Ex vrouw partner contact

bedankt

Max, ik kan wel iets met je verhaal , uiteraard niet met alles. Zoals de Amsterdamse en Adelaide al aangaven er worden hier wel echt grenzen van mij overschreden, ik voel dat ook en diepste in mijn onderbuik.

Tjsor, je ideeën en suggesties zijn echt waardevol en je opmerking dat de “actie” hetzelfde is, maar als je m anders interpreteert krijg je een andere reactie begrijp ik erg goed en vind ik ook mooi gezegd.

Er is echter voor mij merk ik aan alles echt een harde grens in dat ik het op neutraal terrein wil laten plaats vinden. Het voelt alsof ze zichzelf “opdringt “ onder haar voorwaarden en dat ik maar moet schikken omdat ze besloten heeft dat het “nu” moet. Wellicht is het inderdaad grote mond en bluf en blijkt er veel onzekerheid achter te zitten maar goed in ons huis is voor mij geen optie, is harde grens voor deze eerste ontmoeting. Na 7 jaar gedoe doe ik dit voor de kinderen in de hoop dat het hun wat extra brengt en daarom vind ik ook dat het gesprek wel moet plaats vinden, waarbij ik de suggestie van in de tuin erg prima vond, de tuin is voor mij een goed alternatief, we hebben nl een achterom en ze kan zo achterom lopen en aanschuiven en voelt neuraal genoeg. Ze laat deze week weten hoe ze hier tegenover staat, ze moest over dit voorstel nadenken.

flavia

jij uiteraard ook bedankt.

Vraag aan Max

Wat moet ik me voorstellen bij leren omgaan met haat dwingende gedrag?

Rode krullenbol

Ik dacht dat ik dat schreef

Ermee leren omgaan gaat vanzelf, wrs kunnen ze elkaar in toekomst niet blijven ontlopen.
Dat gaat natuurlijk fijner als je een manier vindt om er zelf geen/minste last van te hebben.

Nu wordt ts overvallen door haar actie. Daar kun je je schrap tegen zetten, maar dat kost energie en de uitkomst is ongewis.
Mee-bewegen kost je minder energie. Als je die techniek in de vingers krijgt gaat die zelfs moeiteloos op den duur en het geeft je zelf dan de meeste regie. (want je hebt energie over om je op jezelf te richten of hier en daar je pijlen gericht te kunnen afschieten)
Je kunt (want niet meegezogen in de strijd) van een afstandje naar haar en de situatie kijken en de emotionele lading bij haar laten.

Heu

Natuurlijk zijn er een hoop manieren om er mee om te gaan.
En af grenzen kan natuurlijk ook.

Maar wel handig voor jezelf de emotionele lading er wat van af te zien krijgen. Als dit gewoon een dwingende vrouw _is_ dan zou ze niet zoveel macht over je emoties moeten krijgen, zeker niet in toekomst.

Dramadriehoek

Ik reageer even op de openingspost: ik heb zelf een dergelijke ontmoeting ook willen hebben met de ex van mijn vriend. Zij wilde uiteindelijk toch mij een keer ontmoeten en met anderen erbij afspreken, maar ik had me dan geīntimideerd gevoeld. Ik wilde liever gewoon even afspreken ergens tussen onze adressen in. Ze wilde mij toch leren kennen? Dus niet met anderen erbij! Dat is goed gegaan. Daarna wilde ze uit eten met hem en mij, want dat moet dan toch ook allemaal kunnen. Ik heb dat ook niet gewild, het ging mij te ver. Geforceerd deelnemen in een dramadriehoek zie ik niet zitten. Ik vond het echt iets dat hij met haar uit te vechten had en daar hoef ik niet bij. Elkaar terloops tegenkomen bij een verjaardag of bruiloft of begrafenis vind ik prima en dat is inmiddels al een aantal keren gebeurd. Het uitspelen van hun dochter tegen mij is inmiddels ook gestopt. Mijn vriend (haar ex) heeft daar ook zijn verantwoordeljjkheid in genomen. Ik heb destijds bij hem duidelijk moeten neerleggen dat ik zo'n driehoek niet zie zitten en dat het echt dingen tussen hem en haar zijn. Dat is goed gegaan. Juist als "nieuwe" vrouw vind ik het belangrijk niet overal in mee te gaan en geen dingen te doen die tegen je gevoel indruisen.

Oh, over die boeg

Je autonomie handhaven door emotioneel afstand te bewaren dus. Lijkt me een heel goed plan!

Rode krullenbol

Ja, waarom niet? Ik hoef toch niet mee te doen met het gedoe tussen vriend en ex? Straks heb ik het gedaan . Daar kan je maar beter heel erg duidelijk over zijn in bet begin. Dat was ook best wel een crisistijd toen. Nu gaat het goed en ligt niemand er meer wakker van.
Of bedoel je iets anders?

oeps

Ik zie dat je op Max reageerde, maar komt wel een beetje op hetzelfde neer

Nee hoor @Emma

Ik bedoel niets anders. Ben het er oprecht van harte mee eens.

