Partner heeft het uitgemaakt
Lieve allemaal,
Ik ben nieuw hier en ik ben geen ouder, maar ik was wel ruim 3,5 jaar bonusmoeder van een meisje van 4
Mijn partner heeft er afgelopen weekend een punt achter gezet. Het liep al een paar maanden wat stroef omdat we zijn gaan latten, maar ik dacht dat we gewoon onze weg moesten vinden. Een maand geleden nog samen op vakantie gegaan wat super fijn was.
Hij geeft al wel een tijdje aan dat hij heel erg ermee zit dat hij geen gezin heeft, dat dat niet gelukt is. Dat hij nu pas beseft dat hij dochter niet dagelijks ziet etc. Ik heb hier alle begrip voor want wij zijn 3 maanden na zijn scheiding al bij elkaar gekomen. Dus ik denk dat hij het nooit goed heeft kunnen verwerken.
Met ex was contact eerst slecht, zij is vreemdgegaan en heeft hem verlaten voor een ander toen hun dochter een half jaar was (zij heeft 3 jaar een relatie met die andere man gehad en samengewoond en is sinds tijdje over). Ex is dichterbij komen wonen en sindsdien is het contact beter en ziet (ex) partner zijn dochter ook vaker.
Vorige week maakte hij het huilend uit met me, want hij zou nog iets van gevoelens hebben voor ex en kon dit niet plaatsen etc. 2 u later had hij alweer spijt. Heeft hier ook met ex over gesproken over het denken dat er gevoelens zijn. Ik heb dit gesprek op whatsapp mogen lezen. Werd verder respectvol over mij en onze relatie gepraat, vooral ook vanuit ex. Waarop (ex)partner besefte de relatie tussen ons niet weg te willen gooien.
Hij wilde mij niet kwijt, houd van mij, zal het nooit zo goed hebben als bij mij etc. Hele week merkte ik wel wat afstand maar ik dacht heeft tijd nodig. Was wel verder gewoon fijn als we samen waren, knuffelen, samen slapen etc.
Nu dit weekend gaf hij toch aan het allemaal niet te weten, niet weten wat die gevoelens voor ex nou zijn, alles niet goed heeft verwerkt, toch minder gevoelens voor me te hebben, geen liefde en aandacht meer in de relatie te willen stoppen. Wilde tijd voor zichzelf en zet er een punt achter. Ben huilend met mijn spullen weggegaan, volgende dag zat ik er zo doorheen dat ik hem heb geappt of we aub nog konden praten.
Dit is iets waar ik niet trots op ben maar heb zo ongeveer gesmeekt het niet op te geven. In mijn ogen hebben we een fijne relatie en ik kan ook heel goed met zn dochtertje. Afgesproken een pauze te nemen van een maand waarin hij tijd voor zichzelf neemt en gaat nadenken. Geen contact vanuit mijn kant, vind het moeilijk maar tot nu toe gelukt. Maar ik moest niks hopen zei hij.
Achteraf voel ik me stom en zwak dat ik dit heb afgesproken, maar ik mis hem zo. Ik kan het maar niet loslaten en heb zoveel liefdesverdriet. Vooral omdat het tot voor kort nog zo fijn was, dat kan ik niet begrijpen.
Sorry voor het lange verhaal, maar ben een beetje radeloos..
MiesMo schreef op 11-10-2024 om 16:07:
[..]Heb ook zoveel liefdesverdriet, kan de hele dag huilen 😅
🙏
Jaaa, laat het ook maar komen hoor.
Laat die tranen stromen. Het is zo verdrietig. Zoveel zeer, zoveel
hartzeer.
😭
Verdrietig zeg! Wat kan de liefde soms hard zijn. Alle sterkte!
Met wat emotionele afstand voelt het bizar dat hij na wat er is gebeurd terug wil naar zijn ex. Maar als het gaat om liefde zijn keuzes geregeld irrationeel. Alhoewel je je dan wel mag afvragen of het liefde of een andere manier van verbondenheid is (waar trauma een grote rol in speelt).
Wat je natuurlijk al weet: je kunt hem niet dwingen. De enige manier waarop jullie eventueel een toekomst samen kunnen hebben is door hem nu ruimte te geven dat hij niet voor jou kiest. Hij heeft dat proces nodig. Wees duidelijk wat jij wilt en laat hem gerust zien wat je voelt. Maar laat ook zien dat je elke keuze accepteert en dat jij je ook red in het leven zonder hem. Hoe zwaar ook.
