Nieuwe partner (bonus)kinderen en (bonus)familie. En kerst...
Hallo!
Ik heb de volgende situatie en ben benieuwd hoe dit bij andere mensen gaat.
Ik heb na een hele "bijzondere" vechtscheiding inmiddels ruim 2 jaar een fijne relatie met een man met 2 kinderen in de leeftijd van 11 en 14. Ik heb zelf 2 pubermeiden van 15 en 17. Ze hebben door mijn ex niet zulke goede ervaringen opgedaan met ouders en nieuwe partners, maar ondanks dat ze het wel lastig vonden dat ik ook een nieuwe relatie kreeg, accepteren ze hem goed en het gaat ook eigenlijk best goed tussen de kinderen wanneer ze elkaar eens zien.
We wonen op een uurtje rijden afstand van elkaar, dus ons leven samen speelt zich voornamelijk af in onze kindloze tijd. We hebben kennis gemaakt met elkaars familie, hebben kerst met elkaars familie gevierd (zonder kinderen) en dat is allemaal heel leuk en gezellig.
Nu komt de volgende kerst er natuurlijk weer aan en mijn vriend wil nu graag dat zijn kinderen ook de kerst bij mijn familie mee kunnen vieren. Hij vindt dat zij bij hem horen en dus ook mee moeten kunnen naar alle feestelijkheden bij mijn familie. Maar dat zien die kinderen van mij dan eigenlijk niet zo zitten. Ze zijn heel hecht met hun neefjes en nichtjes, zien mijn familie echt als "hun nest" en vinden dan die "extra aanhang" eigenlijk niet zo nodig en zeker niet met kerst, daar zien ze altijd erg naar uit.
Dus kort samengevat: als we met zn zessen zijn dan loopt het goed, maar de introductie van de kinderen van mijn vriend in "hun familie" daar hebben ze moeite mee. Iets wat ik eigenlijk ook wel een beetje kan begrijpen, ze hebben niet voor de scheiding en alles wat er bij komt kijken gekozen. Zelf hebben zij totaal geen behoefte om deel uit te maken van de familie van mijn vriend en dat kan ik ook goed begrijpen. Hier hebben we best discussie over, want mijn vriend heeft er erg veel behoefte aan, zegt dat zijn kinderen heel graag kennis willen maken met mijn familie en wil graag dat ze welkom zijn. Wat mij betreft zijn ze dat ook absoluut, maar ik kan eerlijk gezegd mijn kinderen ook wel begrijpen. Dus ik zit er gevoelsmatig middenin en vind het erg lastig hoe ik hier mee om moet gaan. Hoe gaat dat bij andere samengestelde families?
Kan me voorstellen dat het bij jongeren kinderen makkelijker is, maar met pubers?
Nick90 schreef op 30-10-2023 om 13:43:
[..]
Hoe zou jij het opnemen als jouw kinderen niet welkom waren bij familie van je vriend? Zou je daar na 2+jaar nog steeds genoegen mee nemen? En als zijn kinderen zelf aangegeven hebben dat ze dat heel leuk zouden vinden maar ze krijgen te horen dat ze van jouw kinderen niet mogen komen, hoe denk je zelf dat ze dat opvatten?
Als zijn kinderen dat ingewikkeld zouden vinden dan zou ik dat gewoon begrijpen. Ik voel zelf ook niet zo die behoefte om mijn kinderen ook bij de rest van de familie te voegen eerlijk gezegd. En het is wel 2+ jaar, maar ze zien elkaar 1x per kwartaal ongeveer. Die kinderen vertellen "jullie mogen niet komen van x en y" lijkt mij verder ook niet zo'n pedagogisch verantwoorde uitleg.
@IMI-x2, dankjewel voor je reactie! Fijn om te horen hoe het bij anderen gaat. Zo te horen doen jullie het ook rustig aan.
Nick90 schreef op 30-10-2023 om 13:43:
[..]
Hoe zou jij het opnemen als jouw kinderen niet welkom waren bij familie van je vriend? Zou je daar na 2+jaar nog steeds genoegen mee nemen? En als zijn kinderen zelf aangegeven hebben dat ze dat heel leuk zouden vinden maar ze krijgen te horen dat ze van jouw kinderen niet mogen komen, hoe denk je zelf dat ze dat opvatten?
