van mensen geld uit de zak kloppen, soms zijn de cursussen van slechte kwaliteit of zodanig opgesteld dat mensen voortijdig stoppen. Maar dat maakt voor LOI niets uit, er komen toch weer nieuwe mensen die betalen. Ik vind het dus weggegooid geld.
Wellicht zal de gemeente zich zorgen maken omdat het allemaal plannen zijn die je in je eentje op je kamer gaat doen, terwijl je straks als je advocaat of rechter wil worden toch met mensen te maken krijgt.
Hoe gaat het met je bijbaantje?
Grond onder je voeten zou zijn als je weet dat je op de goede weg zit, doelen kunt halen, bijvoorbeeld tentamens, je moeder haar eigen leven kan leiden en jij ook. Als je rond je 21ste zo ver bent is dat mooi.
Of gooi het over een andere boeg: ga naar Curacao en volg daar je opleidingen:
https://cdc.cw/juridisch-administratief-dienstverlener-jad-4-sociaal-juridisch-medewerker-4/
https://educatie-en-school.infonu.nl/buitenlands/174676-studeren-in-curazao-welke-opleidingen-zijn-er.html
Ik weet niet of je familie daar nog contacten heeft bij wie je in eerste instantie terecht zou kunnen.
tsjor schreef op 07-08-2025 om 08:58:
Het klinkt als een goed plan. Heb je al ooit eerder een LOI-cursus gedaan? Ik vind het een mooi voorbeeld van mensen geld uit de zak kloppen, soms zijn de cursussen van slechte kwaliteit of zodanig opgesteld dat mensen voortijdig stoppen. Maar dat maakt voor LOI niets uit, er komen toch weer nieuwe mensen die betalen. Ik vind het dus weggegooid geld.
Wellicht zal de gemeente zich zorgen maken omdat het allemaal plannen zijn die je in je eentje op je kamer gaat doen, terwijl je straks als je advocaat of rechter wil worden toch met mensen te maken krijgt.
Hoe gaat het met je bijbaantje?
Grond onder je voeten zou zijn als je weet dat je op de goede weg zit, doelen kunt halen, bijvoorbeeld tentamens, je moeder haar eigen leven kan leiden en jij ook. Als je rond je 21ste zo ver bent is dat mooi.
Ik heb al eerder een LOI-cursus gedaan, namelijk een taalcursus Thai, maar deze heb ik niet afgerond (ik was destijds 11). Ik heb inderdaad weleens gehoord over de kwaliteit, dus ik ben benieuwd.
Met mijn bijbaantje gaat het momenteel wat minder, ik heb de laatste tijd dus nauwelijks gewerkt: ik ben dus ca. 2.5 maand op Bonaire (+ nog Aruba) geweest (ik heb op Bonaire Staatsexamen gedaan) en ben daarna maar even weer in Nederland geweest (nu weer in Duitsland) en ik blijf tot eind augustus (heb dus maar even weer gewerkt toen ik kort weer in Nederland was).
Verder ben ik het het eens met jouw definitie van ''grond onder je voeten''.
tsjor schreef op 07-08-2025 om 09:03:
Of gooi het over een andere boeg: ga naar Curacao en volg daar je opleidingen:
https://cdc.cw/juridisch-administratief-dienstverlener-jad-4-sociaal-juridisch-medewerker-4/
https://educatie-en-school.infonu.nl/buitenlands/174676-studeren-in-curazao-welke-opleidingen-zijn-er.html
Ik weet niet of je familie daar nog contacten heeft bij wie je in eerste instantie terecht zou kunnen.
Ook een goed idee! Ik wil sowieso zelf aan de Universiteit van Aruba gaan studeren als ik mijn propedeuse via de OU heb behaald.
We hebben op (vrijwel) elk eiland contacten, dus er zal vast iemand zijn bij wie ik terecht kan.