Dagtaak aan prutswerk
Ik zet deze post maar even in ouders/school, het is eigenlijk veel breder.
Wat ik er aan kan doen? Geen idee. Hoe ik er mee om moet gaan? Geen idee...
Ik heb dus een dagtaak aan het prutswerk van derden, ik zie ook dagelijks een boel prutswerk en het is één grote ergernis die mij erg veel tijd kost
Een voorbeeldje om de keuze van dit topic te rechtvaardigen:
Lang verhaal in 't kort: dochterlief zit op school, groep 2 en vanaf dag 1 tot heden kunnen de juffen erg weinig met haar. Ze praat vrijwel niet met de juffen en andere kinderen, laat op school niet zien wat ze kan enz.
We zijn talloze van die hdgp gesprekken verder, zit je met 4 man aan tafel...een hoop geouwehoer en 0 resultaat.
Nu heb ik alvanaf dag 1 (en sindsdien zéér vaak) aangegeven dat ik het sterke vermoeden van hb heb. Hier is nooit wat mee gedaan en om o.a. die reden heb ik zeer recentelijk de stekker uit alle hulpvraag (oa die hdgop geprekken) getrokken en zelf maar aan de slag gegaan. In 1 week ben ik al vele malen verder gekomen dan 2 jaar en al die figuren met al die gesprekken samen. (eindresultaat: dinsdag bij een andere (hb)school kijken)
Of neem een vriend van me, momenteel al 5 weken in het ziekenhuis...als ik hoor wat daar mis gegaan is. En dat zijn dat de zgn "specialisten" waarbij de patient én revalidatieartsen het verhaal van die specialisten met veel succes onderuit vegen. (heb deze ervaringen zelf ook ondervonden)
Of neem zoonlief, was volgens de testen aan het linkeroor wat doof, bleek aan het slakkenhuis te liggen en pech: niet aan te doen. Later bleek niet het slakkenhuis maar het middenoor links het probleem te zijn...dan kon het probleem opeens weleens meevallen.
Laatst weer een test gehad, nu blijkt opeens het rechteroor ineens (ook) een probleem, over links wordt niet meer gesproken.
En zo zijn er tal van zaken, school, werk enz
Ik zie en hoor zoveel onzin, zie zoveel prutswerk...ik kan overal weer zelf achteraan, mag alles zelf oplossen.
Ben ik één van de weinigen die tegen dit probleem aanloopt? Ben ik (te) kritisch? Of vertrouwt iedereen elkaar maar en denkt dat het wel goed komt zonder er verder bij na te denken..want ja, het is hun werk en ze zullen 't wel weten?
Bestaan er nog wel mensen die hun werk serieus nemen en, veel belangrijker, écht wel weten waar ze mee bezig zijn? Ik tref die mensen nml niet tot zéééér zelden!
Ysenda schreef op 01-02-2024 om 12:50:
Wellicht is daar geen contact mee gezocht omdat de huidige school niet voetstoots van jou aanneemt dat hb een oorzaak kan zijn. Of ze voelen zich helemaal niet handelingsverlegen maar zien een tijgerouder die het werk verstoord waar je steeds maar weer tijd in moet steken. Want zo zijn er nog meer kinderen op school met allemaal hun eigen problemen een benodigde individuele aanpak.
Met je huidige houding jaag je de school, tegen je in het harnas, en zoals je al 2 jaar merkt kom je dan dus niet verder.
Nogmaals: vliegen vang je met stroop niet met azijn en al helemaal niet met geconcentreerd azijnzuur waar je nu mee bezig bent.
Of er is wel contact geweest. Maar dan in de vorm van intervisie/collegiale consultatie .
Dan wordt een case geanonimiseerd besproken. Dat hoef je dan niet met ouders te bespreken . Dat is dan als onderdeel van de profesionalisering van de leerkracht/IB.
Er zijn vaak brede intervisiegroepen van samenwerkingsverbanden/ samen werkende scholen. Omdat het juist fijn is, dat die mensen zijn van verschillende scholen met verschillende expertice.
duizel schreef op 01-02-2024 om 13:07:
henricus, ik bedoel het niet als een aanval oid maar wordt je niet ontzettend moe van zo in het leven staan. Je lijkt van teleurstelling naar teleurstelling en frustratie naar frustratie te gaan. En al die dingen maken je boos. Je kunt niet rusten totdat het zo loopt zoals jij voor ogen hebt. Op heel veel gebieden (lees ik in jouw voorbeelden). Ik vraag me dan af of het leven zo niet alleen heel veel energie kost en uiteindelijk weinig oplevert?
Heb je dingen in het leven die je wel voldoening geven? Waar je misschien zelfs gelukkig van wordt. Ik zou je dat gunnen. Als dat niet zo is kan dat wel een reden zijn om toch hulp te zoeken. Ongeacht welke stempels je hebt.