GekkeHenkie100 schreef op 12-10-2024 om 08:07:
Verdrietig zeg! Wat kan de liefde soms hard zijn. Alle sterkte!
Met wat emotionele afstand voelt het bizar dat hij na wat er is gebeurd terug wil naar zijn ex. Maar als het gaat om liefde zijn keuzes geregeld irrationeel. Alhoewel je je dan wel mag afvragen of het liefde of een andere manier van verbondenheid is (waar trauma een grote rol in speelt).
Wat je natuurlijk al weet: je kunt hem niet dwingen. De enige manier waarop jullie eventueel een toekomst samen kunnen hebben is door hem nu ruimte te geven dat hij niet voor jou kiest. Hij heeft dat proces nodig. Wees duidelijk wat jij wilt en laat hem gerust zien wat je voelt. Maar laat ook zien dat je elke keuze accepteert en dat jij je ook red in het leven zonder hem. Hoe zwaar ook.
Dankjewel voor je bericht.
Ik kan het ook echt niet begrijpen waarom hij zou terug willen naar zijn ex na alles wat er is gebeurd. Maar misschien moet ik het ook niet willen begrijpen. Ik kan mezelf er helemaal gek mee maken, en ook niet goed voor mijn zelfvertrouwen; liever terug naar iemand die je zo behandeld heeft dan met mij zijn..
Mijn gedachten nemen een loopje met me. Ik wil het zo graag los kunnen laten, maar ik mis alle kleine dingetjes. Elke dag hoop ik op een appje dat hij me mist. Ik weet dat dit liefdesverdriet is maar arghh ik hoop dat het snel overgaat.
'Ik kan het ook echt niet begrijpen waarom hij zou terug willen naar zijn ex na alles wat er is gebeurd.' De kans is groot dat hij slechts één aspect van zijn relatie met zijn vrouw heeft belicht tegenover jou. De momenten van geluk, liefde, hoop, vertrouwen zal hij wellicht niet zo gedeeld hebben.
Tsjor
tsjor schreef op 14-10-2024 om 09:43:
'Ik kan het ook echt niet begrijpen waarom hij zou terug willen naar zijn ex na alles wat er is gebeurd.' De kans is groot dat hij slechts één aspect van zijn relatie met zijn vrouw heeft belicht tegenover jou. De momenten van geluk, liefde, hoop, vertrouwen zal hij wellicht niet zo gedeeld hebben.
Tsjor
Nee dat klopt en die zullen er vast en zeker zijn. Ze zijn 7 jaar samen geweest dus dat zal niet alleen maar ellende geweest zijn nee.
Ik heb het nu over dat zij is vreemdgegaan en weg is gegaan bij hem toen hun dochter nog een baby was, en vervolgens ook 3 jaar een relatie met die man gehad. Dat kan ik niet begrijpen dat je dan nu terug zou willen. Hij zegt ook zelf dat hij haar niet meer gelooft en vertrouwd.
MiesMo schreef op 14-10-2024 om 17:26:
[..]
Nee dat klopt en die zullen er vast en zeker zijn. Ze zijn 7 jaar samen geweest dus dat zal niet alleen maar ellende geweest zijn nee.
Ik heb het nu over dat zij is vreemdgegaan en weg is gegaan bij hem toen hun dochter nog een baby was, en vervolgens ook 3 jaar een relatie met die man gehad. Dat kan ik niet begrijpen dat je dan nu terug zou willen. Hij zegt ook zelf dat hij haar niet meer gelooft en vertrouwd.
Ik denk dat je dan onderschat hoeveel impact iets dergelijks heeft. Zeker als het je aangedaan wordt. En zeker als hij voor zijn gevoel geen closure heeft gehad.
Miesmo, stel dat je vriend nu zou zeggen dat hij voor jou kiest, dan kunnen omstanders ook zeggen: dat hij eerst aangeeft terug te willen naar zijn ex en dat jij hem dan nu toch terug wil nemen, dat snap ik niet.
