Schreeuwen (20 jaar)
Mijn dochter van 20 (bekend met add) flipt snel uit haar pannetje. Nu weet ik dat dit ook te maken heeft met add, maar ik word gek van dat (snelle) geschreeuw van haar.
Als je het ergens niet mee eens bent, dan mag dat natuurlijk aangegeven worden en kunnen we het er over hebben. Maar....dat uit zich (heel/te snel) in schreeuwen. Normaal communiceren lukt haar op dat moment niet. Haar daar al vaak op aangesproken, maar dan hoor ik alleen maar "zo ben ik nou eenmaal". Persoonlijk vind ik dat wel een heel makkelijk antwoord. Ik heb haar gevraagd eens te proberen eerst eens diep adem te halen alvorens te reageren, maar tot nu toe zonder resultaat. Ik merk aan mezelf dat ik er alles (volgens man en zoon te veel) aan doe om maar te voorkomen dat ze ontploft. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
Herkenbaar bij iemand? Tips?
Misschien dat dit ook op momenten gebeurd dat ze moe is, veel prikkels te verwerken heeft gehad, aan het eind van de dag zit oid?
Doet je dochter aan een sport? Het is een bewezen effectief middel voor mensen met ADD/ADHD om beter te kunnen ontspannen en beter te kunnen concentreren. Dat kan ook/juist in de avonden goed helpen. Even half uurtje gaan hardlopen oid.
Is zij de enige in jullie gezin en/of familie die schreeuwt of zijn of haar stem verheft?
Doet zij dat alleen bij jou of ook bij man en zoon, vriendinnen, op school etc? Gelukkig heb ik er geen ervaring mee. Ooit een leidinggevende gehad die tegen mij begon te schreeuwen omdat hij het niet met mij eens was. Ik heb mij omgedraaid en ben weggelopen. Kom maar terug als je weer normaal kunt praten... doei
Zo wens ik niet te communiceren.
Courage schreef op 13-06-2022 om 17:01:
Is zij de enige in jullie gezin en/of familie die schreeuwt of zijn of haar stem verheft?
Ja. Natuurlijk schreeuw ik of mijn man ook wel eens, maar dat komt zelden voor en dan ben je echt heel ver gegaan bij ons zeg maar. Dochter heel snel als ze het ergens niet mee eens is. Ze moet echt leren om normaal te communiceren en wij kunnen niet altijd maar haarfijn aanvoelen wanneer het haar wel of niet gelegen komt om iets te bespreken. Ze is heel snel geprikkeld (geïrriteerd) en dan is normaal communiceren niet mogelijk.
oudmaarnognietkoud schreef op 13-06-2022 om 17:05:
Doet zij dat alleen bij jou of ook bij man en zoon, vriendinnen, op school etc? Gelukkig heb ik er geen ervaring mee. Ooit een leidinggevende gehad die tegen mij begon te schreeuwen omdat hij het niet met mij eens was. Ik heb mij omgedraaid en ben weggelopen. Kom maar terug als je weer normaal kunt praten... doei
Zo wens ik niet te communiceren.
Vooral in het eigen gezin (is veilig he 
. Bij vriendinnen niet. Niet zo snel iig, alleen als je haar heeeeel boos hebt gemaakt, maar dan heb ik er nog wel begrip voor. De snelheid waarmee ze thuis geïrriteerd is vind ik niet kunnen. Ze kan soms van 0 naar 100 gaan in een paar seconden.
Monika_Geller schreef op 13-06-2022 om 16:50:
Misschien dat dit ook op momenten gebeurd dat ze moe is, veel prikkels te verwerken heeft gehad, aan het eind van de dag zit oid?
Doet je dochter aan een sport? Het is een bewezen effectief middel voor mensen met ADD/ADHD om beter te kunnen ontspannen en beter te kunnen concentreren. Dat kan ook/juist in de avonden goed helpen. Even half uurtje gaan hardlopen oid.