Let je ook op je communicatie (verbaal en non- verbaal) als je met dochter bent? Vergeet niet dat kinderen erg beïnvloedbaar zijn door hun ouders. Het zou goed zijn als zij haar eigen meningen en ervaringen mag hebben zonder jouw frustraties te voelen en daarin mee te gaan. Dat is erg lastig. Ik ben het ook niet altijd eens met hoe de school van mijn kinderen handelt. Toch probeer ik dat bij mij te laten en niet bij mijn dochter. Als ik er last van heb bespreek ik dat met mijn partner. Als hij er ook last van heeft overleggen we over de aanpak. Ik ga mijn dochter niet beïnvloeden met mijn mening. Ik zal wel altijd naar haar gevoelens en mening bij iets vragen en dat evt meenemen naar school. Heel klein voorbeeld. Vorig jaar werd de klas gesplitst en dochter zit niet meer bij haar vriendin. Ik vond dat jammer. In plaats van te zeggen 'oh wat jammer dat je niet meer bij .... zit (en misschien zelfs, hoe kan school deze keuze nou maken bij een onzeker meisje als dochter) heb ik gevraagd wat ze ervan vond. Ze had er zelf niet echt moeite mee dus dan laat ik het. Nu is dit voorbeeld niet onderwijsinhoudelijk, andere voorbeelden wel.
Zo in 't leven staan is een ellende ja, maar niet omwille van zekere teleurstellingen maar omdat ik 't werk mag doen waar anderen, zonder resultaat, voor betaald worden.
Je geeft iets uit handen, gaat er van uit dat er, liever vroeg dan laat, wat schot in de zaak komt maar onder de streep kost 't bakken met geld/tijd en energie en je mag uiteindelijk zelf alles uitvinden en zelf aan de bak gaan.
Ken je dit bekende mantra, Henricus?
“Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien”
Ik krijg de indruk dat het soms moeilijk voor je is het verschil te zien. Het heeft geen zin om je te blijven opwinden over zaken waar je geen invloed op hebt. Steek daarentegen je energie in zaken waar je wel invloed op hebt.
Heb je al contact opgenonen met mogelijke testcentra? Dat is iets wat jij wel kunt veranderen.
Valeria schreef op 01-02-2024 om 13:41:
[..]
Snap ik ook niet. Hoe kun je er pas NU achterkomen dat er op 2km nog een school zit? Dan heb je toen je kind 1 of 2 was toch je huiswerk niet goed gedaan?
Toen oudste kind hier 1 werd konden we het inschrijven voor een peuterschool. Omdat we er eentje wilden die naast/bij een school zat, heb ik toen al de scholen onderzocht. Dat het kind voorliep was toen al duidelijk.
Prima als je geen onderzoek doet, maar klaag dan ook niet over anderen....
Dat ik er nu pas achter kom...hoeveel redenen wil je weten?
Als je gaat zoeken op o.a. hb onderwijs dat is dat in onze provincie echt zeer dun gezaaid.
Dan kom je dus op de eerdergenoemde 60 km afstand! Niet waar wij op zaten te wachten, maar als't niet anders kon..so be it.
Afijn, in onze regio zijn er zat grote(re) scholen, dat was sowieso geen optie voor dochter. Vandaar de keuze voor vrij kleinschalige "school in 't bos", een dorpsschooltje welke ook erg goed aangeschreven staat.
Of ik niet goed gezocht heb? Weet ik niet...de meesten gebruiken Google, ik gebruik als één van de weinigen Bing. Zoekresultaten verschillen tussen die twee. Had ik dan google moeten gebruiken? Mwa, nee...doe ik nooit en vind normaliter alles wat ik nodig heb wel via Bing. Een en ander is ook afhankelijk waar je op zoekt...afijn, moet ik dat allemaal nog uitleggen?
Betreft die begaafdheidsschool: ook die zijn dun gezaaid in onze provincie.
Er zijn er maar liefst 2: eentje 30 km verderop en blijkbaar in ons gehucht (ja, gehucht waar je zo'n school totaal niet verwacht) .
Als er nou 200 van die scholen waren dan was ''t waarschijnlijk ook wel wat beter online te vinden, het zijn er slechts 20 (vol lid) verspreid over heel NL
Inderdaad, dan heb je niet echt grondig gezocht. Maar dat zijn oude koeien, je hebt nu 2 scholen in de buurt gevonden.
Dus maak daar afspraken (met tijdstip 😉) en ga praten met die beide scholen. Ontdek hun sterkere en zwakkere punten zodat je een geïnformeerde keuze kunt maken.
