IQ kloof verbaal:95 performaal:65
Mijn zoon (groep 1) is onderzocht omdat hij in de klas opviel bij leeftijdsgenoten (erg leerkrachtafhankelijk, moeite met plannen en uitvoeren van taken, snel afgeleid).
Uit intelligentie-onderzoek blijkt een verbale score van 95 en een performale score van 65. Bovendien lijkt hij autistische trekken te hebben (waarbij ik me afvraag of dit voortkomt uit de IQ-kloof of juist andersom).
School heeft verwezen naar Speciaal Basisonderwijs. We zijn erg geschrokken van dit advies omdat hij pas 4,5 jaar is, en ons thuis nooit iets bijzonders is opgevallen.
Op internet kom ik bijna alleen maar informatie tegen over IQ kloven en hoogbegaafdheid. Zijn er ook ouders die ervaring hebben met een IQ kloof waarbij de performale score zo ontzettend laag is? Wat voor impact heeft dit voor de (school)ontwikkeling van je kind?
En, wat wil je zelf?
Er kan de komende jaren ook thuis veel van je worden gevraagd. Op school wordt de stof uitgelegd en opdrachten gemaakt. Het kan gaan betekenen dat je thuis eerst alle stof met je kind moet doornemen, dan uitleg in de klas en thuis nog het nodige huiswerk en herhaling.
De basisschoolstof was voor mijn zoon eenvoudig, leerproblemen kwamen pas op het vo. Toen hebben we externe, kostbare, hulp ingeschakeld.
Ik weet niet of ik zelf consequent genoeg zou zijn om altijd hulp te bieden. In grote klassen zal hier ook niet altijd tijd voor zijn. Een sporadisch rt halfuurtje is waarschijnlijk niet voldoende.
De huidige school denkt dat zij hem niet voldoende en op de juiste wijze kunnen begeleiden.
Moet de beslissing nu worden gemaakt of kan er afgewacht worden hoe je kind zich ontwikkelt richting groep 3?
Ik vind hem nog zo jong en de testen nog niet veel zeggend. Karakter, inzet, begeleiding, veel zaken spelen mee. Thuis merk je er eigenlijk niets van, ook niet van de "autistische trekjes"?
Als school weinig probeert, zie je verder nog mogelijkheden van buitenaf? Waar zitten de autistische trekjes in, biedt de orthopedagoog nog opvoedtips en handvatten?
Volle kleuterklassen
Dank voor je informatie, Katniss.
De groep zal trouwens pas aan het einde van het jaar op 35 uitkomen, begint met 27. Maar toch, ik vind het idioot. Bijna alle scholen in onze wijk hebben wegens terugloop van het aantal jonge gezinnen, hun kleuterklassen samengevoegd. Sommige beginnen met 30 of meer. Het komt er op neer dat er van een kind van 4 al behoorlijk wat basisvaardigheden worden verwacht voordat het uberhaupt naar school kan gaan.
Wil40
ja, lastig. Hoe het met de echte leervakken gaat verlopen weten we nog niet. Aan de ene kant denk ik, zet hem dan maar in een groep van 12 met individuele leerlijnen waar het optimale uit hem wordt gehaald, inclusief oefentherapie, logopedie, etc. Aan de andere kant: hij is pas 4! Hoe gaat hij zich ontwikkelen? We leren hem zelf pas net kennen!
Het vervelende is, op die 'trekjes' ben ik pas gaan letten toen de juf het opmerkte. We zijn zo gewend aan ons kind en hebben geen vergelijking. Nu denk ik ineens: zie je wel! Iemand zei me laatst: Neem het woord 'autisme' alsjeblieft niet in je mond, want dan heeft hij het al! Dus tegelijkertijd met de problemen op school, worden we ook ineens onzeker over of we het thuis wel allemaal goed doen. Zijn voor ons dingen niet gewoon geworden vanwege zijn gedrag, en in hoeverre wordt zijn gedrag gesterkt door hoe wij er mee omgaan zonder dat we het merken. Daar willen we ook hulp bij zoeken, want het gepieker kost me veel energie.
Hoe gaat het nu met je zoon?
"Goed doen".
Je doet het naar mijn idee goed als je je kind accepteert zoals het is. En dat klinkt eenvoudiger dan het is.