Het is vooral een kwestie van niet persoonlijk opvatten. Daar moet je als ouder overheen kunnen kijken. Je moet de context zien en niet alleen jouzelf als degene die wordt 'afgewezen'.
En je moet ook niet tegen de kinderen zeggen dat de andere kinderen ze er niet bij willen hebben. Dat doen ze zelf wel als dat nodig is. Je zegt gewoon waar en met wie het gevierd wordt, en dat is het.
Ik vraag me net als wat voorgangers af of dit de behoefte van jouw vriend is, of de behoefte van zijn kinderen.
Het is nogal een verschil of ze hun vader hebben gezegd dat ze absoluut mee willen en zich anders vreselijk afgewezen voelen (dat kan ik me moeilijk indenken, ze kennen al die mensen immers niet), of dat hun vader ze gevraagd heeft of ze mee willen naar het kerstfeest van jouw familie als hij gaat, en dat ze gezegd hebben dat ze dat eventueel wel willen. Dus: wie is hier werkelijk de vragende partij?
Dan nog, soms is het antwoord ook gewoon: nu nog niet.
Wat hier meespeelt is dat ze wellicht een relatie hebben van 2 jaar. Maar die kinderen kennen elkaar of de nieuwe partner absoluut nog geen 2 jaar! Die periode is veel korter. En To ziet die kinderen niet eens heel erg vaak. Laat staan hoe vaak de kinderen elkaar zien. Wat kennen ze elkaar nu echt? En met 17 heb je gewoon heel andere behoeftes en interesses dan een 11 jarige te gaan vermaken.
Dat als een persoonlijke afwijzing zien en je op die manier gaan gedragen is heel onvolwassen. Je kunt toch wel je eigen kinderen vermaken met kerst. Hoezo zit je eigenlijk te wachten op grote familiebijeenkomsten met onbekenden? Dat je graag kerst met je partner wilt vieren is logisch. Ik lees nergens dat dat niet kan (er zijn 2 kerstdagen toch). Die andere dag doe je iets samen met je kinderen of alleen met je partner.
Izza schreef op 30-10-2023 om 14:11:
Dat je graag kerst met je partner wilt vieren is logisch. Ik lees nergens dat dat niet kan (er zijn 2 kerstdagen toch). Die andere dag doe je iets samen met je kinderen of alleen met je partner.
Bij mij in de familie is het ook heel vaak gewoon ergens tussen 22 en 28 december. Hoe meer mensen, hoe meer dagen nodig zijn om iedereen op dezelfde dag vrij te hebben.
Zo kun je best 1 dag met partner en de 4 kinderen doen, 1 dag dat de kinderen naar hun vader zijn, en eventueel 1 dag met je kinderen bij jouw familie (vorig jaar lees ik als een combi van kinderen weg en zelf naar familie?)
Ja, dat dagje samen hebben we ook al gepland (kersttvakantie), hebben we pas ook nog gedaan, was hartstikke leuk en ze zien ook wel weer uit naar het volgende uitje. Het gaat mijn vriend er vooral om dat hij mét zijn kinderen bij mijn familie is.
Kan het zijn dat zijn kinderen op die dag bij hem zijn en hij graag met jou mee wil naar jouw familie ipv alleen met ze thuis te blijven?
EmmaT schreef op 30-10-2023 om 14:01:
[..]
Het is vooral een kwestie van niet persoonlijk opvatten. Daar moet je als ouder overheen kunnen kijken. Je moet de context zien en niet alleen jouzelf als degene die wordt 'afgewezen'.
En je moet ook niet tegen de kinderen zeggen dat de andere kinderen ze er niet bij willen hebben. Dat doen ze zelf wel als dat nodig is. Je zegt gewoon waar en met wie het gevierd wordt, en dat is het.
Maar dat wordt je zo wel.
EmmaT schreef op 30-10-2023 om 14:30:
Kan het zijn dat zijn kinderen op die dag bij hem zijn en hij graag met jou mee wil naar jouw familie ipv alleen met ze thuis te blijven?
Klopt ook, ze zijn alleen kerstavond bij hun moeder en komen in de ochtend dan naar hem. 2e kerstdag viert hij met zijn kinderen en familie en daar ben ik dan ook bij. Wij zijn met kerstavond ook met mijn familie en dat wilde ik dan graag met hem erbij vieren.