Het is in elk geval niet zijn wens geweest om te gaan scheiden van zijn vrouw. Wie weet was er sprake van een postnatale depressie indertijd. Of denkt hij nu: zie je wel, ik wist dat die nieuwe relatie niet goed voor haar was. Eens schuldig altijd schuldig is wat dit betreft een beetje vreemd. Iemand kan ook 'dom' geweest zijn en een verkeerde beslissing hebben genomen.
Tsjor
tsjor schreef op 15-10-2024 om 08:20:
Miesmo, stel dat je vriend nu zou zeggen dat hij voor jou kiest, dan kunnen omstanders ook zeggen: dat hij eerst aangeeft terug te willen naar zijn ex en dat jij hem dan nu toch terug wil nemen, dat snap ik niet.
Het is in elk geval niet zijn wens geweest om te gaan scheiden van zijn vrouw. Wie weet was er sprake van een postnatale depressie indertijd. Of denkt hij nu: zie je wel, ik wist dat die nieuwe relatie niet goed voor haar was. Eens schuldig altijd schuldig is wat dit betreft een beetje vreemd. Iemand kan ook 'dom' geweest zijn en een verkeerde beslissing hebben genomen.
Tsjor
Hij heeft niet aangegeven terug te willen naar zijn ex. Als hij dit expliciet zou zeggen dan zou ik er ook niet meer naar terug willen. Hij heeft aangegeven dat er nog iets van gevoel zit, maar dat hij geen idee heeft wat voor gevoel het precies is.
Elpisto schreef op 14-10-2024 om 21:45:
[..]
Ik denk dat je dan onderschat hoeveel impact iets dergelijks heeft. Zeker als het je aangedaan wordt. En zeker als hij voor zijn gevoel geen closure heeft gehad.
Waarom zou ik dit onderschatten? Ik kan me voorstellen dat zoiets zeer heftig is en heb al een aantal keer aangegeven dat hij aan de slag moet met dit verwerken.
Persoonlijk kan ik mij gewoon niet voorstellen dat je weer een relatie aan zou willen gaan met iemand die ervandoor is gegaan met een ander en daar ook een lange relatie mee heeft gehad, niet zomaar een "foutje".
Wat ik mij wel kan voorstellen is dat je altijd nog van je ex houdt, ook omdat het de moeder is van je kind. Ik zie dit bij mijn ouders ook, maar die zullen nooit meer bij elkaar komen.
MiesMo schreef op 15-10-2024 om 08:44:
[..]
Waarom zou ik dit onderschatten? Ik kan me voorstellen dat zoiets zeer heftig is en heb al een aantal keer aangegeven dat hij aan de slag moet met dit verwerken.
Persoonlijk kan ik mij gewoon niet voorstellen dat je weer een relatie aan zou willen gaan met iemand die ervandoor is gegaan met een ander en daar ook een lange relatie mee heeft gehad, niet zomaar een "foutje".
Wat ik mij wel kan voorstellen is dat je altijd nog van je ex houdt, ook omdat het de moeder is van je kind. Ik zie dit bij mijn ouders ook, maar die zullen nooit meer bij elkaar komen.
Daarmee onderschat je de impact. Ik bedoel het niet verkeerd hoor, echt niet. Maar het verscheurt je in die zin zo, als je van de 1 op andere dag alles kwijt bent. Je blijft echt met zoveel vragen zitten, je maalt er over en bent constant bezig met wat iemand gedreven heeft, wat er fout gegaan is. Noem het maar op.
Je ex heeft nooit antwoord gekregen op die vragen en daarmee nooit die periode kunnen afsluiten, is een nieuwe relatie ingesprongen en nu komt alles in alle hevigheid weer naar boven.
MiesMo dat je hebt afgesproken om het tijd te geven, vind ik niet een teken van zwakte. Je breekt een relatie van 3,5 jaar niet af in een weekend. Dat jij het nodig hebt dat er nog gepraat wordt en dat je zaken wilt uitpraten is meer dan normaal en ook verstandig. Toch zal je nooit op alle vragen een antwoord krijgen, dus helemaal alles gaan begrijpen zal niet lukken. Misschien kan je dat willen begrijpen op een gegeven moment loslaten. Je bent nu in shock en het is dan ook lastig om echt tot je te laten doordringen dat de relatie over is. Liefdesverdriet is rouwen, voor niets wat je voelt hoef jij je te schamen.
