Ex praat negatief over mij, zoon neemt dat over
Ruim vijf jaar geleden ben ik gescheiden en inmiddels wel gewend aan het leven als alleenstaande co-ouder van drie mooie jongens van 14, 12 en 10 jaar oud, die de ene week bij mij (vader) en de andere bij hun moeder en haar nieuwe vriend wonen.
Met de zoon van 12 ben ik de afgelopen maanden helaas vaker dan me lief is in conflict. Hij is duidelijk aan het puberen, zowel qua lichaam als houding. Dat is op zich prima natuurlijk, en ik laat hem nu ook wat losser (bijvoorbeeld met bedtijd, gamen enz.), en op zich gaat hij daar prima mee om. Wat me echter zorgen baart, is de mate waarin hij (volgens mij) wordt beïnvloed door wat zijn moeder (mijn ex dus) over mij tegen hem zegt.
Ik heb de afgelopen jaren wel vaker gemerkt dat door moeder in negatieve zin over mij wordt gesproken, soms komen de kinderen bij mij en vragen ze of het klopt wat moeder zegt. Dat doet wel eens pijn, maar ik probeer er niet te veel lucht en aandacht aan te schenken, en houd mezelf voor dat ik andersom mij in elk geval niet negatief wil uiten.
Aan het eind van vorige week vroeg ik aan mijn zoon van 12 hoe hij vond dat het tussen ons ging, en of ik nog iets zou kunnen doen om het beter voor hem te maken. Ik zal zijn antwoord hieronder zo goed mogelijk weergeven.
‘Kijk, weet je pap, ik klik gewoon niet zo met jou. Mama is natuurlijk niet voor niets van jou gescheiden. Want jij wilt altijd alles met een begintijd en een eindtijd, alles moet altijd in schema’s, terwijl ik gewoon dingen wil laten ontstaan, enz. enz.’
Dat zijn vrij letterlijk de woorden die moeder ook vaak tegen mij uitsprak. Mijn zoon zei ook nog dat hij ‘gewoon de persoonlijkheid van mama’ had.
Dit doet mij allemaal best pijn en maakt me onzeker, maar daar kan ik op zich wel mee dealen. Ik heb me voorgenomen om stug door te gaan met een zo goed en liefdevol mogelijke vader te zijn voor mijn drie grote schatten, en daar waar het kan nog beter mijn best voor te doen.
Ik maak mij echter zorgen over mijn zoon van 12. Het lijkt me voor hem niet gezond om zich zo met moeder te identificeren. Ook omdat mijn omgang met hem daar echt geen aanleiding toe geeft. De dingen die hij aanhaalt (de tijden, schema’s enzovoort) spelen geen rol in zijn leven of onze relatie. Het is een erg gevoelige, fantasierijke jongen, en daarin anders dan zijn twee broers (bij wie ik genoemd gedrag niet constateer).
Ik hoop dat ik de kwestie zo een beetje helder heb uiteengezet. Mijn vraag is eigenlijk een nogal wanhopig ‘hoe ga ik hier nu het best mee om?’
Ik heb de moeder al gevraagd of ze binnenkort eens 1 op 1 wil spreken over hoe het nu gaat met de scheiding enzo, daar heeft ze mee ingestemd. Maar goed, dan moet ik haar nog uitleggen wat mijn zorgen zijn, terwijl dat voor haar zal aanvoelen alsof ik haar de schuld wil geven van de conflicten die ik met onze zoon heb. En hoe reageer ik het best richting mijn zoon van 12?
Hopelijk vind ik hier (goede) raad, alle ideeën en meningen zijn welkom, alvast bedankt!
Focus je niet teveel op wat moeder over jou zegt, maar op wat je zoon nodig heeft en prettig vind. Wat voor band wil hij met jou, wat vind hij prettig, minder prettig, wat kan hij van jou verwachten en dit ook andersom. Je luistert dan naar je kind en zal uiteindelijk veel meer resultaat geven. Je kan verschillen gewoon benoemen, maar dat het belangrijk is dat je daar met elkaar over kan praten. Hij is zich aan het ontwikkelen. Pin het niet zo vast op uitspraken, maar op wie hij is en wie hij wil worden.
levensgenieter,
helemaal eens.
Jonos.succes
O en Jonos,
Voordat ik het vergeet te zeggen. Het is heel verleidelijk om het zelfde te doen als dat je ex-vrouw doet. Maar doe dat ajb niet. En als we werkelijk lotgenoten zijn, zoals je zegt, zorg er dan voor dat je je communicatie uitsluitend beperkt tot feitelijkheden en praktische zaken in belang van je kinderen.
Met mijn ex-vrouw is het enige dat werkt: Geen rechtstreekse communicatie. En haar te vragen om te stoppen met negatief doen, en alleen al vragen of dat het geval is, is kolen op haar vuur.
Misschien heb je er wat aan om via mail of een andere manier eens met elkaar te praten. Laat maar horen als je daar interese in hebt.
