Ik mag de pubers van mijn vriend niet ontmoeten
Beste allen,
Ik heb sinds een tijd een relatie. Hij is twee jaren bij zijn vrouw weg. Er zit een kleine overlap in de relaties welke niet bekend is gemaakt bij de ex. We hebben het fijn, alleen mag ik niet volledig in zijn leven.
Als ik vraag eens mee te mogen naar zijn ouders of voetbalwedstrijd dan zegt hij dat het mag, maar het gebeurd niet. Zijn scheiding is op papier ook niet rond. Er is steeds een reden waarom dit niet gebeurd. Hij en zijn ex hebben besloten dat de kinderen in het ouderlijk huis (waar de ex nog woont) blijven wonen. Zodra zijn ex op vakantie is gaat hij weer weken of dagen in dat huis wonen en voel ik mij buitengesloten want ik word niet uitgenodigd en zie hem dan niet. Een duidelijke reden krijg ik naar mijn mening niet. De kinderen waar het om gaat zijn 17 (bijna 18) en 15 (bijna 16).
Sluiten meerdere mensen op dit forum nieuwe partners buiten? Is dit een normale situatie? Ik heb zelf geen kinderen. Ik weet niet meer wat ik met de situatie moet.
Dank voor jullie reacties.
Panama831 schreef op 15-06-2025 om 15:43:
Jij steekt je neus dus in een ander gezin. Daar zullen vast wel problemen zijn geweest, maar daar gaat het nog niet om. De scheiding is ook nog niet rond.
Waarom dring je je zo op? Laat die mensen eerst hun zaken eens regelen. Voor kinderen is dit al heftig genoeg, ook al zijn het al wat oudere kinderen.
Die man is al 2 jaar bij zijn ex weg. Hij heeft een eigen woning en een nieuwe partner. Het is niet alsof dit gisteren allemaal is voorgevallen. Na 2 jaar mag je echt verwachten dat mensen verder gaan met hun leven en daar kan een nieuwe partner onderdeel van zijn. Het probleem is hier dat die man zelf zijn zaken niet lijkt te regelen. To is in een relatie gestapt met iemand die nog half in zijn oude leven hangt. Hij heeft zaken nog steeds niet afgesloten en wil to daarom niet gewoon introduceren in zijn leven. To hangt er feitelijk een beetje bij. Als ik haar was zou ik er voor nu mee stoppen. Laat hem eerst zijn leven op orde krijgen.
Partner zou ook gewoon duidelijk kunnen zijn naar zijn ex. Niet continu daar in haar huis zijn waar hij niets te zoeken heeft. En de kinderen gewoon volgens de regeling bij hem ontvangen.
Izza schreef op 16-06-2025 om 10:45:
[..]
Die man is al 2 jaar bij zijn ex weg. Hij heeft een eigen woning en een nieuwe partner. Het is niet alsof dit gisteren allemaal is voorgevallen. Na 2 jaar mag je echt verwachten dat mensen verder gaan met hun leven en daar kan een nieuwe partner onderdeel van zijn. Het probleem is hier dat die man zelf zijn zaken niet lijkt te regelen. To is in een relatie gestapt met iemand die nog half in zijn oude leven hangt. Hij heeft zaken nog steeds niet afgesloten en wil to daarom niet gewoon introduceren in zijn leven. To hangt er feitelijk een beetje bij. Als ik haar was zou ik er voor nu mee stoppen. Laat hem eerst zijn leven op orde krijgen.
Partner zou ook gewoon duidelijk kunnen zijn naar zijn ex. Niet continu daar in haar huis zijn waar hij niets te zoeken heeft. En de kinderen gewoon volgens de regeling bij hem ontvangen.
Hier is "verder gaan" in elk geval niet van toepassing, want er is nog altijd geen scheiding. En hij komt daar nog geregeld over de vloer.
Ik ben van mening dat als je dit soort stappen neemt, dat je dat wel in de juiste volgorde moet doen.
Het echte probleem lijkt ook dat TO twijfels heeft bij de gang van zaken. Daar is ook alle reden toe. Maar om dan de kinderen als koevoet in te zetten, lijkt me niet juist.
Izza schreef op 16-06-2025 om 10:45:
[..]
Die man is al 2 jaar bij zijn ex weg. Hij heeft een eigen woning en een nieuwe partner. Het is niet alsof dit gisteren allemaal is voorgevallen. Na 2 jaar mag je echt verwachten dat mensen verder gaan met hun leven en daar kan een nieuwe partner onderdeel van zijn. Het probleem is hier dat die man zelf zijn zaken niet lijkt te regelen. To is in een relatie gestapt met iemand die nog half in zijn oude leven hangt. Hij heeft zaken nog steeds niet afgesloten en wil to daarom niet gewoon introduceren in zijn leven. To hangt er feitelijk een beetje bij. Als ik haar was zou ik er voor nu mee stoppen. Laat hem eerst zijn leven op orde krijgen.
