Omgang na scheiding met thuiswonende jongvolwassenen
Mijn man en ik gaan scheiden. We hebben twee thuiswonende kinderen. Eentje is al volwassen en studeert. Ik verwacht dat hij komend studiejaar op kamers gaat. De ander is 17 en doet dit schooljaar eindexamen. Daarna gaat hij op kamers.
Een van ons blijft in ons huidige huis wonen, de ander moet nog een plekje zoeken. We kunnen goed met elkaar overweg en we willen nog regelmatig dingen gaan doen met z'n vieren. Bv regelmatig samen eten, verjaardagen, kerst.
Ik vraag me af wat gebruikelijk is met kinderen op deze leeftijd. Gaan de kinderen nog heen en weer tussen de huizen? Of regel je het op een andere manier. Wat past bij deze fase en hoe zorgen we ervoor dat ze met beide ouders een band houden?
Mijn kinderen waren net 20+ , zijn bij partner in koophuis gebleven, kwamen zo'n beetje 1 keer per week slapen, meestal wel apart van elkaar. Dan hadden ze even rust van elkaar ook. Heb het hen volgens hun behoeftes aan laten geven en dat geaccepteerd. Soms kwamen ze nog eens extra eten of juist eten zonder slapen.
Heb het ze wel van te voren aan laten geven omdat het nogal scheelt of je voor 1 of 3 kookt. Wij als ouders gaan ook goed met elkaar om.
Het voordeel van die leeftijd is dat ze dat heel goed goed zelf kunnen bepalen. Waarom zou je willen weten wat gebruikelijk is?
Jullie moeten toch doen waar jullie je allemaal oke bij voelen.
Ik zou aan de kinderen vragen hoe ze dit zien. Wat gebruikelijk is, maakt niet uit, elke situatie is anders.
Ze zijn in elk geval oud genoeg om er over te beslissen.
Ik heb wel eens gelezen van een kind dat de week om week regeling ook als jongmeerderjarige nog voortzette, omdat hij het anders zo zielig vond voor zijn ouders, maar ik heb nog nooit gehoord of gelezen van kinderen die rond hun 18e nog met zo'n regeling beginnen. Maar goed, dat zegt ook niet zoveel natuurlijk, misschien komt het wel vaak voor.
Fer13 schreef op 19-08-2022 om 21:07:
Mijn kinderen waren net 20+ , zijn bij partner in koophuis gebleven, kwamen zo'n beetje 1 keer per week slapen, meestal wel apart van elkaar. Dan hadden ze even rust van elkaar ook. Heb het hen volgens hun behoeftes aan laten geven en dat geaccepteerd. Soms kwamen ze nog eens extra eten of juist eten zonder slapen.
Heb het ze wel van te voren aan laten geven omdat het nogal scheelt of je voor 1 of 3 kookt. Wij als ouders gaan ook goed met elkaar om.
Dank voor je reactie. Bepaalden jullie als ouders dat ze in het oude huis bleven wonen, of hebben jullie het ze gevraagd?
Pippeltje schreef op 19-08-2022 om 21:28:
Het voordeel van die leeftijd is dat ze dat heel goed goed zelf kunnen bepalen. Waarom zou je willen weten wat gebruikelijk is?
Jullie moeten toch doen waar jullie je allemaal oke bij voelen.
Ook reactie op Harrie: ik ben een beetje bang dat als we het vragen, ze zich toch verplicht voelen tot het een of ander.
Temet schreef op 19-08-2022 om 22:40:
Ik heb wel eens gelezen van een kind dat de week om week regeling ook als jongmeerderjarige nog voortzette, omdat hij het anders zo zielig vond voor zijn ouders, maar ik heb nog nooit gehoord of gelezen van kinderen die rond hun 18e nog met zo'n regeling beginnen. Maar goed, dat zegt ook niet zoveel natuurlijk, misschien komt het wel vaak voor.
Ik vraag me dat dus ook af, hoeveel jongeren nog echt willen wisselen van huis. En of we dus beter gezamenlijke activiteiten kunnen afspreken, zoals eten of sporten of hobby of zo. Ik wil niet dat ze zich verplicht voelen of zich schuldig voelen.