En laat je dochter testen zodat het duidelijk is waarom ze een ander ontwikkelingspad volgt dan andere kinderen. Voordat je weer enkel op een zoekmachine vertrouwt, hier een tip: op die scholen kunnen ze je vast vertellen wat de beste testcentra in de niet al te verre omgeving zijn.
Er zijn ook andere manieren om iets te vinden dan een zoekopdracht op internet. Zo heb ik reeds andere ouders hier in het dorp gesproken over naar welke school zij hun kinderen (gaan) sturen. Ik weet welke scholen hier in het dorp zitten (dat zijn er maar 2) en welke dorpen hier in de omgeving zijn. Als mijn kind speciale behoeftes blijkt te hebben (ze is pas 2 jaar, vooralsnog lijkt ze 'gemiddeld', maar ze is nog erg jong) dan ga ik informeren welke school daarvoor wellicht wat extra expertise in huis heeft. Laag of juist hoogbegaafd, school met ervaring met ASS of ADHD, dat soort zaken. Ik Google dan niet op de 'afwijking', maar ik zoek op de site van de diverse scholen naar informatie, neem zo nodig contact op met de school, spreek ouders, wordt lid van een fb groep van ouders met kinderen uit de doelgroep enz. Evt vraag ik op dit forum om adviezen mbt de scholen bij mij in de buurt. Er zijn meerdere manieren.
Dat jij in één zoekmachine maar één school weet te vinden en daarop besluit dat er dus maar één school in de provincie iets kan met Hb is toch echt prutswerk van jouw kant.
Echt alles ligt áltijd aan een ander he? En je zou eens bij jezelf te raden kunnen gaan of jij voortaan iets anders kan doen.. Stel je voor.
Dat voorbeeld van Bing vs Google is weer bijzonder exemplarisch. Dat jij die scholen niet gevonden hebt, ligt toch echt aan jezelf.
Prutswerk dus. Alweer.
Je zou inmiddels moeten weten dat niet alles in het leven op een presenteerblaadje wordt aangeboden.
Meesje schreef op 01-02-2024 om 15:10:
Er zijn ook andere manieren om iets te vinden dan een zoekopdracht op internet. Zo heb ik reeds andere ouders hier in het dorp gesproken over naar welke school zij hun kinderen (gaan) sturen. Ik weet welke scholen hier in het dorp zitten (dat zijn er maar 2) en welke dorpen hier in de omgeving zijn.
Precies. Andere ouders. Alvast een tip: ook handig als je over een paar jaar een middelbare school zoekt.
Valeria schreef op 01-02-2024 om 15:17:
[..]
Precies. Andere ouders. Alvast een tip: ook handig als je over een paar jaar een middelbare school zoekt.
Andere ouders, de hb-school die afgevallen was, een kenniscentrum of vereniging voor hoogbegaafden, hb-collega's met hb-kinderen, psycholgen die gespecialiseerd zijn in hb, de huisarts, gemeente, er zijn talloze plaatsen waar informatie hierover te krijgen is of, als ze het niet weten, waar ze je kunnen vertellen waar die informatie waarschijnlijk wel te krijgen is. Ik heb ook dagen aan de telefoon gehangen voor allerlei soorten gespecialiseerde info en hulp. Niet leuk, wel nodig.
Maar goed, dan is het ook nog de vraag óf kind überhaupt hb is. Want behalve: "ik ben het en ik herken mezelf in dochter" heb ik nog geen argument gehoord. Ja, ze vindt school saai, maar zo zijn er wel meer. Waaruit blijkt concreet dat zij HB is? Op school laat ze alvast geen aanwijzingen zien. Dat wordt weggeschreven als onderpresteren. En dat kan natuurlijk. Maar dan zou ze in andere situaties beter presteren. Waaruit blijkt buiten school dat ze Hb is?
Ik zou er toch voor kiezen om kind te laten testen. Dan heb je ook een concreet en objectief gegeven om aan school te presenteren. En dan breed testen, zodat je ook weet welke aanpak het kind nodig heeft. Daaruit komen dan concrete adviezen waarmee school, maar ook jullie als ouders verder kunnen. Structuur en duidelijkheid, of wellicht juist vrijheid? Creatief aanbod als uitdaging, of juist cognitieve taken bieden? Versnellen naar groep 3, hb onderwijs, of binnen haar vertrouwde groep uitdaging aanbieden? Stilzitten, rustige werkplek of juist meer beweging inbouwen? Dat jullie wellicht beiden Hb zijn wil niet zeggen dat kind de zelfde behoeften heeft als jij had als kind. Cognitieve intelligentie is slechts een deel van wat een persoon definieert. Er zijn nog veel meer aspecten. En die andere aspecten zijn ook van belang in welke didactische, maar ook pedagogische en affectieve benadering het best bij het kind past. Als jouw dochter al vanaf dag 1 op school zo veel zorg op roept dat een heel team al 2 jaar ermee bezig is, dan zou ik toch graag onderzocht willen hebben wat er aan de hand is. En niet vasthouden aan mijn visie dat kind gewoon slim is en school een stel prutsers. Je wil je kind ook niet tekort doen. En als uit het onderzoek komt dat kind inderdaad 'alleen' HB is, dan kun je met recht een lange neus maken naar school. 
