Niet meer thuis in eigen huis met jong volwassen kinderen
Dag allemaal, ik ben een alleenstaande vader van 3 kinderen (zoon 16, zoon 19 en dochter 22 jaar). Mijn zoon van 19 woont eigenlijk permanent bij mij, behalve in het weekend. Mijn zoon van 16 en mijn dochter van 22 wonen om de week bij mij of bij hun moeder.
Mijn dochter studeert al een paar jaar en heeft het nooit voor elkaar gekregen om een studentenwoning te vinden waar ze naar op zoek is. Een keer heeft ze een kamer voor drie maanden in onderhuur gehad. De (studenten)woningmarkt is onwaarschijnlijk moeilijk, maar ze is ook heel kieskeurig, want ze vergelijkt het met thuis, en dan vooral de kosten....
Ik ben heel blij met het feit dat al mijn kinderen zich thuis voelen bij mij, maar ik loop er steeds vaker tegen aan dat mijn jonge adolescente kinderen mijn huis overnemen, zeker wanneer ze hun 'verkering' meenemen. Mijn oudste zoon is vaak op zijn kamer, maar vooral mijn dochter leeft haar eigen leven met haar vriend wanneer ze bij mij zijn.
Ze gebruiken te pas en te onpas, de keuken: koken, bakken, oven. Op tijden die afwijken van de mijne (lees ontbijt 11uur, lunch 3 uur, etc). Ze kopen dan lekkere dingen voor zichzelf. Mijn huiskamer wordt voor de avond geclaimed voor een film of een computer game. Ze borrelen dan de hele avond van negen tot twaalf. Hetzelfde geldt voor badkamer gebruik, waar ze makkelijk een uur in kunnen blijven, 's-ochtends, maar ook na twaalf uur in de nacht. Ik doe vaak geen oog dicht. Ook al moet ik de volgende avond werken.
Ik heb dit huis sinds twee jaar: sinds mijn scheiding. Ik heb zo de behoefte om mijn eigen thuis te maken en daar ook te voelen. Maar met de jonge volwassen in huis vind ik dat heel moeilijk. En hoewel ze volwassen zijn, zijn ze ook nog kind: ze verwachten toch echt dat je de was voor hun doet, de keuken opruimt, de lampen voor hun uitzet, de auto beschikbaar hebt, boodschappen doet, etc.... Op de laatste dingen spreek ik ze wel aan, dat doe ik al meer dan 10 jaar lang. Maar ik vind het lastig om met hun volwassen leven in mijn huis om te gaan, en hun daarop aan te spreken. Bang dat ze zich nergens meer thuis voelen.
Hoe gaan jullie om met volwassen kinderen in huis? Zijn er (alleenstaande) ouders die vergelijkbare sores hebben?
rionyriony schreef op 11-01-2025 om 19:01:
Hotel Pappa dus. Mijn stiefkinderen waren te gast in ons huis; meer niet. Ze woonden bij hun moeder en kwamen ze op bezoek, dan was het echt een bezoek en niet een soort tweede thuis. Ze konden wel slapen, soms, maar niet vanzelfsprekend. Iedereen had zijn eigen leven en dat werd door iedereen begrepen.
Bij jou woont er één en de andere twee bij hun moeder. Met die ene zou ik huisregels opstellen en verdeling van werk afspreken, en de andere twee mogen alleen als er iets afgesproken is bij je blijven. En die gedragen zich dan als gast. Net zoals ik me bij mijn ouders zou gedragen als ik al uitgevlogen ben en op mezelf ben gaan wonen. Het is dan gewoon je thuis niet meer.
Die andere twee doen week op week af bij hun ouders. Dus die wonen ook gewoon bij hun vader.
Overigens eens dat er betere afspraken gemaakt moeten worden. Hier is mijn nachtrust heilig.
De huiskamer is ook de huiskamer van de kinderen. Dus dat zie die gebruiken is vrij logisch. Hoe is de verdeling verder in het huis? Heeft iedereen een eigen slaapkamer?
rionyriony schreef op 11-01-2025 om 19:01:
Hotel Pappa dus. Mijn stiefkinderen waren te gast in ons huis; meer niet. Ze woonden bij hun moeder en kwamen ze op bezoek, dan was het echt een bezoek en niet een soort tweede thuis. Ze konden wel slapen, soms, maar niet vanzelfsprekend. Iedereen had zijn eigen leven en dat werd door iedereen begrepen.
