Regels en eigen wil
Hallo allemaal,
Hoe denken jullie over het volgende.
18-jarige heeft een vriend (4 mnd) aan de andere kant van het land en als ze afspreken willen ze het hele weekend samen zijn. Nadat dochterlief van thuis uit, een ‘nee, nu niet’ te horen krijgt, loopt ze weg en wil vervolgens op zichzelf gaan wonen. Wij vinden het ook fijn om een weekend niets te hebben. Ze wilt alles naar haar zin maken en als ze haar zin niet krijgt, gaat ze vervelend doen, tot respectloos gedrag aan toe. Ze vindt de huisregels belachelijk.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Groetjes Lonneke
Wednesday schreef op 02-12-2021 om 17:27:
[..]
Ik vind het nogal wat hoe jij hier oordeelt over andere ouders. Echt heel onsmakelijk dit. Mijn doel is om mijn kinderen in geborgenheid voor te bereiden op zelfstandigheid. Dat daar dit commentaar op komt
Het is best gek hoor dat je er vanuit gaat dat ze rond 18 of 19 vertrekken.
En wat voor oordeel lees je precies?
irmama schreef op 02-12-2021 om 17:37:
[..]
Het is best gek hoor dat je er vanuit gaat dat ze rond 18 of 19 vertrekken.
En wat voor oordeel lees je precies?
Dat is sowieso onmogelijk als ze dan studeren en niet op kamers gaan. Los van dat je een woning zult moeten vinden, zul je ook moeten werken om rond te komen.
De meeste jongeren willen ook echt wel voor hun dertigste uit huis hoor. Sommigen niet, die blijven hun hele leven bij hun ouders wonen (meestal zijn dat mannen). Mijn man heeft een collega, 45 jaar en woont nog bij zijn bejaarde ouders. Ik had een inmiddels gepensioneerde collega die het ouderlijk huis heeft overgekocht van zijn inmiddels overleden ouders. Dat zou ik zelf echt nooit willen. Ik woonde tijdens mijn studie thuis en heb tijdens die periode en daarna toen ik werkte flink gespaard voor een koophuis. Toen ik fulltime werkte betaalde ik wel kostgeld. Mijn zus ging op haar achttiende op kamers.
Ik vind het argument 'deed ik ook en mijn ouders ook' trouwens niet erg sterk. Mijn ouders en grootouders gingen ook roken toen ze dertien waren en alcohol drinken was op die leeftijd toen ook 'normaal'.
Vroeger als er woningnood was gingen mensen ook bij een broer of zus of oom/tante op zolder wonen als ze getrouwd waren.
eerlijk gezegd ga ik er ook vanuit dat zoon met een jaar of 18 wel het huis uit gaat. Dat heb ik al bij moeten stellen want dat gaat voorlopig niet lukken maar met 25 ga ik toch wel langzaam duwen denk ik.
Volgens mij is het doel van elke ouder om hun kind(eren) in geborgenheid voor te bereiden op zelfstandigheid.
Maar daarmee hoef je ze nog niet met 18 het huis uit te wensen toch?
Ik ben op mijn 18e min of meer het huis uitgezet. Mijn ouders hebben daar geen actieve herinnering aan 
, maar toen ik ging studeren regelden ze een kamer voor mij en daar ging ik. Het was financieel toen wel anders (basisbeurs). Ik had er zelf niet zo over nagedacht, maar het was heel goed (en fijn) dat dit gebeurde.
Ik had het mijn kinderen ook graag gegund, maar het is nogal een dure aangelegenheid als je je kinderen niet met een flinke studieschuld wilt opzadelen.
Overigens waren mijn beide ouders ook al jongvolwassen uit huis en ja, zelfstandig. Mijn vader was de eerste uit de familie die kon en ging studeren in de grote stad. Geen idee hoe hij dat financierde trouwens, zal er wel hard voor gewerkt hebben! Mijn moeder ging in de verpleging en zat met 2 vriendinnen in een zustersflatje.
For the record; beiden nu 80.
Bedankt voor jullie reacties!