Ik ben er van overtuigd dat ze sneller overprikkeld is dan iemand zonder add. Zeker ook begrip voor tot op zekere hoogte. Het gaat er mij om dat ze leert normaal te communiceren. Als je overprikkeld bent vind ik dat een 20 jarige (met inmiddels een fulltime baan) dit aan moet kunnen geven. "ik ben nu heel erg moe, kunnen we het hier een andere keer over hebben". of "ik voel dat ik boos word, dus liever praten we hier een andere keer over". Als het niet gaat zoals zij voor ogen heeft dan kan ze echt ontploffen.
Ze heeft genoeg afleiding middels sport of ontspanning met vrienden. Het gaat er mij meer om dat niet het hele gezin continue rekening kan houden met haar mood. En dat als we het ergens mee oneens zijn en dit aangeven, ze normaal kan reageren.
QB! schreef op 13-06-2022 om 17:20:
[..]
Ja. Natuurlijk schreeuw ik of mijn man ook wel eens, maar dat komt zelden voor en dan ben je echt heel ver gegaan bij ons zeg maar. Dochter heel snel als ze het ergens niet mee eens is. Ze moet echt leren om normaal te communiceren en wij kunnen niet altijd maar haarfijn aanvoelen wanneer het haar wel of niet gelegen komt om iets te bespreken. Ze is heel snel geprikkeld (geïrriteerd) en dan is normaal communiceren niet mogelijk.
Nou zo heel natuurlijk vind ik het niet om te gaan schreeuwen, ook niet als de ander veel te ver is gegaan. Ik vermoed dat de vraag daar ook op doelde: als je het zelf doet, moet je niet verbaasd zijn als kinderen dezelfde communicatiestijl aannemen. Wie weet vindt dochter wel dat jullie “veel te ver zijn gegaan” en schreeuwt ze daarom. Dan is de vraag: hebben jullie zelf andere technieken in huis die jullie kunnen inzetten en samen met dochter op een andere manier haar punt te laten maken? Schreeuwerds voelen zich bijvoorbeeld meestal niet gehoord.
Ik zou omdraaien en zeggen als je weer normaal kunt praten ben ik er weer voor je en anders ga je maar lekker op je kamer zitten nukken. Verschrikkelijk wanneer mensen onder het mom van zo ben ik nu eenmaal denken je op zo'n manier te kunnen behandelen. Zelfs je dochter niet. Je bent toch geen hond zeker? Lekker uit laten zoeken en verder gaan met waar je mee bezig was.
ToetieToover schreef op 13-06-2022 om 17:28:
[..]
Nou zo heel natuurlijk vind ik het niet om te gaan schreeuwen, ook niet als de ander veel te ver is gegaan. Ik vermoed dat de vraag daar ook op doelde: als je het zelf doet, moet je niet verbaasd zijn als kinderen dezelfde communicatiestijl aannemen. Wie weet vindt dochter wel dat jullie “veel te ver zijn gegaan” en schreeuwt ze daarom. Dan is de vraag: hebben jullie zelf andere technieken in huis die jullie kunnen inzetten en samen met dochter op een andere manier haar punt te laten maken? Schreeuwerds voelen zich bijvoorbeeld meestal niet gehoord.
Dat klopt, dat was de achtergrond van mijn vraag. En eens ook met jouw bericht.
@QB! Kan hier een kern van waarheid inzitten? Hoe vaak is 'zelden' bij jullie?
Miraval schreef op 13-06-2022 om 17:31:
Ik zou omdraaien en zeggen als je weer normaal kunt praten ben ik er weer voor je en anders ga je maar lekker op je kamer zitten nukken. Verschrikkelijk wanneer mensen onder het mom van zo ben ik nu eenmaal denken je op zo'n manier te kunnen behandelen. Zelfs je dochter niet. Je bent toch geen hond zeker? Lekker uit laten zoeken en verder gaan met waar je mee bezig was.
Dát dus... en ondertussen de sfeer in huis bepalen/verzieken, echt niet hoor.
Van een 2-jarige kan ik mij dit gedrag nog wel voorstellen, hoewel ook strontvervelend, maar van een 20-jarige?
TO begin zelf met het goede voorbeeld geven (niet schreeuwen dus) en ga op zoek naar goede adviezen, een boek over bijv. emotieregulering, of surf eens op internet.
Als zij zich op werk en bij vriendinnen kan beheersen dan mag je dat ook thuis verwachten.