Rode krullenbol

reactie max emma RK etc

Precies dit ik heb geen zin om in een drama driehoek te zitten inderdaad, daar pas ik voor. Ik heb niks tegen haar, nooit gehad ook. Zij wilde mij de afgelopen jaren (10 waarvan 7 jaar samenwonend) niet zien. Ook prima voor mij, ze heeft daarmee het alleen haar ex man en kinderen lastig gemaakt in mijn ogen.

Ze is inderdaad wat ik van mijn man mag geloven een "dwingende "vrouw. Dit heb ik vanaf de zijlijn ook altijd zo ervaren, maar ik ken haar niet dus ik bepaal dat liever nog zelf met open blik en nadat ik haar heb "leren" kennen ook al is het oppervlakkig. Zoals jij het omschrijft is ook vaak hoe mijn man met haar omgaat indien ze contact dienen te hebben. Nu vind ik ik af en toe dat hij maar wat makkelijk "ja en amen" zegt om maar geen gedoe te hebben, maar prima het betrof niet mij direct dus dan moet hij dat maar zelf weten.
Ik denk ook dat de moeder van de kinderen heel goed beseft dat als de kinderen volwassen zijn en uitvliegen het heel vervelend voor hun is, als ze niet beide ouders kunnen en mogen uitnodigen. Tot voor kort nodigde ze natuurlijk bij haar thuis wel papa uit, maar ik was niet welkom. Dat vond ik in het begin lastig en vervelend, maar ach op een gegeven moment had ik zo iets van, mij heb je er niet mee, wel je kinderen (loyaliteits probleem bij bepaalde gelegenheden)
Dit zal haar zeker doen hebben besluiten nu een gesprek aan te gaan / willen.

Op zich prima en goed idee natuurlijk, maar ik voel me er beter bij dat eerst in onze tuin te doen en te kijken hoe het gaat. Het liefst zou ik het ook wat informeel houden. Het lijkt mij nl helemaal niet goed om zaken "uit te praten" dat klinkt alsof ze nog ergens mee zit ,zij en mijn man zijn 10 jaar verder laat ze het lekker zelf uitzoeken. Voor de meiden vind ik dat we dit wel moeten doen en eigenlijk zou ik zeggen, kijk vooruit. Hoe gaan we respectvol met elkaar om, zodat de kinderen t.z.t. niet hoeven kiezen we ze wanneer uitnodigen.
Mocht het zo zijn dat we elkaar in de toekomst ergens tegen komen, bruiloft begrafenis o.i. tegen komen dan lijkt me dat moeten kunnen. Van mij mag ze zelfs dat soort dagen, mits het mijn familie niet betreft, volledig inrichten, omlijsten etc. maar dit gesprek daar wil ik toch wel even wat in begrenzen.

Overigens licht het overgrote deel qua emoties ook bij haar hoor, ik vond alleen deze gang van zaken zo onsympathiek en respectloos richting mij dat ik hier toch wel even iets in wil afgrenzen. Prima dat ze een gesprek wil, maar wat is er mis mee om dat even, via ex man,voor te stellen en te vragen?

Zoals al aangegeven we wachten nu maar even af op de reactie en dan zien we wel verder.

aanvulling

Mijn man en zijn ex vrouw zijn 10 jaar verder met mij in beeld, ze waren al eerder gescheiden, dus op dat "emotionele" gebied zou het lijkt me al afgehandeld moeten zijn, maar indien niet, dan moet ze dat maar zelf en/of met mijn man uitzoeken, of hulp zoeken als het haar niet lukt een plaatsje te geven.

#44

Daar ben ik het hartgrondig mee eens!

Op dat moment

Als je merkt dat het gaat over dingen uit het verleden of zaken waar je je niet mee wil bemoeien of interventies die je ergeren, dan loop je toch gewoon even vriendelijk weg: ik ga even de was uit de wasmachine halen (duurt zolang je zelf wil). Dit gaat gemakkelijker als het in je eigen huis of tuin is dan wanneer je op 'neutraal' terrein bent.

Tsjor

Eigen huis

Iemand na een verkeerd afgelopen bezoek weer uit je huis weren is lastiger dan voorkomen dat je privacy en rust verstoord worden.
Ik zou de tuin als maximum houden en het even aankijken. Zeker als iemand nogal dwingend is geef je ze geen vinger. Je kijkt het aan en houdt het vriendelijk en zakelijk.