Een maand is erg kort, ik snap dat je dan al wel een keer met hem spreken, maar kan je voor jezelf niet afspreken dat jij niet eerder dan 21 maart begin van de lente de balans voor jezelf opmaakt. En dat je nu alles wat er door je heen gaat (ik wil hem terug/ ik moet hem terug/ ik ben boos op hem/ etc.) door je heen laat gaan en desnoods opschrijft. En niet anders ga doen (niet meer smeken), dan hardlopen op lastige momenten en vriendinnen spreken.
Ik begrijp je verdriet MiesMo, ook de tijdelijke break, maar ik denk dat je stiekem best weet dat die ene maand enkel een uitstel van executie is?
Ook na een maand kan hij jou geen zekerheid geven, want dat hij jou mist zal best, maar dat zegt in deze situatie helemaal niets helaas. Als hij daadwerkelijk nog geen closure heeft gehad, dan begint zijn proces pas en zal hij nog door diverse fases moeten gaan. Daar past geen (nieuwe) relatie bij, want je krijgt nooit een eerlijke verse start en basis.
Hij heeft in de breuk nooit een keuze gehad en daarnaast was hij net papa geworden, dus weet haast niet hoe het voelt een gezinnetje te vormen. Kan zomaar dat hij verstandelijk niet meer terug wilt naar haar, maar dat is puur rationeel, qua gevoel kan dat heel anders zijn en dat lijkt hem nu op te breken. (Ook begrijpelijk)
Ik denk, maar dat is puur mijn mening, dat ik hem niet aan die maand zou houden. Stel dat hij zegt wel met je verder te willen, dan is er niets veranderd en kan hij het nog niet voor zichzelf uitzoeken en/of verwerken.
Zij blijven, door hun kind, altijd aan elkaar verbonden en in contact. Jullie krijgen samen nooit een eerlijke kans als hij zijn verleden met haar niet volledig heeft afgesloten. Steeds zul jij je afvragen, als hij zn kind gaat halen/terugbrengen en hij blijft wat langer weg, of er iets aan de hand is. Althans, zo zou het bij mij wel werken nu hij zo in deze twijfel modus zit. Geef hem, en indirect ook jezelf, meer tijd om zijn gevoelens op een rijtje te zetten, want een maand is niets en verwaarloosbaar.
Sterkte!
Elpisto schreef op 15-10-2024 om 09:48:
[..]
Daarmee onderschat je de impact. Ik bedoel het niet verkeerd hoor, echt niet. Maar het verscheurt je in die zin zo, als je van de 1 op andere dag alles kwijt bent. Je blijft echt met zoveel vragen zitten, je maalt er over en bent constant bezig met wat iemand gedreven heeft, wat er fout gegaan is. Noem het maar op.
Je ex heeft nooit antwoord gekregen op die vragen en daarmee nooit die periode kunnen afsluiten, is een nieuwe relatie ingesprongen en nu komt alles in alle hevigheid weer naar boven.
In mijn ogen heeft dit dan alles te maken met de verwerking van wat er is gebeurd, en niet het perse terug willen naar je ex? Ik kan het niet voor hem invullen natuurlijk.
Ik ben het er 100% mee eens dat hij dit niet heeft kunnen afsluiten, ik heb daarom ook gezegd dat hij er (professionele) hulp voor moet zoeken en wellicht er nog eens met ex over praten om het af te kunnen sluiten. Daarom wil ik hem ook de ruimte en tijd bieden.
Het probleem voor mij is gewoon de onduidelijkheid van wat hij nou voelt voor zijn ex. Als hij tegen me zegt ik ben nog verliefd op haar en ik wil het met haar proberen, pijnlijk maar prima dan ben ik weg. Alleen dat is het dan ook weer niet
Eergisteren sprak ik hem even op whatsapp en dan zegt hij dat hij me mist en dat het misschien nog goedkomt. Toen heb ik wel gezegd focus nu maar op jezelf want anders is het over een maand weer hetzelfde.
Ik kan het gewoon moeilijk loslaten denk ik
RoodVruchtje schreef op 15-10-2024 om 10:56:
Ik begrijp je verdriet MiesMo, ook de tijdelijke break, maar ik denk dat je stiekem best weet dat die ene maand enkel een uitstel van executie is?
