Nieuwe liefde na scheiding
Ik ben op zoek naar positieve verhalen over een nieuwe, gelukkige relatie na scheiding. En dan vooral bij lotgenoten die de scheiding niet zagen aankomen en (bijna) radeloos achterbleven. Ik zit zoals waarschijnlijk de meesten in het begin, met de gedachte van wie wil er mij nu nog, een 40+ met 3 kinderen. Een beetje hoop om te zien dat er inderdaad een nieuwe liefde kan komen, misschien een betere dan met de ex. In mijn geval nog niet voor direct, maar hoop doet leven 
Hoi,
Naast alle adviezen die je al gehad hebt om je leven eerst alleen met jezelf weer leuker te maken heb ik nog een praktische tip. Ga iets doen wat je leuk vindt waarbij je nieuwe mensen ontmoet. Een les, club zoiets. Salsadansen bijvoorbeeld of een hardloopgroepje. Je maakt makkelijker nieuwe vrienden en wie weet ontmoet je wel een leuke vrouw.
Foetsie schreef op 15-11-2022 om 16:29:
Pfff Ruud, je moet er maar zin in hebben. Ik zit in het zelfde schuitje als jij, maar moet er echt niet aan denken dat er zo snel alweer iemand anders is die aandacht van mij nodig heeft. Ik blijf lekker alleen. Misschien wel altijd. Hooguit ooit latten.
Ja een lat relatie voor bv in het weekend lijkt me wel wat en doordeweeks rust. Misschien een verschil tussen man en vrouw dat ik over 2 maanden er misschien wel weer aan denk.
Welke koffie vind jij lekker @Foetsie😂 Gebakje erbij doen?
Denk jij dat je vrouw over 2 maanden het huis al uit is dan? Ik vind je best, ehm, naïef? in je tijdsplanning. Los van dat een nieuwe vlam niet happig zal zijn als je nog getrouwd bent en nog samenwoont met je ex to be, kan ik me niet voorstellen dat je na zo’n lang huwelijk zo snel alweer ‘zin’ hebt in een ander. Echt niet.
Wat de anderen al zeggen, ga eerst alleen leren zijn. En krijg weer plezier in het leven. Ga jezelf (her)ontdekken, want na zo’n lange relatie ben je onherroepelijk vergroeid met elkaar. Je moet weer op zoek naar wie jij bent zonder je vrouw.
Als je vertier zoekt buiten je bestaande kring kun je je aanmeld bij nieuwemensenlerenkennen.nl. Ga van de zomer op vakantie met een georganiseerde reis. Ga een nieuwe sport beoefenen. Dansles is ook een goeie, altijd gebrek aan mannen daar. Dus wie weet duikel je er na verloop van tijd ook nog een leuker dame op. Maar land eerst echt in je eigen nieuwe leven zonder dat te compliceren met een nieuwe relatie. Het nadeel van een relatie op latere leeftijd is dat je allebei altijd een rugzakje hebt. Nieuwe relaties zijn daarom zelden alleen maar rozengeur en maneschijn….
Ruud1971! schreef op 15-11-2022 om 16:43:
[..]
Ja een lat relatie voor bv in het weekend lijkt me wel wat en doordeweeks rust. Misschien een verschil tussen man en vrouw dat ik over 2 maanden er misschien wel weer aan denk.
Welke koffie vind jij lekker @Foetsie😂 Gebakje erbij doen?
Haha, Ruud, dat dacht jij. Ik blijf mooi uit de buurt van welke man dan ook nu. 
Ruud1971! schreef op 15-11-2022 om 11:42:
De grote vraag is waar vind je een leuke en betrouwbare partner. Heeft iemand tips buiten Tinder en al die andere meuk om. Als vrouw moet je oppassen dat je niet alleen maar neukertjes tegen komt en als man moet je perfect zijn.
Tjieie...wat zit jij vol vooroordelen. Je hebt ook vrouwen die alleen sex willen en er zijn ook mannen die veeleisend zijn...echt/
Persephone schreef op 15-11-2022 om 15:36:
[..]
