Jeugdzorg

Is er nog contact geweest met Transfore? Tsjor

Je gaat wat hard van stapel; ‘ kan dat betekenen dat ik moet zorgen dat kind bij zijn vader komt en dat die kosten voor mij komen’.

Je komt op de tweede plaats, maar de rechter kijkt ook naar wat voor jou haalbaar is, helemaal als je ex even besluit 50 km verder te gaan wonen. Tsjor noemde al Transfore. Vraag hen hoe dergelijke kwesties meestal geschikt worden. 
 Je ex komt ook op de tweede plaats; hij gaat verderop wonen en loopt zo het risico zijn kind minder vaak te zien. 

Je kan aangeven kind te brengen maar niet elke keer. Zo toon je goede wil.

Het gaat er vooral om of je in staat bent tot oplossingen te komen, waarbij  'ja maar hij' geen rol speelt, want 'ja maar hij' laat zien dat je je nog steeds in een negatieve afhankelijkheid begeeft en zelf niet in staat bent dingen op te lossen.

Tsjor

Wyko80, dit lijkt mij een goed rapport te zijn.
Er blijft een belangrijke vraag over: 'Transfore heeft kenmerken gezien van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Word beetje tussen neus en lippen door geschreven Hierop komt het onderzoek niet op terug. Ze vinden dit geen zorg of dat de veiligheid van kind in gevaar is.'
Zo'n diagnose klinkt nogal ernstig en onherroepelijk, maar het zegt op zich niet zoveel over de vraag hoe dat er dan in de praktijk uit ziet, want dat ligt aan heel veel factoren. Een van de meest gunstige factoren is natuurlijk dat je ex onder behandeling is.
Het is niet zo dat iedereen die een bepaalde diagnose krijgt per definitie beschouwd kan worden als iemand die niet in staat is om kinderen om zich heen te hebben. Dan zouden heel wat ouders in de prullenmand belanden en alleen de ouders overblijven van wie het probleem nog niet gediagnostiseerd is.
Jullie moeten binnen 3 maanden met elkaar gaan praten. Het zou mooi zijn als dat gesprek onder begeleiding van Transfore plaats zou kunnen vinden, waarbij de vraag 'wat betekent deze diagnose voor de praktische omgang met de kinderen' een belangrijke vraag is. Ik hoop dat Transfore en je ex-partner bereid zijn om daaraan mee te werken, want ik denk dat daar de grootste kansen voor jullie liggen.
Er zijn in elk geval goede perspectieven, je hebt het nu nog in eigen hand gelukkig.

Tsjor

" Het is niet zo dat iedereen die een bepaalde diagnose krijgt per definitie beschouwd kan worden als iemand die niet in staat is om kinderen om zich heen te hebben."

Zoals ik het lees is er überhaupt nog geen diagnose gesteld. Er zijn trekken geconstateerd die in de richting wijzen van... Dat is nog geen diagnose, vziw. 

Verder ben ik het helemaal met Tsjor eens dat zelfs als er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis, dat op zich nog niet zegt dat iemand niet in staat is om een fatsoenlijke manier omgang met de kinderen te hebben.

Ik zou maar eens achter die Schip-methode aangaan. Het is voor zover ik (sinds kort) weet een methode voor stellen om een conflictueuze scheiding achter zich te laten. Neem het initiatief. Grote kans overigens dat je op wachtlijsten stuit, maar je hebt wel laten zien dat je de adviezen ter harte neemt, wat altijd de kans vergroot dat er geen ots komt. 

Ik vraag me trouwens af: hoe gaat het nu verder? De Raad heeft kennelijk geoordeeld dat een ots nu niet aangewezen is, maar als er niet gebeurt wat zij goed vinden dan komt de ots alsnog in beeld. Maar wie houdt in de gaten of jullie de adviezen van de Raad opvolgen? Blijven er jeugdzorgtypes betrokken op de een of andere manier? 

Terug naar het begin van deze posting: ik zou niet gaan focussen op deze diagnose, maar puur praktisch proberen die hulpverlening van de grond te krijgen en afspraken te maken. Alleen als zou blijken dat dat spaak loopt door gedrag van ex, dan kan je op enig moment eens opperen dat e.e.a. misschien toch verder uitgezocht moet worden. Als je er nu enorm de nadruk op gaat leggen dan word jij straks beschouwd als degene die voortgang in de weg zit.

Groeten, 

Temet

Er staat in het rapport dat beide ouders verantwoordelijk zijn. Er staat niet dat jij in je eentje verantwoordelijk bent. Maar je kunt je ook niet op het standpunt blijven stellen dat hij in z'n eentje verantwoordelijk is ivm verhuizing, dan krijg je Jeugdzorg tegen je (en de familierechter ook). 

Doe wees pro-actief en doe zelf een voorstel waarbij je de helft op je neemt. Daarbij heb je 3 mogelijkheden:
1. Jij brengt ze naar hem, en hij brengt ze terug. De beste manier voor beide ouders om naar de kinderen te tonen dat ze achter de omgangsregeling en het contact met de andere ouder staan. 
2. Hij haalt ze bij jou op en jij haalt ze bij hem op. Een betere optie als je hem niet vertrouwt, mits je noodopvang kunt zijn/regelen als hij niet komt opdagen.
3. Overdracht op een locatie halverwege (politiebureau, McDonalds, oid...). Meer werk voor allebei maar je blijft wel uit elkaars prive-omgeving en zult minder snel een confrontatie hebben. Daarnaast kan hij een verhuizing van jou niet beletten als het geen invloed heeft op de omgangsregeling.

En wat als je denkt dat hij het halen/brengen niet rond krijgt. Bij optie 1 loop je risico dat hij de kinderen niet terugbrengt. Nou ja, dat zal er ook van afhangen hoe lastig de kinderen voor hem zijn met werk, en in hoeverre hij denkt dat jij ze toch wel komt ophalen. Maar die optie moet je niet voorstellen als je denkt dat hij ze niet gaat terugbrengen. 
Bij optie 2 loop je het risico dat je onverwacht de kinderen moet opvangen. Dat moet dan wel kunnen met jouw werk en plannen. Verder kan het spanning opleveren als hij 'later' komt en je zit de rest van de dag af thuis af te wachten.
Bij optie 3 heb je beide problemen van optie 2 en optie 3, maar kan geschikt zijn als je jezelf wilt dwingen om daar "formeel" mee om te gaan en het niet onder het tapijt te schuiven. En je zit niet de rest van de dag thuis af te wachten; na een X aantal minuten sms'je dat je niet langer kunt wachten en naar huis gaat, en volgend weekend (datum Y) beter.

NB het is ook altijd een optie om een vriendin of familielid aanwezig te laten zijn bij het halen/brengen of zelfs om het halen/brengen helemaal door een vriendin of familielid te laten doen. Je hoeft niet in persoon aanwezig te zijn bij de overdracht!