Geen zin meer in BSO, aan toegeven?

als ik jou

zo hoor, zou ik zeggen dat je er niet gelukkiger en relaxter van wordt om er aan toe te geven. En een blije mama is erg belangrijk voor de kinderen. Ze zijn ook nog best wel jong. Het gaat nog heel lang duren voor ze echt alleen thuis kunnen zijn zonder jou al te veel te storen in je werk en zonder dat jij dus weg kan naar een afspraak.

Ik zou dus eerder op zoek gaan naar de oorzaak van het minder leuk vinden en eens bekijken of je hun ideetjes kan laten aangeven hoe BSO weer leuker wordt.
Ook zou ik niet schromen om bij de leiding eens aan te geven dat jouw kinderen aangeven het minder naar de zin te hebben. Misschien hebben zij zelf wel een idee waar het aan kan liggen. Mogelijk zijn er enkele andere kinderen of eentje maar die de aandacht te veel opeist met gedrag. Of misschien hebben ze niet in de gaten dat zij er zelf een beetje te weinig aandacht aan te besteden om het leuk te houden. Misschien nemen ze te weinig de moeite om met de groep ergens heen te gaan.

Jouw vraag om met je mee te denken waarom je kinderen het minder leuk vinden kan dan een leuke impuls zijn voor hen om weer eens kritisch te kijken naar de gang van zaken!

niet tijdelijk aanmodderen!

"Een tijd aanmodderen met een dag minder BSO en zien waar het schip strandt is natuurlijk best een optie."

Nee, dat is het niet, want er is dan in de praktijk amper nog een weg terug naar weer een dag meer BSO als blijkt dat het niet werkt.

Ik heb hier ook structureel de kinderen in de vakantie naar de BSO gestuurd, niet altijd maximaal, maar ik zorgde wel dat ze in principe in de vakantie een deel van de dagen gingen, juist om te zorgen dat ze ook gewend bleven aan BSO in de vakantie. Want ik zag de bui anders al hangen. Ik werkte toen als zelfstandige, man in loondienst, driemaal raden wie er dan zich in bochten mag gaan wringen...

Kinderen thuis terwijl je thuis probeert te werken, werkt in de praktijk voor geen meter. Uiteindelijk komt het er dan op neer dat of het werk niet gedaan wordt, of dat jij structureel 's avonds nog achter de computer moet terwijl je partner lekker op de bank kan relaxen. Trap er niet in, zou ik zeggen.

Ik zou proberen te werken vanuit het uitgangspunt "jullie gaan drie dagen naar de BSO". Vooral niet je kinderen het idee geven dat zij hierin iets te kiezen hebben. Dat klinkt bot, en dat is het ook, maar als je op dit moment inspraak geeft, pluk je daar later de wrange vruchten van. Dus gewoon "papa en mama moeten werken, dus jullie kunnen niet thuis blijven"

Wel is het inderdaad denk ik een goed idee om te proberen uit te vinden waar de weerstand in zit. Vinden ze het echt niet leuk op de BSO? Is daar wat aan te doen, of is het beter een andere BSO te zoeken? (als dat kan natuurlijk, die keuze moet er ook maar net zijn) . Een gastouder of vaste oppas kan inderdaad een oplossing zijn, dus je zou daar harder naar kunnen zoeken, maar ondertussen die drie dagen BSO wel volhouden.

Overigens: heb niet de illusie dat als je kinderen groter en meer zelfstandig zijn, ze niet hele dagen op schermpjes turen als ze alleen thuis zijn. Ik spreek uit bittere ervaring (1 VO-scholier en 1 kind in groep 8 dat inmiddels niet meer naar de BSO gaat). Hele dagen thuis in de vakantie probeer ik mede om die reden nog steeds te voorkomen. Wij hebben nu de mazzel dat mijn partner een baan heeft waarin hij laat begint, en als ik dan bijvoorbeeld een middag vrij ben dan is de periode alleen maar kort. En we sturen de kinderen vaak een deel van de vakantie uit logeren. Maar de oude situatie, waarin we de kinderen een deel van de vakantie op de BSO hadden, was makkelijker.