En waarom denk jij dat een vrouw geinteresseerd is in een LATrelatie met iemand die nog maar net gescheiden is? En hoezo is een LATrelatie geen relatie?
In de tijd dat ik nu gescheiden ben (ruim 10 jaar) heb ik ze meermaals voorbij zien komen, de mannen bij wie de scheidingspapieren nog nat van de inkt waren en die dan "eens in de week iets leuks" wilden doen. Vrijwel zonder uitzondering waren ze gewoon op zoek naar een nieuwe vriendin zonder eerst eens even alleen geleefd te hebben. En vrijwel zonder uitzondering zaten ze nog vol boosheid en bitterheid naar hun ex. Brrrrr.
Dat is het zwakke geslacht: ze kunnen niet zonder ons.
Ik vind het echt heel onaantrekkelijk zoals je over relaties praat, heel oppervlakkig, afhankelijk, primitief , bang om alleen te zijn en dus maar naar het volgende bedje springen, zonder echt uit te zoeken wie je bent, wat je kunt, wat je wilt enn vooral: wat heb ik geleerd van deze situatie.. Je hebt een geforceerd ideaalbeeld van wat je wilt in je leven. De bedoeling is dat je leert van situaties, jij lijkt er zo weer in te willen springen. Het is een ongezond overlevingsmechanisme; angst, kop in het zand en meteen door. Je bent nog niet gescheiden, hoe kun je hier nu mee bezig zijn, wat bezield je...
En dan so what dat je ex een nieuwe partner heeft of sneller krijgt...Dat maakt jou zielig??? Waarom? Zelfmedelijden doe je zelf. Dan ben ik al 9 jaar zielig blijkbaar, want in het leven moet je per se een partner. Schiet mij maar lek, zo'n partner die niet alleen kan zijn, niet wil verwerken, al bezig is om voor de scheiding vast een vrouw te claimen, dat wil ik echt niet, zo onvolwassen en zakelijk.
Nou, dat je moet wachten tot je je scheiding 'verwerkt' hebt vind ik evengoed een dooddoener. Dat reboundeffect, ja, daar kun jezelf ook last van hebben. Daar kom je een keer achter en dat weet je dan ook weer. En dan?
Na 10 jaar alleen was ik echt gericht op zoek naar een relatie en ik wist precies wat ik wilde. Je kunt wel bezig blijven met jezelf, maar ik voelde me gewoon dood-alleen. Dat het klikte tussen ons was eerder een kwestie van timing dan dat we nou allebei zo goed de eerdere relatie hadden verwerkt, denk ik nu.
En als je denkt dat jezelf klaar bent voor een relatie en het gaat allemaal prima, dan heb je ook nog eens kinderen die daar echt helemáál niet klaar voor zijn 
Vergis je niet. Maar er is volgens mij niet een soort stappenplan dat je moet doorlopen.
Zelfbescherming misschien Max88. Als je partner je geen arm meer geeft en koel reageert dan word je afgestoten. Wat moet ik dan? Tuurlijk misschien bang om alleen te zijn. Wie niet als je het niet gewend bent. Mijn maatje is (bijna) weg en een nieuwe ga ik ook nooit meer vinden. Jeugdliefde en dan trouwen/kinderen is puur. Dat vind ik echt. Heb gevochten als een leeuw waarbij ik mijn laatste trots heb weggegeven. Wil helemaal niet alleen zijn. Wil samen lachen, koken, eten, koffie drinken, seksen/knuffels en goedemorgen/ slaaplekker kunnen zeggen al is het maar 1 dag in de week. Heb zeker respect voor jou Max88
EmmaT schreef op 15-11-2022 om 18:33:
Nou, dat je moet wachten tot je je scheiding 'verwerkt' hebt vind ik evengoed een dooddoener. Dat reboundeffect, ja, daar kun jezelf ook last van hebben. Daar kom je een keer achter en dat weet je dan ook weer. En dan?
Na 10 jaar alleen was ik echt gericht op zoek naar een relatie en ik wist precies wat ik wilde. Je kunt wel bezig blijven met jezelf, maar ik voelde me gewoon dood-alleen. Dat het klikte tussen ons was eerder een kwestie van timing dan dat we nou allebei zo goed de eerdere relatie hadden verwerkt, denk ik nu.
