Problemen met dochter 18 hoe aanpakken
Mijn dochter is 18 en voelt haar al een tijd niet goed in haar vel.Ik geraak er niet uit hoe ik haar kan helpen want eigenlijk zegt ze dat ze met niemand wil praten.Ik had al eens een afspraak gemaakt bij een psycholoog met haar toestemming maar ik heb dat weer moeten afzeggen van haar.Nu is ze al zoveel afwezig geweest en examen niet gemaakt dat ik vrees dat school haar definitief zal uitsluiten.Dit is niet zeker maar ze is al vaak onwettig afwezig geweest en ook haar examens niet meegemaakt
Ik mag daar niks van zeggen dan ontploft ze en krijg ik de volle laag dat ik enkel school belangrijk vind en niet haar mentale gezondheid.Dit is niet zo maar als ik hulp of advies aanbied slaat ze dit in de wind.We blijven in een viscieuse cirkel draaien.
Nu zei ze dat ze het zelf zal regelen en ik me nergens moet van aantrekken.Dit is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan aangezien ze spijbelt en nachten aan een stuk weg blijft…Moet ik haar dan zomaar aan haar lot overlaten dan voelt dit bij mij ook niet goed.Maar er moet wel iets gebeuren natuurlijk…
Natje1812 schreef op 18-12-2023 om 16:30:
De aap is nu toch uit de mouw gekomen nadat ze echt heel raar deed toen ze aan de eettafel zat.Spastisch bewegen overal jeuk…Drugs dus.Ik ben toen naar haar kamer geglipt en na niet lang zoeken heb ik een zakje gevonden met poeder,pillen,…Ik heb haar direct geconfronteerd en eerst werd ze boos maar toen stortte ze toch in en begon ze te wenen dat ze er vanaf wil en dat ze op was…We hebben een afspraak bij de dokter en hopelijk blijft ze bij haar standpunt dat ze geholpen wil worden want ik kan enkel maar dingen regelen als ze meewerkt aangezien ze meerderjarig is.
Jemig, daar zal je wel even van bij moeten komen. Goed dat het is uitgekomen en dat ze aangeeft dat ze wil stoppen. Het zal je misschien verbazen maar dit schijnt op het moment heel veel bij jongeren en jongvolwassenen te spelen.
Heel veel sterkte gewenst, want het zal vast nog lastig worden af en toe.
Kunnen jullie snel terecht bij de huisarts? Ik hoop met je mee dat ze niet terugkrabbelt, maar grote kans dat ze opgelucht is dat het nu geen geheim meer is.
Ik ben zelf opgelucht want haar gedrag was echt niet normaal de laatste 2 maanden.Drugs zullen een vlucht geweest zijn om het verdriet van haar oma te verwerken en misschien nog andere zaken waar ze mee worstelt maar ik hoop dat ze zal inzien dat dit enkel haar problemen en verdriet groter maakt.We hebben een afspraak bij de huisarts woensdag,….
Jee 
sterkte!
Heftig. Wel goed dat er nu een opening is voor hulp. Hopelijk zet je dochter door en krijgt ze snel passende hulp zodat ze niet nog verder afglijdt.
succes bij de huisarts vandaag, Natje. Hopelijk gaat ze mee en zegt ze eerlijk wat er speelt 🤞🏻
Ze is meegegaan en is ook eerlijk geweest voor zover ik weet natuurlijk.Begonnen met experimenten en dan uiteindelijk teveel beginnen nemen dagen na elkaar zodat haar lichaam uitgeput is.Verder is er fysiek niets aan de hand.
Ik ben terug beginnen werken met een klein hartje.Ze slaapt nog steeds heel veel en ze ging gewoon thuis blijven.Ik kan geen 24/24 bij haar blijven of een babysit nemen.Maar het is moeilijk en echt gerust ben ik niet.
Heeft de huisarts nog iets gezegd over hulp die voor je dochter beschikbaar is om van die drugs af te komen?
Wat goed dat het soepel verlopen is en ze geen terugtrekkende beweging heeft gemaakt. Dat was echt een belangrijke stap en die ze heeft ze maar mooi gezet!
Kunnen jullie het er samen over hebben wat ze nodig heeft? Of is dat lastig?
Het kan goed zijn om te vragen welke situaties moeilijk zullen worden voor haar, welke vrienden ze misschien beter kan mijden, of juist hardop naar hen uitspreken dat ze dat niet meer wil en dat ze het niet moeten aanbieden. Het is belangrijk om triggers te identificeren en heel concreet te weten wat je in die situatie doet om te voorkomen dat je gaat gebruiken (een wandeling maken, tot tien tellen, iemand bellen). Probeer dit niet teveel voor haar in te vullen (ook al is die neiging misschien sterk) maar haar daar over na te laten denken.
Zullen er rond oudjaar feestjes zijn die het haar moeilijk gaan maken?
ze wil jammergenoeg nog niet veel kwijt over de personen die hierin betrokken zijn…En ik heb dit nu ook losgelaten want uiteindelijk doet het er niet zoveel toe.De contacten tegenwoordig gebeuren vaak online en zijn ook geen echte vrienden.En is het vandaag deze persoon dan is het morgen een andere persoon.Volgens de dokter is 3 maanden ook relatief kort om al te spreken van een verslaving en dat ze vooral het psychische gedeelte moet aanpakken.Het verwerken van haar verdriet ipv ervan weg te willen vluchten met drugs.