Iedereen vindt wel iets van je kind. De juf, trainer van een sportclubje, de buurvrouw, een vriendin, familie enz. Zodra je kind wordt getest staan er dingen op papier. De tester koppelt daar conclusies aan en een mening. Misschien een diagnose.
Voor jou, als moeder, verandert er niets, je kind is je kind, met v/p kloof, autistische trekjes, snel afgeleid en niet taakgericht. Dat zijn bevindkingen op papier en niet belangrijk als je met hem zit te knutselen thuis of hem een verhaaltje voorleest.
Met mijn zoon gaat het goed. Niets in zijn leven verloopt makkelijk en soepel. Maar hij groeit steeds beter in zijn jasje. Wij leven in het hier en nu, wat de toekomst brengt lig ik niet meer wakker van. Door de testen en dingen op papier zou je vergeten heerlijk van je kind te genieten.
Ik heb me erg gewapend tegen iedereen die iets van mijn zoon vindt, " wat moet er van dit kind terechtkomen?" Je zou er onzeker en wanhopig van worden. Ga verder met je 4 jarige leren kennen, help hem waarbij hij hulp nodig heeft, help oplossingen vinden voor problemen die je
tegenkomt en vergeet vooral niet te genieten.
Probeer soms ook tijd te rekken voor jezelf. Bijvoorbeeld; school is bezig met een sbo traject. Verdiep je er in, weeg de voors en tegens en als je er nog niet uit bent geef dan aan dat je graag de mogelijkheid wilt hebben om zijn ontwikkeling nog even af te wachten. Je staat er niet negatief tegenover maar vindt hem nog erg jong. Wat kan school voor hem betekenen, welke hulp moet er komen? Laat je kind geen stempel autisme krijgen op 4 jarige leeftijd, er is geen diagnose gesteld, alleen "trekjes". Je kind heeft het naar zijn zin op deze school, dat is dus geen probleem.
Wat ik weet is dit
In de versie WISC IV en hoger wordt er geen onderscheid meer gemaakt tussen beide. De WISC III is behoorlijk verouderd, maar wordt nog steeds gebruikt. De reden hiervoor is dat de WISC IV niet is vertaald. De WISC V wordt wel vertaald.
Mijn dochter is getest op 6 jarige leeftijd. Uitlag Verbaal 97 en Performaal 117 met een verwerkingssnelheid op 125.
Op 12 jarige leeftijd opnieuw getest. Uitslag Performaal 103 Verbaal 121 en een verwerkingssnelheid op 130.
Heel bijzonder dat haar PIQ en VIQ in de loop van 6 jaar zijn omgewisseld ?????! De orthopedagoge had er ook geen verklaring voor.
Daar ik ook voor de klas heb gestaan, merkte ik aan mijn dochter wel verschil. Ze had op kleuterleeftijd heel veel moeite met kiezen (het kiesbord was echt een ramp voor haar) en met talige opdrachten. Even iets voordoen en de jongedame heeft het door. Verder heeft ze moeite met plannen. Dat gaat ook steeds beter. Ze houdt heel erg vast aan vaste termijnen. Voor een proefwerk voor aardrijkskunde begint ze steevast een week van de voren te leren.
Op het 'normale' onderwijs ging het in groep 5 bij mijn meissie mis. Ze zat in een groep van 27 (dat viel op zich mee), maar in februari begonnen de leerkrachten al dat ze waarschijnlijk zou blijven zitten. Mijn (toen nog) man en ik lieten het er niet bij zitten en hebben haar van school laten wisselen. Nu zit ze op de HAVO, ondanks haar dyslexie en haar moeite met talig onderwijs.
Kijk goed naar je kind. Besef wel dat het in een klas nu eenmaal anders werkt dan thuis, maar een ouder kent zijn/haar kind over het algemeen gewoon goed. Een andere onderwijsvorm kan een kind enorm helpen. Schroom niet om over te stappen naar een andere school. Dat kan voor je kind echt een wereld van verschil betekenen. Niemand op de 'oude' school had ooit verwacht dat mijn dochter nu op de HAVO zou zitten en het goed doet ook!
herkenning
Stipje, hier donderkopje - ook moeder van een inmiddels 9 jarig PV-kloof kind met 115 VB en 85 PV.
