Vriend van onze dochter houd niet van dieren en natuur
Hoe kijken jullie hier tegen aan?
Wij hebben huisdieren. Hadden eerst twee hondjes nu helaas nog maar één. En een poes.
Mijn hondje is voor een tijdje terug overleden. De andere hond is van onze dochter en de poes is van onze zoon. Beiden jongvolwassen die nog thuis wonen.
Wij zijn dol op onze dieren, kan me geen leven zonder voorstellen.
Onze dochter heeft vanaf sept een nieuwe vriend. Dochter is 22 haar vriend 27. Na een relatie die niet goed ging woont ze weer thuis. Haar vriend heeft al een eigen woning en daar is ze de meeste tijd.
Haar vriend houd totaal niet van dieren. Maar dan ook echt helemaal niet. Ik heb er niks mee zegt hij altijd. Ook van de natuur moet hij niks hebben. Als de hond bij hem komt dan trekt hij de armen omhoog deinst achteruit en kijkt heel vies. Ik vroeg hem houd je niet van dieren? Nee heb er niks mee. En natuur? Hoe bedoel kreeg ik als vraag. Nou bomen planten bos gewoon natuur. Toen lachte hij schaapachtig en zei nou nee !!
In het begin vaak over gehad met onze dochter. Ach mam dat komt wel hij moet wennen. Want als dochter de deur uit gaat is het de bedoeling dat haar hond mee gaat. In het begin wilde ze daar niet over nadenken komt wel goed zei ze dan. Maar nu na maanden is zijn gedrag nog steeds hetzelfde. Hij duwt de hond weg deinst terug…. En het is geen grote hond. Hij is ook niet bang hij moet er gewoon niks van weten. Ik vind dat echt heel naar om te zien als iemand zo afstandelijk doet. We zeggen wel eens de hond is van onze dochter.
Maar als iemand zo afstandelijk kil is naar dieren en niet van natuur houd? Het is voor ons als ouders een “rode vlag”. Het bekende iemand die niet van dieren houdt, houdt ook niet van mensen? Het is niet aan ons en we accepteren de vriend van onze dochter, maar zegt dit wat over hem als persoon? Het is best een vriendelijke jongeman totaal ander “slag” als wij zijn maar mijn dochter is er gelukkig mee. Hij zegt ook bij mij komt er geen hond in!! Onze dochter wuift het weg en wil daar nog niet over nadenken. Is nog niet aan de orde zegt ze dan. Tja…….. wij hebben best moeite met iemand die zo tegen dieren is. Iemand ervaring? Graag niet de reacties, als hij de hond niet accepteert gaat hij maar weg. Maar meer hoe denken jullie over iemand die zo tegen dieren doet??
Het is haar hond en haar vriend, haar keuzes , je zegt ze neemt de hond mee dus aan hun om daar een weg in te vinden als ze op zichzelf is , maar zover is het nog niet en als vriend wel voorgaat zit de liefde voor dieren bij dochter toch minder diep als je dacht.
Rode vlag hoeft niet zolang hij er niet lelijk tegen doet vind ik .
Tot ik mijn huidige man leerde kennen had ik ook niks met huisdieren. Nu wonen wij samen en ik ben dol op zijn kat. Vóór die tijd was ik ook best aardig hoor. Hoe kom je erbij dat je een 'rode vlag' zou zijn als je niks met dieren of de natuur hebt? Ik ben gewoon een stadsmens en wij hadden nooit dieren. Ik hou er ook niet van als een hond blaffend tegen mij op springt.
Verder is het aan je dochter natuurlijk hoe ze verder gaat met deze jongen.
Hij hoeft er toch ook niet van te houden, zolang hij ze maar respecteert. Wegdeinzen lijkt me prima, wegduwen daar zou ik wel iets van zeggen. Als hij niets van de hond wil, kan hij hem negeren maar hij hoeft hem niet aan te raken.