Ze zijn nogal uiteenlopend, wat ik ook om mij heen zie. Ik heb een vriendin waar niemand mag blijven logeren omdat ze geen zin in logés heeft, en dat is ook prima. Andere hebben er geen problemen mee als er ieder weekend iemand komt logeren.
Het vorige vriendje van mijn dochter kwam vaak op bezoek maar bleef niet ieder weekend slapen, hij mocht overigens van zijn ouders (19) Max. 2 dagen bij ons logeren in de week.
Ik vind het gezellig als haar vriend komt logeren en ook gaat ze in de weekenden bij hem logeren, alleen niet zo vaak. Daar heb ik geen zin in, ik wil ook mijn eigen ding kunnen doen en soms ook niemand om me heen hebben.
Het is niet zo omdat ik een dochter heb ik alles maar moet accepteren, alles gaat in overleg waar we ons beide prettig bij voelen.
Ze gaat op zichzelf wonen, dat vind ik prima en zal haar onvoorwaardelijk steunen en helpen waar dit nodig is. Mijn dochter wil alle vrijheid en doen en laten waar ze zin in heeft, op haar manier en dat is prima. Ze heeft geen zin om steeds zover te reizen vandaar dat ze vaker bij ons wil afspreken.
Jippox schreef op 02-12-2021 om 20:59:
Volgens mij is het doel van elke ouder om hun kind(eren) in geborgenheid voor te bereiden op zelfstandigheid.
Maar daarmee hoef je ze nog niet met 18 het huis uit te wensen toch?
Nee, maar heb ik dan ook helemaal nooit gezegd. Ik zei dat ik ervan uitging.
Het lijkt mij daarnaast ook een normale ontwikkeling dus ik hoop voor mijn kinderen dan ook dat ze met 18 zover zijn en dan ook woonruimte kunnen vinden. Tussen de 18 en ergens in de 20 op kamers wonen is namelijk erg leerzaam.
Wednesday schreef op 03-12-2021 om 09:14:
[..]
Nee, maar heb ik dan ook helemaal nooit gezegd. Ik zei dat ik ervan uitging.
Het lijkt mij daarnaast ook een normale ontwikkeling dus ik hoop voor mijn kinderen dan ook dat ze met 18 zover zijn en dan ook woonruimte kunnen vinden. Tussen de 18 en ergens in de 20 op kamers wonen is namelijk erg leerzaam.
Ik denk toch dat je niet helemaal beseft dat het tegenwoordig niet zo vanzelfsprekend is met de huidige woningmarkt.
-lonneke- schreef op 03-12-2021 om 09:08:
Bedankt voor jullie reacties!
Ze zijn nogal uiteenlopend, wat ik ook om mij heen zie. Ik heb een vriendin waar niemand mag blijven logeren omdat ze geen zin in logés heeft, en dat is ook prima. Andere hebben er geen problemen mee als er ieder weekend iemand komt logeren.
Het vorige vriendje van mijn dochter kwam vaak op bezoek maar bleef niet ieder weekend slapen, hij mocht overigens van zijn ouders (19) Max. 2 dagen bij ons logeren in de week.
Ik vind het gezellig als haar vriend komt logeren en ook gaat ze in de weekenden bij hem logeren, alleen niet zo vaak. Daar heb ik geen zin in, ik wil ook mijn eigen ding kunnen doen en soms ook niemand om me heen hebben.
Het is niet zo omdat ik een dochter heb ik alles maar moet accepteren, alles gaat in overleg waar we ons beide prettig bij voelen.
Ze gaat op zichzelf wonen, dat vind ik prima en zal haar onvoorwaardelijk steunen en helpen waar dit nodig is. Mijn dochter wil alle vrijheid en doen en laten waar ze zin in heeft, op haar manier en dat is prima. Ze heeft geen zin om steeds zover te reizen vandaar dat ze vaker bij ons wil afspreken.
Als ze graag precies wil doen en laten waar ze zin in heeft is het inderdaad goed als ze op zichzelf gaat. Dan kan dat namelijk. Zo lang ze bij jullie woont heeft ze rekening te houden met jullie en ook te luisteren. Dan is 'nee, dit weekend even niet' ook gewoon nee en zal ze zich daarbij neer moeten leggen. Geen zin om ver te reizen? Maar ze verwacht dat wel van haar vriend. Een relatie is ook geven en nemen.
irmama schreef op 03-12-2021 om 09:54:
[..]
