Kind 7 jaar mee 'uit' nemen???
Hoi iedereen, ik ben nu al een aantal jaar 'gescheiden' van mijn ex, hij heeft een nieuwe vriendin en er zal binnenkort uitbreiding in dat gezin komen. Maar dat terzijde, hij en ik hebben een dochter van 7 samen. Naast een aantal andere dingen die mij frustreren en zorgen baren, kwam ik onlangs (helaas) weer achter iets nieuws wat ik echt niet vind kunnen. Ze zijn met haar naar een soort feest 's avonds in de stad gegaan, dat is allemaal nog oké voor een keertje... alleen is dit niet de eerste keer (niet om het weekend maar wel vaker voorgekomen in vakantieperiodes) en was het behoorlijk laat toen ze daar nog steeds waren, sowieso na 10 uur en misschien zelfs wel tegen middernacht. Ik persoonlijk vind dit echt niet kunnen, het is sowieso veel te laat maar het is ook echt geen omgeving voor kinderen en denk aan de dronken volwassenen die daar rondlopen. (En zoals ik ze ken, hadden ze als zijn vriendin niet zwanger was geweest, zelf ook wat drankjes genuttigd.) Wat vinden jullie hier nou van? En wat zouden jullie doen?
Peiling
Wat vinden jullie? En graag toelichten in een reactie!
Gezien je bezwaren denk ik dat het beter is als jij dat niet gaat doen. Daar heb je zeggenschap over. Tsjor
Geheel afhankelijk van het feest. Op een wild dancefeest horen geen kinderen. Maar een zomerfeest, braderiefeest, familiefeest etc etc kunnen ze toch prima mee. Daarnaast is het vakantie dus het tijdstip is geen probleem. En inderdaad heb jij er niets over te zeggen.
tsjor schreef op 17-08-2023 om 06:45:
Gezien je bezwaren denk ik dat het beter is als jij dat niet gaat doen. Daar heb je zeggenschap over. Tsjor
Als ik wat niet ga doen?
Izza schreef op 17-08-2023 om 07:41:
Geheel afhankelijk van het feest. Op een wild dancefeest horen geen kinderen. Maar een zomerfeest, braderiefeest, familiefeest etc etc kunnen ze toch prima mee. Daarnaast is het vakantie dus het tijdstip is geen probleem. En inderdaad heb jij er niets over te zeggen.
Het was geen 'wild dancefeest' maar het was ook geen familiefeest, er waren alleen volwassenen en het was met een DJ van 21u tot 01u 's nachts. Er lopen drinkende en dronken volwassenen rond, dat lijkt mij, ookal is het vakantie, geen plek voor een kind van 7.
Eens met Izza. Meenemen naar een technofeest lijkt me geen goed idee, maar familiefeest - ach. Wordt het een keer laat, dat haalt ze wel weer in. En ook op familiefeesten worden er mensen dronken, zo'n ramp hoeft dat nu ook weer niet te zijn. Pa kan nadien wel uitleggen waarom Oom Wim zo raar deed.
Als pa maar niet flink aangeschoten achter het stuur stapt terwijl kind meerijdt. Verder zou ik proberen me er niet al te druk om te maken. Ik heb altijd erg de instelling gehad 'kinderen hebben hun slaap nodig'. Maar ik heb ook gezien (bijvoorbeeld bij een intercontinentale reis, of bij Oud en Nieuw), dat een keer heel weinig slaap of heel laat naar bed niet meteen een ramp is, als er daarna maar kan worden bijgeslapen.
Bij mijn ex gaan de kinderen al jaren standaard veel later naar bed dan bij mij. Ik heb er niets over te zeggen, dus dat doe ik dan ook maar niet. Kinderen zijn flexibeler dan je denkt.
Ik vind wel dat je wat over de veiligheid van je kind te zeggen hebt. Dus inderdaad: niet met drank op gaan rijden, geen (dronken/stonede) mensen aan/bij haar laten etc.
Zoals je schrijft zijn je ex en zijn vriendin zelf nuchter gebleven, dus oké dan toch?
Het is erg moeilijk om dit soort dingen los te laten, maar je bereikt er niets mee door hem jouw opvoedings ideeën op te dringen. Daar gaat hij echt niet naar leven. Hij lacht erom en gaat zijn eigen gang.
Temet schreef op 17-08-2023 om 08:37:
Eens met Izza. Meenemen naar een technofeest lijkt me geen goed idee, maar familiefeest - ach. Wordt het een keer laat, dat haalt ze wel weer in. En ook op familiefeesten worden er mensen dronken, zo'n ramp hoeft dat nu ook weer niet te zijn. Pa kan nadien wel uitleggen waarom Oom Wim zo raar deed.