Bij jou woont er één en de andere twee bij hun moeder. Met die ene zou ik huisregels opstellen en verdeling van werk afspreken, en de andere twee mogen alleen als er iets afgesproken is bij je blijven. En die gedragen zich dan als gast. Net zoals ik me bij mijn ouders zou gedragen als ik al uitgevlogen ben en op mezelf ben gaan wonen. Het is dan gewoon je thuis niet meer. Je pakt geen koekjes meer van de schaal en opent hun koelkast niet meer.
Nou, ze wonen gewoon deels bij vader en deels bij moeder, ze zijn nog helemaal niet uitgevlogen. Dus het daarmee vergelijken is niet passend.
Je kinderen zijn toch altijd welkom, niet alleen op afspraak. Zelfs mijn schoondochter komt hier gewoon zoals het haar uitkomt en houdt zich aan dezelfde afspraken als ik met zoon heb: ik wil weten wie mee-eet, wie hier slaapt en dat als er dingen op gaan het op de boodschappenlijst gezet wordt. Dat wat voor bepaalde gerechten gereserveerd is ligt apart.
Ik open bij mijn ouders ook gewoon de koelkast of duik de kelder in voor een koekje of wat te drinken.
Dochter heeft geen studentenkamer nodig want heel het huis van haar vader is een studentenhuis.
In een studentenhuis zijn afspraken, dus ook bij jou worden er gewoon afspraken tegen de muur gekleefd. Die jij grotendeels bepaald. Wie mee zeggenschap wil die betaalt kostgeld 
.
En normaal eten en drinken zouden ze best kunnen krijgen, maar als ze de ganse avond willen borrelen is dat van hun eigen budget. Zeker bij een 22-jarige én partner.
Ook bij hun moeder zullen ze zich toch echt gewoon moeten gedragen en zich moeten houden aan een aantal essentiële afspraken.
Ysenda schreef op 11-01-2025 om 19:11:
[..]
Nou, ze wonen gewoon deels bij vader en deels bij moeder, ze zijn nog helemaal niet uitgevlogen. Dus het daarmee vergelijken is niet passend.
Je kinderen zijn toch altijd welkom, niet alleen op afspraak. Zelfs mijn schoondochter komt hier gewoon zoals het haar uitkomt en houdt zich aan dezelfde afspraken als ik met zoon heb: ik wil weten wie mee-eet, wie hier slaapt en dat als er dingen op gaan het op de boodschappenlijst gezet wordt. Dat wat voor bepaalde gerechten gereserveerd is ligt apart.
Ik open bij mijn ouders ook gewoon de koelkast of duik de kelder in voor een koekje of wat te drinken.
Nee hoor, en dit is de reden: ik bekostigde in mijn geval de helft van het huishouden. Dus zeker geen kwestie van pakken wat ze wilden en komen wanneer ze wilden. Bij TO is om de week het huis van pa ook hun huis, zolang hij het hele huis heeft bekostigd. Niet als ze daar niet wonen.
rionyriony schreef op 11-01-2025 om 19:35:
[..]
Nee hoor, en dit is de reden: ik bekostigde in mijn geval de helft van het huishouden. Dus zeker geen kwestie van pakken wat ze wilden en komen wanneer ze wilden. Bij TO is om de week het huis van pa ook hun huis, zolang hij het hele huis heeft bekostigd. Niet als ze daar niet wonen.
Gelukkig is de stiefmoeder van mijn zoon niet zo, die is ook van mening dat mijn zoon daar net zo goed woont als bij mij. Net als de kinderen die zij met mijn ex heeft. Overigens die voelen zich bij mij ook zo thuis, hebben alleen geen eigen sleutel van het huis.
Zilver_gray schreef op 11-01-2025 om 18:56:
[..]
Dat klinkt niet als een prettige situatie. Dat wil je toch niet voor een ander/ je kind?