De ouders van een vriendin van mijn dochter kochten beide een huis zonder extra kinderkamers. De oudste twee kinderen woonden half op kamers (weekends en vakanties thuis), de jongste ging net studeren. Het is ook een manier om ze te laten uitvliegen.
Mijn oudste is op haar 19e gestopt met de om en om regeling. Ze is hier gaan wonen en ging eten bij haar vader op de dagen die ze daar voorheen woonde. Ze woont nu in het buitenland, maar als ze hier is, doet ze het weer net zo 
Jeetje dat is heftig, om gewoon geen ruimte meer te hebben voor je eigen kinderen. Dat zijn wij niet van plan
Ik ken ook iemand die het zo doet inderdaad. Wonen bij de een en regelmatig eten bij de ander. Dat is ook een goed idee.
Bij mijn jongste (17) wordt het ook al onregelmatiger. Haar vader woont wat verder weg (12 treinminuten), en al haar vrienden hier, dus de weekends worden regelmatig maar een nachtje. De ene doordeweekse dag houdt ze meestal wel aan om daar te slapen.
Ik zou gewoon de kinderen vragen wat ze willen en benadrukken dat jullie alle keuzes prima vinden.
Foetsie schreef op 20-08-2022 om 00:05:
[..]
Dank voor je reactie. Bepaalden jullie als ouders dat ze in het oude huis bleven wonen, of hebben jullie het ze gevraagd?
Ik heb ze ( eerst)in overleg met partner gezegd dat ze mee mochten, maar dat ik het begreep als ze wilden blijven bij het vertrouwde. Zeker omdat ze de leeftijd hadden om op kamers te gaan en ze geen eigen kamer apart bij mij hadden omdat ik na langectijd wachten een appartementje kon huren, alleen kwam ik toendertijd niet in aanmerking voor groter, omdat ik alleen ging verhuizen. Die regel is er nu meen ik af.
Daar waren ze het eigenlijk mee eens.
Ik heb gezegd dat ze dagelijks welkom waren, weken konden blijven, enkel wat konden komen drinken, alle opties die ze wilden waren oké, ook hoe vaak lag bij hen enz.
Ik heb het ze niet opgelegd maar voorgelegd, maar vooropgesteld dat ik het begreep als ze bleven, omdat ik maar 1 extra kamer had en de veranderingen groter waren als ze meegingen.
Ze zijn nog 5 jaar bij partner gebleven ivm studie, dat vond ik wel eens moeilijk hoor! Maar ze zijn wel trouw geweest en dat had niet gehoeven; ik ging daar ook niet vanuit. Ik woonde ook maar op een 5 min fietsen bij ze vandaan, dus het ging vrij soepel.
Heb ik er rouw om gehad? Ja natuurlijk, het gezin was niet meer en toch nog wel. Mijn partner was de oorzaak, maar kon langer van de kinderen genieten in de oude vorm, oude huis. Oneerlijk, maar het ging me toen gelukkig om hun welzijn en dat kon ik goed "scheiden"( om in stijl te blijven😉)
Lijkt me lastig Fer. In ons geval ben ik waarschijnlijk degene die in het ouderlijk huis blijft, mits ik het financieel red. Maar het blijft natuurlijk wel heel belangrijk dat de kinderen ook hun vader blijven zien. Het is hier maar voor een jaar denk ik, dan zijn ze allebei het huis uit, al zullen ze in de weekeinden nog wel thuis komen.
Denk zelf dat het het handigst is om regelmatig samen wat te doen, bv 1 of 2 keer per week met zijn allen eten. En dat de kinderen natuurlijk bij beiden altijd welkom zijn.
Foetsie schreef op 20-08-2022 om 00:07:
[..]
Ook reactie op Harrie: ik ben een beetje bang dat als we het vragen, ze zich toch verplicht voelen tot het een of ander.
Ze zijn volwassen ; ze zullen moeten leren voor zichzelf op te komen. het een of het ander doen omdat het anders zielig is voor een van jullie is niet de bedoeling. Maak ze dan ook duidelijk dat ze een keus voor zichzelf moeten maken en probeer ze niet een kant op te krijgen.
fer 13...: Mijn partner was de oorzaak? Hoe bedoel je?
Pippeltje schreef op 21-08-2022 om 11:21:
fer 13...: Mijn partner was de oorzaak? Hoe bedoel je?
De oorzaak van de uiteindelijke scheiding.