Ik herken je schrik, verbazing en overrompeling bij in eerste instantie de constatering dat je kind blijkbaar afwijkt van de norm en de manier waarop school daar vrij rucksichlos hard op in wil grijpen door te spreken over verwijdering ipv hoe te helpen en te kijken hoe je kind het gaat doen als het wat ouder wordt. Bij ons speelde dat in groep 3. Ik vind het echt -net als andere reacties- stuitend dat jullie kind al in groep 1 op basis van een totaal nog onzeker IQ zonder rekening te houden met nog een wereld aan groei, ontwikkeling, leerprocessen etc al wordt gewogen en te licht bevonden. Bah.
Wil je graag meegeven dat ons kind door school ook in eerste instantie werd gezien als een enorm probleemgeval dat ze liever kwijt dan rijk waren maar dat het nu heel goed doet met extra hulp van ons, bijles en school maar vooral ook door de enorme drive en inzet van ons kind zelf....
Het kost moeite en veel tijd, maar wij zijn altijd blijven geloven in de potentie van ons kind en herkenden ook niets van de gedragsproblematiek die zijn juf ook bij ons kind wel scheen te zien. Latere juffen hadden ook een totaal ander beeld van hem, dus dat scheelt ook echt. Wie er voor de klas staat.
Achteraf gezien zijn we wel blij dat school in zo een vroeg stadium heeft geconstateerd dat er iets moest gebeuren maar vooral ook heel blij dat wij voet bij stuk hielden dat ons kind er wel zou komen. Op zijn eigen school, met de juiste begeleiding.
Ik vind het een beetje lastig om het verhaal van mijn zoon hier zo online te zetten. Mocht je meer willen weten dan kunnen we evt. beter email adressen uitwisselen.
Donderkopje
Wat heb jij het prachtig verwoord van wat ik denk en voel met betrekking tot onze zoon. Je schrijft precies wat ik vind van de situatie en de relatie met school. Bedankt!
herkenbaar
Hallo,
Mijn zoon is 7 jaar gediagnostiseerd met klassiek autisme en heeft ook een dysharmonisch intelligentie profiel verbaal iq 103 en performaal 70 dit is een samenspel tussen zijn autisme en zijn iq staat dus met elkaar in verband en zie je dus vaker. mijn zoontje gaat tot nu toe naar het regulier onderwijs groep 4
Groetjes kelly
Verbaal-Performaal
Ik heb zelf een ook een v/p kloof, toen ik jong was lag mijn iq op alle punten ongeveer gelijk, ruim beneden gemiddeld. Performaal is nu ik volwassen ben 70 en verbaal 92 en dat is heel erg lastig.Ik heb ook autisme en dat maakt alles alleen maar moeilijker.
Ik kan rustig iets bedenken maar bij het uitvoeren heb ik vaak hulp nodig. In principe ben ik performaal licht verstandelijk beperkt, want zo staat het ervoor. Nu zijn er veel mensen die zeggen dat deze kloof bij schoolse vaardigheden niets uitmaakt, dit durf ik uit ervaring tegen te spreken.
Op school was het zo dat ik opdrachten die ik kreeg verbaal begreep maar deze moeilijk uit kon voeren. Leren is organiseren, en dat gaat vaak mis bij een performale lage score oplvb/zwakbegaafd niveau.
Het is hard werken om alles voor elkaar te krijgen....
nou ocmer
met je tekst (grammatica, stijl, woordkeuze en opbouw) is niets mis....
Nee, daar is niets mis mee.
Maar dat is qua inhoud verbaal. Het inloggen, gebruikersnaam zoeken en wachtwoord en opbouwen van de reactie gaat minder makkelijk, want dat is weer organiseren.
Met taal doe ik dit met gemak, het organiseren gaat moeilijk en vreet tijd maar dat weet je pas wanneer ik dat vertel. En zo ontstaat overvragen, wel zien wat iemand kan en niet zien wat iemand er voor moet doen.
En laat dat nu net het probleem zijn. Verbaal gaat prima maar daar kan je niet goed mee organiseren want dat doet performaal. Organiseren doe je de hele dag, daar ben je dus niet goed in bij een laag performaal IQ en daar loop je elke dag tegenaan.
Huiswerk plannen, boodschappen doen, koken, problemen oplossen. Uitvoeren wat een ander je opdraagt. Wel begrijpen wat je moet doen maar het niet goed kunnen organiseren.
