Bijdrage vakantie

Wat een leuk idee Nick, en wat jammer dat de moeder van het vriendje dat niet ziet zitten. Ik kan zo niet inschatten of het hem nou echt in die kosten zit of in andere dingen, maar als ze niet wil kun je haar niet dwingen en kennelijk ook niet overtuigen. Jammer voor het kind in kwestie, maar dat is dan toch de verantwoordelijkheid van zijn moeder. En niet de schuld van jouw zoon, vind ik, want dat hij zijn vriendje eerst vraagt of die er wel zin in heeft lijkt me vrij logisch. Je gaat ook niet alles regelen voor een kind dat niet mee wil.
Het is aan de moeder van het vriendje om haar kind uit te leggen dat zij besloten heeft niet op het aanbod in te gaan. Dat is niet jouw probleem.
Ik kan me van vroeger en ook met onze eigen kinderen best veel keren herinneren dat er over en weer meegegaan werd op vakantie, hoe mijn moeder dat met de kosten deed weet ik niet. Wat wij voor onze kinderen deden was aanbieden om bij te dragen, dan als dat geweigerd wordt, geld mee geven om ook eens te tracteren. We hebben ook wel eens onze auto uitgeleend omdat we liever zagen dat ze in een auto op pad gingen waar alle kinderen een eigen autogordel zouden hebben, dat hebben we niet zo heel expliciet gemaakt maar het aanbod werd gelukkig wel ontvangen. Naar het buitenland ging dat meestal niet, maar wat een kind van 10 moet als het in Friesland verzeild raakt of in Zeeland terwijl het daar helemaal niet woont zou ik ook niet goed weten. Dat maakt weinig uit met Toscane, een kind van die leeftijd pakt ook in Nederland niet zomaar de trein. Geef het een mobieltje mee of vertrouw erop dat het gastgezin heus wel op hem let, zou ik denken. Of stop een geotracker in zijn broekzak. 
De meeste kinderen zijn wel redzaam, en op een camping in Toscane zitten vast wel meer Nederlanders.
Ik wilde alleen geen andere kinderen mee op skivakantie, dat vond ik te riskant. Dan kan ik mijn verantwoording niet nemen. 
En erg ongeleide projectielen had ik ook liever niet mee, maar dat waren er niet zoveel.
Maar, zoals gezegd, niet alle ouders vinden het goed. En dan houdt het toch op. En dat is niet jouw schuld, het is gewoon jammer, en volgende keer beter (of niet).
Of die moeder eerlijk is over haar motieven weet ik niet, het geld kan haar dwars zitten, dat haar kind iets duurs gaat doen dat zij zich niet kunnen veroorloven, of dat er andere dingen zijn die haar dwarszitten, dat weten we niet. Je kunt haar ook niet dwingen om daar eerlijk in te zijn, en nee is nee.
(ik vind dat ook wel eens lastig, wil het dan graag oplossen. Maar mensen willen dat niet altijd en accepteren is eigenlijk ook een vorm van oplossen).

Over en weer mee op vakantie vind ik alweer anders dan wanneer je niks terug kan betekenen. Een auto uitlenen zou ik zeker niet doen. Hoe haal je het in je hoofd om een kind mee op vakantie te vragen als je niet eens voldoende gordels daarvoor in de auto hebt? Doe ik niet eens voor een uitje in de buurt. 

Binnen Nederland spreekt mijn kind de taal, in Italië niet. Staat los van zelfstandig reizen of zelfredzaamheid. En kunnen we haar makkelijker ophalen mocht het nodig zijn. 

Theekopje schreef op 11-06-2025 om 20:57:

[..]

Ik snap niet waarom zoon per se iemand mee moet nemen? Hij heeft ook een zusje. Waarom iemand erbij betrekken van buiten het gezin voor prive dingen zoals een vakantie. Waar zit de nood in dat er iemand mee moet? Dat probeer ik te begrijpen. Ik zou het beter snappen als je zoon het enige kind is binnen het gezin, maar dit kan ik slecht rijmen.

mijn kind zou sowieso niet meegaan. En niet om de kosten. Maar er kunnen andere redenen meespelen dan dat.

Als het zusje veel jonger is, heb je er toch niks aan als speelmaatje?

Izza schreef op 12-06-2025 om 09:25:

En er hebben behoorlijk wat problemen gespeeld in jullie gezin. De kans bestaat dat die ouders daarvan op de hoogte zijn. En daarom geen vertrouwen hebben in zo'n lange en intensieve periode. Dat zullen ze natuurlijk nooit uitspreken maar kan wel een rol spelen.

