Grootouders passen op kleinkinderen - in welk huis?

Bij oma

Toen mijn moeder op mijn kinderen paste toen ze nog klein waren deed ze dat bij haar thuis. Nou woont ze in de straat, ongeveer een kilometer verder, dus de afstand was te overzien. Oma vindt het fijner in haar eigen huis, had ook ruimte zat voor een kinderkamer en genoeg babyspullen en speelgoed. Toen ze groter waren en naar school gingen mochten ze uit school ook vriendjes meenemen naar oma's huis.

Als ik op mijn nichtjes pas doe ik dat het liefst in hun huis. Mijn huis is echt niet meer op kleintjes ingericht dus ik vind het hier weinig ontspannen.

Voor allebei is wat te zeggen wat mij betreft. Voor je kleindochter is het leuk om beide oma's vaak te zien, de één komt bij haar thuis en bij de ander is ze in huis, leuk toch?

skik

hier

Toen onze kinderen zo klein waren kwamen ze naar ons. Niet structureel maar af en toe. Omdat ons huis inderdaad ingericht is op kleintjes. Is met een baby niet zo interessant maar met peuters wel (traphekjes, breekbare spullen weg, slotjes op gootsteenkastjes etc). Mijn ouders vonden het juist heerlijk om lekker weg te zijn uit hun eigen omgeving. Weer andere plekjes ontdekken. En zo horde ik nog es wat. Mijn vader kende meer mensen in de buurt dan wijzelf
Wat ik ontzettend veel hoor is dat kind de avond tevoren gebracht wordt en dat ouders kind volgende dag dan terugbrengen. Wel in grootouders huis maar niet gehaast voor de ouders.
Of dat moeder/vader weer komt halen rond etenstijd meteen mee eten en kind in pyama weer mee terug.

Wat praktisch is

Alles is hier voorbij gekomen. Bij ons thuis, bij hen thuis, op de camping, dagje uit. Of zij haalden een kind of kinderen of ik bracht ze. Net wat handig was. We aten ook bij elkaar. Ik bereidde het eten de dag vooraf voor, toen de kinderen kleiner waren, dus dan was er altijd snel wat voor iedereen, of mijn vader schilde alvast de aardappelen.

Bij mij

Mijn ouders kwamen destijds bij mij. De avond er voor al. Hadden zij geen last van files en ik kon mijn eerste afspraak om 7 uur hebben met mijn collega in Australie. Ze bleven dan eten en na de files naar huis.

Hier

Ik pas eigenlijk altijd bij mij thuis op mijn kleindochter. Ik heb hier ook en bedje en speelgoed voor haar. We hebben zelfs een traphekje al is dat door de indeling van ons huis niet eens zo nodig. Ze is hier dus prima thuis.
Ik vind dat persoonlijk prettiger. Dan kan ik tussendoor mijn eigen dingen doen (huishouden, tuin, werk, eigen kinderen, vrienden ontvangen). Ook als het 's avonds is dan slaapt ze hier en dan halen haar ouders haar gewoon de volgende dag weer op.

Mijn moeder paste meestal bij ons thuis op maar wij hebben ook veel kinderen en dus was het logistiek voor haar een hele operatie. Als ze op maar een of twee kinderen paste dan was het weer meestal bij haar thuis.

Hihi huishouden

Ideaal als grootouders bij ons waren geweest. Was weggevouwen, tuin geveegd dat soort. Zo fijn!

Afhankelijk van de leeftijd

Toen onze kinderen klein waren pasten opa en oma op in hun eigen huis. De kinderen hadden daar een eigen ledikantje, bedden, speelgoed etc. En vonden het prima om daar te zijn .

Nu zitten mijn kinderen alledrie op school en passen mijn ouders 1 middag per week bij ons thuis op. De kinderen vinden dit fijner omdat ze hun eigen spullen en vriendjes in de buurt hebben.

kleine kinderen: bij ons, grote kinderen: bij oma en opa

Toen mijn kinderen heel klein waren, pasten mijn moeder meestal bij ons thuis op. Dat was over het algemeen iets meer dan een halve dag per week. Dan werkte ik een halve dag.
Mijn man deed 1 hele dag + tegen het einde van de middag op veel dagen, ik deed 1,5 dag, mijn moeder dus een halve, en de creche nog 2 dagen. Werkte heel goed.
Toen de kinderen in groep 2 en 3 zaten, gingen mijn ouders thuis oppassen. Zij haalden de kinderen van school, vaak met de fiets (maar een paar kilometer en dichterbij dan ons huis), dronken thee, maakten samen muziek. Blijven logeren en volgende ochtend van daaruit weer naar school. Later kwamen de kinderen zelf aangefietst.
Mijn ouders hebben een groot huis en beide kinderen hebben daar een eigen slaapkamer.
Inmiddels zitten ze op de middelbare school. Opvang is absoluut niet meer nodig, maar alle partijen vinden dit een fijne regeling. Ik wil mijn kinderen liefst zoveel mogelijk bij me hebben, maar die ene avond dat ze er niet zijn is er toch net wat meer tijd voor rustig praten bij het avondeten, of je voelt je wat vrijer als je samen naar de film gaat of zo (zoiets doen we toch bijna nooit als ze thuis zijn, als is het wel mogelijk). En de grootouders met kleinkinderen vinden het ook een fijne dag.