Hoeveel werk dit is? Voor deze reactie 55 minuten.
Uitleg
Bedankt voor je uitleg Ocmer. Het steeds weer woorden vinden is heel belangrijk. Je ziet het niet aan de buitenkant wat er binnen in iemands hoofd allemaal aan het werk is om dingen mogelijk te maken. En dan wordt je nou eenmaal makkelijk weggezet. Zelfs als je juist moeite doet en een voor jou belangrijke vraag stelt. En dan toch zelf geduldig blijven. Heel wat beheersing voor nodig.
Ocmer
Ik vond je berichten heel leerzaam. Echt een eye-opener voor mij. Nu begrijp ik de impact van die kloof veel beter.
Ocmer
Je schrijft tussen de regels door dat je autisme hebt. Ik denk dat dat feit een veel grotere invloed op je executieve vaardigheden heeft (en wellicht ook op de uitkomst van je IQ-test) dan die zogenaamde kloof.
skik
zogenaamde kloof Skik
Autisme is de oorzaak van de kloof. Het is maar net hoe je het ziet. Als je snapt dat dat gevolgen heeft voor je zelfredzaamheid kun je daar actie op ondernemen. Met begrip voor jezelf en voor de ander, geduld, vasthoudendheid en beheersing. Maar het begint met het begrip dat je veel slimmer overkomt dan je bent. Je cognitieve vermogens worden naadloos gelijk gesteld aan je executieve vaardigheden en daardoor ontstaat er onbegrip bij niet wetende omstanders. Precies het probleem van mijn kinderen. Een tien voor rekenen maar niet snappen hoe je de werkboeken in de klas uitdeelt. En als je daar dan een vraag over stelt of hulp bij vraagt dat je dan met ongeloof bekeken wordt en geen antwoord krijgt laat staan hulp.
Dan kan er ook nog angst en stress ontstaan. Zo raken kinderen in de knel.
executieve vaardigheden
Het zal zeker invloed op elkaar hebben. Maar bij mij is het meetbaar in mijn IQ. Deze score is al bijna 32 jaar ongeveer hetzelfde hoe goed ik mijn best ook doe.
Maar hoe dan ook, het heeft uiteindelijk dezelfde uitwerking. En de vraagsteller had het zelf ook over aanwezige kenmerken van autisme, vandaar dat ik in mijn reactie heb gemeld dat ik autisme heb.
Autisme heeft vele goede kanten maar ook vervelende kanten, een daarvan is een disharmonisch ontwikkelingsprofiel op bijna elk gebied.
ook mijn zoon
Heeft een disharmonisch IQ. Hij zit verbaal op 90 en performaal op 70. Daarnaast is er ADHD en NLD geconstateerd. (NLD is geen officiele diagnose)Dit uitgebreide onderzoek waaruit deze zaken naar voren kwamen is op ongeveer 11 jarige leeftijd gedaan. Hij is nu 17.
Helaas kan ik niet zeggen dat dit voor school niet uitmaakt. Performaal laag betekent dat je veel moeite hebt met probleemoplossend vermogen, met rekenen en ruimtelijk inzicht en door de NLD komen er kenmerken bij (die aan autisme doen denken) zoals sociale onhandigheid, motorische onhandigheid, bepaalde angsten.
Mijn zoon heeft in de loop van de tijd een flinke faalangst ontwikkeld, een flinke achterstand met rekenen, groot gebrek aan assertiviteit en moeite met het kanaliseren van emoties, vooral boosheid. Maar ook in andere emoties kan hij enorm doorschieten.
Het kan zijn dat de ontwikkeling van mijn zoon erg negatief heeft uitgepakt maar hij functioneert momenteel ongeveer rondom het niveau van iemand die tegen zwakbegaafd aanzit. Gelukkig is hij nog erg jong want het is bekend bij dit soort jongeen dat ze wel vaak nog langer doorontwikkelen en rond hun 25 levensjaar pas helemaal 'af' zijn.
oh ja...en bij een hoger verbaal vermogen
is het bijna evident dat kinderen/mensen overschat worden. Als je ze hoort praten krijg je best een goede indruk, maar in de praktijk (waar het probleemoplossend/handeld uitvoeren aan de orde komt) valt het resultaat gewoon tegen.