Nou

'Iemand na een verkeerd afgelopen bezoek weer uit je huis weren is lastiger dan voorkomen dat je privacy en rust verstoord worden.' Bij mij niet hoor. In mijn huis ben ik de baas. Er heeft wel eens iemand lang in zijn auto voor mijn huis moeten wachten, totdat ik gezellig met mijn vriendin, zijn vrouw, uitgekletst was. Vriendin vond het geweldig.

Tsjor

Annej Tsjor

anneJ , dat is ook mijn idee/ gevoel.

Tjsor, maar dat is nou ook precies wat ik vind, baas in eigen huis. Daarom ben ik ook van mening dat wij, man en ik, mensen uitnodigen zeker mensen die nog nooit op bezoek zijn geweest. Niet dat mensen zichzelf uitnodigen en opdringen, dat is nl heel raar. Een derde bepaalt niet wie over de vloer komt, maar dat doen wij, de bewoners.

overigens ben ik wel benieuwd waarom je jouw vriendin haar man niet in huis uitnodigde toen bleek dat het lang(er) duurde dan verwacht... gewoon nieuwsgierig...

gesprek

Begrijp ik goed dat het om 1 gesprek gaat? Wat misschien een uurtje duurt? Nu ben ik echt een pragmaticus, maar volgens mij heb je nu al meer tijd en energie gestoken in je druk maken om dit gesprek dan het gewoon laten gebeuren.
Ik begrijp ook niet zo goed wat je huis onveilig maakt als ex van je partner daar een keer is geweest.

Nee natuurlijk niet

Er is wel jarenlang gedoe aan vooraf gegaan. En dan vinden dat jij iets moet uitpraten, op haar voorwaarden, in jouw huis. Ik zou daar ook heel moeilijk over doen.

Nee hoor

Ze dwingt niks af, zo moet je het niet zien!
Zij uit een wens, vervolgens moet jij regie nemen en er je voordeel mee doen!

Super fijn toch, voor de meiden, dat ze kennis wil komen maken?
Neem regie en maak er een (jouw!) feestje van, zorg voor lekkere hapjes bijv.

Dramadriehoek??
Welnee. Daar heb je er 3 voor nodig. En jij leent je daar niet voor, toch??
Iemand in je huis betekent echt nog niet dat iemand (vast) in je emoties zit.
(nu lijkt het andersom, wat ga je daaraan doen?

Ja en nee

Zolang je niet de rol inneemt van held, slachtoffer of aanklager, blijf je uit de dramadriehoek. Annemarie leent zich daar in zekere zin wel degelijk voor, omdat zij zich bij voorbaat het slachtoffer voelt van dwingelandij als zij de ex in haar huis ontvangt.

Rode krullenbol

Ik weet het niet

"Ik heb nu de tuin voorgesteld en aangegeven dat ik graag wil weten waar ze het over wil hebben, dat het max 2 uurtjes is en alleen koffie of thee en geen borreltijd. Man heeft dit nu bij haar neergelegd we wachten af." #22

Ik ben bang dat het niet gaat lukken. Zij heeft de afspraak geïnitieerd en denkt dat zij de regie heeft. Nu neem jij de regie over door de tuin en maximale tijd te noemen en dat vindt ze, denk ik, niet fijn. Ze is welkom onder voorwaarden. Dat dat van haar kant ook speelt zal ze niet willen zien.

Ik had alleen maar door man laten vragen waar ze het over zou willen hebben en verder niets. Of laten weten dat jullie kennis willen maken maar geen gesprek over de scheiding verwachten. Bij aankomst zou ik haar dan zonder pardon buitenom naar de tuin dirigeren ("we kunnen heerlijk buiten zitten") en na het tweede kopje koffie simpelweg niets anders meer aanbieden.
Ik ben benieuwd hoe ze reageert. Hoop wel dat jullie iets van overkapping ofzo hebben.

reactie

Het gaat niet over dat het huis onveilig wordt omdat zijn ex vrouw over de vloer komt, het gaat nl niet om het feit dat ze zijn ex vrouw is. Ik zou dit bij elk willekeurig persoon, die wel indirect iets met mij te maken zou hebben maar wij niet wil zien en zich nu zo opstelt, bijvoorbeeld een oude vriend(in) etc, ook zo opstellen en aangeven dat het altijd goed is om kennis te maken, maar wel graag in overleg en voor beide

Ze dwingt niks af, nou dat zie ik toch echt anders. Ja het is fijn om kennis te maken, maar waarom zo’n stampei en eisenpakket er aan hangen. Hoezo zaken uitpraten, als je wat met je ex man uit te praten hebt prima, maar daar hoef ik niet bij te zitten hoor. Zij en ik hebben geen gezamenlijke geschiedenis lijkt me meer dat alleen kennis maken op zijn plaats is.
Nee daarin voel ik me geen slachtoffer, maar ik wens gewoon in zijn algemeen niet zo behandeld te worden, door niemand niet.