Nick90 schreef op 30-10-2023 om 14:34:
[..]
Maar dat wordt je zo wel.
Nee, want het is geen persoonlijke afwijzing. Daarvoor kennen ze elkaar niet goed genoeg en nergens staat dat de kinderen van TO perse juist deze kinderen er niet bij willen. Het is leuk dat ouders gaan scheiden, nieuwe partners vinden en er dan een grote gezellige familie van willen maken, maar een 17-jarige zit daar niet perse op te wachten. Het is al mooi dat die uberhaupt graag kerst met de familie viert, of je dat dan moet ondergraven door er vreemden bij te introduceren waardoor alles anders gaat is wel overvragen. Alle aandacht gaat dan toch ineens naar de nieuwe jongere kinderen, naar het samengestelde gezin dat niet echt bestaat en van een vertrouwde kerst als vanouds met de familie is dan geen sprake
Trouwens, als nee zeggen geen optie was, moet je het ook niet vragen. Het is aan de kinderen van TO voorgelegd, die zeggen nee dank je feestelijk, en dan is het een beetje onattent om dan aan te komen met verwijten dat dat zo onaardig is en dat het toch gaat gebeuren.
De kerst bij de andere opa en oma is voor mijn kinderen ook al best veranderd, nieuwe vriendin vraagt veel aandacht van die mensen naar wat ik hoor, waardoor ze opa en oma op zo'n dag ook weinig spreken. Neefje en nichtje via die kant zien ze sporadisch en soms ook niet met de kerst omdat die dan op een andere dag komen. Dus ik begrijp wel dat ze die ene dag een beetje willen behouden zoals het was.
Joey1974 schreef op 30-10-2023 om 14:52:
De kerst bij de andere opa en oma is voor mijn kinderen ook al best veranderd, nieuwe vriendin vraagt veel aandacht van die mensen naar wat ik hoor, waardoor ze opa en oma op zo'n dag ook weinig spreken. Neefje en nichtje via die kant zien ze sporadisch en soms ook niet met de kerst omdat die dan op een andere dag komen. Dus ik begrijp wel dat ze die ene dag een beetje willen behouden zoals het was.
Nou, doe dat dan. En laat vriend maar even mokken. Jouw kinderen gaan voor.
AnnaPollewop schreef op 30-10-2023 om 14:46:
[..]
Nee, want het is geen persoonlijke afwijzing. Daarvoor kennen ze elkaar niet goed genoeg en nergens staat dat de kinderen van TO perse juist deze kinderen er niet bij willen. Het is leuk dat ouders gaan scheiden, nieuwe partners vinden en er dan een grote gezellige familie van willen maken, maar een 17-jarige zit daar niet perse op te wachten. Het is al mooi dat die uberhaupt graag kerst met de familie viert, of je dat dan moet ondergraven door er vreemden bij te introduceren waardoor alles anders gaat is wel overvragen. Alle aandacht gaat dan toch ineens naar de nieuwe jongere kinderen, naar het samengestelde gezin dat niet echt bestaat en van een vertrouwde kerst als vanouds met de familie is dan geen sprake
Trouwens, als nee zeggen geen optie was, moet je het ook niet vragen. Het is aan de kinderen van TO voorgelegd, die zeggen nee dank je feestelijk, en dan is het een beetje onattent om dan aan te komen met verwijten dat dat zo onaardig is en dat het toch gaat gebeuren.
Ik lees dat anders. Ik lees dat die kinderen dat niet willen en jongere kinderen? Zijn oudste is maar een jaar jonger dan haar jongste. Maar duidelijk dat je blijkbaar je leven en familie moet laten regeren door je kinderen. Ik zou toch van m’n kinderen verwachten dat ze zich daar over heen kunnen zetten en zich gewoon naar hun leeftijd gedragen.
@nick90: hoe is jouw ervaring dan met jouw kinderen na de scheiding en de nieuwe familie?
Joey1974 schreef op 30-10-2023 om 15:17:
@nick90: hoe is jouw ervaring dan met jouw kinderen na de scheiding en de nieuwe familie?
Ik ben niet gescheiden en mijn kinderen zijn nog klein maar ik heb goede herinneringen aan de feestdagen bij de ouders van de vriendin van m’n pa, we werden als familie behandeld en niet als indringers ofzo. En nog steeds.