Schoolplein verhalen, irritaties, noodzakelijk “kwaad” of gezellige boel?
Het schoolplein, voor de één een dagelijks terugkerend irritatiebron, voor de ander één gezellige boel.
Hoe ervaar jij het om op het schoolplein te staan?
Sta je vaak op een “vaste “ plek en is er groepjesvorming?
Kun je niet wachten tot je niet meer op dat plein hoeft te staan of vind je het super gezellig?
Sta je vooral bij de ouders waarmee jouw eigen kind vaak speelt of in de klas zit of staat alles door elkaar?
En stap je zelf op de voor jou nieuwe ouders af?
Vertel hier alles wat je ervan vindt.
Om zelf te beginnen;
Gisteren zijn hier de scholen begonnen en ik merk dat ik dat toch soms spannend vind, waarschijnlijk doordat de kinderen naar een hogere klas gaan en er weer even inkomen na de vakantie. Ik heb geen vaste plek en ik zie wel of en bij/met wie ik sta. Soms gewoon alleen, net hoe het uitkomt.
Ik vind het wel altijd een gekrioel van ouders, grootouders en kinderen, en nu mogen de ouders ook weer mee naar binnen wat wel een mierenhoop gevoel geeft. Vorig jaar was het afzetten bij de deur en weer gaan.
Borrelhap schreef op 25-08-2021 om 19:31:
Geen kinderen hier, maar even een vraagje
Ik kan me herinneren dat ik vanaf groep 4 ofzo zelfstandig naar school ging en mijn klasgenootjes ook.
Is dat nog steeds zo? Want ik las net iemand die kind tm groep 7 nog naar school bracht.
Geen oordeel. Gewoon nieuwsgierig
Dat hangt toch helemaal af van hoever je van school woont?
Borrelhap schreef op 25-08-2021 om 19:31:
Geen kinderen hier, maar even een vraagje
Ik kan me herinneren dat ik vanaf groep 4 ofzo zelfstandig naar school ging en mijn klasgenootjes ook.
Is dat nog steeds zo? Want ik las net iemand die kind tm groep 7 nog naar school bracht.
Geen oordeel. Gewoon nieuwsgierig
Wisselt denk ik hoe je kind is, waar hoever de school staat, of ze samen gaan.
Mijn oudste 'breng' ik nog naar school ook al gaat hij naar groep 6 nu omdat jongste in groep 3 nog wel gebracht moest worden. Als jongste niet hoefde / kon dan gaat oudste alleen. Vanaf komend schooljaar wil ik steeds meer gaan proberen om ze samen naar school te laten gaan. Maar ze kunnen lopend en hoeven geen enorm gevaarlijke weg over ofzo.
Winterkoud schreef op 25-08-2021 om 19:40:
[..]
Wisselt denk ik hoe je kind is, waar hoever de school staat, of ze samen gaan.
Mijn oudste 'breng' ik nog naar school ook al gaat hij naar groep 6 nu omdat jongste in groep 3 nog wel gebracht moest worden. Als jongste niet hoefde / kon dan gaat oudste alleen. Vanaf komend schooljaar wil ik steeds meer gaan proberen om ze samen naar school te laten gaan. Maar ze kunnen lopend en hoeven geen enorm gevaarlijke weg over ofzo.
Ah ja dat is logisch idd. 
Borrelhap schreef op 25-08-2021 om 19:31:
Geen kinderen hier, maar even een vraagje
Ik kan me herinneren dat ik vanaf groep 4 ofzo zelfstandig naar school ging en mijn klasgenootjes ook.
Is dat nog steeds zo? Want ik las net iemand die kind tm groep 7 nog naar school bracht.
Geen oordeel. Gewoon nieuwsgierig
Het ligt er denk ik aan waar de school staat. Als het midden in een drukke binnenstad is, dan ga je je kind van 8 daar niet alleen naartoe laten gaan, maar als het een rustige buitenwijk is, zonder drukke straat om over te steken misschien wel.
Wij zijn toch ook een soort schoolplein
Alleen staan we dan zeg maar in een heel grote kring.
Ik kan me nog wel herinneren 17 jaar geleden dat ik groepjes intimiderend vond. Het leek ook net of er dan af en toe iemand uit zo’n gezellig groepje even zo om zich heen keek van: zien jullie wel hoe leuk wij het hebben.. nu sta ik nog steeds op het schoolplein op kinderen te wachten een paar keer in de week (hoewel die van mij er niet meer op zitten) en zie ik dat niet meer zo. Het zijn nu ook meer tweetallen. En ik vind het prima. Ik heb een vaste gesprekspartner die meestal naar mij toe komt en dan bespreken we allerlei onderwerpen van heel persoonlijk tot politiek zolang ‘onze’ kinderen nog niet weg willen. Ik bedenk dan wel eens hoe gezellig dit er uit moet zien, haha.. Misschien juist wel omdat ik mij zoveel jaar geleden wat onzeker voelde.
