Niet meer thuis in eigen huis met jong volwassen kinderen
Dag allemaal, ik ben een alleenstaande vader van 3 kinderen (zoon 16, zoon 19 en dochter 22 jaar). Mijn zoon van 19 woont eigenlijk permanent bij mij, behalve in het weekend. Mijn zoon van 16 en mijn dochter van 22 wonen om de week bij mij of bij hun moeder.
Mijn dochter studeert al een paar jaar en heeft het nooit voor elkaar gekregen om een studentenwoning te vinden waar ze naar op zoek is. Een keer heeft ze een kamer voor drie maanden in onderhuur gehad. De (studenten)woningmarkt is onwaarschijnlijk moeilijk, maar ze is ook heel kieskeurig, want ze vergelijkt het met thuis, en dan vooral de kosten....
Ik ben heel blij met het feit dat al mijn kinderen zich thuis voelen bij mij, maar ik loop er steeds vaker tegen aan dat mijn jonge adolescente kinderen mijn huis overnemen, zeker wanneer ze hun 'verkering' meenemen. Mijn oudste zoon is vaak op zijn kamer, maar vooral mijn dochter leeft haar eigen leven met haar vriend wanneer ze bij mij zijn.
Ze gebruiken te pas en te onpas, de keuken: koken, bakken, oven. Op tijden die afwijken van de mijne (lees ontbijt 11uur, lunch 3 uur, etc). Ze kopen dan lekkere dingen voor zichzelf. Mijn huiskamer wordt voor de avond geclaimed voor een film of een computer game. Ze borrelen dan de hele avond van negen tot twaalf. Hetzelfde geldt voor badkamer gebruik, waar ze makkelijk een uur in kunnen blijven, 's-ochtends, maar ook na twaalf uur in de nacht. Ik doe vaak geen oog dicht. Ook al moet ik de volgende avond werken.
Ik heb dit huis sinds twee jaar: sinds mijn scheiding. Ik heb zo de behoefte om mijn eigen thuis te maken en daar ook te voelen. Maar met de jonge volwassen in huis vind ik dat heel moeilijk. En hoewel ze volwassen zijn, zijn ze ook nog kind: ze verwachten toch echt dat je de was voor hun doet, de keuken opruimt, de lampen voor hun uitzet, de auto beschikbaar hebt, boodschappen doet, etc.... Op de laatste dingen spreek ik ze wel aan, dat doe ik al meer dan 10 jaar lang. Maar ik vind het lastig om met hun volwassen leven in mijn huis om te gaan, en hun daarop aan te spreken. Bang dat ze zich nergens meer thuis voelen.
Hoe gaan jullie om met volwassen kinderen in huis? Zijn er (alleenstaande) ouders die vergelijkbare sores hebben?
Nick90 schreef op 12-01-2025 om 15:44:
[..]
Dat is alleen maar leuk als je zelf ook aan het gamen meedoet.
Nee niet mee eens. Als ze hier in de woonkamer willen gamen of een film willen kijken vind ik dat ook gezellig al lees ik zelf een boek of doe iets anders aan de eettafel. Ik heb er persoonlijk niet zo'n moeite mee zolang er balans is. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de tv 7 dagen per week geclaimd wordt en de ander niks kan of mag en dat gaat 2 kanten op. Pubers/ jongvolwassenen die altijd maar op hun kamer moeten zitten omdat de oudjes overal last van hebben...tja... Je weet als je aan kinderen begint dat ze er ook tig jaar zijn in huis dus dat hoort er ook gewoon bij vind ik het is ook hun huis. Verder ook overleggen en er samen uitkomen.
Ze zouden van mij trouwens best in de leefruimte mogen zitten.
Maar dan wel op zo'n manier dat de rest van 't gezin daar ook kan verblijven. En niet naar buiten of zijn slaapkamer moet vluchten voor het kabaal, zware eetgeuren, gezoen of wat ze aan 't kijken zijn op tv.
Het lijkt me dat als ze ooit op kamers gaan ze in de leefruimte ook rekening moeten houden met de rest van 't huis.
Marty1984 schreef op 12-01-2025 om 16:52:
Ze zouden van mij trouwens best in de leefruimte mogen zitten.
Maar dan wel op zo'n manier dat de rest van 't gezin daar ook kan verblijven. En niet naar buiten of zijn slaapkamer moet vluchten voor het kabaal, zware eetgeuren, gezoen of wat ze aan 't kijken zijn op tv.
Het lijkt me dat als ze ooit op kamers gaan ze in de leefruimte ook rekening moeten houden met de rest van 't huis.