#54/22 het verrassende is toch wel dat ze daar wel mee akkoord wil gaan. Ze belde gisteren mijn man, ik was daar bij. Toen gaf ze alleen wel aan dat ze dan zelf de dag wil bepalen. Mijn man koppelde dit even zo door de woonkamer aan mij terug, ik heb daarop geantwoord dat dat prima is. Man zei tegen haar, je hebt het vast gehoord, maar dat is goed. Waarop man uit zichzelf er nog aan toe voegde, zou je dit op tijd willen laten weten welke dag & tijd je voorkeur heeft ivm ook onze agenda en eventuele andere afspraken en toen was het “mis” Ze ging er van uit zei ze dat als zij bepaalde dat ze s ochtend zou kunnen bellen om dan dezelfde dag nog te kunnen afspreken en dat wij dan onze agenda maar moesten aanpassen. Man heeft toen bij haar aangegeven dat ze onredelijk is en dat hij wel hoort wanneer ze wil langskomen het liefst uiterlijk de avond van te voren en haar nog een fijne avond gewenst.

Annemarie

Wat een raar mens is die ex.

Werken jullie niet (al dan niet thuis)?

Werkt zij niet?

Denkt ze werkelijk dat ze ‘s ochtend om half 9 kan bellen en zeggen: ik kom om 10 uur en dat jullie dan je (werk)afspraken afzeggen of verzetten?

Is ze wel normaal? Oprechte vraag.
Ik vraag me echt af in welke wereld zij leeft. Hier beiden nl (bijna) fulltime thuis werkend met allerlei online werkoverleggen en ik kan me niets bij haar houding voorstellen.

Stampei

'waarom zo’n stampei en eisenpakket er aan hangen.'Ja, waarom?

Stel je eens voor dat je gezegd had: Is goed, woensdagmiddag om 15.00 uur.'
Je had alles (zonder overleg met haar) klaargezet in de tuin. Met je partner afgesproken (zonder overleg met haar) dat jij je terug zou trekken als het ging over onderwerpen die je niet aangaan. En dat ze uiterlijk om 17.00 uur weer weg moest zijn (sorru, ik moet nu gaan koken, we zien elkaar nog wel).
Je had ook kunnen zeggen: goed, om 15.30 uur. Dan had je de tijd alweer ingekort.
Jij had dan de voorwaarden, de tijd en de onderwerpen (deels, je kunt mensen niet de mond snoeren) bepaald.

Het enige wat zij te horen had gekregen was dat je partner had gezegd: goed, met een datum en een tijd.

Hoeveel stampei had dat gescheeld?

Als je je al onder druk gezet voelt omdat iemand iets vraagt, wellicht op een veel te indirecte, dwingende manier, dan heb je de touwtjes al uit handen gegeven. Dat had niet gehoeven. Een vraag kun je ombuigen naar iets waar wel mee te leven valt.

Tsjor

May

Het is nu aan het escaleren, omdat het ondertussen om heel andere zaken gaat: wie bepaalt, wie is de baas etc. en dan helpt het als je de ander steeds zwarter gaat maken: is ze gek? Ja natuurlijk is ze gek. wie niet?

Tsjor

Wow

Ik vind je echt alleszins redelijk Annemarie. Je kijkt waar je kunt meegaan aan de dwingende eisen van ex, stelt een middenweg voor (de tuin). En houdt je eigen grenzen in de gaten. En jij bent de enige die die grenzen bepaalt, niet de ander. En dat is maar goed ook, gezien deze laatste reactie van ex over datum en tijd.

Key is denk ik de manier van reageren op haar: ontspannen, kalm en geduldig. En ik vind je zeker geen slachtoffer, en ook geen onderdeel van de dramadriehoek.

Stampei voorkomen

Waarom zou Annemarie haar grenzen moeten overschrijden om stampei te voorkomen?

Natuurlijk

als je het sėc neemt zou het allemaal over grenzen kunnen gaan. En over de ex die over de grenzen heen gaat.

Maar het feit dat de grenzen liggen zoals ze liggen en Annemarie het allemaal zo groot maakt heeft voor mijn gevoel toch wel iets van ‘de hakken in het zand’ en ‘even laten zien dat ik niet met me laat sollen’. Daarom escaleert het. Als je de insteek hebt ‘ha, wat fijn dat ex nu eindelijk eens een poging doet om de situatie eens wat te normaliseren met het oog op de kinderen en de toekomst’ kun je ontspannener met grenzen omgaan dan Annemarie nu doet. Dan kan je zeggen: ik kies (!) ervoor om met haar wens mee te gaan in plaats van het allemaal zo groot te maken (termen als ‘voelt niet veilig’) en op mijn beurt ook eisen te stellen. Zoals Annemarie nu vanaf het begin doet.
Op deze manier is het doel, de betere relatie, volgens mij weer even ver weg als eerder.