Sterkte ermee, en groeten,

Temet

overigens

Ik zou ook eens met partner om tafel. *Onze* kinderen klagen over de BSO, wat gaan *wij* daaraan doen? Misschien is dat al gebeurd, maar ik lees in je openingsposting niet wat zijn standpunt is. Wij hebben in de praktijk vaak de vakanties verdeeld - nu er geen BSO meer is - met een paar vrije dagen van hem, een paar vrije dagen van mij, en een logeerpartij bij opa en oma. Wij hadden het in zomervakanties dan zo geregeld dat we beiden 3 weken vrij inplanden waarvan er twee overlapten - dat was dan de gezinsvakantie van twee weken weg. Daarmee waren dan 4 weken geregeld, dan nog ergens een logeerpartij, en dan nog wat gesprokkel met losse vrije dagen en afspraken bij vriendjes oid. Dit vanaf het moment dat de oudste naar de brugklas ging en daarmee van de BSO af was. Toen zat dochter nog wel op de BSO op schooldagen (tot dit jaar), maar ik heb niet geprobeerd haar tijdens de vakantie naar de BSO te sturen terwijl haar grote broer wel thuis was, ik voorzag dat dat tot Hoekse en Kabeljauwse twisten zou gaan leiden

Groeten,

Temet

Verfrissende reacties

Wat een verfrissende reacties, ik was een beetje benauwd voor het riedeltje van 'los het maar op moeder, waarom zou je überhaupt fulltime werken'. Niets van dat alles (tot nu toe dan en dat is ook wel eens fijn.
Zeer eens met Temet dat het ook kan uitlopen op een valstrik waar je beter niet in kunt trappen. Ik ben het er helemaal mee eens dat ik moet oppassen dat dit niet gewoon volledig bovenop mijn bord komt en echtgenoot vrolijk fluitend naar kantoor vertrekt.
Ik moet eerlijk zeggen dat het wel degelijk komt omdat de kinderen ruimte voor onderhandeling voelen: mama is toch gewoon thuis? Dat ik onder zware druk werk, veel in calls zit en ook veel weg ben merken of begrijpen zij nog niet. Dat is echt het nadeel van kantoor aan huis. Dus ik hink nog erg op 2 gedachten: poot stijf of toch maar aanmodderen. Het is 'maar' voor een paar jaar...

Pluis stelt een goede vraag en een goede gewetensvraag. Om daarop in te gaan: jongste zit sinds december in groep 4 omdat hij na zijn start in groep 3 'gepromoveerd' is, hij heeft een leervoorsprongetje.
En wat betreft je gewetensvraag over de mogelijkheden tot 15:00 uur te werken en 's avonds in te halen: dat gebeurt hier in de praktijk al regelmatig als de kinderen ziek of hangerig zijn. Ik heb de kinderen op woensdagmiddag (maar vlak voor deadlines moet ik ook dan gewoon door) en mijn man zorgt voor ze op vrijdagmiddag na school. School duurt hier tot 14:30 vanwege continurooster. Dit nog vaker doen legt best wat druk op het schema. Het zijn geen echt lange werkdagen meer, en ik moet al best vaak avonden door of uitwijken naar het weekend. Ik zie dat overigens als een investering die nu even nodig is en vind het niet erg.
Ik ben het ook met je eens dat investeren in een fijne jeugd ook erg belangrijk is. Daar komt mijn vraag ook uit voort. Lastig hoor.

En Temet: fijn dat je ingaat op de schermpjes. Ik word er zo snel zat van... soms droom ik van een jeugd a la Madieke en Liesbeth: spelen in het gras en van hooibergen afrollen. En in plaats daarvan zitten er 2 saaie zombiepieten op de bank met vierkante ogen. Hier zit mijn grootste huivering. Ik snap zo goed dat jij er ook er ook weleens bitter over bent.

En Ank, wat betreft de oorzaken: ik hoor vooral iets over 'er zijn nooit vriendjes' (wat niet waar is) en verder is het gewoon 'stom'. In mijn optiek valt dat erg mee: het is een zeer actieve BSO waar veel kan en mag, morgen gaan ze lekker zwemmen, vandaag een basketballclinic...veel meer dan ik kan bieden thuis. In de zomer kleedjes op het schoolplein en elkaar natsproeien...Maar ja, als de gedachte van thuisblijven is leuker eenmaal postvat, dan is dat een nutteloze discussie met ze.

Hebben ze helemaal geen zin

Of alleen bij het gaan?
Dat laatste herken ik wel van jongste. Als ie er eenmaal is vindt ie het meestal wel leuk. Ze doen vaak ook best leuke dingen in de vakantie.

Geven ze aan wat ze precies niet leuk vinden aan de bso?

Hier

Hier een vergelijkbare situatie wij kunnen het wel zo regelen dat hij in de vakanties meestal maar 1 dag moet en soms 2. Pa werkt 3 hele en 2 halve dagen en ma werkt 3 (lange) hele dagen en 1 (lange) halve dag. Beiden per saldo 32 uur. Ik merk al dat de druk op mijn vaste vrije dag groot is daar wordt al druk gebruik van gemaakt voor allerlei klusjes en afspraken en zaken die geregeld moeten worden, daarnaast werk ik vaak op die dagen zodat ik tijdens de schoolvakanties die halve dag makkelijk vrij kan nemen.