Partner zou ook gewoon duidelijk kunnen zijn naar zijn ex. Niet continu daar in haar huis zijn waar hij niets te zoeken heeft. En de kinderen gewoon volgens de regeling bij hem ontvangen.
er is een overlap: eufemisme voor: hij is vreemd gegaan met TO. Dat is al een heel verkeerde start en als de ex daar vanaf weet kan dat ook afstralen op de kinderen.
Panama831 schreef op 16-06-2025 om 10:54:
[..]
Hier is "verder gaan" in elk geval niet van toepassing, want er is nog altijd geen scheiding. En hij komt daar nog geregeld over de vloer.
Ik ben van mening dat als je dit soort stappen neemt, dat je dat wel in de juiste volgorde moet doen.
Het echte probleem lijkt ook dat TO twijfels heeft bij de gang van zaken. Daar is ook alle reden toe. Maar om dan de kinderen als koevoet in te zetten, lijkt me niet juist.
Iemand moet voor zichzelf duidelijk hebben wat hij nu wil. Als je wilt scheiden zet je dat in gang. Wil je dat niet maar op papier bij elkaar blijven dan maak je daar afspraken over. Die communiceer je ook met de kinderen, je omgeving en nieuwe partners. Die kunnen dan zelf een keuze maken. Zeggen dat je wilt of gaat scheiden maar dat niet doen is iemand voor de gek houden.
Je kunt na 2 jaar prima een nieuwe partner introduceren als je daadwerkelijk uit elkaar bent. Maar wellicht is deze man niet eerlijk en wil hij niet scheiden. En blijft to daarom verborgen.
Izza schreef op 16-06-2025 om 11:08:
[..]
Iemand moet voor zichzelf duidelijk hebben wat hij nu wil. Als je wilt scheiden zet je dat in gang. Wil je dat niet maar op papier bij elkaar blijven dan maak je daar afspraken over. Die communiceer je ook met de kinderen, je omgeving en nieuwe partners. Die kunnen dan zelf een keuze maken. Zeggen dat je wilt of gaat scheiden maar dat niet doen is iemand voor de gek houden.
Je kunt na 2 jaar prima een nieuwe partner introduceren als je daadwerkelijk uit elkaar bent. Maar wellicht is deze man niet eerlijk en wil hij niet scheiden. En blijft to daarom verborgen.
Dat is aan hem natuurlijk. TO kan natuurlijk ook voor zichzelf duidelijk hebben wat ze wil.
Wil ze deze situatie? Ja? Nou, prima dan. En zo niet en zet meneer geen stappen, dan is ze ook niet verplicht om gewoon te stoppen met deze relatie.
Ik snap eigenlijk niet waarom die optie helemaal buiten beschouwing wordt gelaten.
Izza schreef op 16-06-2025 om 10:45:
[..]
Die man is al 2 jaar bij zijn ex weg. Hij heeft een eigen woning en een nieuwe partner. Het is niet alsof dit gisteren allemaal is voorgevallen. Na 2 jaar mag je echt verwachten dat mensen verder gaan met hun leven en daar kan een nieuwe partner onderdeel van zijn. Het probleem is hier dat die man zelf zijn zaken niet lijkt te regelen.
Ken je de interviews met 100-jarigen uit de Volkskrant? Vanochtend sprak een vrouw over de dood van haar man in 1953 en dat de nonnen kwamen zaniken toen ze de kinderen nog even thuis hield van school. Ze zei dat ze nu ze er weer over sprak, het leek of het gisteren gebeurd was. Bij ingrijpende gebeurtenissen is verloop van tijd ook maar relatief. Als volwassenen moet je het wel achter kunnen laten, die pubers kun je best wat meer tijd gunnen.
Probleem vind ik trouwens zo'n die man geen open kaart speelt, niet alleen toen hij vreemd ging, maar ook nu alles open is te schijterig is om te vertellen dat hij die ontmoeting wil uitstellen. Heb het nu gewoon leuk met elkaar zou ik denken, maar voor TO is dat niet genoeg.
Eens hoor. To heeft zeker een keuze hierin. In gesprek gaan en doorvragen. Geen genoegen nemen met die slappe verhalen. En anders kijken of je dit nog wel wilt. Ik begrijp dat to na 2 jaar toch een keer een volwaardige relatie wil. En daar hoort ook bij dat ze bij zijn ouders komt. Of een keer wordt voorgesteld bij de kinderen. Dat is wat anders dan een samengesteld gezin zijn. Maar nergens lees ik dat die kinderen dat niet willen. Deze man blijft gewoon gedeeltelijk in zijn gezinsleven hangen en heeft to voor erbij. Het is aan haar of ze dat wil.