Genoeg mensen die niet van kinderen houden. Ook prima lijkt me en ook dan zolang er maar wel altijd respect is.
Mijn man houdt ook helemaal niet van huisdieren. Verder is het een schat van een man.
Anoniemvoornu schreef op 23-01-2025 om 17:11:
Het is haar hond en haar vriend, haar keuzes , je zegt ze neemt de hond mee dus aan hun om daar een weg in te vinden als ze op zichzelf is , maar zover is het nog niet en als vriend wel voorgaat zit de liefde voor dieren bij dochter toch minder diep als je dacht.
Rode vlag hoeft niet zolang hij er niet lelijk tegen doet vind ik .
Wat een rare opmerking! Eenman heb je als het ff meezit de rest van je leven, een hond maar een paar jaar. Als je moet kiezen gaat natuurlijk de man voor! Je brengt toch ook niet je kind naar het asiel als het alergisch blijkt voor de kat??
TO, ik zou er serieus rekening mee houden dat de hond bij jullie blijft als dochter uit huis gaat.
Engeltje schreef op 23-01-2025 om 20:38:
[..]
Wat een rare opmerking! Eenman heb je als het ff meezit de rest van je leven, een hond maar een paar jaar. Als je moet kiezen gaat natuurlijk de man voor! Je brengt toch ook niet je kind naar het asiel als het alergisch blijkt voor de kat??
Vriend is niet alergisch .. dus geen vergelijking, als je relatie voor gaat zit die liefde voor dat dier niet zo diep nee ... jammer genoeg denken er een hoop mensen als jij vandaar dat de asiels vol zitten omdat mensen dieren nemen tot het hun niet meer uitkomt omdat bijvoorbeeld nieuwe relatie hun hond/poes niet zo leuk vind
'Hoe kijken jullie hier tegen aan?'
Ik vind dat je het wel heel groot maakt allemaal.
Een rode vlag omdat iemand niet van dieren en natuur houdt? Ik denk dat jij eigenlijk al gewoon besloten hebt dat deze jongen niet geschikt is voor je dochter. Dat gaat nog lastig worden als deze relatie stand blijft houden.
Anoniemvoornu schreef op 23-01-2025 om 20:51:
[..]
Vriend is niet alergisch .. dus geen vergelijking, als je relatie voor gaat zit die liefde voor dat dier niet zo diep nee ... jammer genoeg denken er een hoop mensen als jij vandaar dat de asiels vol zitten omdat mensen dieren nemen tot het hun niet meer uitkomt omdat bijvoorbeeld nieuwe relatie hun hond/poes niet zo leuk vind
Ook weer een rare reactie. De hond heeft al een thuis, namelijk bij TO. En ik werk als vrijwilliger in een asiel. Ik kan het me zeker wel voorstellen als je een kind hebt dat alergisch is, of een partner, dan toch het dier niet kan blijven. Je doet nou net alsof iedereen dat heel makkelijk doet, maar er gaan echt wel drama's achter schuil hoor.
Engeltje schreef op 23-01-2025 om 20:58:
[..]
Ook weer een rare reactie. De hond heeft al een thuis, namelijk bij TO. En ik werk als vrijwilliger in een asiel. Ik kan het me zeker wel voorstellen als je een kind hebt dat alergisch is, of een partner, dan toch het dier niet kan blijven. Je doet nou net alsof iedereen dat heel makkelijk doet, maar er gaan echt wel drama's achter schuil hoor.
Maar hier is geen sprake van een alergie en de asiels zitten echt niet vol door mensen met alergieën, tenminste niet in deze omgeving ..
ik heb ook een hekel aan honden, maar eigenlijk een nog grotere hekel aan mensen die vinden dat iedereen hun hond net zo geweldig moeten vinden als zij hem vinden. Laat die jongen als hij niet van honden houdt. Wij hondenmijders weten ook niet goed met honden om te gaan en kunnen van dat drukke gedrag schrikken. Jij weet wat een hond bedoelt, ik niet.