De vakantieopvang gaat gepaard met veel gemorrel en gezeur maar we hebben weinig opties. Onze zoon gaat verder alleen in de ochtenden en voor dat uurtje in de ochtend ga ik hem niet eerst naar een andere locatie brengen. Tijdens schoolvakanties gaat hij dus naar dezelfde BSO. Persoonlijk ben ik blij dat het bij een stuk of 6/7 vakantiedagen en het uurtje in de ochtend blijft want als hij nog eens 1 of 2 dagen na school daarheen moet zou ik druk op zoek gaan naar een alternatief.

Het is een binnen hang opvang. Zo bizar! Dan breng je je kind in de zomer en is het de hele dag mooi weer geweest en dan heb je geluk als ze even buiten zijn wezen spelen (lees een uurtje).

krijg, als ik het zo lees, ook de indruk dat een imagokwestie is, aangepraat door klasgenootjes. Feitelijk vinden de kinderen het vaak wel leuk op de bso. Toegegeven, mijn kinderen hadden het tot groep 8 naar hun zin, maar de vakanties vonden ze al eerder minder leuk, omdat er dan minder leeftijdgenoten waren. Maar toen zaten ze al in de bovenbouw. Ik herken het dat als je thuis bent, de kinderen ruimte voelen voor onderhandeling, mijn jongste had dat al met school. Jouw kinderen zijn nog zo klein dat ik ze die ruimte niet zou bieden. Hup, naar de bso!

Uitproberen, dus

Tenminste, dat proef ik uit je reactie. Dat er geen vriendjes zijn is idd onzin, als ze er 3 dagen per week zijn zou ik denken dat ze die daar vanzelf ook wel maken (als er geen klasgenoten zijn, neem aan dat ze dat 'vriendjes' noemen). En ik zou ook kiezen voor een actieve BSO, liever dan thuis bankhangen met schermpjes.
Mijn voorstel om te kijken naar jullie werkuren is ook gewoon omdat ik het zelf (!) gewoon veel vind, allebei fulltime werken. Zeker als jij thuis en dan onder druk werkt lijkt me dat gewoon niet gezond. Het hebben van 2 toch nog best kleine kinderen is ook al een hele belasting. Maar goed, dat is zoals ik al zei heel persoonlijk en ik ben wat minder stressbestendig, dat weet ik van mezelf.
Is buiten de deur werken nog een optie voor jou? Als in ergens kantoorruimte huren (Tauro oid)? Dan kun je écht rustig werken. En dat hoeft niet voor alle uren, maar misschien ben je met een dag per week al geholpen.
Dé valkuil van je eigen baas zijn is dat het lastig kan zijn je aan je eigen uren te houden. Ik zou daarom willen pleiten voor vaste uren. Ondanks deadlines. Het is naar mijn idee meer belastend om te schipperen en improviseren vanwege zieke kinderen, dan wanneer je weet dat je woensdagmiddag niet beschikbaar bent voor werk maar dat je inplant dat je dat woensdagavond doet. Dus plan zoveel mogelijk vaste uren in.

En ik herken ook heel erg wat Ginny schrijft, dat het ergens heen gaan moeilijk is, maar dat als ze er eenmaal zijn het eigenlijk wel leuk is. Maar of dat ook voor BSO geldt? Ik neem aan dat ze vanuit school gaan, en dat ze opgehaald worden. Daar ben jij neem ik aan niet bij. Dus dat 'geen zin', is dat dan 's ochtends voor ze naar school gaan? Daar zou ik dan zo min mogelijk op ingaan. Gewoon bot afkappen, hoe onaardig je dat van jezelf misschien ook vindt. Als ze merken dat jij er niet op ingaat stoppen ze er vast vanzelf mee.

Oh in dat geval

Inderdaad: volhouden.

Ik kijk altijd naar hoe ik hem ophaal. Dat vind ik veel meer zeggen dan hoe ik hem wegbreng. Het is ook geen ochtendmens. Dus dan is alles teveel.

Ik breng ook vaak als een soort van bezigheidstherapie. Anders zou ie de hele week maar op de bank en voor de tv hangen.

Waarom maar daarom

Het is niet waarom maar daarom. Ze gaan naar de BSO omdat er gewerkt moet worden. Zouden jullie beide in loondienst werken dan kun je ook niet zo makkelijk schuiven. Dus waar zit het probleem en vervolgens de oplossing.

Voor vader is het relatief simpel, hij moet daar zijn en jij bent dus de smeerolie omdat je thuis werkt. In theorie heeft hij geen probleem, maar voor jou en de kinderen werkt het nu niet. Dus is het ook zijn probleem.

