Omgangsregeling voor baby?
Ik lig momenteel in scheiding, voor zoon van 9 hebben we een regeling afgesproken maar voor de jongste wil zij niks afspreken omdat ze haar daar te klein voor vind.
Hoe doen anderen met een baby die gaan scheiden dat?
Vaaas schreef op 28-01-2024 om 16:50:
[..]
Dit zou ik zo spoedig mogelijk met de advocaat bespreken. Zeker omdat Nick volgens mij eerder al schreef dat de moeder van zijn vrouw ook niet zo stabiel is. Dus dat ze daar nu verblijft zal niet helpen.
Ja dit kan natuurlijk ook al onderdeel van hetnmet rotte eieren gooien zijn.
tsjor schreef op 28-01-2024 om 17:02:
In het kader van een echtscheiding dergelijke informatie via een advocaat op tafel leggen is vragen om grote problemen. '
Dat was niet wat ik zei. Ik zou advies vragen aan de advocaat. Dat kan ertoe leiden dat dit op tafel komt bij een rechtszaak. De advocaat kan juist ook adviseren om dat niet te doen. Wij zien hier maar een klein stukje van dit verhaal. Maar ik denk, in dit geval, juist omdat de kinderbescherming ook in het verleden al betrokken geweest is bij het oudste kind, ontkom je waarschijnlijk toch niet aan opnieuw betrokkenheid daarvan. Dan zou het toch echt mijn voorkeur hebben dat de kinderen bij hun vader geplaatst worden i.p.v. dat ze bij pleegzorg terecht komen.
Maar goed, wees vooral open naar de advocaat zodat deze goed kan adviseren wat nu handig is voor het welzijn van je beide kinderen. Ik heb er destijds veel aan gehad (en mijn kinderen hebben nu ze volwassen zijn gelukkig nog steeds goed contact met beide ouders).
Ergens vind ik het gezien de situatie niet zo gek dat je vrouw een terugval heeft in haar verslaving, maar het is wel weer een probleem erbij. Ik snap ook dat je zoon niet mee wil naar haar moeder, want die was helemaal idolaat van de baby en je zoon werd compleet genegeerd door haar. Ik snap dat hij daar niet wil zijn. Verstandig kind.
Dat hij het moeilijk heeft met alles, is ook heel begrijpelijk. Laat zijn emoties er zijn en zorg dat je er voor hem bent. Hij heeft een stabiele factor nodig en zijn moeder is dat nu niet.
Ik zou wel informatie inwinnen over omgaan met verslaving en je kinderen. Want het is zeker wel een risico. Je hebt in het verleden wel eens zorgwekkende dingen geschreven over haar gedrag. De baby kan nog niet handelen zoals je zoon dat destijds kon.
Nou zoon en ik doen ons best maar het gaat allemaal moeizaam, scheiding is nog steeds niet aangevraagd omdat zij haar deel van de papieren niet levert, inmiddels gesprek gehad met advocaat, die heeft uitgelegd wat mijn opties nog zijn, de meest makkelijke valt al af omdat zij weigert om mee te werken en buiten dat is ze nu ook boos/teleurgesteld op zoon omdat ie hier wilde blijven en ook geen interesse heeft om daar op bezoek te gaan, ze negeert hem gelukkig niet maar ze praat hem wel een schuldgevoel aan. En vuil praten over mij. Mijn dochter heb ik niet meer gezien. Morgen wordt de Argentijnse dog opgehaald door de fokker, hij kon daar gelukkig terecht en ook blijven als dekreu voorlopig. Ik zal hem wel missen maar ik heb nu gewoon geen tijd en energie voor zo'n energieke hond.
Jammer dat jullie niet tot afspraken komen over je kinderen. Dus je hebt je dochter zaterdag, toen je terug naar huis ging, voor het laatst gezien? Of toen ook niet?
Heeft je toekomstige ex zelf ook al een advocaat?