Wat leuk Egel

Dat het oppassen zich tot deze variatie heeft ontwikkeld - inderdaad heel mooi om een avond/ nacht per week samen te zijn, zonder kinderen in huis. Quality time voor allemaal !

Dat oppassende grootouders ( ha dat klinkt gek) de avond tevoren alvast bij het oppasadres gaan logeren lijkt me echt Iers voor opa's en oma's die met pensioen zijn - of heb ik dat mis?

Bij onze kinderen-met-gezin is nauwelijks logeerruimte, ik zou me daar niet happy bij voelen. En ook s nachts alles horen als er iets is met de kleintjes - dat heb ik in mijn eigen gezinsperiode vaker beleefd dan me lief was, daar heb ik nu echt geen zin meer in. Dan maar vroeg op ( gelukkig komt dat zelden voor!).

Een van mijn schoonzussen - man met deeltijdpensioen- sliep twee van de zeven nachten bij haar kinderen. Oppassen bij de een, oppassen bij de ander, en dan weer naar huis. Ze genoten daar erg van!! Het ene gezin woont nu in het buitenland, dus de oppassituatie is afgeslankt.

Ik zou kiezen

voor bij mij thuis. Heeft ook nadelen natuurlijk zoals hiervoor al genoemd. masr mijn belangrijkste argument zou zijn, dat ik dan tussendoor nog even mn eigen ding kan doen. Al is her maar een wasje in de machine, of eten voorbereiden of welk klusje dan ook. Ja, ik zou dat toch echt het lieft bij mij thuis willen.

Tonny

Oh daar zou ik ook geen zin in hebben om daar te blijven logeren. Ik logeer wel eens bij mijn dochter die ver weg woont als ik daar een weekend ben. Maar ik zou niet bij mijn zoon hier in de buurt gaan logeren. Ze mogen rustig hun kind hier een nacht brengen. Geen enkel probleem maar ik ga daar niet slapen.
Mijn kleindochter logeert hier bijna elke week wel 1 en soms 2 nachten en dat is echt prima (zeker gezien ze tegenwoordig goed doorslaapt) maar ik ben dan wel graag in mijn eigen omgeving.

met pensioen idd

mijn ouders waren idd al met pensioen. En ik had speciaal voor deze regeling een slaapbank aangeschaft.
Als mijn ouders kwamen 1 of 2x per maand dan sliepen zij in mijn bed en ik op de bank. De andere keer per maand nam ik een vrije dag of ik compenseerde met full-time werken als dochter een hele week bij haar vader was of thuis werken 's avonds.

De avond ervoor naar mijn ouders brengen en weer ophalen zou betekenen dat ik 2 dagen heel laat thuis zou zijn ivm de de afstand.
En er zouden veel meer auto kilometers in totaal zijn.

De dag zelf brengen was al helemaal geen optie, dan zou ik zo rond 3 uur 's morgens moeten vertrekken om om 8 uur weer op mijn werk te kunnen zijn. En dan weer ophalen en rond 11 uur weer thuis zijn....
In de spits is het ruim 2 uur rijden.

beiden, maar niet regulier

Ouders en grootouders wonen hier op minimaal 1.5 uur rijden, dus oppassen regulier voor werk hebben wij nooit gedaan. Wel eens een noodopvang in geval van ziek kind, dan kwamen opa en oma hier (we hadden ook logeerruimte, een klein kamertje met twee bedden). Of gewoon in het weekend voor een bezoek, en dan ook een nachtje slapen.

Toch vond ik dat nooit heel erg prettig, een of twee nachten opa en oma in huis, met name (sorry) de schoonouders. We hebben geen groot huis, en je zit toch erg op elkaars lip. Ik slaap bloot en elke keer als je dan 's nachts naar de wc moet moet je weer wat aantrekken, 's ochtends in de badkamer de deur op slot doen enzo, ik ben mijn schoonvader wel eens tegengekomen 's ochtends, met zijn grote witte dikke blote pens. Heel erg, maar daar zit ik dus echt niet op te wachten. Daarnaast voel je je toch verplicht om na je werk ook nog eens gezellig te babbelen, terwijl ik dan liever onderuitgezakt tv zit te kijken...Volgens mij werken dat soort dingen met eigen ouders beter omdat het "eigen" is.
Begrijp me goed, ik kan best overweg met mijn schoonouders, maar dit vind ik zo'n lastig dingetje, dat ze dan in mijn territorium komen of zo. En voor een dagje vind ik dat niet erg, maar logeerpartijen, hm, daar ben ik nooit blij mee geweest. Zou ik zelf dus later echt nooit doen, dan liever heen en weer naar huis, of een bed and breakfast.