Is er flexibiliteit mogelijk op zijn werk, dat hij vroeger begint en eerder thuis kan zijn. Kan hij thuiswerken? Zit daar dus nog wat ruimte?

Wat vinden de kinderen niet leuk aan de BSO? Zijn er te weinig bekenden of leeftijdsgenoten? Zijn de activiteiten en speelmogelijkheden voldoende uitdagend? Zitten je kinderen lekker in hun vel of heeft bijvoorbeeld je jongste door de klaswissel even weer behoefte aan meer rust en afschakelen thuis en is het dus iets wat daar mee samenhangt.

Zijn er andere opvangmogelijkheden in de buurt bijvoorbeeld gastouder, andere BSO, opa/oma/tante, oppas aan huis etc. Kun je daar bijvoorbeeld een combinatie in maken zodat het niet 3 dagen die suffe BSO is, maar 1 dag BSO, 1 dag naar oma, 1 dag oppas aan huis (waarbij jij buitenshuis gaat werken). Ik noem maar wat.

Wanneer sporten ze of hebben ze andere hobbyclubs? Kan dat op de dagen dat ze naar de opvang moeten en kunnen ze dan ook met een andere ouder mee, al is het maar om de week?

Ik heb geen oplossing voor je en hoef ook geen antwoord, maar ik hoop dat door het je zo te vragen dat je een oplossing vindt.

BSO

Gaan de beste vrienden van jullie kinderen naar deze BSO? Mogen ze ipv naar de BSO ook weleens een 'gewoon' speelafspraakje hebben? Vraag dit omdat ik het zelf altijd raar vond dat sommige ouders dit niet toestonden, want kind moet naar de BSO. Als andere kinderen gewoon speelafspraakjes hebben, kan kind het idee hebben dat het gaan naar de BSO echt een 'moetje' is. Hoewel het daar vast leuk is, roept dat toch weerstand op. Mijn kind mocht in elk geval ook gewoon afspreken op BSO dagen als hij dat wilde.

Verder hebben alle kinderen vanaf groep 6 weerstand tegen de BSO en dit zal alleen maar toenemen. Misschien kan je een 14/15 jarige vragen om ze de uren uit school op te vangen en leuke dingen mee te gaan doen. Bijv 1 middag per week en dan ga jij gewoon bij een HNK of zoiets werken. Wij deden dit (meisje uit de straat) en dan kwamen er geen schermpjes aan te pas maar gingen ze de hele middag bordspelletjes doen.

Tot slot zou ik ervoor waken dit jouw probleem te maken. Betrek je man in het bedenken van oplossingen. Dat hij is loondienst werkt is geen excuus, dat geldt voor de meeste ouders.

Het is gewoon zo

Mijn oudste kinderen gingen bijna fulltime naar de opvang toen ze kleiner waren. Ik was alleenstaande moeder en de keuze voor minder uren of schuiven in de uren was er niet. Natuurlijk zorgde ik ervoor dat ze naar een fijne opvang gingen maar verder was het gewoon zo of ze nou wel of geen zin hadden. Die ruimte was er niet. Hierdoor was het misschien ook wel veel makkelijker te accepteren, zowel voor de kinderen als voor mezelf. Het hoort er gewoon bij.

Inmiddels ben ik weer getrouwd en ik werk nog steeds fulltime maar ik heb wel iets meer flexibiliteit en mijn man heeft ook flexibele uren. De kinderen gaan nu minder naar de opvang maar ik ben nu veel gevoeliger voor argumenten als geen zin. Gewoon omdat ik weet dat ik eventueel wel wat zou kunnen schuiven in uren en er dan minder opvang nodig is. De oudsten gingen veel meer naar de opvang en ik voelde me eigenlijk nooit schuldig. Bij de jongsten voel ik me vaker schuldig terwijl ze minder vaak gaan.

Mocht de bso echt niet leuk zijn dan zou je voor een gastouder kunnen kiezen natuurlijk maar je weet zelf wel of de kinderen daar het leuker zouden vinden (ongetwijfeld minder activiteiten maar misschien kunnen ze meer op straat spelen met vriendjes daar bijvoorbeeld.)

Volgens mij werkt de man van TS wel buitenshuis, maar niet in loondienst maar als zelfstandige. Dus dan zou je denken dat hij juist wel regelmogelijkheden heeft.

Wat speelafspraakjes betreft: als je het hebt over de vakantie - en daar gaat het hier vooral om - dan zou het dus ook om een 'speelafspraakje' van een hele dag moeten gaan.