Nick90 schreef op 01-02-2024 om 08:40:
Nou zoon en ik doen ons best maar het gaat allemaal moeizaam, scheiding is nog steeds niet aangevraagd omdat zij haar deel van de papieren niet levert, inmiddels gesprek gehad met advocaat, die heeft uitgelegd wat mijn opties nog zijn, de meest makkelijke valt al af omdat zij weigert om mee te werken en buiten dat is ze nu ook boos/teleurgesteld op zoon omdat ie hier wilde blijven en ook geen interesse heeft om daar op bezoek te gaan, ze negeert hem gelukkig niet maar ze praat hem wel een schuldgevoel aan. En vuil praten over mij. Mijn dochter heb ik niet meer gezien. Morgen wordt de Argentijnse dog opgehaald door de fokker, hij kon daar gelukkig terecht en ook blijven als dekreu voorlopig. Ik zal hem wel missen maar ik heb nu gewoon geen tijd en energie voor zo'n energieke hond.
Een nare situatie Nick. Je doet de juiste dingen maar het blijft allemaal heel verdrietig voor je.
'... en ook geen interesse heeft om daar op bezoek te gaan, ... ' Er zal toch een omgangsregeling moeten komen, waarbij zoon wel naar zijn moeder gaat en dochter naar jou komt.
Je zegt dat zij haar deel van de papieren nog niet heeft ingeleverd. Zijn jullie het dan wel al eens over de belangrijkste punten, zoals de omgangsregeling voor de kinderen?
Je verhaal begon namelijk met de problemen over die omgangsregeling.
Tsjor
tsjor schreef op 01-02-2024 om 15:31:
'... en ook geen interesse heeft om daar op bezoek te gaan, ... ' Er zal toch een omgangsregeling moeten komen, waarbij zoon wel naar zijn moeder gaat en dochter naar jou komt.
Je zegt dat zij haar deel van de papieren nog niet heeft ingeleverd. Zijn jullie het dan wel al eens over de belangrijkste punten, zoals de omgangsregeling voor de kinderen?
Je verhaal begon namelijk met de problemen over die omgangsregeling.
Tsjor
Nee we zijn het nergens over eens, de kinderen zijn het grootste struikelblok en daarnaast wil ze nu wel partneralimentatie terwijl we dus in die voorwaarden hebben afgesproken dat dat niet zou gebeuren.
Voorwaarden = huwelijkse voorwaarden?
Ik ken niet alle voorafgaande verhalen, maar zoals je het nu voorschotelt is de basis van jullie relatie wel onvoorstelbaar armoedig.
Twee mensen krijgen twee kinderen en zij regelen het zo, dat bij een scheiding de een huis en inkomen behoudt en de ander niets meekrijgt. We zijn terug bij hele oude tijden.
Tsjor
tsjor schreef op 01-02-2024 om 15:55:
Voorwaarden = huwelijkse voorwaarden?
Ik ken niet alle voorafgaande verhalen, maar zoals je het nu voorschotelt is de basis van jullie relatie wel onvoorstelbaar armoedig.
Twee mensen krijgen twee kinderen en zij regelen het zo, dat bij een scheiding de een huis en inkomen behoudt en de ander niets meekrijgt. We zijn terug bij hele oude tijden.
Tsjor
Ze heeft zelf ook niks ingebracht en zo lang heeft ons huwelijk niet geduurd, ik zou wel zot zijn als ik ze nu uit mezelf vanalles ga meegeven.
Die huwelijkse voorwaarden zijn nog niet zo lang geleden vastgesteld en daar zijn Nick en zijn ex beiden mee akkoord gegaan. Willens en wetens.
Mijn huis is ook van mij. Had ik al voordat ik man leerde kennen. Huis blijft van mij, tenzij ik doodga. Hij kan daardoor wel extra sparen.