Ik had een dak, een douche, een bed, internet, verwarming en een wasbak. Het belangrijkste vrijheid, geen bemoeienis van een ander en rust. Mijn eigen ding kunnen doen. Eten, drinken, slapen, douchen wanneer ik wilde in rust. Als je dat allemaal thuis hebt gratis snap ik dat iedereen tot zijn 40ste thuis blijft.
Ysenda schreef op 11-01-2025 om 19:58:
[..]
Gelukkig is de stiefmoeder van mijn zoon niet zo, die is ook van mening dat mijn zoon daar net zo goed woont als bij mij. Net als de kinderen die zij met mijn ex heeft. Overigens die voelen zich bij mij ook zo thuis, hebben alleen geen eigen sleutel van het huis.
Nee, dan was de relatie in mijn geval niet doorgegaan, hoe aardig de kinderen ook waren. Dan had de relatie zich niet tot een relatie ontwikkeld. Maar ze waren blij dat pa iemand had ontmoet en dat zich dat verder ontwikkelde. Maar zomaar binnenvallen; nee. Lijkt mij vreselijk.
rionyriony schreef op 11-01-2025 om 20:11:
[..]
Nee, dan was de relatie in mijn geval niet doorgegaan, hoe aardig de kinderen ook waren. Dan had de relatie zich niet tot een relatie ontwikkeld. Maar ze waren blij dat pa iemand had ontmoet en dat zich dat verder ontwikkelde. Maar zomaar binnenvallen; nee. Lijkt mij vreselijk.
Zomaar binnenvallen, het is je (stief)kind.., hier ook een sleutel van mijn schoonmoeder haar huis, ze mag andersom ook altijd langs komen , meestal appt/belt ze eerst maar als er file staat gebeurt het ook wel eens dat ze zomaar even aanwaait , gezellig ff spelen met kleinkind ipv stilstaan op de weg, ze rijdt altijd mono/ gebruikt haar telefoon niet in het verkeer.
rionyriony schreef op 11-01-2025 om 19:01:
Hotel Pappa dus. Mijn stiefkinderen waren te gast in ons huis; meer niet. Ze woonden bij hun moeder en kwamen ze op bezoek, dan was het echt een bezoek en niet een soort tweede thuis. Ze konden wel slapen, soms, maar niet vanzelfsprekend. Iedereen had zijn eigen leven en dat werd door iedereen begrepen.
Bij jou woont er één en de andere twee bij hun moeder. Met die ene zou ik huisregels opstellen en verdeling van werk afspreken, en de andere twee mogen alleen als er iets afgesproken is bij je blijven. En die gedragen zich dan als gast. Net zoals ik me bij mijn ouders zou gedragen als ik al uitgevlogen ben en op mezelf ben gaan wonen. Het is dan gewoon je thuis niet meer. Je pakt geen koekjes meer van de schaal en opent hun koelkast niet meer.
Te gast bij hun vader ? Serieus?
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 20:37:
[..]
Zomaar binnenvallen, het is je (stief)kind.., hier ook een sleutel van mijn schoonmoeder haar huis, ze mag andersom ook altijd langs komen , meestal appt/belt ze eerst maar als er file staat gebeurt het ook wel eens dat ze zomaar even aanwaait , gezellig ff spelen met kleinkind ipv stilstaan op de weg, ze rijdt altijd mono/ gebruikt haar telefoon niet in het verkeer.
Nee, het waren adolescenten met hun eigen leven. Daarom was pa weg bij ma (eindelijk) en iedereen was blij dat er nieuwe kansen waren. 
Als het zesjarigen waren geweest dan was het een totaal andere situatie geweest. Die zijn afhankelijk.
Roos57 schreef op 11-01-2025 om 20:44:
[..]
Te gast bij hun vader ? Serieus?
