Schade betalen
Onze dochter van 19 is gevallen met onze scooter door een domme fout. Schade rond de 200 euro. Man wil dat zij dit zelf betaalt, ik vind dat dan weer zielig. Moet er wel bijzeggen dat 2 een aantal maanden geleden ook schade aan mijn auto heeft gereden, en dit hebben wij opgelost zonder dat het haar een cent heeft gekost. Man vindt dat ze moet leren verantwoordelijkheid te dragen en dat dit niet lukt door steeds alles voor haar op te lossen. Of hij betaalt het zegt hij, maar dan mag ze geen gebruik meer maken van de scooter.
Ze doet een BBL opleiding en heeft daarmee een inkomen van rond de 600 euro per maand. Daarvan betaald ze haar kleding (m.u.v. winterjas en 1 paar schoenen per seizoen) en haar uitjes. De rest betalen wij.
Hoe zouden jullie hier mee omgaan?
Ik ben normaal heel ruimhartig, maar als een kind een inkomen heeft van 600 euro en daar weinig van hoeft te doen, kan ze die kosten prima dragen. De meeste 19-jarigen hebben niet zo’n hoog inkomen.
Wij zeggen hier thuis altijd: "potje breken, potje betalen". Het lijkt mij volkomen terecht dat ze zelf de schade vergoed.
Ik zou het alleen laten betalen als je dat vooraf hebt afgesproken. Ja, of als je het geld echt niet kunt missen. Je kunt het ook voorleggen aan je dochter: hoe gaan we dit oplossen financieel. Samen? En is er een manier waarop je dit voor een volgende keer kunt voorkomen? Het is leergeld, je wordt niet geboren met een scooter en een auto en niet voor niets is iedereen verzekerd, er gaat wel eens iets mis.
Zo te lezen kán ze het betalen en ben ik het met je man eens dat ze die verantwoordelijkheid moet dragen. Als je 19 bent lijkt me dat heel leeftijdsconform. En vanzelfsprekend dus dat je daar vooraf afspraken over had moeten maken is naar mijn mening onzin.
Dus jullie betalen eigenlijk alles? Waarom? Zo leert ze toch helemaal niet met geld omgaan?
Als je iets stuk maakt, dan vergoed je de schade. Het maakt haar misschien ook wat bewuster van wat dingen kosten. En dat je geld dat je aan schades uit moet geven niet kunt uitgeven aan leuke dingen.
Zelf betalen en haar vervolgens verbieden de scooter nog te gebruiken zou ik niet doen. Dat vind ik geen oplossing. Ze leert er ook niks van behalve dat je nooit een fout mag maken op straffe van uitsluiting van het gebruiken van datgene wat er stuk gegaan is.
Ik ben normaal gesproken ook heel soft, maar aangezien het de 2e keer (en Julie de 1e keer betaald hebben) en ze 600 euro per maand verdient zonder hoge kosten (600 euro per maand voor kleding en uitjes! Wat een luxe!) zou ik de rekening bij haar leggen.
Je kunt nu nog zeggen: vorige keer hebben we 100% betaald, nu betalen we 50% en de keer daarna betaal je 100%. Dan is het over een tijdje opgelost en hou je het opbouwend.
gr Angela
Waarom heeft jullie dochter geen verzekering hiervoor?
Omdat het kennelijk van tevoren niet duidelijk was wie de schade zou betalen, zou ik nu kiezen voor de weg van Angela: fifty-fifty met daarbij meteen de mededeling dat het volgende keer voor haar eigen rekening is.
Wat ik me nog afvraag: is het alleen haar scooter? Zo ja, is er ook nog de optie dat de schade niet of niet geheel hersteld wordt? Want dat kan natuurlijk ook nog: dat jullie tegen dochter zeggen dat ze het zelf betalen moet, en dat zij vervolgens besluit dat die deuk in het spatbord en die enorme kras bij nader inzien niet zo'n probleem zijn. Dat ligt natuurlijk iets ingewikkelder als het een vervoermiddel voor het hele gezin is.
Overigens zou ik op zich ook geneigd zijn haar dit zelf te laten betalen, gelet op haar inkomen, de hoogte van de kosten en het feit dat dit kennelijk haar eigen schuld was.
Groeten,
Temet
Het is onze scooter, niet die van onze dochter. Bij de verzekering hebben we een eigen risico van 200 euro. Daarbij gaan we, als we daar aanspraak op doen, per maand het dubbele aan premie betalen. Het uit eigen zak betalen is dus goedkoper.
Ze kan het ook zeker betalen. Ik vind het alleen altijd zielig omdat ik liever wil dat ze dit geld op haar spaarrekening zet. Maar idd.....ze moet natuurlijk ook leren dat als er zaken door haar toedoen stuk gaan, daar ook consequenties aan vast zitten.
joh sparen . . daar moet iemand van 19 echt intrinsiek voor gemotiveerd zijn hoor, daar hoef jij je niet plaatsvervangend druk over te maken.
leergeld is veel interessanter dan spaargeld!
gr Angela
Maar waarom betalen jullie alles voor haar? Ik snap dat niet. Hoe verwacht je dan dat het haar later als ze op zich zelf woont kan rondkomen? Bijna niemand kan in die situatie zomaar 600 euro per maand aan zichzelf uitgeven. Ik kan me nog voorstellen dat je geen kostgeld vraagt als dat voor jullie financiele situatie niet nodig is, maar alle overige kosten kan ze van dat inkomen toch gewoon zelf betalen?
Je schrijft dat het een domme fout was. Daarin lees ik dat de schade dus te voorkomen was geweest als ze beter na had gedacht/voorzichtiger was geweest. Als ze haar fiets vergeet op slot te zetten (domme fout; verwijtbaar en te voorkomen) en hij wordt gejat, koop je ook niet zomaar een nieuwe lijkt me. Als hij gestolen wordt terwijl hij op slot staat, is het een ander verhaal. Ik neem dat boetes waarvoor zij verantwoordelijk is ook voor haar rekening zijn.
En zielig, nee, dat vind ik niet. Maar misschien is dat een moedersdingetje. Mijn moeder vond en vindt ook altijd van alles en nog wat zielig.