Gezoen ok maar dat zien kinderen ook liever niet van hun ouders over het algemeen, maar etensgeuren, ja ik vind schimmelkaas meuren toch verbied ik niemand het te eten , mijn man eet het graag en visite ook en als mijn kind het later graag eet ga ik niet zeggen doe dat maar op je kamer en op kamers hoef je echt niet aan te komen dat je niet wil dat er friet gebakken wordt op de gekste tijden, zelf ook op kamers gewoond en rekening houden met elkaar is een ruim begrip
Ik ben wel benieuwd waarom je je niet thuis voelt als jouw kinderen en partners er ook zijn? Ik denk echt dat dit valt of staat met de afspraken die je met elkaar maakt. Hier is eigenlijk altijd iedereen van harte welkom, ook in de woonkamer. Ik laat me echter niet van de bank wegjagen en over de tv en geluid uit andere apparaten hebben we goede afspraken. De tv wordt gezamenlijk en in overleg gebruikt, uit andere apparaten komt geen geluid in de woonkamer. Alledrie de kinderen hebben op hun kamer een tv en hebben een I-Pad. Iets kijken doen ze dus in principe op hun eigen kamer of in de woonkamer, op hun I-Pad, met oortjes in. Zo hebben we eigenlijk over alles afspraken zodat het huis een fijne, leefbare plek blijft voor iedereen. Zorg dat ook jij je weer thuis voelt in jullie huis!
Ik denk dat het 'm vooral zit in het meenemen van vrienden en hun partners. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Niet iedereen zit hetzelfde in elkaar en kan evenveel prikkels verdragen. En niet iedereen houdt van de zoete inval.
TO, wat stoort je het meeste? Daar zou ik mee beginnen. Alles in 1 x op tafel gooien lijkt me wat te veel van het goede.
Vrijevlinder schreef op 12-01-2025 om 18:47:
Ik denk dat het 'm vooral zit in het meenemen van vrienden en hun partners. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Niet iedereen zit hetzelfde in elkaar en kan evenveel prikkels verdragen. En niet iedereen houdt van de zoete inval.
TO, wat stoort je het meeste? Daar zou ik mee beginnen. Alles in 1 x op tafel gooien lijkt me wat te veel van het goede.
Ja dat kan natuurlijk en is ook erg lastig als je last hebt van prikkels, maar het hoort er ook wel bij als je kinderen hebt vind ik.
Gingergirl schreef op 12-01-2025 om 12:58:
[..]
Hoezo is dat minder gezellig? Omdat jij net op dat moment een ander programma wil kijken ofzo?
Niet om vervelend te doen hoor, maar deze vraag verbaast me echt. Dan ga ik weer aan mezelf twijfelen en vraag ik me af of ik nou gek ben, want het leek me eigenlijk dat niemand dat gezellig zou vinden.
Ik vind een beetje overleg gezellig. Als ze iets lekkers op tafel zetten met de bedoeling dat iedereen pakt die er zin in heeft, en vragen of TO ook zin heeft in een thriller of een potje FIFA is het al helemaal prima. Dan komt het gesprek vanzelf.
Bij mij waren partners en vrienden van kinderen welkom maar soms zaten ze wel heel vaak bij ons. Ik zei dan ook rustig tegen mijn kinderen dat ik een keer een rustig weekend wilde en dat ze hun vrienden maar ergens anders moesten ontmoeten. Toen ze een partner hadden met eigen woonruimte vroeg ik ze ook wel om daar een weekend door te brengen. (Dit was in de periode dat ze na hun studie weer thuis woonden).
Met (jong)volwassen kinderen moet je dat gewoon eerlijk bespreken en ook taken in huis zijn dan normaal. Ik vond het bv fijn als ze wekelijks voor iedereen een keer kookten.
Eerlijkheid en overleggen is gewoon belangrijk je moet als ouder niet aan de situatie onderdoor gaan is ook niet in het belang van je kinderen.
Moxxie schreef op 12-01-2025 om 18:57:
[..]
Niet om vervelend te doen hoor, maar deze vraag verbaast me echt. Dan ga ik weer aan mezelf twijfelen en vraag ik me af of ik nou gek ben, want het leek me eigenlijk dat niemand dat gezellig zou vinden.
Ik vind een beetje overleg gezellig. Als ze iets lekkers op tafel zetten met de bedoeling dat iedereen pakt die er zin in heeft, en vragen of TO ook zin heeft in een thriller of een potje FIFA is het al helemaal prima. Dan komt het gesprek vanzelf.
Ja nou ja zoals gezegd; ik en Gingerman hebben daar echt geen moeite mee. Als je met meerdere mensen in 1 huis woont heb je nou eenmaal niet altijd dezelfde interesses en ook niet op hetzelfde moment. En als kind / puber wil je ook niet altijd alles samen doen net zo goed als dat ouders dat niet altijd willen. Daar zit een stuk geven en nemen in, het is ook hun huis. Als je alleen in de woonkamer mag gamen of film mag kijken als iedereen dat wil, of anders moet je maar op je kamer gaan zitten is ook niet gezellig. Overleggen is prima maar niet alles hoeft altijd samen. Vanmiddag had een van de Gingers een vriendinnetje op bezoek om hier samen film te kijken en dat vriendinnetje had iets te snacken meegenomen voor bij de film, hoeven ze echt niet te delen op zo'n moment. Helemaal prima, ze hadden een leuke tijd samen en wij hebben gewoon wat anders gedaan aan de eettafel....wat ook leuk was.