Bizar he dit he, echt geen koekjes meer pakken van de schaal, die staat er dan voor andere gasten ofzo... mijn schoonmoeder mag bij mij echt zelf haar eten en drinken pakken hoor en hoeft echt niet te wachten tot ik tijd heb om koffie te zetten en andersom als wij de dieren verzorgen als ze op vakantie is ligt er altijd wat lekkers klaar en de koelkast is voor iedereen altijd open , zelfde als neefjes en nichtjes , mijn nichtje van 14 mag nu zelf bepalen wanneer ze frisdrank drinkt van haar ouders, daarvoor alleen in het weekend en als ze langskomt hoeft ze echt niet te vragen aan mij of ze een glaasje cola mag pakken of een snoepje, zodra ze de leeftijd hebben dat ze er mee om kunnen gaan dus geen zak snoep opeten maar 1 of 2 laat ik ze vrij in mijn keuken, zoiezo is het bij mijn man altijd de zoete inval geweest daar heb ik heel erg aan moeten wennen maar nu vind ik het heerlijk
Ook al wonen de jongvolwassenen er ook, als je als volwassene behandeld wilt worden, dan horen daar ook bepaalde verantwoordelijkheden en gedrag bij.
Dus rekening houden met elkaar, je rommel achter je kont opruimen, geen lawaai maken op tijdstippen dat andere mensen slapen.
Kijk, als iemand bijvoorbeeld tot laat moet werken snap ik wel dat diegene nog wil douchen laat op de avond, maar dat kan ook snel.
In de ochtend kun je in een meerpersoonshuishouden geen uur de badkamer bezet houden.
De woonkamer is niet om te chillen met partner/vrienden. Kan incidenteel en op verzoek wel een keer, maar niet standaard zonder overleg.
Ga met de kinderen om tafel en maak hier afspraken over. Dat kunnen ze best.
MamaE schreef op 11-01-2025 om 21:09:
Ook al wonen de jongvolwassenen er ook, als je als volwassene behandeld wilt worden, dan horen daar ook bepaalde verantwoordelijkheden en gedrag bij.
Dus rekening houden met elkaar, je rommel achter je kont opruimen, geen lawaai maken op tijdstippen dat andere mensen slapen.
Kijk, als iemand bijvoorbeeld tot laat moet werken snap ik wel dat diegene nog wil douchen laat op de avond, maar dat kan ook snel.
In de ochtend kun je in een meerpersoonshuishouden geen uur de badkamer bezet houden.
De woonkamer is niet om te chillen met partner/vrienden. Kan incidenteel en op verzoek wel een keer, maar niet standaard zonder overleg.
Ga met de kinderen om tafel en maak hier afspraken over. Dat kunnen ze best.
Woonkamer is toch algemene ruimte , zelfs in een studentenwoning.. zoveel ouders klagen dat hun pubers alleen maar op hun slaapkamer zitten , deze zitten gezellig bij pa op de bank, het lijkt me dat to zelf er gewoon bij zit , aanname van mij.
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 21:13:
[..]
Woonkamer is toch algemene ruimte , zelfs in een studentenwoning.. zoveel ouders klagen dat hun pubers alleen maar op hun slaapkamer zitten , deze zitten gezellig bij pa op de bank, het lijkt me dat to zelf er gewoon bij zit , aanname van mij.
Natuurlijk is dat algemene ruimte, maar TS schrijft dat hij er hele avonden niet kan zijn omdat een van zijn kinderen die regelmatig claimt voor borrelen met het vriendje.
To jouw dochter is verwend en jij laat over je heenlopen. Tijd om duidelijke afspraken te maken. Uitgangspunt is dat het Jouw! huis is. Zij wonen daar ook maar het zijn (bijna) volwassen mensen die gedacht worden
- niet zomaar de kasten leeg eten zonder dat te vervangen (briefjes op eigen producten)
- laten weten waar je bent en of je mee komt eten
- afspraken over gebruik badkamer (niet meer na een bepaald tijdstip bijvoorbeeld)
- zelf je zooi opruimen. Mijn kinderen spreek ik daar vanaf jonge leeftijd op aan. Zelf je spullen opruimen. Vieze spullen in de vaatwasser, wasmachine in de wasmand etc.
- jij bepaalt wanneer en hoe vaak de partner er is. Hij woont niet bij jou en is niet jouw kind. Dus stel beperkingen aan een extra huisgenoot. Hij heeft ook een eigen huis.
- woonkamer is van iedereen.