Ik mag de pubers van mijn vriend niet ontmoeten
Beste allen,
Ik heb sinds een tijd een relatie. Hij is twee jaren bij zijn vrouw weg. Er zit een kleine overlap in de relaties welke niet bekend is gemaakt bij de ex. We hebben het fijn, alleen mag ik niet volledig in zijn leven.
Als ik vraag eens mee te mogen naar zijn ouders of voetbalwedstrijd dan zegt hij dat het mag, maar het gebeurd niet. Zijn scheiding is op papier ook niet rond. Er is steeds een reden waarom dit niet gebeurd. Hij en zijn ex hebben besloten dat de kinderen in het ouderlijk huis (waar de ex nog woont) blijven wonen. Zodra zijn ex op vakantie is gaat hij weer weken of dagen in dat huis wonen en voel ik mij buitengesloten want ik word niet uitgenodigd en zie hem dan niet. Een duidelijke reden krijg ik naar mijn mening niet. De kinderen waar het om gaat zijn 17 (bijna 18) en 15 (bijna 16).
Sluiten meerdere mensen op dit forum nieuwe partners buiten? Is dit een normale situatie? Ik heb zelf geen kinderen. Ik weet niet meer wat ik met de situatie moet.
Dank voor jullie reacties.
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:35:
Het is zeker niet moeilijk om duidelijkheid te vragen, maar wanneer je het niet krijgt wordt het lastig. Ik heb het wederom gevraagd en er is nu geen contact meer.
Als hij het niet aankan, mij niet wil als serieuze relatie, niemand mij wil ontmoeten of wat de reden ook is dan zou ik het gewoon graag duidelijk willen horen.
Ik had behoefte aan hulp en probeer het hier aangezien jullie allemaal ouders zijn (dit is een aanname en ik bedoel dit niet slecht) en hier wellicht ervaring is op dit platform.
Je bedoelt dat hij nu het contact met jou heeft verbroken? Trek dan de conclusie dat hij niet de geschikte partner voor je is hoor. Het is, na 2 jaar, vrij normaal om eens kennis te maken met zijn ouders, laat je door hem niks anders wijsmaken.
Anoniemvoornu, ik zou het waarderen dat je reacties uitblijven. Ze dragen niet bij aan het beantwoorden van mijn vragen en ze passen niet bij het verhaal dat ik uit. Ik heb g
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:45:
Anoniemvoornu, ik zou het waarderen dat je reacties uitblijven. Ze dragen niet bij aan het beantwoorden van mijn vragen en ze passen niet bij het verhaal dat ik uit. Ik heb g
Het beantwoord je vraag... wat zou de reden zijn van mijn nog niet gescheiden vriend dat ik zijn kinderen(en ouders) nog niet ontmoet heb? Een hele goede reden is omdat hij nog niet gescheiden is, dat is namelijk de normale gang van zaken dat je eerst de scheiding afrond voor je je nieuwe partner voorstelt.
Mogelijke redenen:
- jullie relatie is gestart als vreemdgaan, dat accepteren is heel lastig voor zowel de ex-partner als de kinderen.
- Kinderen in die leeftijd zitten helemaal niet te wachten op de nieuwe relatie van hun ouders
- Zijn ouders weten dat jullie relatie als vreemdgaan is begonnen: zie de eerste reden
- Hij ziet jou niet als relatie maar als scharrel en wil jou helemaal niet in de rest van zijn leven: je bent arm-candy.
1. Hij heeft niet bekend gemaakt dat er een overlap is.
2. Na 2 jaren uit elkaar is de scheiding niet in gang gezet nog.
3. De kinderen is niet gevraagd of ze behoefte aan een ontmoeting hebben of niet.
4. Zijn ouders weten niets van een overlap. Ze weten wel dat hij bij zijn vrouw weg is.
Ik wil jullie allen bedanken voor de reacties. Bedankt dat jullie hier met mij over hebben willen sparren, ik waardeer dat echt. Het zal ergens in het midden liggen. We hebben geen contact meer dus misschien maakt het ook niet meer uit
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 13:04:
We hebben geen contact meer dus misschien maakt het ook niet meer uit
Je legt jezelf er ook wel erg snel bij neer, wellicht toch de bevestiging dat het niet zo serieus was?
Nee, die bevestiging voel ik niet. Ik denk zelf dat ik de ideale omstandigheden voor hem creëer. Ik accepteer in onze relatie dat hij het niet definitief afrond met zijn ex en daardoor niet volledig door die verdrietige periode hoeft maar beide enigszins kan behouden. Ik accepteer te veel en doe mijzelf te kort.
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 13:04:
1. Hij heeft niet bekend gemaakt dat er een overlap is.
2. Na 2 jaren uit elkaar is de scheiding niet in gang gezet nog.
3. De kinderen is niet gevraagd of ze behoefte aan een ontmoeting hebben of niet.
4. Zijn ouders weten niets van een overlap. Ze weten wel dat hij bij zijn vrouw weg is..
Ik wil jullie allen bedanken voor de reacties. Bedankt dat jullie hier met mij over hebben willen sparren, ik waardeer dat echt. Het zal ergens in het midden liggen. We hebben geen contact meer dus misschien maakt het ook niet meer uit
1. Mensen zijn niet gek. Die zullen heus iets vermoeden. Hij heeft toch tegen zijn vrouw gezegd dat hij verliefd was op een ander? Dat zal ze heus niet alleen voor zichzelf gehouden hebben.