Met weekendjes weg met zijn tweeen, en in de schoolvakanties voor een weekje, brachten wij de kids naar de opa's en oma's. Zo hadden ze allemaal geregeld per jaar de kinderen "voor zichzelf", dat wilden ze graag, en wij vinden het ook wel prettig dat we of eens met zijn tweeën wat konden ondernemen, of niets anders in de schoolvakanties hoefden te regelen. Wel van te voren goed doorgesproken wat we wilden (1 stel heeft een vijver en geen hek eromheen) dus goed afspraken geprobeerd te maken. Toch ook altijd een bezorgd gevoel daarbij gehad. Het is niet gemakkelijk om je kind af te staan vind ik, als de opvoedstijl en oplettendheid verschilt van die van jezelf. Toch, omwille van de band tussen grootouder en kind, heb ik dat altijd wel gedaan. Campingbedje en kinderwagen en andere benodigdheden namen we altijd mee. Kan me wel voorstellen dat je je kind niet iedere week drie nachten op een campingbedje wil laten slapen, maar voor zo'n weke per jaar viel dat wel te doen. Beide grootoudersstellen hadden overigens wel een box gekocht, tweedehands. Traphekjes of andere veiligheid (bv stopcontacten) deden ze niet aan, deuren konden dicht, en gelukkig is er nooit iets gebeurd.

Na de basisschool is dat verminderd tot nu geen logeerpartijen meer. Vanuit de kinderen omdat die nu echt liever hun eigen dingen doen in de vakanties, vriendjes, sport en werk, vanuit ons omdat we nu meestal met het gezin erop uit trekken en ook nu met zijn tweeen weg kunnen zonder logeerpartijen voor een nacht om eens een avondje uiteten te gaan, en vanuit de opa's en oma's omdat ze zowel fysiek als geestelijk behoorlijk achteruit zijn gegaan. Wel verschillend hoe ze ermee omgaan. Het ene stel geniet van onze bezoekjes en accepteert dat de kinderen niet meer logeren (vinden ze ook helemaal niet erg denk ik) , het andere stel is nog niet in de acceptatiefase dat het allemaal niet meer lukt.

Ik denk wel eens zelf aan oppassen bij mijn dochter later (dat roept ze wel eens): dan zou ik inderdaad als ik zelf niet meer werk, liever bij haar zijn, en evt nog wat hand- en spandiensten verrichten. En dan in je eigen huis weer de deur dichttrekken en niet dan eerst alle troep weer opruimen.

Hier

Maakten we een combinatie. Mijn ouders kwamen 's morgens vroeg naar ons huis, ontbeten hier en legden na de eerste fles onze zoon in zijn eigen bedje. Na dat ochtendslaapje gingen ze met hem naar hun eigen huis (zelfde woonplaats, 2 km verderop). Hier haalde ik mijn zoon weer op na mijn werk (ze wonen praktisch naast mijn werk, dus dat was makkelijk.

Vroeg op pad om naar ons toe te komen, vonden ze geen punt. Ze vonden het wel fijn om later op de dag naar hun eigen huis te gaan, om daar wat te kunnen rommelen. En wij hadden geen gehaast en gesleep in de ochtend.

haha Vrouwke

'Toch vond ik dat nooit heel erg prettig, een of twee nachten opa en oma in huis, met name (sorry) de schoonouders. We hebben geen groot huis, en je zit toch erg op elkaars lip

Het blijft lasting he, schoonouders :p
Vond je man dat ook zo trouwens? Ik heb 't idee dat mannen daar allemaal net wat minder mee zitten.
Maar toch lief dat ze je ondanks al je weerstand verscheidene malen uit de brand hebben geholpen!

Zoals jij erover schrijft heb ik het gevoel dat je niet helemaal beseft dat je ouders net zoveel van jou (en je schoonouders van je man!) houden als jij van je kinderen houdt ) - en daarom veel voor je over hadden met dat gelogeer, vroeg opstaan voor de kleinkinderen en andere dingetjes waar je eígenlijk niet zoveel zin meer in hebt als je uit het gezinsleven met kleine kinderen bent gegroeid.

Bromvlieg: klopt

Manlief had er allemaal wat minder moeite mee. Scheelt dat als hij slaapt je naast hem een kanon kunt afschieten, bij mij is dat minder.
Ik besef zeker wel dat ze veel moeite gedaan hebben uit liefde, en daar ben ik ze ook dankbaar voor, daarbij is het natuurlijk ook gewoon leuk om een band met je kleinkinderen op te bouwen (neem ik tenminste aan).
Toch vind ik het fijn dat het nu allemaal wat gemakkelijker is, nu de kinderen ouder zijn , je bent minder afhankelijk.