De basisschool is hier alweer vier jaar geleden. Aanvankelijk maakte ik wel eens een praatje op het plein, best gezellig. Op een gegeven moment was ik ook voorzitter van de OV en was het handig om het schoolpleinmoment te gebruiken om even contact met andere actieve ouders te hebben. Maar uiteindelijk vond ik er geen lol meer aan.
De oorzaak was een vervelende hetze. Mijn zoon werd een tijd lang gepest door drie grotere meiden. Waarschijnlijk omdat hij een nerdje is met een zichtbaar onhandige motoriek door niet aangeboren hersenletsel. Dat hij werd gepest was bekend op school. De leerkrachten deden hun best om het te beëindigen. Helaas lukte dat niet echt en voelde mijn zoon zich tijdens het overblijven op een gegeven moment in het nauw gedreven door die meisjes. Hij probeerde ze op afstand te houden met een van de stelten waar hij mee speelde. Daarbij deelde hij een gemeen harde klap uit waardoor het grootste meisje een afschuwelijk blauw oog opliep.
School pakte het goed op. Alle betrokkenen, ook mijn zoon, werden op hun gedrag aangesproken en kregen straf.
Na een week of wat bleek de moeder van het betreffende meisje echter een missie te zijn begonnen. Haar dochter was volgens haar onschuldig en was uit het niks aangevallen door mijn zoon die een gevaarlijke gek was die niet op het regulier onderwijs thuis hoorde. Terzijde gestaan door een paar moeders die het om onverklaarbare redenen met haar eens waren, zette ze school onder druk.
Uiteraard kwam school op voor mijn zoon, maar toen die moeder steeds meer onrust veroorzaakte met haar rare verhalen, werd ik wel verzocht om mijn hem niet meer te laten overblijven. Wat ik maar deed om de boel te sussen. Maar man, wat voelde dat als onterechte straf voor mijn kind! En voor ons als ouders. Regel het maar eens.
Als ik in die tijd het plein opliep om mijn kinderen te halen, merkte ik soms dat er door dat groepje over me gekletst werd. Dan groette ik vriendelijk en ging ik doodleuk dichtbij ze staan. Waarop ik boos werd aangekeken en het gesprek verstomde 
Het was dat het al mei was en dat dat meisje in groep 8 zat, anders had ik een andere school gezocht.
Dus tsja. Schoolpleinen ... ik ben blij dat ik niet meer hoef 
yette schreef op 25-08-2021 om 21:02:
De basisschool is hier alweer vier jaar geleden. Aanvankelijk maakte ik wel eens een praatje op het plein, best gezellig. Op een gegeven moment was ik ook voorzitter van de OV en was het handig om het schoolpleinmoment te gebruiken om even contact met andere actieve ouders te hebben. Maar uiteindelijk vond ik er geen lol meer aan.
De oorzaak was een vervelende hetze. Mijn zoon werd een tijd lang gepest door drie grotere meiden. Waarschijnlijk omdat hij een nerdje is met een zichtbaar onhandige motoriek door niet aangeboren hersenletsel. Dat hij werd gepest was bekend op school. De leerkrachten deden hun best om het te beëindigen. Helaas lukte dat niet echt en voelde mijn zoon zich tijdens het overblijven op een gegeven moment in het nauw gedreven door die meisjes. Hij probeerde ze op afstand te houden met een van de stelten waar hij mee speelde. Daarbij deelde hij een gemeen harde klap uit waardoor het grootste meisje een afschuwelijk blauw oog opliep.
School pakte het goed op. Alle betrokkenen, ook mijn zoon, werden op hun gedrag aangesproken en kregen straf.
Na een week of wat bleek de moeder van het betreffende meisje echter een missie te zijn begonnen. Haar dochter was volgens haar onschuldig en was uit het niks aangevallen door mijn zoon die een gevaarlijke gek was die niet op het regulier onderwijs thuis hoorde. Terzijde gestaan door een paar moeders die het om onverklaarbare redenen met haar eens waren, zette ze school onder druk.
Uiteraard kwam school op voor mijn zoon, maar toen die moeder steeds meer onrust veroorzaakte met haar rare verhalen, werd ik wel verzocht om mijn hem niet meer te laten overblijven. Wat ik maar deed om de boel te sussen. Maar man, wat voelde dat als onterechte straf voor mijn kind! En voor ons als ouders. Regel het maar eens.
Als ik in die tijd het plein opliep om mijn kinderen te halen, merkte ik soms dat er door dat groepje over me gekletst werd. Dan groette ik vriendelijk en ging ik doodleuk dichtbij ze staan. Waarop ik boos werd aangekeken en het gesprek verstomde
Het was dat het al mei was en dat dat meisje in groep 8 zat, anders had ik een andere school gezocht.
Dus tsja. Schoolpleinen ... ik ben blij dat ik niet meer hoef
Jeetje wat heftig! Ik herken wel dat er vaker verhalen zijn zijn dat scholen pesten niet goed oppakken.