2. Dat vind ik wel een rode vlag.
3. Als hun ouders niet gescheiden zijn snap ik dat wel.
4. Zie 1.
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 13:04:
1. Hij heeft niet bekend gemaakt dat er een overlap is. Dat weet je niet, want mijn ex denkt bv ook dat ik dat niet weet, maar als je wel meegeweest bent naar iets van het werk, kan er zomaar iets uitlekken.
2. Na 2 jaren uit elkaar is de scheiding niet in gang gezet nog. Hij is dat waarschijnlijk ook helemaal niet vanplan en houd jou aan het lijntje zoals veel vreemdgangers, best kans dat hij bij zijn vrouw zegt dat hij terug wil komen.
3. De kinderen is niet gevraagd of ze behoefte aan een ontmoeting hebben of niet. Dat vul jij in, want hij heeft dat waarschijnlijk niet gevraagd omdat hij niet van plan is weg te gaan
4. Zijn ouders weten niets van een overlap. Ze weten wel dat hij bij zijn vrouw weg is. Zie punt 1, kan ook zijn dat hij bij zijn ouders verteld dat zij weggegaan is en dat hij haar graag terug wil, dan past arm-candy niet in dat beeld.
Ik wil jullie allen bedanken voor de reacties. Bedankt dat jullie hier met mij over hebben willen sparren, ik waardeer dat echt. Het zal ergens in het midden liggen. We hebben geen contact meer dus misschien maakt het ook niet meer uit
zie mijn opmerkingen in vet.
To ik denk dat het heel verstandig is dat jij of jullie dit hebben gestopt. Deze man is niet toe aan een nieuwe relatie op de manier zoals jij dat ziet. Hij is nog steeds niet gescheiden en maakt daar zelf geen begin mee. Tal van excuses maar daar kan jij niets mee. Als hij zou willen scheiden kan dat. Maar uit niets blijkt dat hij dat wil.
En 2 jaar en nog nergens echt geïntroduceerd worden geeft aan. Jullie relatie is niet officieel. Jij bent een soort persoon op de achtergrond. Een aanhangsel van zijn leven. En geen daadwerkelijke partner.
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:31:
HS26, dank! Weet je ook de reden waarom mensen dit doen?
Omdat ze nog met 1 been in de oude wereld staan, scheiding op papier rond of niet. Ja ook na 2 jaar. Ik heb zo ongeveer hetzelfde meegemaakt. Je kunt 2 dingen doen, genieten van de momenten die je wel hebt, of wegrennen. Een volwaardige sprookjes relatie, waarin iedereen gelukkig is, gaat het niet worden.
Oh, ik had begrepen dat de echtscheiding twee jaar geleden in gang was gezet maar nog niet was afgerond. Als de scheiding nog steeds niet in gang is gezet, dan is dat een heel grote rode vlag.
Blijkbaar ben jij voor erbij en mag jij geen eisen stellen, want dan verbreekt hij het contact. Dat doe je niet als je van iemand houdt. Dat is geen relatie, dat is een affaire, en nog een ongelijkwaardige ook. Misschien is het beter zo. Verdrietig voor jou, maar dit ging hem toch niet worden.
Tsja, ik vind twee jaar nog eigenlijk relatief kort na zo'n lang huwelijk. De scheiding van mijn voormalige schoonzus en zwager heeft zich ook ruim twee jaar voortgesleept. De afhandeling was ook vrij complex, na een huwelijk van meer dan 25 jaar. Financieel, maar Schoonzus voelde zich belazerd en aan de kant gezet en werd daar niet toeschietelijker van.
Schoonouders leefden al lang niet meer, maar die hadden waarschijnlijk ook niet staan juichen. Ik wil niet de moraalridder uithangen, maar een overlap verdient tenslotte geen schoonheidsprijs. Dat die nieuwe vriendin nooit tot de familie is doorgedrongen vond ik ook niet erg, ik was wel gewend aan schoonzus al was ze niet mijn beste vriendin. Van zestien/achttienjarigen hoef je de eerste jaren echt niet veel te verwachten: hooguit onverschilligheid,als het geen vijandigheid is. Het opbreken van je vertrouwde ouderlijk huis komt nooit gelegen, en het is lastig uitvliegen als de springplank onder je voeten afgebroken wordt.
kenfan schreef op 13-06-2025 om 15:47:
Tsja, ik vind twee jaar nog eigenlijk relatief kort na zo'n lang huwelijk. De scheiding van mijn voormalige schoonzus en zwager heeft zich ook ruim twee jaar voortgesleept.
De scheiding sleept hier niet voort, daar zijn ze nog niet eens aan begonnen. Dat is een heel ander verhaal.
Ik maak soortgelijke situatie van heel dichtbij mee, en mijn ervaring is dat de man niet helemaal eerlijk is.
Niet tegen vriendin, want hij wil haar niet in zijn "originele" leven.
Ouders, familie en vrienden weten niet eens van haar bestaan. Hooguit als EEN vriendin.
Officieel scheiden wil hij niet omdat hij het gezinsleven, sociale kring en financiën niet in rep en roer wil brengen, overhoop trekken, en vrouw en kinderen geen pijn wil doen. En de basis, ondanks zn verliefdheid op vriendin, toch wel fijn vindt.
Maar vriendin wil hij ook geen pijn doen of kwijt, dus praat hij haar naar de mond en verzint smoesjes.
Als vriendin moeilijke vragen gaat stellen krijgen ze ruzie, wordt het afgekapt en gaat de man terug naar zn gezin. Natuurlijk vanwege de verplichtingen, financiële moeilijke tijden blablabla.
Het spijt me voor jou, maar jou verhaal klinkt precies zo. Of je daar genoegen mee neemt is aan jou. Als hij tenminste nog verder zou willen.