Een halve dag BSO tijdens de vakantie werkt niet altijd, tenminste niet als de BSO uitstapjes plant, en dat gebeurt in de vakantie nog wel eens. Bij ons was het destijds zo dat je in de vakantie je kind uiterlijk om 9 of 9.30 uur ofzo moest brengen, en niet eerder kon ophalen dan om 16.00 uur, zodat de BSO in de tussentijd met de kinderen naar bijvoorbeeld een speeltuin kon. Dit terwijl je op schooldagen zonder problemen je kind om 15.30 zou kunnen ophalen als dat toevallig zo uitkwam.

Groeten,

Temet

Maar waarom...

...zou een zelfstandige meer tijd hebben regelmogelijkheden hebben dan iemand in loondienst (zoals iemand zich in een van de berichten afvraagt)? Voor mij geldt dat nog een beetje: als ik een dag aan de keukentafel werk met gillende kinderen, omdat ik die dag de deur niet uit hoef, heb ik daar alleen mezelf mee. Het geldt wel veel minder dan mensen denken: je wil niet weten hoe vaak ik om mijn oren krijg 'oh, lekker je eigen tijd indelen, dat had ik ook wel gewild', maar eigen tijd indelen is er niet bij als je voor een vaste schare opdrachtgevers werkt die allemaal het belangrijkst willen zijn in jouw agenda. Het is gewoon (net als in loondienst) een kwestie van je uren maken en er nog een schepje bovenop doen, wil je succesvol zijn.
En dan man (daar ging het eigenlijk over, iemand vroeg zich af of er bij hem niet meer ruimte zit aangezien hij zelfstandig is). Die heeft een kantoor met 10 man personeel en moet daar gewoon de boel in goede banen leiden. Natuurlijk draagt hij zijn steentje bij wanneer er iets is met sport/tandarts etc, maar dat is iets anders dan structureel, dus ik zie daar niet zoveel regelruimte. Ik denk helemaal niet dat het eigen baas zijn meer ruimte biedt dan loondienst, het is gewoon erg hard werken en doorzetten en vlieguren maken hoort erbij.

Mijn kinderen hebben zeker ook gewone speelafspraakjes, maar dan op de woensdagmiddagen dat dit kan (en da's niet elke woensdagmiddag). Bo verwondert zich erover dat het van sommige ouders niet mag als kinderen op dagen dat kinderen op de BSO zitten. Dat kan ik me echter goed voorstellen: je betaalt een klap geld om het allemaal strak te organiseren en dan verwacht je dat je kinderen daar zijn en ga je niet de stad doorjakkeren om ze weer elders op te halen. Dat brengt een hoop onrust. Het kan zeker een keer, in overleg, maar niet structureel. Op de BSO spelen ze ook met vriendjes, hoewel in een andere setting.

Beste vriendjes gaan zeker ook met regelmaat naar BSO en BSO biedt echt een heel leuk en actief programma.
Andere kinderen opvangen (zodat die ouders daarna voor mij hetzelfde doen) is voor sommige ouders een heel goede suggestie, maar zie ik echt niet zitten tijdens kantooruren. Ik bedoel: zou mijn echtgenoot toch ook niet mee moeten aankomen op kantoor?

Overigens hartstikke goede vragen, ook al beantwoord ik ze met 'kan niet'.

Zoals zo vaak verandert dit forum mijn perspectief op de situatie. In eerste instantie dacht ik: ze vinden het niet leuk, dat moet ik serieus nemen, bijsturen maar. Ik ben best wel invoelend en van het meebewegen, en daar zit ook mijn valkuil, kinderen voelen dat. Maar in tweede instantie... het doet me gewoon veel goed te lezen dat het ook voor veel anderen gewoon de realiteit is en dat het kinderen daarin niet te veel ruimte moeten krijgen. Het is niet altijd leuk, maar je ouders werken allebei en dat is ook in jouw belang, dus tja. Het leven IS nu eenmaal niet altijd leuk.
Ze gaan deze week ook nog heerlijk logeren zodat ze op woe en do volledig vrij zijn, ze hebben vrijdag al vrij gehad en ik doe mijn best ze bijtijds op te halen en als het eens rustiger is meld ik ze soms ook af, dus zielig zijn ze nu ook weer niet.
Ik vond dit zo'n mooie zin (van Ginny): "Ik kijk altijd naar hoe ik hem ophaal. Dat vind ik veel meer zeggen dan hoe ik hem wegbreng." Dat vind ik zo herkenbaar! Want vaak genoeg zie ik blije gezichten.

Schuiven met werktijden

'Andere kinderen opvangen (zodat die ouders daarna voor mij hetzelfde doen) is voor sommige ouders een heel goede suggestie, maar zie ik echt niet zitten tijdens kantooruren. Ik bedoel: zou mijn echtgenoot toch ook niet mee moeten aankomen op kantoor?"