Borrelhap schreef op 25-08-2021 om 19:31:
Geen kinderen hier, maar even een vraagje
Ik kan me herinneren dat ik vanaf groep 4 ofzo zelfstandig naar school ging en mijn klasgenootjes ook.
Is dat nog steeds zo? Want ik las net iemand die kind tm groep 7 nog naar school bracht.
Geen oordeel. Gewoon nieuwsgierig
Dat ligt een beetje aan de locatie.
Wanneer is iets dan roddelen en gewoon belangstelling tonen als je een persoon bijv lange tijd niet echt gezien hebt? Over een ander praten zo van “ hoe zou het met die en die zijn” is toch totaal anders dan kwaadsprekerij?
Ik vind er overigens niets van als mensen langer staan te praten op / naast het schoolplein; wellicht hebben ze wel zorgen om hun kind en bespreken hun ervaringen / herkenning daarover; dat geeft toch niets?
Nose schreef op 25-08-2021 om 21:20:
[..]
Jeetje wat heftig! Ik herken wel dat er vaker verhalen zijn zijn dat scholen pesten niet goed oppakken.
Op zich pakte school het pesten prima aan. Ze hadden een pestprotocol, kanjertraining, dat soort dingen. Maar het overblijven was minder goed geregeld. Dan hadden de leerkrachten ook pauze en werd er tijdens het eten en het buiten spelen toezicht gehouden door ouders. Meestal te weinig ouders.
Dat is later overigens veranderd. Ik was nogal gefrustreerd over de gang van zaken (duh) en bedacht daarom een 'gefaseerde overblijf' waarbij de kinderen met hun leerkracht zouden eten en de onderbouw en bovenbouw niet meer tegelijk buiten zouden zijn. Op die manier waren er in de grote pauze alleen nog plein-ouders nodig voor half zoveel kinderen. School vond het een goed plan en zo doen ze het nog steeds.
yette schreef op 26-08-2021 om 13:55:
[..]
Op zich pakte school het pesten prima aan. Ze hadden een pestprotocol, kanjertraining, dat soort dingen. Maar het overblijven was minder goed geregeld. Dan hadden de leerkrachten ook pauze en werd er tijdens het eten en het buiten spelen toezicht gehouden door ouders. Meestal te weinig ouders.
Dat is later overigens verandert. Ik was nogal gefrustreerd over de gang van zaken (duh) en bedacht daarom een 'gefaseerde overblijf' waarbij de kinderen met hun leerkracht zouden eten en de onderbouw en bovenbouw niet meer tegelijk buiten zouden zijn. Op die manier waren er in de grote pauze alleen nog plein-ouders nodig voor half zoveel kinderen. School vond het een goed plan en zo doen ze het nog steeds.
Wat goed om te horen!
Caramelzeezoutchocola schreef op 26-08-2021 om 13:07:
Wanneer is iets dan roddelen en gewoon belangstelling tonen als je een persoon bijv lange tijd niet echt gezien hebt? Over een ander praten zo van “ hoe zou het met die en die zijn” is toch totaal anders dan kwaadsprekerij?
Ik vind er overigens niets van als mensen langer staan te praten op / naast het schoolplein; wellicht hebben ze wel zorgen om hun kind en bespreken hun ervaringen / herkenning daarover; dat geeft toch niets?
Roddel of achterklap is een uiting van een negatief, speculatief, suggestief, onthullend dan wel tendentieus bericht over iets of iemand - zonder dat het onderwerp van de uiting er zelf bij betrokken is. Roddelen betreft dikwijls het ruchtbaar maken van desinformatie of iets negatiefs over iets of iemand. Zo kan het dan ook deel uitmaken van pesten.
Hoewel het praten (of liegen) over anderen niet altijd als verwerpelijk wordt gezien, is het in zijn zuiverste juridische vorm wel degelijk een misdaad volgens het Nederlandse Wetboek van Strafrecht. Ondanks deze theoretische strafbaarheidsstelling is het in praktijk vaak moeilijk bij wijdverbreide roddel een boosdoener aan te wijzen en te straffen; bovendien is de reputatie van het onderwerp in kwestie dan al beschadigd.
Vind het altijd wel apart dat men er zo 'n 'ding' van maakt........ Waarom? Als je het leuk vindt om hier en daar wat te kletsen, dan doe je dat. Als je het niet leuk vindt, of geen tijd, dan doe je het niet. Simpel toch? Ik deed dat zo als het mij uitkwam en zoals mijn zin er wel of niet in was. Niets meer en niets minder dan dat.
Wat vinden jullie van het volgende; kinderfeestjes uitnodigingen in de klas uit laten delen (door kind zelf?) of gewoon op het schoolplein? Of bij de kinderen in de bus doen?
volgens mij stopten wij die jaren geleden bij de uitgenodigde kinderen in de brievenbus, in elk geval zijn ze nooit uitgedeeld in de klas.