Lotus_ schreef op 23-01-2025 om 18:32:
Hij hoeft er toch ook niet van te houden, zolang hij ze maar respecteert. Wegdeinzen lijkt me prima, wegduwen daar zou ik wel iets van zeggen. Als hij niets van de hond wil, kan hij hem negeren maar hij hoeft hem niet aan te raken.
Ik houd ook niet van honden en ik ben verder best een prima mens. Ik zal ze niet opzoeken en ze met respect behandelen. Maar een hond die tegen me opspringt, in mijn kruis gaat snuffelen of tegen me gaat oprijden (allemaal meegemaakt) duw ik wel degelijk van me af. Op het moment dat ik de hond moet wegduwen heeft de baas het laten liggen en hoeft die er dus helemaal niks van te zeggen dat ik zijn hond (zachtjes) van me afduw.
Voor TO: ik zou er maar vanuit gaan dat de hond bij jullie blijft als je dochter ooit bij haar vriend intrekt. Hij heeft het volste recht om niet met dieren in huis te willen wonen. Of zijn houding een reden is om het met hem uit te maken is aan je dochter.
Heeft die kerel niet gewoon een beetje smetvrees?
Ik heb een tante met smetvrees en die zou er niet aan moeten denken een dier in huis te hebben.
AlisonH schreef op 24-01-2025 om 08:17:
[..]
Ik houd ook niet van honden en ik ben verder best een prima mens. Ik zal ze niet opzoeken en ze met respect behandelen. Maar een hond die tegen me opspringt, in mijn kruis gaat snuffelen of tegen me gaat oprijden (allemaal meegemaakt) duw ik wel degelijk van me af. Op het moment dat ik de hond moet wegduwen heeft de baas het laten liggen en hoeft die er dus helemaal niks van te zeggen dat ik zijn hond (zachtjes) van me afduw.
Voor TO: ik zou er maar vanuit gaan dat de hond bij jullie blijft als je dochter ooit bij haar vriend intrekt. Hij heeft het volste recht om niet met dieren in huis te willen wonen. Of zijn houding een reden is om het met hem uit te maken is aan je dochter.
Maar dat vind ik wel iets waar de baasjes op moeten letten. Als mijn hond tegen iemand zou opspringen, kruis snuffelen of wat dan ook, dan roep ik hem altijd bij me zodat hij daarmee stopt. Los van of die persoon wel of niet van honden houdt.
AlisonH schreef op 24-01-2025 om 08:17:
[..]
Ik houd ook niet van honden en ik ben verder best een prima mens. Ik zal ze niet opzoeken en ze met respect behandelen. Maar een hond die tegen me opspringt, in mijn kruis gaat snuffelen of tegen me gaat oprijden (allemaal meegemaakt) duw ik wel degelijk van me af. Op het moment dat ik de hond moet wegduwen heeft de baas het laten liggen en hoeft die er dus helemaal niks van te zeggen dat ik zijn hond (zachtjes) van me afduw.
Voor TO: ik zou er maar vanuit gaan dat de hond bij jullie blijft als je dochter ooit bij haar vriend intrekt. Hij heeft het volste recht om niet met dieren in huis te willen wonen. Of zijn houding een reden is om het met hem uit te maken is aan je dochter.
Tuurlijk heeft hij dat recht maar hij zoekt toch zelf een dame uit die een hond heeft , ik ga er van uit omdat to zegt dat de hond van dochter is en dochter weer terug thuis is komen wonen dat ze haar hond meegenomen heeft vanuit die situatie dus ja dan mag ik toch zeggen dat als dochter ineens besluit dat ze de hond niet meer wilt omdat haar nieuwe relatie hem niet leuk vind dat de liefde voor het dier toch minder diep zat als to dacht , voorlopig woont to nog thuis dus is het niet aan de orde..