Ik bedoelde dus juist schuiven met je 'kantooruren'. Het ligt natuurlijk aan je werkzaamheden, maar vaak kunnen klussen die je vanuit huis kunt doen ook op andere tijdstippen dan tussen 9 en 5. Dus mijn suggestie was bedoeld als, neem een middag om andermans kinderen op te vangen en maak je uren dan in de avond, en op een andere dag zijn je kinderen dan bij de betreffende andere ouder en heb je wel thuis je rust. Terwijl de kinderen dus niet bij de BSO hoeven zijn.

Verder kan ook een leidinggevende van 10 man vaak ook best structureel een (mid)dag niet werken hoor. Administratief werk (heeft hij vast ook) kan hij misschien in de avonduren of weekenden doen. Mijn man geeft ook vanuit zijn eigen bedrijf leiding aan een team, maar dat kan ook heel best zonder hem. Als er echt eens iets is, is hij wel telefonisch bereikbaar over het algemeen.

Ik zeg niet dat jullie dat moeten hoor, maar ik denk wel te zien dat jullie jezelf een beetje 'klem' denken. Uitgaan van 'het kan niet'. Probeer het eens! Of niet, maar dan is natuurlijk de consequentie dat de kinderen gewoon die 3 dagen naar de opvang gaan. Ook geen punt, zoals je hierboven ook leest.
Maar als je diep van binnen zelf eigenlijk die twee fulltime banen ook een beetje teveel van het goede vindt (ik zou het zelf dus niet kunnen) dan helpt het om los te laten dat dat werken moet tussen 9 en 5, en 40 uur per week.

Hoeveel van je huishoudelijke taken heb je uitbesteed? Kun je ook nog naar kijken om het leven wat lichter te maken als je daar behoefte aan hebt.

Pluis

In beginsel heb je zeker gelijk Pluis, alleen hebben wij die 'schuifruimte' al genomen met sport en zwemles en zo nog wat zaken. Bovendien: zelf wijk ik al veel uit naar avonden en weekenden vanwege een volle agenda en om echt goede dienstverlening te kunnen borgen. Dat hoort erbij, maar het blijft jammer dat er maar 24 uur in een dag zitten.

Huishouden en strijk heb ik volledig uitbesteed, heerlijk. Als ik met de kinderen ben, wil ik wel echt met ze zijn.

En ik vind twee fulltime banen zelf niet te veel van het goede, ik vind het prima te doen zo, dat ligt zoals jij ook zegt waarschijnlijk voor iedereen anders. Ben erg blij met mijn werk. Ik ben alleen wel kwetsbaar voor twee klagende aapjes die groot drama maken omdat ze zo zie-hie-hielug zijn. Dan schiet ik meteen in de 'mama-gaat-het-regelen-modus', en ik zie in dat ik misschien eens wat minder in die modus zou moeten schieten.

Haha, ja, daar zijn ze goed in he?!

Een vriendin van mij zei ooit tegen me dat kinderen (vooral bij hun moeders) echt feilloos hun allergie en hun zielige zenuw/schuldgevoelknobbel weten te vinden. En dat is ook zo! Je kunnen je als geen ander het bloed onder je nagels vandaan halen en ze kunnen je ongelooflijk schuldig laten voelen om niets. Tenminste, als je er nuchter naar kijkt. Zoals het naar de BSO gaan. Gaat niemand dood van, en waarschijnlijk hebben ze het gewoon prima naar hun zin daar.

Maar... het wordt anders als ze het niet trekken. Zoals mijn oudste. We hebben het geprobeerd hoor, overblijven en BSO, want dat wilde hij ook graag. Meedoen met vriendjes. Maar hij raakte gewoon enorm overprikkeld. Dus zorg dat je zeker weet dat dat er niet onder zit bij een van de twee of allebei. Maar dan had je je vraag denk ik heel anders gesteld.

Pluis

Ja, echt, spijker op z'n kop. Ze hebben zo goed door dat ik de meebeweegmoeder ben. Ze richten die drama's zelden op hun vader.
Helemaal met je eens: als een van de kinderen het niet trekt dan wordt het een ander verhaal. Kinderen mogen nooit slachtoffer worden van onze wensen op werkgebied. Dat lijkt nu niet te spelen, maar ik houd daar wel altijd vinger aan de pols. Vandaar ook dat onze 'schuifuren' redelijk dicht zitten: als ik het idee heb van ziek/hangerig of wat dan ook, dan haal ik de kinderen en verplaats ik mijn werk naar de keukentafel. Dat is dan weer 1 van de hele grote voordelen van het thuiskantoor. Is niet altijd makkelijk, maar wel waardevol!

Inderdaad

Mijn kinderen hebben soms ook geen zin om naar school te gaan en vakantie wordt vaak als leuker gezien dan school. Wat ik ook best begrijp. Toch ga ik dan niet bedenken of ze minder naar school kunnen. School moet en hoort erbij. Het is niet altijd even leuk maar zolang het gemiddeld genomen goed gaat is er geen enkel probleem.