Ik vind het erg onvolwassen en het afdoen met 'zo ben ik nu eenmaal' is echt te makkelijk. Kom zeg, we hebben allemaal minder goede eigenschappen. De kunst is om daar zo goed mogelijk mee om te leren gaan zodat je jezelf en anderen er niet mee tot last bent. Ook niet als je een of andere diagnose hebt. Dat maakt het leven net wat lastiger, maar dat geldt net zo goed voor je omgeving en de wereld gaat zich niet oneindig aan jou aanpassen. Met deze houding gaat ze het nog moeilijk kijgen.
Ik werd als kind erg snel boos. Inmiddels niet meer. Ik heb nog steeds geen engelengeduld en ik heb heus wel eens geschreeuwd tegen mijn kind, maar ik zal dat nooit afdoen met 'zo ben ik nu eenmaal'.
Als ze tegen je schreeuwt kun je rustig zeggen dat je niet luistert totdat ze op een normale manier kan praten. Dat deed ik al heel jong bij mijn kind.
QB! schreef op 13-06-2022 om 17:28:
[..]
Ik ben er van overtuigd dat ze sneller overprikkeld is dan iemand zonder add. Zeker ook begrip voor tot op zekere hoogte. Het gaat er mij om dat ze leert normaal te communiceren. Als je overprikkeld bent vind ik dat een 20 jarige (met inmiddels een fulltime baan) dit aan moet kunnen geven. "ik ben nu heel erg moe, kunnen we het hier een andere keer over hebben". of "ik voel dat ik boos word, dus liever praten we hier een andere keer over". Als het niet gaat zoals zij voor ogen heeft dan kan ze echt ontploffen.
Ze heeft genoeg afleiding middels sport of ontspanning met vrienden. Het gaat er mij meer om dat niet het hele gezin continue rekening kan houden met haar mood. En dat als we het ergens mee oneens zijn en dit aangeven, ze normaal kan reageren.
Ah, ik heb de aanleiding niet helder gegeven. Zij geeft aan dat zij nu eenmaal zo is. Iedereen heeft bepaalde karaktereigenschappen, maar die zijn niet in steen gebeiteld. Zowel bij ADHD als ADD wordt minder dopamine en serotonine aangemaakt. Door te sporten (echt te sporten) maak je onder andere deze hormonen aan. Die zorgen voor meer rust en focus. De bovengenoemde reacties leveren goede oplossingen, maar zijn vooral externe prikkels om beter gedrag te vertonen. Mijn oplossing voor je dochter is dat ze probeert haar interne balans te verbeteren. Schreeuwen is een manier om ongenoegen te uiten en als ze haar gedachten en gevoelens beter kan beheersen als gevolg sport, en dus noet hoeft te schreeuwen, is dat enorme winst.
Wat doe je op het moment dat het gebeurt?
oudmaarnognietkoud schreef op 13-06-2022 om 17:05:
Doet zij dat alleen bij jou of ook bij man en zoon, vriendinnen, op school etc? Gelukkig heb ik er geen ervaring mee. Ooit een leidinggevende gehad die tegen mij begon te schreeuwen omdat hij het niet met mij eens was. Ik heb mij omgedraaid en ben weggelopen. Kom maar terug als je weer normaal kunt praten... doei
Zo wens ik niet te communiceren.
Dit dus. Je kan honderd aandoeningen hebben met het hele alfabet aan afkortingen, maar ze weten donders goed wat wel en niet kan. En schiet je toch een keer onbehoorlijk uit je slof, dan is het minste wat je daarna kunt doen je excuseren. Dus inderdaad. Schreeuw maar lekker, ik zit er niet mee, laat staan dat ik er iets mee doe. Kom maar terug als je normaal kunt communiceren.
Zo ben ik nu eenmaal is niet acceptabel.
Als mijn dochter (met ADHD) tegen mij schreeuwt kap ik het inderdaad af. Ik wil niet beweren dat het werkt, al lijkt het schreeuwen wel minder vaak voor te komen. Het is echter vooral dat ik er zelf relaxter onder blijf, ik hoef me niet te laten afblaffen.