Als pa maar niet flink aangeschoten achter het stuur stapt terwijl kind meerijdt. Verder zou ik proberen me er niet al te druk om te maken. Ik heb altijd erg de instelling gehad 'kinderen hebben hun slaap nodig'. Maar ik heb ook gezien (bijvoorbeeld bij een intercontinentale reis, of bij Oud en Nieuw), dat een keer heel weinig slaap of heel laat naar bed niet meteen een ramp is, als er daarna maar kan worden bijgeslapen.
Het was geen familiefeest, het was een feest voor volwassenen met een DJ, er waren verder geen kinderen. Je weet zelf vast hoe het er soms aan toe kan gaan met dronken mensen, ze worden agressief of opdringerig, dat lijkt me geen veilige omgeving voor een kind.
madee schreef op 17-08-2023 om 08:51:
Bij mijn ex gaan de kinderen al jaren standaard veel later naar bed dan bij mij. Ik heb er niets over te zeggen, dus dat doe ik dan ook maar niet. Kinderen zijn flexibeler dan je denkt.
Ik vind wel dat je wat over de veiligheid van je kind te zeggen hebt. Dus inderdaad: niet met drank op gaan rijden, geen (dronken/stonede) mensen aan/bij haar laten etc.
Zoals je schrijft zijn je ex en zijn vriendin zelf nuchter gebleven, dus oké dan toch?
Het is erg moeilijk om dit soort dingen los te laten, maar je bereikt er niets mee door hem jouw opvoedings ideeën op te dringen. Daar gaat hij echt niet naar leven. Hij lacht erom en gaat zijn eigen gang.
Mag ik vragen wat je dan bijvoorbeeld vind van dat ze na twee weken daar, bij mij thuis komt en vervolgens haar broeken niet meer past omdat ze zoveel slecht en zoet eet? Zijn dat geen dingen die met het welzijn van een kind te maken hebben? Of dat als ze daar is geweest ze vaak wallen onder dr ogen heeft en het ook meer dan eens is voorgekomen dat ze ziek is als ze weer thuis komt?
Ik weet dat ik niet overal invloed op heb en dat het er nou eenmaal anders aan toe gaat, maar wanneer ik het idee heb dat het om haar welzijn gaat lijkt het mij logisch dat je ingrijpt?
Het gaat mij absoluut niet erom dat dingen moeten gaan zoals ik wil. Die illusie heb ik echt niet.
Wees blij dat er binnenkort uitbreiding komt in het gezin. Die baby zullen ze niet gauw meenemen, lijkt me, dus dan zullen ze oppas moeten regelen.
Ik vind het niet fijn klinken, één zevenjarige op een feest met alleen maar volwassenen. Maar je kan er zo weinig aan doen. Je kan misschien aanbieden om ‘op te passen’ als ze dat nodig hebben?
MayaLiu schreef op 17-08-2023 om 09:09:
[..]
Mag ik vragen wat je dan bijvoorbeeld vind van dat ze na twee weken daar, bij mij thuis komt en vervolgens haar broeken niet meer past omdat ze zoveel slecht en zoet eet? Zijn dat geen dingen die met het welzijn van een kind te maken hebben? Of dat als ze daar is geweest ze vaak wallen onder dr ogen heeft en het ook meer dan eens is voorgekomen dat ze ziek is als ze weer thuis komt?
Ik weet dat ik niet overal invloed op heb en dat het er nou eenmaal anders aan toe gaat, maar wanneer ik het idee heb dat het om haar welzijn gaat lijkt het mij logisch dat je ingrijpt?
Het gaat mij absoluut niet erom dat dingen moeten gaan zoals ik wil. Die illusie heb ik echt niet.
Hoe zou je dat willen doen? Heb je goed contact met je ex? Het vervelende is dat het in het algemeen vaak moeilijk is om dit soort dingen tussen exen te bespreken omdat het als kritiek en bemoeienis wordt opgevat en er conflicten uit voortkomen. Dan bereik je niet je doel én is de relatie tussen de exen verslechterd. Niet wat je wil. Pick your battles is dus in ieder geval belangrijk en een reële kijk op wat de relatie tussen ex en jou toelaat te doen en te zeggen ook. De dingen die jij noemt, daar zou ik deels echt wel mee zitten maar zijn geen reden om je kind bij vader weg te houden. Dus dan moet je er op de een of andere manier doorheen zien te laveren zonder extra schade aan te richten in de vorm van hoog oplopend conflict.
MayaLiu schreef op 17-08-2023 om 09:09:
[..]
Mag ik vragen wat je dan bijvoorbeeld vind van dat ze na twee weken daar, bij mij thuis komt en vervolgens haar broeken niet meer past omdat ze zoveel slecht en zoet eet? Zijn dat geen dingen die met het welzijn van een kind te maken hebben? Of dat als ze daar is geweest ze vaak wallen onder dr ogen heeft en het ook meer dan eens is voorgekomen dat ze ziek is als ze weer thuis komt?