Ik denk toch dat je niet helemaal beseft dat het tegenwoordig niet zo vanzelfsprekend is met de huidige woningmarkt.
Natuurlijk besef ik dat wel Waarom laat je je eigenlijk steeds zo laatdunkend uit tegen mij? Waarom vind je dat nodig?
Wednesday schreef op 03-12-2021 om 10:47:
[..]
Natuurlijk besef ik dat wel
Is niet laatdunkend hoor.
Je schrijft zelf dat alle generaties rond 18 de deur uitgingen. Dat is gewoon niet zo.
-lonneke- schreef op 03-12-2021 om 09:08:
Bedankt voor jullie reacties!
Ze zijn nogal uiteenlopend, wat ik ook om mij heen zie. Ik heb een vriendin waar niemand mag blijven logeren omdat ze geen zin in logés heeft, en dat is ook prima. Andere hebben er geen problemen mee als er ieder weekend iemand komt logeren.
Het vorige vriendje van mijn dochter kwam vaak op bezoek maar bleef niet ieder weekend slapen, hij mocht overigens van zijn ouders (19) Max. 2 dagen bij ons logeren in de week.
Ik vind het gezellig als haar vriend komt logeren en ook gaat ze in de weekenden bij hem logeren, alleen niet zo vaak. Daar heb ik geen zin in, ik wil ook mijn eigen ding kunnen doen en soms ook niemand om me heen hebben.
Het is niet zo omdat ik een dochter heb ik alles maar moet accepteren, alles gaat in overleg waar we ons beide prettig bij voelen.
Ze gaat op zichzelf wonen, dat vind ik prima en zal haar onvoorwaardelijk steunen en helpen waar dit nodig is. Mijn dochter wil alle vrijheid en doen en laten waar ze zin in heeft, op haar manier en dat is prima. Ze heeft geen zin om steeds zover te reizen vandaar dat ze vaker bij ons wil afspreken.
Ipv d'r geld uit te geven aan op zichzelf gaan kan ze beter eerst haar rijbewijs halen (en die knul ook) zodat ze makkelijker bij elkaar op bezoek kunnen gaan dan wanneer ze van OV afhankelijk zijn.
Wednesday schreef op 03-12-2021 om 09:14:
[..]
Nee, maar heb ik dan ook helemaal nooit gezegd. Ik zei dat ik ervan uitging.
Het lijkt mij daarnaast ook een normale ontwikkeling dus ik hoop voor mijn kinderen dan ook dat ze met 18 zover zijn en dan ook woonruimte kunnen vinden. Tussen de 18 en ergens in de 20 op kamers wonen is namelijk erg leerzaam.
Mijn zoon is 20, werkt al ruim 3 jaar, spaart zich suf, wil dolgraag op zichzelf maar denk maar niet dat hij in aanmerking komt voor iets wat op een woning lijkt. Hij mag zijn volledig inkomen sparen van ons maar tegen de stijgende huizenprijzen kan hij niet op. Eigenlijk vermindert zijn situatie met elke huizenprijzenstijging terwijl hij elke maand bijna 1400 euro spaart. Denk je dat hij daar tegenop kan sparen? Alle kamers gaan naar studenten als die er al zijn. In welke wereld leef jij?
Aiden schreef op 03-12-2021 om 11:53:
[..]
Mijn zoon is 20, werkt al ruim 3 jaar, spaart zich suf, wil dolgraag op zichzelf maar denk maar niet dat hij in aanmerking komt voor iets wat op een woning lijkt. Hij mag zijn volledig inkomen sparen maar tegen de stijgende huizenprijzen kan hij niet op. Eigenlijk vermindert zijn situatie met elke huizenprijzenstijging terwijl hij elke maand ruim 1400 euro spaart. Denk je dat hij daar tegenop kan sparen? Alle kamers gaan naar studenten als die er al zijn. In welke wereld leef jij?
En als je als student een kamer zoekt, dan ben je beslist ook niet de enige.