In eerste instantie krijgen anderen/leraren nogal eens het idee dat er met de pet naar gegooid wordt. Dus worden ze boos op de persoon waarvan ze meer hadden verwacht, wat niet terecht is. Daardoor ontstaat ook vaak flinke faalangst.
Menselijk brein
Weer een bijzondere uitspraak AnneJ: "Autisme is de oorzaak van de kloof." Heb je daarover een link naar een wetenschappelijk onderzoek? Ik vindt het namelijk nogal iets wat je hier roept. Volgens jou zou mijn dochter met een P/V kloof dus autistisch zijn?
Vanwege de kloof van mijn dochter en de PDD-NOS van de middelste van mijn vriend, lees ik veel over autisme, P/V kloof enz. Het enige wat ik heb gelezen is dat een P/V kloof vaker voorkomt bij kinderen die ASS hebben dan bij de rest van de bevolking.
Deze kloof wordt daarbij niet meer als zodanig in een van de toonaangevende IQ-testen (WISC) benoemt. Kijk maar eens hier: http://www.edu-en-ik.nl/publicaties/intelligentieonderzoek/van-wisc-iii-naar-wisc-v/ wat daarover wordt gezegd.
Mijn dochter heeft een kloof en is dyslectisch, maar zeker niet autistisch. Toen ze nog heel jong was, kreeg ik door dat zij zich op bepaalde gebieden langzamer ontwikkelde dan op andere gebieden. Nog steeds heeft zij op bepaalde gebieden veel moeite, terwijl andere zaken haar lijken te komen aanwaaien. Gelukkig heeft ze een goed voorbeeld aan een goede vriendin van mij. Mijn vriendin heeft ADD en een lage verwerkingssnelheid. De manier waarop mijn vriendin met haar beperking omgaat is voor mijn dochter heel leerzaam.
Voor elk kind is het leven een zoektocht, voor kinderen die niet 'gemiddeld' zijn is deze zoektocht ten eerste al lastiger en ten tweede kunnen ze vaak niet de gebaande paden volgen, maar moeten ze hun eigen pad maken. Om een kind te helpen zoeken naar het goede pad kan een gedegen onderzoek enorm helpen. Helaas zul je voor deze niet gemiddelde kinderen geen pad vinden dat volledig geplaveid is. In mijn ogen moet je daarom heel voorzichtig zijn met generaliserende uitspraken.
@Ocmer, heb jij een goede coach die jou helpt bij jouw zoektocht? Dit jou bijvoorbeeld helpt om na te denken hoe het organiseren binnen een dag makkelijker wordt? Mijn vriendin heeft bijvoorbeeld een hulpverlener die naar alle belangrijke gesprekken meegaat. Door de lage verwerkingssnelheid is het gesprek namelijk al een onderwerp of twee verder voordat zij het eerste stuk verwerkt heeft.
Ach ja Paddington
Dat autisme de reden kan zijn van een kloof wil niet zeggen dat het andersom zo is. Een kloof is de reden van autisme. Uiteraard kunnen er diverse achtergronden zijn waarom er een verschil is.
Het aparte is dat het toch echt moeite kost om te accepteren dat die ontwikkelingsverschillen toch echt vaker voorkomen dan je denkt en dat dat geen vorm van 'luiheid' is. En niet geholpen wordt met een schop onder de kont. Maar dat het dan nodig kan zijn om even uit te zoeken of er een verschil is en waar dat em in zit.
En ook dat laatste wordt standaard genegeerd, uitzonderingen daargelaten en soms dankzij ouders boven water gehaald.
@Paddington
Ik heb nu een dagbesteding voor een aantal dagen in de week. Na 32 jaar vechten kan ik mij nu eindelijk bij alles neerleggen. Ik heb nu de hulp die ik nodig heb en het gaat beter met mij.
Ik heb geaccepteerd dat ik met mijn verbale IQ normaal begaafd ben en met de rest van mijn IQ licht verstandelijk beperkt.Ik vraag nu wat eerder en vaker hulp en ben nu in korte tijd al verder gekomen dan ik ooit had gedacht.
Ik neem nu ook steeds iemand mee naar gesprekken. Zo weet ik na de tijd wat er is besproken en alles wordt opgeschreven zodat ik het nog eens na kan lezen. Ik wilde dit nooit maar nu het kan ben ik er erg blij mee.