Ook na een maand kan hij jou geen zekerheid geven, want dat hij jou mist zal best, maar dat zegt in deze situatie helemaal niets helaas. Als hij daadwerkelijk nog geen closure heeft gehad, dan begint zijn proces pas en zal hij nog door diverse fases moeten gaan. Daar past geen (nieuwe) relatie bij, want je krijgt nooit een eerlijke verse start en basis.
Hij heeft in de breuk nooit een keuze gehad en daarnaast was hij net papa geworden, dus weet haast niet hoe het voelt een gezinnetje te vormen. Kan zomaar dat hij verstandelijk niet meer terug wilt naar haar, maar dat is puur rationeel, qua gevoel kan dat heel anders zijn en dat lijkt hem nu op te breken. (Ook begrijpelijk)
Ik denk, maar dat is puur mijn mening, dat ik hem niet aan die maand zou houden. Stel dat hij zegt wel met je verder te willen, dan is er niets veranderd en kan hij het nog niet voor zichzelf uitzoeken en/of verwerken.
Zij blijven, door hun kind, altijd aan elkaar verbonden en in contact. Jullie krijgen samen nooit een eerlijke kans als hij zijn verleden met haar niet volledig heeft afgesloten. Steeds zul jij je afvragen, als hij zn kind gaat halen/terugbrengen en hij blijft wat langer weg, of er iets aan de hand is. Althans, zo zou het bij mij wel werken nu hij zo in deze twijfel modus zit. Geef hem, en indirect ook jezelf, meer tijd om zijn gevoelens op een rijtje te zetten, want een maand is niets en verwaarloosbaar.
Sterkte!
Ik heb dat ook voorgesteld hem langer de tijd te geven. Maar dat wilde hij niet want hij zegt; als ik je na een maand niet ga missen dan gebeurd dat over 3 maanden ook niet.
Dus ik weet het ook allemaal niet. Vanuit mij is het ook niet zo dat als hij nu na een maand zegt dat hij me mist, alles weer goed is. Hij moet wel actief aan de slag met het verwerken en dat dat een langere tijd nodig heeft begrijp ik wel, ik vraag me gewoon af of dat ook naast onze relatie kan bestaan.
Daarnaast als hij nog steeds vaag blijft over zijn gevoel voor ex, houdt het ook op bij mij. Omdat ik dan inderdaad steeds onzeker blijf
Labyrinth schreef op 15-10-2024 om 10:24:
MiesMo dat je hebt afgesproken om het tijd te geven, vind ik niet een teken van zwakte. Je breekt een relatie van 3,5 jaar niet af in een weekend. Dat jij het nodig hebt dat er nog gepraat wordt en dat je zaken wilt uitpraten is meer dan normaal en ook verstandig. Toch zal je nooit op alle vragen een antwoord krijgen, dus helemaal alles gaan begrijpen zal niet lukken. Misschien kan je dat willen begrijpen op een gegeven moment loslaten. Je bent nu in shock en het is dan ook lastig om echt tot je te laten doordringen dat de relatie over is. Liefdesverdriet is rouwen, voor niets wat je voelt hoef jij je te schamen.
Een maand is erg kort, ik snap dat je dan al wel een keer met hem spreken, maar kan je voor jezelf niet afspreken dat jij niet eerder dan 21 maart begin van de lente de balans voor jezelf opmaakt. En dat je nu alles wat er door je heen gaat (ik wil hem terug/ ik moet hem terug/ ik ben boos op hem/ etc.) door je heen laat gaan en desnoods opschrijft. En niet anders ga doen (niet meer smeken), dan hardlopen op lastige momenten en vriendinnen spreken.
Ik vind het ook kort en ook zeker voor hemzelf om dingen te gaan verwerken. Alleen hij gelooft al niet echt in een break en zegt dat als hij me na een maand niet mist dat over 3 maanden ook niet zal zijn.
Ik sprak hem nog even op whatsapp en hij mist me wel. Maar dan is er natuurlijk nog niks opgelost dus ik vind het heel lastig omdat ik hem ook echt de ruimte wil bieden, maar me ook besef dat zijn verwerkingsproces nog moet beginnen. En ik vraag me af of dat naast onze relatie kan bestaan. Voor mij wel zolang gevoelens voor ex geen verliefdheid en terug willen naar is, maar dat is voor mij heel onduidelijk.
Voor nu zoek ik verder geen contact en focus ik me op mezelf en dat gaat wel hoor. Alleen het blijft toch in mijn hoofd zitten
