Gescheiden met alle gevolgen van dien
In a nut shell:
Wij zijn in 2008 gescheiden en met de nodige problemen uit elkaar gegaan. Destijds in overleg een ouderschapsplan opgesteld, maar hij trekt zich nergens wat van aan. We hebben twee kinderen (nu 12 en 14) en zijn zijn 10 vd 14 dgn bij mij en 4 dgn bij mn ex. Heb de kinderen praktisch alleen opgevoed. Als de kinderen bij mij terug komen, krijg ik alle kleren ongewassen terug, want je denkt toch niet dat hij (of zijn partner) die gaat wassen, dat kan de moeder mooi doen. Mn ex doet over alles wat met geld te maken heeft moeilijk. Hij weigert mee te betalen aan een nieuwe fiets, aan huiswerkbegeleiding, tandartskosten, etc en zelfs weigert hij elk jaar de indexering toe te passen op de kinderalimentatie (is en blijft €400/mnd). In het verleden had hij zelfs het lef om km vergoeding van de kinderalimentatie af te trekken voor het halen vd de kinderen,terwijl hij degene is die verhuisd is. Overal geeft hij mij de schuld van, beticht mij van belastingfraude en verteld dat ook aan iedereen, terwijl ik aangetoond heb met hulp vd belastingdienst dat dat niet waar is. Als ik hem niet help herinneren aan een oudergesprek op school krijg ik de wind van voren. Hij heeft niet in de gaten dat hij de kinderen ermee heeft, bij alles wat hij doet, of beter gezegd niet doet. Het is een verschrikkelijke narcist.
Zijn nieuwe vrouw is bewust kinderloos, wil ook geen kinderen en vind bijv vakantie met kinderen géén vakantie, komt ze ook ruiterlijk voor uit. Ze wonen in háár huis en zij bepaald wat mag en niet mag. Er wordt daar in huis volledig respectloos over mij gesproken, ook waar de kinderen bij zijn. En zij ondermijnt mij op alles wat ze maar kan bedenken door haar bemoeienis in de opvoeding. Zij weet immer perfect (vindt ze zelf) hoe je kinderen moet opvoeden. De stiefmoeder van Assepoester was er een prinses bij vergeleken.
Ik ben er inmiddels zo verschrikkelijk klaar mee en heb de moed bij elkaar geraapt en een advocaat in de arm genomen om de puntjes uit het ouderschapsplan weer eens onder het licht te brengen en indien nodig opnieuw vast te leggen. Nou dat is natuurlijk tegen het zere been van mn ex.
Nu heeft hij recentelijk besloten om van 40uur over te gaan naar 24uur werken en vindt daarmee samen met zijn advocaat dat de kinderalimentatie herberekend moest worden en heeft dit samen met zijn advocaat gedaan en met onmiddellijke ingang naar beneden aangepast, naar €55/kind per maand. Zeer onduidelijke berekening, maar goed daar laat ik nog naar kijken.
Wel heb ik inmiddels 1,5jr een relatie met een man die me volledig steunt en me begrijpt. Hij is zelf ook gescheiden en heeft 2 kinderen. Hij ziet het vanaf de zijlijn allemaal aan en gebeuren en kan mij goed met raad en daad bijstaan door objectief eea te relativeren. Dat is echt heel fijn.
Zoals het er nu naar uit ziet word ik financieel gedwongen uit te kijken naar of ander (beter betaald) werk wat ik helemaal niet wil of een extra baantje er bij, ik werk nu 24uur. En ben eigenlijk ook wel een beetje ten einde rade en het vliegt me naar de strot... krijg het Spaans benauwd van wat hij allemaal aan het bedenken is met zijn advocaat om mij nog verder te dwarsbomen.
'Ooit komt het boontje om z’n loontje ... denk ik dan maar.' Realiseer je je dat dat ook voor jou geldt? De kinderen gaan jouw problemen met je ex niet beoordelen, belonen of afstraffen. Ze gaan jou als moeder beoordelen.
Tsjor
Ik snap heel goed dat je enorm baalt van het gedrag van je ex, maar probeer toch om dingen los te gaan laten en af te stoten, je hebt namelijk alleen jezelf ermee.