En vooral dit ook ja!

Spelen met een vriendje, incl een sporadische logeerpartij (in de buurt), is toch heel anders dan je kind 2 weken ‘meegeven’ naar het buitenland. Het is nogal een verantwoordelijkheid als je zo lang andermans kind onder je hoede hebt, zeker als zijn ouders ook op de hoogte zijn van de problemen die binnen jullie gezin hebben gespeeld.

Hier hebben we wel eens een vriend van onze zoon meegenomen naar Duitsland, was een week. We zaten op een bungalowpark, alle kosten waren voor onze rekening. Zoon heeft geen broers of zussen. Maar als de ouders niet akkoord waren gegaan, dan hadden we daar zeker begrip voor gehad. 

ik zou ook het antwoord Nee accepteren. Want voor je het weet, heb je die andere moeder opgezadeld met een kind die boos blijft want hij mocht van mama niet mee

Kersje schreef op 12-06-2025 om 16:04:

[..]

En vooral dit ook ja!

Spelen met een vriendje, incl een sporadische logeerpartij (in de buurt), is toch heel anders dan je kind 2 weken ‘meegeven’ naar het buitenland. Het is nogal een verantwoordelijkheid als je zo lang andermans kind onder je hoede hebt, zeker als zijn ouders ook op de hoogte zijn van de problemen die binnen jullie gezin hebben gespeeld.

Nou, daar ging ik niet eens vanuit. Ook met een gezin waar alles koek en ei is zou ik mijn kind niet meegeven, gewoon omdat ik de vakantie zie als tijd met mijn eigen gezin. We heb ontzettend leuke kinderen vind ik zelf. Nu is er al 1 meerderjarig dus die mag het allemaal zelf weten, maar toen ze nog op de basisschool zaten leende ik ze echt niet uit voor op vakantie met een ander gezin. 

 Als ik zelf problemen zou hebben met opvang van het kind, of mijn kind helemaal niets leuks zou kunnen aanbieden in de vakantie is het misschien een ander verhaal. Maar dan zou ik mijn kind niet durven meegeven aan een gezin met veel problemen (ik ben niet op de hoogte van Nicks problemen btw)

boomhugger92 schreef op 12-06-2025 om 17:00:

[..]

Natuurlijk heb je daar begrip voor. Wat zou je anders willen doen? Het vriendje ontvoeren? TO de moeder zegt nee dan blijft het nee.

begrip hebben is nog iets anders dan alleen accepteren m.i.

BritgetJones007 schreef op 12-06-2025 om 18:38:

ik zou ook het antwoord Nee accepteren. Want voor je het weet, heb je die andere moeder opgezadeld met een kind die boos blijft want hij mocht van mama niet mee

Nou, ik zou bang zijn voor een verstoorde vriendschappelijke relatie met die moeder. Die zou er genoeg van kunnen krijgen en haar kind ook niet meer meegeven met kortere uitjes. 

Nick90 schreef op 12-06-2025 om 16:02:

broer en zus schelen 9 jaar, dus ze is niet heel geschikt als kameraad om mee te spelen, plus dat er toch meer peutergerelateerde activiteiten worden gedaan volgens zoon.

Dat snap ik dan wel weer. Maar hebben jullie dan geen vakantie geboekt op een camping ofzo, waar hij leeftijdsgenoten kan treffen? En doen jullie niet eventueel apart wat met hem, dat een ouder meegaat met een sportieve activiteit ofzo en de ander bij de tent/huisje blijft met kleine zus?

Nick90 schreef op 12-06-2025 om 19:23:

[..]

We hebben een vakantiehuis geboekt, dus geen camping oid. En geen idee waar iedereen het hier heeft over zoveel problemen in mijn gezin. Dat speelt hier allemaal niet, de moeder (ik ken haar al vanaf de kleuterschool) van dat maatje heeft financiële tegenvallers gehad en kan nu niks bijdragen en wil niet het idee hebben dat ze ons iets schuldig is. Ze ging er op aandringen van haar eigen kind nog eens over nadenken. Zelf gaan ze niet op vakantie en moet ze gewoon werken waardoor haar kind ook het dorp niet uitkomt en bij oma of bso moet blijven. Het probleem is echt het financiële stukje.

Als dat het enige probleem was dan zou die toch opgelost zijn nadat jij aangaf dat het haar niks kost ..