Dweedledee schreef op 01-02-2024 om 15:13:
Echt alles ligt áltijd aan een ander he? En je zou eens bij jezelf te raden kunnen gaan of jij voortaan iets anders kan doen.. Stel je voor.
Dat voorbeeld van Bing vs Google is weer bijzonder exemplarisch. Dat jij die scholen niet gevonden hebt, ligt toch echt aan jezelf.
Prutswerk dus. Alweer.
Je zou inmiddels moeten weten dat niet alles in het leven op een presenteerblaadje wordt aangeboden.
Inzake zoekmachines: het zijn gewoon de feiten. Bing is bijv. meer gericht op afbeeldingen dan Google. Google doet weer meer met de reguliere zoekresultaten (waar je dan ook eerst door tig betaalde advertenties en een hoop flauwekul heen moet enz.)
Niks nieuws, of dacht je dat elke zoekmachine dezelfde resultaten biedt?
Stap eens over op Bing, gaat een wereld voor je open en zie je nog eens wat anders dan die google rommel.
En...en je hebt Copilot ook altijd bij de hand 
dat schijnt nogal populair te zijn.
Lotte78 schreef op 01-02-2024 om 13:43:
[..]
Of er is wel contact geweest. Maar dan in de vorm van intervisie/collegiale consultatie .
Dan wordt een case geanonimiseerd besproken. Dat hoef je dan niet met ouders te bespreken . Dat is dan als onderdeel van de profesionalisering van de leerkracht/IB.
Er zijn vaak brede intervisiegroepen van samenwerkingsverbanden/ samen werkende scholen. Omdat het juist fijn is, dat die mensen zijn van verschillende scholen met verschillende expertice.
Zojuist berichtje gestuurd..
Meesje schreef op 01-02-2024 om 15:39:
(...)
Ik zou er toch voor kiezen om kind te laten testen. Dan heb je ook een concreet en objectief gegeven om aan school te presenteren. En dan breed testen, zodat je ook weet welke aanpak het kind nodig heeft. Daaruit komen dan concrete adviezen waarmee school, maar ook jullie als ouders verder kunnen. Structuur en duidelijkheid, of wellicht juist vrijheid? Creatief aanbod als uitdaging, of juist cognitieve taken bieden? Versnellen naar groep 3, hb onderwijs, of binnen haar vertrouwde groep uitdaging aanbieden? Stilzitten, rustige werkplek of juist meer beweging inbouwen? Dat jullie wellicht beiden Hb zijn wil niet zeggen dat kind de zelfde behoeften heeft als jij had als kind. Cognitieve intelligentie is slechts een deel van wat een persoon definieert. Er zijn nog veel meer aspecten. En die andere aspecten zijn ook van belang in welke didactische, maar ook pedagogische en affectieve benadering het best bij het kind past. Als jouw dochter al vanaf dag 1 op school zo veel zorg op roept dat een heel team al 2 jaar ermee bezig is, dan zou ik toch graag onderzocht willen hebben wat er aan de hand is. En niet vasthouden aan mijn visie dat kind gewoon slim is en school een stel prutsers. Je wil je kind ook niet tekort doen. En als uit het onderzoek komt dat kind inderdaad 'alleen' HB is, dan kun je met recht een lange neus maken naar school.
Helemaal mee eens. Met alleen maar zeggen dat ze hb is, gaan jullie niet verder komen. Veel belangrijker is: wat heeft jullie dochter specifiek nodig om zich goed te ontwikkelen?
Henricus schreef op 01-02-2024 om 12:32:
Update inzake school en dochter:
.......
Had niet één van de club van 4 het lumineuze idee kunnen hebben om deze weg in te slaan?
Afijn, ik wordt dus bloedchagrijnig van dit soort dingen.
(voordat er commentaar komt als "wellicht hebben ze dat wel gedaan maar heb je er geen weet van": ik heb al vaak aangegeven dat ik nml. alles wil horen wat er gaande is. Dit is begonnen n.a.v. wat feiten dat dochterlief een paar keer geslagen is door een ander kind, juf vond 't niet noodzakelijk om ons te vertellen. Sindsdien wil ik dus op de hoogte blijven, belangrijk of niet. Dat weet school dondersgoed, ik weet van niets dus ik ga er vanuit dat er op met die school 2km verderop geen actie ondernomen is.)
Zo perfect ben jij ook niet Henricus. Blijkt het nou toch dat zelfs HB'ers fouten kunnen maken.