BSO is natuurlijk optioneel en dus zijn we dan eerder geneigd om mee te bewegen. Maar zo optioneel is het natuurlijk niet. Wij moeten ook gewoon de rekeningen betalen en dus moeten we werken en dus moeten de kinderen naar de opvang.
het hoeft niet elke dag super leuk te zijn zolang ze het gemiddeld genomen daar best hebben. Het is ook ok als ze een keer geen zin hebben. Dan moet je toch gewoon gaan, net als bij school. En vaak is het dan ook heus wel weer leuk als je er bent.

En allebei fulltime werken is echt niet te veel, dat is gemiddeld echt prima te combineren met de kinderen. Ik zou gewoon die 3 dagen blijven aanhouden. Dat geeft je juist wat meer flexibiliteit om als er iets is inderdaad ze thuis te kunnen houden. Als er geen enkele flexibele tijd is ingebouwd is het juist lastiger om in noodsituaties iets anders te doen.

Wat soms ook nog kan

is een scholier aan huis voor 1 dag in de vakantie.

De Klaas dijkhof methode

Natuurlijk zij ik eerst controleren of er niet echt iets is. Te druk, te saai - maar zo klinkt het niet want als je ze ophaalt zijn ze blij.

Dan is het inderdaad gebruik maken van moeders zwakheden. Als je thuis werkt, leg dan de nadruk op werken. Bellen, overleggen, dat kan niet met kinderen. Net zoals er ook geen kinderen naar een ander kantoor meekunnen.

Oplossing? Als ze het bij vader niet doen; de vader de ochtenden laten doen. Dan krijgen ze de kans niet om te zeuren. Of jezelf trainen om iets te zeggen in de trend van ‘ik snap dat je liever de hele dag op de bank achter de iPad zit, maar dit is echt gezelliger voor jou en beter voor mij’.

Of gewoon de Klaae dijkhof methode; ‘rot voor je. Dus?’ Waarmee je ze geen ruimte geeft en duidelijk maakt dat Bso in hetzelfde rijtje thuishoort als school; soms is het leuk, soms minder, maar het hoort er gewoon bij.

Ik herken veel

Wat dingen/ideeën die mij opvallen

- Kinderen snappen thuiswerken niet zo. Jij bent dan thuis dus daarom kunnen zij ook thuis zijn toch? Misschien kun je ze uitleggen wat je op een dag doet. En waarom dat niet kan als zij thuis zijn.
Zij denken nu: Mama is thuis en ik niet. Niet eerlijk. Ik wil dat ook.

- Regel 1 dag in de vakantie een buurtpuber die leuke dingen met ze gaat doen, ook al betaal je de BSO al. Dat is dan een 15-20 jarige die wat bijverdient en leuke dingen met ze gaat doen. En nog beter: ze mogen meedenken met het programma. En mocht dat programma thuis zijn, dan ga jij elders werken.
Zo kom je je kinderen tegemoet terwijl je zelf kunt werken.

- Blijf vooral uitstralen dat werk erbij hoort. En dat je kinderen het daarmee moeten doen.

Ik heb de hele dag aan je gedacht....

Een vriendin van mij die ook deels thuis werkt, had soms ook problemen mee dat haar kinderen niet altijd naar opvang wilden. Uitleggen dat er gewerkt moest worden, hielp niet. Wat wel werkte, gek genoeg, was toen ze zei: "Ik heb me zó verveeld vandaag zonder jullie, er was hier niets te doen, ik heb de hele dag op je gewacht en niets anders gedaan!" Haar kinderen waren helemaal tevreden, waren zìj even goed af op de BSO, daar heb je het veel leuker dan mams het heeft! Ze waren bang wat te missen als ze niet thuis waren, maar ze hadden kennelijk niets gemist.

Herken het vanuit de BSO

Ik krijg ook wel eens de vraag van ouders of kind het leuk vindt want thuis geeft t aan niet te willen. Vaak zijn de ouders dan in twijfel of ze er goed aan doen en dát voelen de kinderen feilloos aan. Dus wordt t extra aangezet, drama alom.
Terwijl.... Wij er niets aan merken,ze t gewoon gezellig hebben en dus niet naar huis willen als de ouder dan wat vroeger komt. Dan is het dus een uitprobeer dingetje. Wat gebeurt er al ik...
Vertrouw erop dat als een van je kinderen het niet leuk heeft op de BSO ,de PM-er dat bij je meldt. (Daar gaikvanuit,dat is hier wel zo)
Geef aan Dat je best snapt dat ze soms niet willen maar dat t wel gaat gebeuren,dat werken erbij hoort en regel af en toe een middagje vrij,in de vakantie. Niet eerder ophalen want dat schept verwachtingen en .....dan willen ze toch vaak nog niet mee Omdat ze in hun spel zitten.