De alimentatie is voor alle kosten, dus je hoeft je ex daar niet meer over te spreken. Niet voor een fiets, niet voor de tandarts (kinderen zitten trouwens toch in je verzekering qua kosten?) Als het goed is krijg je de kinderbijslag en de alleenstaande ouderkorting (ik vond dat best veel) en moet het prima te regelen zijn met dat geld. Bijv. zo'n fiets, mijn oudste (toen 15) haar fiets was gestolen (ze was hem vergeten op slot te zetten) en heeft zelf een nieuwe fiets geregeld. Ik had natuurlijk meteen in kunnen springen voor een nieuwe maar ik heb alleen maar gevraagd of zij een idee had hoe ze aan een nieuwe fiets kon komen? Ze is gaan rondvragen bij vriendinnen op facebook en ja hoor, daar kwam een overbodige fiets uit een schuurtje, bosje bloemen en iedereen blij (maar ook marktplaats kan een oplossing zijn) Niet meer bij je ex vragen, zelf oplossen, ik denk dat je er op een gegeven moment ook een soort trots van krijgt, wij kunnen het zelf wel rooien. 💪🏻
En met 12 en 14 zouden ze zelfstandig naar hun vader moeten kunnen gaan (of woont hij niet op fiets afstand?) Anders gewoon afzetten daar en een vrolijk doeiii, moet voldoende zijn. Mijn vriend deed dat ook zo bij zijn ex vrouw, kwam nooit binnen. Maar ik snap dat het niet leuk is hoor, ik ben trouwens wel eens bij zijn ex binnen gevraagd toen ze een nieuw huis had, ik bleef altijd op een afstand bij de auto wachten, maar ze vroeg me binnen, kom maar hoor, wil je het nieuwe huis zien? Heel lief en hartelijk, dat zou een stuk leuker zijn, maar niet iedereen is zo en misschien heb je ze ook een beetje tegen de haren in gestreken door (in hun ogen) "lastig" te zijn, aldoor om geld e.d. te vragen. Want echt, dat ze respectloos over jou spreken dat horen ze niet te doen, maar dat zegt meer over hen, dan over jou, en je kinderen gaan dat op een gegeven moment ook zien, dat dat beslist onaardig gedrag is. Hou je rug recht en zorg dat jij een leuke moeder voor ze bent, probeer zo min mogelijk over deze situatie te praten, dit is niet voor de kinderen, zij horen hier niet mee bezig te zijn, als ze weer eens (uit zichzelf??) over het ouderschapsplan beginnen dan zou ik dat ook zo aangeven: dit is iets tussen papa en mama, daar hoeven jullie je niet mee bezig te houden. Op een gegeven moment gaan kinderen wel zien wat er gebeurt en dan ben jij hopelijk de ouder die het meest volwassen is geweest.
Dat met die kleding, probeer dat anders te zien, de kinderen komen daar neem ik aan op vrijdag en gaan zondag weer weg? Hoe zie je dat dan voor je, zaterdag moet die kleding van vrijdag dan meteen gewassen worden en in de droger om op zondag schoon mee te geven? Of zondagochtend, stel dat ze de kleding niet wisselen op zaterdagochtend maar op zaterdagavond pas. Ik zie ook alleen maar gedoe. Of ze moeten al die kleding daar achterlaten, je ex wast het dan, legt het in de kast en dan een wissel, 2 weken verder. Dat doet mijn vriend nu met de kleding van zijn kinderen, maar overal ligt wat (voor de kinderen heel onhandig) en je moet veel meer dubbel hebben. Op zich is meteen weer meegeven denk ik toch echt het handigste hoor, anders ga je kleding 'kwijt raken" dat blijft dan daar in de kasten slingeren en baal je weer dat die mooie trui nooit meer boven water komt (is niet altijd alleen maar pesterij van de andere kant)
Dat je ex nu de alimentatie verlaagd heeft en geen indexering betaalt, daar zou ik dus werk van maken via het LBIO, eerder gisteren dan vandaag, het werkt heel simpel en je hoeft zelf daar ook je ex niet meer over te spreken, zij regelen alles.
Nog een klein praktisch dingetje. Om te kunnen incasseren heeft het LBIO de grosse van de alimentatiebeschikking nodig. Als het goed is heeft je advocaat je destijds de beslissing gestuurd, maar het kan zijn dat dat niet de grosse was. Zoek die beslissing even op en kijk of er een stempel In Naam der Koningin of In Naam van de Koning boven staat. Ja? Dan heb je de grosse. Nee? Neem dan contact op met je advocaat en maak een afspraak om die grosse op te halen.
Groeten,
Temet
Je kan sowieso maar tot 5jaar terug vragen, de rest ben je al kwijt.
Denk wel dat alles hiermee waarschijnlijk nog erger word. Als je ex ineens een euro of 4000€ moet terug betalen.. gaat hij zeker niet blij mee zijn maar dat moet je zelf weten.
Ik zelf had het hierbij gelaten en gewoon klaar met het gezeik. Nog even en je kinderen zijn volwassenen en dan is het afgelopen en nog steeds vind ik 400€ een hoop geld waar je lijkt mij veel mee kunt doen.
Eens met de meeste anderen hier. Zorg dat je financieel onafhankelijk wordt van je ex. Dat je inmiddels al 13 jaar van de alimentatie afhankelijk bent en het je naar je strot vliegt dat je meer dan 24 uur moet werken, lijkt me iets dat je nu moet oplossen. Dat zal je veel meer rust en zelfvertrouwen geven en ik vermoed dat je daarmee los komt van je ex en je je daardoor kunt richten op de leuke dingen in je leven. Ga met jezelf aan de slag en laat je ex voor wat het is, dan wordt je leven een stuk leuker. En dat van je kinderen ook. Succes!
Klopt van die grosse, advocaat stuurde deze mij toe, toen ik ervoor belde, was zo gedaan. En ik had zelf nooit om die indexering gevraagd, maar toen ex stopte met betalen wees het LBIO me erop, omdat het toch al foute boel was, heb ik dat meteen laten bij berekenen. (eigen schuld, als hij gewoon was blijven betalen had ik er niet eens aan gedacht en had ik het ook zo gelaten, wilde helemaal geen gedoe) dus dit geintje kostte hem uiteindelijk meer dan dat het hem opleverde. En uiteindelijk heeft het bij hem een kwartje doen vallen en nooit meer gezeur gehad daarna.