En als je denkt dat jezelf klaar bent voor een relatie en het gaat allemaal prima, dan heb je ook nog eens kinderen die daar echt helemáál niet klaar voor zijn
10 jaar alleen of nog niet eens gescheiden vind ik wel een enorm groot verschil.
Mijn ex had meteen een nieuwe vriendin waar ie al een hele tijd mee samenwoont. En ik wilde eerst leren alleen gelukkig te zijn. Nou, das niet gelukt. Ben nog steeds alleen, dat wel, maar niet bepaald gelukkig. Dat vrouwen vriendinnen zouden hebben om 1 x in de week wat leuks mee te doen herken ik niet. De meeste van mijn vriendinnen willen nooit wat ondernemen, die willen eindeloos praten bij kopjes thee. Ik zou 't toch wel leuk vinden om met een man op te trekken, dat geeft voor mij toch een andere dynamiek. Maar ja, waar kom je ze tegen...
Persephone schreef op 15-11-2022 om 20:27:
[..]
10 jaar alleen of nog niet eens gescheiden vind ik wel een enorm groot verschil.
Ja dat zijn uitersten, de rest ligt er tussen.
Elledoris, heb je al eens datingsites geprobeerd? Ik heb daar in de 10 jaar dat ik alleen ben toch echt wel wat leuke dates opgedaan.
EmmaT schreef op 15-11-2022 om 20:38:
[..]
Ja dat zijn uitersten, de rest ligt er tussen.
Zeker, en dan ben ik het ook met je eens als je je afvraagt of een scheiding wel helemaal 100% verwerkt moet zijn voordat je aan een nieuwe relatie begint. Ik weet trouwens ook niet wanneer een relatie helemaal 100% verwerkt is.
Maar een nieuwe partner gaan zoeken voordat je uberhaupt eens geprobeerd hebt om alleen te zijn, alleen maar om niet alleen te hoeven zijn, dat vind ik wel heel raar.
EmmaT schreef op 15-11-2022 om 18:33:
Nou, dat je moet wachten tot je je scheiding 'verwerkt' hebt vind ik evengoed een dooddoener. Dat reboundeffect, ja, daar kun jezelf ook last van hebben. Daar kom je een keer achter en dat weet je dan ook weer. En dan?
Na 10 jaar alleen was ik echt gericht op zoek naar een relatie en ik wist precies wat ik wilde. Je kunt wel bezig blijven met jezelf, maar ik voelde me gewoon dood-alleen. Dat het klikte tussen ons was eerder een kwestie van timing dan dat we nou allebei zo goed de eerdere relatie hadden verwerkt, denk ik nu.
En als je denkt dat jezelf klaar bent voor een relatie en het gaat allemaal prima, dan heb je ook nog eens kinderen die daar echt helemáál niet klaar voor zijn
Hij is nog niet gescheiden he, jij 10 jaar alleen. Ik heb geen bal te zeggen over wat hij wel of niet moet doen, wil alleen meegeven dat het ongelofelijk handig zou zijn om soms stil te staan en een ander deel van jezelf te leren kennen. Dat je nooit meer angst hoeft te hebben om alleen te zijn als je het eens een tijdje probeert. Dat je dingen leert doordat het moet, dat je trots kunt zijn op wie je bent onder de omstandigheden.
Ik snap Ruud wel en Elledoris ook: ik zou ook liever weer een partner hebben ( sinds half 2013 gescheiden), maar ik weet nu wel dat ik het alleen redt.
En nee, er bestaat geen vaste periode om te verwerken en idd, wat is verwerken dan. Voor mij o.a. : Als je alleen bent, het redt en weer uitkijkt naar de toekomst, als evt co-ouderschap loopt, je weer gesettled, je kinderen tot rust gekomen en op de rit bent en de scheiding niet meer dagelijks last geeft.
Maar niet voor, tijdens of net na de scheiding, ik denk dat je daar vroeg of laat op vastloopt, zeker niet in de laatste plaats met je kinderen.