Ze heeft 1 goeie vriendin die hier niet in betrokken was en ik heb gezegd dat ze haar daarop moet focussen.Op de leuke dingen.Ze zijn nu samen naar de kerstmarkt,ik kan haar locatie zien.Het heeft geen zin om haar op te sluiten.Zij moet gewoon gezonde contacten opbouwen.Morgen heeft ze een gesprek met een psychologe en verder bekijken we dag per dag…Het is allemaal met een bang hart.Maar ik kan haar niet opsluiten hoe graag ik dit nu ook zou willen.
Natje1812 schreef op 20-12-2023 om 20:46:
ze wil jammergenoeg nog niet veel kwijt over de personen die hierin betrokken zijn…En ik heb dit nu ook losgelaten want uiteindelijk doet het er niet zoveel toe.De contacten tegenwoordig gebeuren vaak online en zijn ook geen echte vrienden.En is het vandaag deze persoon dan is het morgen een andere persoon.Volgens de dokter is 3 maanden ook relatief kort om al te spreken van een verslaving en dat ze vooral het psychische gedeelte moet aanpakken.Het verwerken van haar verdriet ipv ervan weg te willen vluchten met drugs.
Ze heeft 1 goeie vriendin die hier niet in betrokken was en ik heb gezegd dat ze haar daarop moet focussen.Op de leuke dingen.Ze zijn nu samen naar de kerstmarkt,ik kan haar locatie zien.Het heeft geen zin om haar op te sluiten.Zij moet gewoon gezonde contacten opbouwen.Morgen heeft ze een gesprek met een psychologe en verder bekijken we dag per dag…Het is allemaal met een bang hart.Maar ik kan haar niet opsluiten hoe graag ik dit nu ook zou willen.
Klinkt als een goede aanpak, Natje! En fijn dat ze met het onderliggende verdriet aan de slag wil, want dat is inderdaad het belangrijkste.
Klinkt alsof ze snel terecht kan bij de psychologe, wat superfijn!
Ik wens jullie fijne feestdagen toe, waarin jullie hopelijk wat kunnen ontspannen samen
Ze kan idd snel terecht gelukkig.We hebben in onze gemeente een inloophuis voor jongeren die nood hebben aan psychiatrische hulp.Dit is voor 10 sessies gratis en je kan er meestal de week zelf nog naartoe zoals mijn dochter.
Mijn dochter werkt tot nu toe heel goed mee…Ook op school waren ze heel erg geschrokken van deze wending ook al hadden ze door dat er iets veranderd was aan haar gedrag maar ze konden ook niet thuis wijzen wat er precies was.Na de vakantie zullen er gesprekken volgen en zal ze haar examen opnieuw mogen maken.
Maar het belangrijkste is dat mijn dochter 180 graden is gedraaid.Ze slaapt en eet weer normaal,ze is veel meer ontspannen en geniet van haar vakantie met haar vrienden.Haar goeie vrienden … Ik hoop dat dit zo blijft uiteraard maar ze heeft wel al gezegd dat ze gewoon op was en nooit meer terug wil naar die situatie.
Na een zeer moeilijk puberteit die reeds begon aan haar 12/13 jaar hoop ik dat dit de laatste stuiptrekking is geweest en dat ze nu eindelijk echt begint te genieten op een normale manier van haar jong leven…
Natje1812 schreef op 27-12-2023 om 08:57:
Mijn dochter werkt tot nu toe heel goed mee…Ook op school waren ze heel erg geschrokken van deze wending ook al hadden ze door dat er iets veranderd was aan haar gedrag maar ze konden ook niet thuis wijzen wat er precies was.Na de vakantie zullen er gesprekken volgen en zal ze haar examen opnieuw mogen maken.
Maar het belangrijkste is dat mijn dochter 180 graden is gedraaid.Ze slaapt en eet weer normaal,ze is veel meer ontspannen en geniet van haar vakantie met haar vrienden.Haar goeie vrienden … Ik hoop dat dit zo blijft uiteraard maar ze heeft wel al gezegd dat ze gewoon op was en nooit meer terug wil naar die situatie.
Na een zeer moeilijk puberteit die reeds begon aan haar 12/13 jaar hoop ik dat dit de laatste stuiptrekking is geweest en dat ze nu eindelijk echt begint te genieten op een normale manier van haar jong leven…
Dat laatste zou je misschien beter los kunnen laten. Vrijwel geen enkele jeugd verloopt probleemloos en het is nogal een opgave voor je kind om “gelukkig en zorgeloos” te moeten zijn en te genieten en jou daarmee een goed cijfer voor moederschap te geven. Het leven blijft altijd een beetje ploeteren en er blijven nare dingen gebeuren, zoals het verlies van familieleden en wat er verder nog op haar pad komt. En er mag best ruimte zijn om daar last van te hebben.
(Net zoals jij daar best af en toe even heel erg moe of moedeloos van mag worden natuurlijk).
Dit is juist en er zullen altijd obstakels zijn die moeten overwonnen worden.Maar het geeft me rust nu ze lijkt minder te rebelleren.Ze gaat nu gewoon naar school en stage en dit lost vanzelf heel wat problemen op.