Ik mag de pubers van mijn vriend niet ontmoeten
Beste allen,
Ik heb sinds een tijd een relatie. Hij is twee jaren bij zijn vrouw weg. Er zit een kleine overlap in de relaties welke niet bekend is gemaakt bij de ex. We hebben het fijn, alleen mag ik niet volledig in zijn leven.
Als ik vraag eens mee te mogen naar zijn ouders of voetbalwedstrijd dan zegt hij dat het mag, maar het gebeurd niet. Zijn scheiding is op papier ook niet rond. Er is steeds een reden waarom dit niet gebeurd. Hij en zijn ex hebben besloten dat de kinderen in het ouderlijk huis (waar de ex nog woont) blijven wonen. Zodra zijn ex op vakantie is gaat hij weer weken of dagen in dat huis wonen en voel ik mij buitengesloten want ik word niet uitgenodigd en zie hem dan niet. Een duidelijke reden krijg ik naar mijn mening niet. De kinderen waar het om gaat zijn 17 (bijna 18) en 15 (bijna 16).
Sluiten meerdere mensen op dit forum nieuwe partners buiten? Is dit een normale situatie? Ik heb zelf geen kinderen. Ik weet niet meer wat ik met de situatie moet.
Dank voor jullie reacties.
Het is best mogelijk dat de kinderen nog helemaal niet van jouw bestaan afweten.
En 2 jaar is voor een puber best heel kort de kans is ook heel groot dat die pubers als ze al van je bestaan weten helemaal niet op jou zitten te wachten. Leuk dat je er bent maar niet / nog niet in hun leven.
Maar waar woont hij nu dan? Bij jou? Weet zijn ex nu wel van jouw bestaan?
Want ziet hij zijn kinderen dan alleen als zijn ex op vakantie gaat? Zoveel kan dat niet zijn, toch? Ik kan me voorstellen dat de kinderen ook eens de nieuwe woning van hun vader willen zien. In die zin vind ik het inderdaad vreemd. Maar voor de rest kan ik me voorstellen wat Ysenda zit: pubers interesseren zich weinig voor volwassenen. Of is het dat zijn ex ook bij de voetbalwedstrijd zit en hij het te ingewikkeld vindt? Wat geeft hij voor antwoord als je vraagt 'waarom heb ik je kinderen nog niet ontmoet'?
Weet je wel zeker dat hij gaat scheiden en niet dat hij gewoon een getrouwde man is die jou als extraatje erbij doet?
Bedankt voor jullie reacties.
De ex en kinderen weten van mij. De kinderen is niet gevraagd of zij mij wel of niet willen ontmoeten. Hij woont in een eigen huis in een andere plaats. De kinderen komen niet bij hem thuis (ze zijn circa 3 keer bij hem geweest), maar hij gaat altijd nog naar de ex en de kinderen (een aantal keren per week).
Me2025 schreef op 12-06-2025 om 10:45:
Bedankt voor jullie reacties.
De ex en kinderen weten van mij. De kinderen is niet gevraagd of zij mij wel of niet willen ontmoeten. Hij woont in een eigen huis in een andere plaats. De kinderen komen niet bij hem thuis (ze zijn circa 3 keer bij hem geweest), maar hij gaat altijd nog naar de ex en de kinderen (een aantal keren per week).
Ja mede gezien het feit dat de scheiding nog niet rond is, vermoed ik dat hij en zijn ex nog niet los van elkaar zijn en het hem te ingewikkeld wordt als jij de kinderen ontmoet. Heb je hem er naar gevraagd? wat zegt hij dan?
Geniet van je eigen momenten met hem samen, dring je niet te veel in zijn andere leven met zijn kinderen. 9 van de 10x loopt dat niet goed af voor de nieuwe partner.
Dus het is normaal dat hij na 2 jaar uit elkaar te zijn een soort van dubbelleven heeft?
Ik krijg elke keer weer een andere reden waarom het niet kan. Zijn ouders wonen niet bij zijn kinderen in de buurt, maar hij neemt mij ook niet mee naar zijn ouders. Als ik er naar vraag dan zegt hij dat ik mee mag, maar hij gaat altijd weer alleen. De ene keer is de reden zijn kinderen (die nooit meegaan naar opa en oma) en de andere keer is het weer een andere reden.