Gingergirl schreef op 12-01-2025 om 19:37:
[..]
Ja nou ja zoals gezegd; ik en Gingerman hebben daar echt geen moeite mee. Als je met meerdere mensen in 1 huis woont heb je nou eenmaal niet altijd dezelfde interesses en ook niet op hetzelfde moment. En als kind / puber wil je ook niet altijd alles samen doen net zo goed als dat ouders dat niet altijd willen. Daar zit een stuk geven en nemen in, het is ook hun huis. Als je alleen in de woonkamer mag gamen of film mag kijken als iedereen dat wil, of anders moet je maar op je kamer gaan zitten is ook niet gezellig. Overleggen is prima maar niet alles hoeft altijd samen. Vanmiddag had een van de Gingers een vriendinnetje op bezoek om hier samen film te kijken en dat vriendinnetje had iets te snacken meegenomen voor bij de film, hoeven ze echt niet te delen op zo'n moment. Helemaal prima, ze hadden een leuke tijd samen en wij hebben gewoon wat anders gedaan aan de eettafel....wat ook leuk was.
Ben ik allemaal met je eens, maar ik reageerde op het verhaal van TO en dat is echt anders.
Moxxie schreef op 12-01-2025 om 19:53:
[..]
Ben ik allemaal met je eens, maar ik reageerde op het verhaal van TO en dat is echt anders.
Ik lees niks geks in zijn post vind het dan ook niet anders. Maar goed...iedereen ervaart dat anders.
Ik zou eerst voor mijzelf eerst wat dingen op een rijtje zetten. Wat zijn wat jou betreft redelijke regels en dan met ze rond tafel gaan zitten om afspraken te maken.
Hier 2 kinderen van 15 en 19 en ik heb afspraken gemaakt. Ze wonen in mijn huis en daarbij bepaal ik vooral de spelregels (natuurlijk na enig overleg). Heel ouderwets misschien maar ik roep regelmatig: wie betaald...bepaald....mijn huis, mijn regels.
Ik moet heel vroeg op voor mijn werk en lig dus op tijd in bed. Afspraken zijn daarom hier dat er voor 22.00 gedoucht moet zijn en dat na 2200 de badkamer enkel nog gebruikt kan worden voor toiletbezoek. Tevens moet het doordeweeks na 2200 stil zijn in huis dus geen luidruchtige online games meer of bezoek van vrienden. Als ze de deur uit zijn geweest zijn ze uiterlijk om 2230 thuis. Natuurlijk mogen ze rustig beneden of op hun kamer nog een film kijken maar ik wil er niet wakker van liggen of worden. Vinden ze dat niet oke dan wordt het tijd om op kamers te gaan.
En misschien een kwestie van opvoeding maar hier weten ze precies wat ze "gewoon" kunnen pakken uit de (koel)kast en wat gevraagd of overlegd moet worden (omdat het een luxe produkt is of misschien wel door mij gekocht voor een speciale gelegenheid).
In de weekenden gelden die eindtijden niet hoor, dan mogen ze gerust later thuis komen. Hier zitten ze trouwens vooral op hun kamers en zit ik altijd alleen beneden, ook niet heel gezellig. Maar je kunt gerust afspreken dat op enkele avonden de huiskamer na 2000 voor jou is en dat zij zich dan op hun kamer mogen vermaken.
Zo te lezen moet je vooral afspraken met je dochter maken, die gebruikt jouw huis om "op proef samen te wonen" klinkt het maar dan zonder de lasten (kosten en taken). Ik snap dat de kosten vooral voor jou zijn (zolang ze studeren tenminste....als ze eenmaal fulltime werken vind ik een bijdrage ook heel normaal) maar met het stijgen van de leeftijd , stijgt ook de actieve bijdrage in het huishouden lijkt me. Je zoon van 19 en je dochter van 22 kunnen daarin best wat taken en verantwoordelijkheden krijgen. Een verdeling van de kooktaken, deels verantwoordelijk voor schoonmaaktaken en/of de was lijkt mij niet meer dan normaal. Ze wonen niet in een hotel 
en de auto beschikbaar houden voor ze.....grappig hoor....ze mogen blij zijn als ze hem mogen "lenen"als jij hem toevallig zelf niet nodig hebt lijkt me...
Ik denk dat je veel te lief bent geweest de afgelopen jaren en het tijd worden om nieuwe regels op te stellen en afspraken te maken....