Lilian

"Vertrouw erop dat als een van je kinderen het niet leuk heeft op de BSO ,de PM-er dat bij je meldt. (Daar gaikvanuit,dat is hier wel zo)"

Ik ga er zonder meer vanuit dat dat de bedoeling is. Maar bij mijn zoon heb ik wel eens bij de BSO dingen aangekaart waar zoon niet gelukkig mee was, en dat was toch echt vanwege signalen van mijn kind, vanuit de BSO hoorde ik niks. Zoon is een lieverd die geen problemen geeft en geen stampij maakt, dus ze dachten op die BSO dat alles prima verliep. Dat was niet zo.

Overigens even voor de meelezers en vooral TS: het ging bij zoon - die toen al 10 jaar was en zijn mening altijd al goed heeft kunnen verwoorden - niet om 'ik blijf liever thuis' en 'BSO is stom': hij kon heel specifiek aangeven wat hem niet beviel in de manier waarop dingen daar georganiseerd waren. Hij had daarvoor op een andere BSO gezeten (die was helaas opgeheven) en daar had hij het altijd prima naar zijn zin gehad.

Groeten,

Temet

temet ( ot)

Goed dat hij het aangaf. Ze deden er wel iets mee hoop ik?

Ik vind het ook belangrijk dat elke BSO met oudere kinderen een kinderraad heeft zodat je weet wat er bij de kinderen speelt en wat ze willen aan activiteiten. De jongere kinderen kunnen per 2 weken ook prima meedenken en uitvinden wat ze leuk vinden. De eerste week/dag starten vaak de kinderen die meer durven/kunnen etc en de 2e week/dag komen de kinderen die het de eerste week wat spannend vonden ( en vaak even een kijkje kwamen nemen ) ook meedoen. Dat is de kracht van de kinderen,die elkaar laten zien wat je kunt en ervaren.

Hier

Ik vind het vooral belangrijk dat ze voor alle kinderen iets hebben en dat ze dat ook zo communiceren.

Mijn kind heeft ook moeite met de BSO en met vakanties hebben ze elke dag in principe iets bijzonders. Al is het maar dat ze spelletjes gaan doen.

Nu hadden ze tijdens de zomervakantie een kader dat ze naar de pizzeria zouden gaan en zelf hun pizza mochten bakken. Kind was die dag gewoon opgewonden om te gaan want bakken vind hij leuk. Maar goed hij was 5 of 6 in die tijd en je raad het al hij en de andere jongere kinderen werden aan tafel gezet met een kleurplaat (als hij ergens een hekel aan heeft) en hij kreeg een stuk van een door een groter kind gemaakte pizza. Kreeg een verdrietig kind mee naar huis. Een kind van 5 of 6 had daar prima aan mee kunnen doen.

Ook die keer dat we zijn zwembroek, zonnebrand en schep en emmer al hadden ingepakt omdat ze naar het strand zouden gaan. Je snapt het wel ze hadden dat stilletjes verplaatst naar de dag dat ze maar 6 kinderen hadden in plaats van 14 kinderen.

En zo kan ik meer dingen opnoemen. Communicatie is belangrijk.

Overigens gebeurd het zelden dat er leuke dingen worden georganiseerd meestal is het weer de zoveelste keer dat ze een fruistpies gaan maken of een smoothie (alles wat in de oven gaat mislukt er).

Bij mooi weer zitten ze soms gewoon de hele dag binnen en dat terwijl er op 5 minuten lopen 2 verschillende grote speeltuinen zijn. En op iets verder lopen we. Prachtige natuurspeeltuin.

Oo dees dat iis echt jammer.

Wat zou ik graag hier bij de BSO een grote natuurspeeltuin hebben. Helaas zitten wij in een school met t 8000 stoeptegels principe Is prima en verder niks. Echt niks,geen boom of struik om in te klimmen of achter te verstoppen.. Een zandbak en een leeg plein. Zo zonde. Er kan zo veel.

Bakken kan prima met kinderen vanaf 3. Heerlijk toch. We hadden laatst worteltaart gebakken. Ze hebben bijna allemaal geproefd. Was erg grappig want toen we gingen bakken met Alleen jongens was het ook voor mij een unieke ervaring. “Zoo nu lijkt t wel kots zeg. Rozijnen erbij. “ nee nu lijkt t op kots met stukjes “etc...
Conclusie na t bakken
Het zag er heel vies Kosterij uit maar ik vind t wel lekker! Whahhahaha.