De kinderen hebben er dus geen behoefte aan, want ze vragen er ook niet naar. Hij heeft er geen behoefte aan / zin in want anders had hij je wel geintroduceerd. Heb je wel kennisgemaakt met vrienden van hem of met zijn ex?
Kan het zijn dat jij niet zijn enige scharrel bent?
Me2025 schreef op 12-06-2025 om 11:03:
Dus het is normaal dat hij na 2 jaar uit elkaar te zijn een soort van dubbelleven heeft?
Ik krijg elke keer weer een andere reden waarom het niet kan. Zijn ouders wonen niet bij zijn kinderen in de buurt, maar hij neemt mij ook niet mee naar zijn ouders. Als ik er naar vraag dan zegt hij dat ik mee mag, maar hij gaat altijd weer alleen. De ene keer is de reden zijn kinderen (die nooit meegaan naar opa en oma) en de andere keer is het weer een andere reden.
Nee het is niet normaal maar voor hem misschien de makkelijkste manier. Wat zegt hij er zelf over? Ws smoesjes?
"Als ik er naar vraag dan zegt hij dat ik mee mag, maar hij gaat altijd weer alleen." Maar hoe werkt dat dan? Hij is van plan te gaan, dan heb jij toch ook je lipstick op en loopt naar de auto?
Je klinkt toch als afwachtend en tegelijkertijd verontwaardigd dat hij dit zo organiseert. Misschien meer je poot stijf houden en eisen? Zeggen "laten we deze zondag je ouders uitnodigen voor een lunch, gezellig'
Ik denk niet dat hij nog iemand anders heeft. Ik heb nu aangegeven dat ik vanaf nu graag een wederkerige relatie wil en anders is het voor mij klaar. Wij zijn al even samen en ik heb veel geduld gehad, maar de situatie breekt mij op.
hij heeft in eerste instantie gezegd tegen de kinderen (waar de ex bij was) dat hij verliefd is op een ander zonder mijn naam te noemen. Ik heb toen een tijd daarna gevraagd of ze er nog naar hadden gevraagd en dat hadden ze niet. Achteraf blijkt dat ze het wel aan hun moeder hadden gevraagd, maar die heeft geen antwoord gegeven omdat ze vond dat hij het zelf moest vertellen. Hij heeft een tijd later mijn naam bij de kinderen genoemd.
bedankt voor je reactie Lexus met de lipstick opmerking. Ik ben een beelddenker en het was fijn om even weer te kunnen lachen 😊
Ik vind het wel vreemd gedrag. Na twee jaar stel je je nieuwe partner toch eens aan je ouders voor? Bij ons werden we (wederzijds) ook gewoon uitgenodigd op familiegelegenheden, verjaardagen, kerst, etentjes en zo. Ook als de pubers geen behoefte hebben aan contact, zou even voorstellen toch moeten kunnen. Zodat ze een beeld hebben bij jou. Waarom komen zijn kinderen niet bij hem thuis? Het hoeft niet per se dat jij er dan ook bent, maar ik zou hier ook een onderbuikgevoel bij hebben, net alsof de relatie er niet écht mag zijn.
Wederkerigheid betekent dat hij ook voor jou voelt en niet alleen jij voor hem. Dat staat los van familie die je wel of niet ontmoet. Dus je woordgebruik vat ik niet zo.
Begrijp ik nou dat hij zijn kinderen en vrouw tegelijk heeft verteld dat hij een ander heeft? Want de relatie overlapt; zoals je zo mooi zegt maar wat gewoon betekent dat hij overspelig is/was, dus misschien wist ze toen nog nergens van? Dan is het echt wel een driedubbelovergehaalde zak hooi!!! Of hij heeft het verteld toen zij net zijn ex was, tegelijk met de kinderen: sorry ook dan vind ik dat echt niet kunnen. Wat een hork.
Hij is 2 jaar bij zijn vrouw weg. Maar hoe lang hebben jullie een relatie? Want je zegt ook iets over 'overlap'.