Duidelijk Skik
Kinderen met leerstoornissen en andere problemen hebben gemiddeld vaker een (grotere) verbaal-performaal kloof. Uiteraard ook omdat je daar naar zoekt. Andersom is dat niet zo.
Een kloof wil niet zeggen dat een kind een probleem heeft.
"In 't kort: als men vaststelt dat er een leer- of gedragsstoornis is bij een kind, dan wordt dit vaak bevestigd door een disharmonisch profiel. Het omgekeerde is helemáál niet het geval, en zéker niet bij kinderen met een hoog IQ. "
of....
de verbaal/performaal kloof waarbij verbaal hoger is, is een kenmerk van autisme. En dit is niet andersom: je hoeft niet perse autistisch te zijn als je die kloof hebt.
zaagtandprofiel
Mijn zoon heeft een soort van zaagtandprofiel, V/P verschillen nauwelijks maar de scores tussen de categorieen binnen de V en de P gaan alle kanten op. Dan kan je niet van een V/P-klloof spreken toch, klopt toch dat dit zaagtanddprofiel is?
Ocmer, buiging voor jou. Wil je hier alsjeblieft blijven posten, ik lees je berichten graag, omdat je uit eigen ervaring spreekt.
@skik
Mooi dat je het weer laat zien, maar dit gaat bijna altijd over flink begaafde kinderen.
"41% van de kinderen met IQ>109 een V-P verschil heeft van 12 punten of meer. Of dat bijna 50% met ofwel PIQ ofwel VIQ boven de 140 een discrepantie heeft van 15 punten"
"Met andere woorden: een groot V/P verschil komt bij zeer veel begaafde kinderen voor. De kloof zou bovendien nog veel groter geweest zijn indien het plafond van de test niet zou voorkomen hebben dat het VIQ (of PIQ) nog hoger was!"
De topic starter had het over flink afwijkende waardes. In de gevallen van kinderen met een hoog IQ is er te compenseren voor de tekorten, bij lagere scores gaat dat niet lukken.
Het gaat om deze modellen:
http://www.slideshare.net/carolinesprenkeling/albert-posioen-werkmodel-lvb
Nummer 18 en 19 van de 45 maken veel duidelijk.
Met zulke lage performale scores kom je in het lvb gebied en dan ziet alles er ineens anders uit. Nu wil ik niet zeggen dat de posters lvb,ers zijn maar je ziet in de grafiek duidelijk waar de knelpunten zitten.
@Pirata
Dankjewel...
Ocmer
Natuurlijk komt een flinke kloof vaker voor bij flink begaafde kinderen, want hoe hoger het IQ, hoe meer ruimte voor grote verschillen. Ik denk dat de oorzaak van problemen die mensen met een laag deelIQ ervaren komt doordat het deelIQ benedengemiddeld is, niet de relatie tussen het PIQ en het VIQ. Met een VIQ van 140 en een PIQ van 105 heb je een flinke kloof maar zal je op alle gebied prima kunnen functioneren, al zal je merken dat sommige onderdelen je een stuk makkelijker afgaan dan andere.
In de link die jij geeft over licht verstandelijk gehandicapte kinderen staat trouwens: "VIQ-PIQ dichotomie niet valide: deze schalen niet meer opgenomen in de WAIS-IV".
skik
Nieuwsgierig. Hoe zit het dan....
bij een v/p kloof zoals mijn dochter heeft (of had...?) op de bs, groep 8 (inmiddels is ze 17). Verbaal scoorde ze 92, performaal 120. Een fikse kloof dus. In de loop der jaren tegen van alles aangelopen, maar echt chocola kan ik er niet van maken. Iemand idee wat de 'consequenties' zijn van een dergelijke kloof?
@skik
Snap ik helemaal.
Maar het geeft wel aan wat de verschillende schalen doen en daar gaat het hier over. Ik ga niet uit van handboeken van psychiaters en IQ testen want die dingen laten zien wat je op school hebt geleerd.
Als de manieren van het berekenen van het totaal IQ gaat veranderen dan blijven de verschillen nog steeds bestaan, alleen zijn ze dan niet meer meetbaar
Met de nieuwe testen gaat er straks maar een score uitkomen heb ik gehoord en daarmee doe je mensen tekort.
In principe is dit een rot discussie, want is het niet veel beter om te kijken naar alles wat wel lukt?
Daar word je namelijk pas echt gelukkig van...