Ik weet dat ik niet overal invloed op heb en dat het er nou eenmaal anders aan toe gaat, maar wanneer ik het idee heb dat het om haar welzijn gaat lijkt het mij logisch dat je ingrijpt?
Het gaat mij absoluut niet erom dat dingen moeten gaan zoals ik wil. Die illusie heb ik echt niet.
Ik snap heus je gevoel, maar hoe zie jij dat ‘ingrijpen’ dan voor je?
Het is een van de ingewikkeldste aspecten van gescheiden zijn, dat je geen invloed (meer) hebt op hoe de andere ouder opvoedt of dat juist niet doet. Maar je hebt alleen jezelf ermee als je je zo opvreet over hoe het daar gaat. En je dochter. Die is namelijk loyaal aan beide ouders, dus ook aan haar vader. Het enige dat je kunt doen is zelf zorgen dat ze bij jou niks tekort komt aan de gezonde zaken in het leven. En help haar zelfstandig worden. Zodat ze zelf kan bepalen wat zij accepteert van pa en vriendin. Nu wellicht nog niet, maar over een paar jaar wel.
En, je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn. Dus probeer je communicatie richting ex vriendelijk te houden.
Wat Mija ook zegt, dus 😜
Je kunt beter je kind leren dat het door het slechte eten komt dat ze zich niet lekker voelt. Dan heeft ze er op den duur zelf invloed op en ben je niet afhankelijk van pa. Hier was het precies hetzelfde, dochter kreeg zelfs snoep mee naar bed. Overdag kreeg ze pannenkoeken, patat en pizza. Toen ze eenmaal doorhad dat ze verstoppingen en daarmee stevige buikpijn kreeg van het eten bij pa, ging ze zelf om volkorenbrood en groente vragen.
Mija schreef op 17-08-2023 om 09:16:
[..]
Hoe zou je dat willen doen? Heb je goed contact met je ex? Het vervelende is dat het in het algemeen vaak moeilijk is om dit soort dingen tussen exen te bespreken omdat het als kritiek en bemoeienis wordt opgevat en er conflicten uit voortkomen. Dan bereik je niet je doel én is de relatie tussen de exen verslechterd. Niet wat je wil. Pick your battles is dus in ieder geval belangrijk en een reële kijk op wat de relatie tussen ex en jou toelaat te doen en te zeggen ook. De dingen die jij noemt, daar zou ik deels echt wel mee zitten maar zijn geen reden om je kind bij vader weg te houden. Dus dan moet je er op de een of andere manier doorheen zien te laveren zonder extra schade aan te richten in de vorm van hoog oplopend conflict.
Ah ja met ingrijpen doel ik voornamelijk op met het gesprek met hem erover aangaan, niet om haar bij hem weg te houden. Wat ik zie wat het met haar doet enzo. Maar inderdaad, hij voelde zich vooral 'aangevallen' en ging meteen in de slachtofferrol alsof ik hem een slechte vader noemde en dat alles wat hij deed slecht zou zijn. (Wat ik absoluut niet doe, ik heb geen moeite om mensen en zelfs hem, te complimenteren wanneer ik iets moois of waardevols zie.)
Het is inderdaad continu de balans vinden in wat wel aan te halen en wat niet om zo min mogelijk conflicten in de hand te werken. Lastig!
Jonagold schreef op 17-08-2023 om 09:19:
[..]
Ik snap heus je gevoel, maar hoe zie jij dat ‘ingrijpen’ dan voor je?
Het is een van de ingewikkeldste aspecten van gescheiden zijn, dat je geen invloed (meer) hebt op hoe de andere ouder opvoedt of dat juist niet doet. Maar je hebt alleen jezelf ermee als je je zo opvreet over hoe het daar gaat. En je dochter. Die is namelijk loyaal aan beide ouders, dus ook aan haar vader. Het enige dat je kunt doen is zelf zorgen dat ze bij jou niks tekort komt aan de gezonde zaken in het leven. En help haar zelfstandig worden. Zodat ze zelf kan bepalen wat zij accepteert van pa en vriendin. Nu wellicht nog niet, maar over een paar jaar wel.
En, je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn. Dus probeer je communicatie richting ex vriendelijk te houden.
Absoluut, je hebt gelijk dat veel dingen nou eenmaal anders zullen gaan daar.
Ik doelde met ingrijpen op het aangaan van een gesprek over wat ik merk/zie bij mijn dochter en hoe iets haar beïnvloedt. Maar dan nog inderdaad, als hij het anders ziet dan zal hij het niet gaan veranderen en hopelijk komt er dan zoals je zegt een punt waarop mijn dochter mondig genoeg is om aan te geven wat zij wel en niet wilt. Doet ze nu ook wel eens maar ze wordt vaak niet serieus genomen, dus ik hoop niet dat dat op langere termijn ervoor zorgt dat ze het gevoel heeft dat haar mening er niet toe doet. Hopelijk heeft ze dat gevoel wel bij mij en kan ze daarop bouwen en in groeien.