Wij hebben ook afgesproken elkaar geen alimentatie te betalen. We hebben beiden een baan waarmee we onszelf kunnen redden. Mocht de situatie veranderen, bijvoorbeeld één van ons raakt arbeidsongeschikt, dan kunnen we daar dan alsnog andere afspraken over maken.
Tenzij je niet wil dat ze nog enige rol van betekenis speelt in het leven van je kinderen. Anders is het 'zot' om degene die mede voor je kinderen moet zorgen zo in armoede laat leven.
Er zijn bepaalde regels: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/scheiden/vraag-en-antwoord/hoe-lang-partneralimentatie-betalen
Waarom zouden die regels niet voor jou gelden? Als de relatie korter dan 10 jaar duurde: de helft van de tijd; als er kinderen zijn: tot het jongste kind 12 jaar is.
Je hebt de kinderen erkend, dus je kunt je niet aan die verantwoordelijkheid onttrekken. Dit soort nare bijkomstigheden moet je echt vooraf bedenken.
Mocht zij terug moeten vallen op bijstand, dan zal de gemeente de berekeningen maken en aankloppen.
Tsjor
Voor de kinderen betaal ik wel maar zij kan prima zelf werken. Ons huwelijk heeft 1,5 jaar geduurd dus zo lang was het niet
MamaE schreef op 01-02-2024 om 16:45:
Die huwelijkse voorwaarden zijn nog niet zo lang geleden vastgesteld en daar zijn Nick en zijn ex beiden mee akkoord gegaan. Willens en wetens.
Mijn huis is ook van mij. Had ik al voordat ik man leerde kennen. Huis blijft van mij, tenzij ik doodga. Hij kan daardoor wel extra sparen.
Wij hebben ook afgesproken elkaar geen alimentatie te betalen. We hebben beiden een baan waarmee we onszelf kunnen redden. Mocht de situatie veranderen, bijvoorbeeld één van ons raakt arbeidsongeschikt, dan kunnen we daar dan alsnog andere afspraken over maken.
Als je allebei een baan hebt waarbij je allebei ongeveer evenveel verdient dan is er toch al geen sprake van partneralimentatie. Die regels voorzien ook in zulke situaties.
Als een woning verdeeld moet worden en de woning staat op één naam, dan is dat duidelijk. Zowel de woning als de hypotheekschuld is dan voor die ene persoon.
Ik snap dat de regels veranderd zijn, dat de relaties veranderd zijn, dat de regels daarom anders zijn en dat iedereen daarom ook nog eens eigen regels kan maken. Maar het wordt er niet beter op.
Tsjor
Nick90 schreef op 01-02-2024 om 16:52:
Voor de kinderen betaal ik wel maar zij kan prima zelf werken. Ons huwelijk heeft 1,5 jaar geduurd dus zo lang was het niet
Daar ga je niet over of zij kan werken. Zo gaat zij er ook niet over of jij meer moet gaan verdienen. Het is een moment opname, de situatie op het moment van de scheiding is bepalend, niet de toekomst.
Je huwelijk duurde dan wel maar anderhalf jaar, in verband met de kinderen zou het kunnen zijn dat je partneralimentatie moeten betalen tot de jongste 12 jaar is. De baby is er, erkend door jou.
Stel dat je overeenkomt dat de jongen bij jou blijft en de baby bij haar, met een omgangsregeling in het weekend, dan zou je geen kinderalimentatie hoeven te betalen en je zou kinderbijslag krijgen en eventueel kindgebonden budget. Zij ook.
Mijn advies is meestal: volg nou gewoon de regels en ga niet zelf lopen bedenken wat je zelf rechtvaardig vindt, dat komt vaak neer op het beste zorgen voor je eigen belang, de ander doet dat ook en dan heb je een kostbare, dure vechtscheiding, zowel emotioneel als financieel. Maar god, je hebt de voorwaarden opgesteld, dus die gelden dan nu. En leveren conflict op. Met advocaten, uurtje-factuurtje.
Tsjor