Partner stelt niet genoeg grenzen omtrent communicatie aan moeder van z’n kind
Dag lieve mensen,
Ik zit met een iets en ik moet het delen want het is een compleet nieuwe situatie voor mij. Ik heb sinds 2 maanden een vriend en hij heeft een dochtertje van 4. Het is nu ongeveer een halfjaartje uit met de moeder van z’n dochter, ze hebben nu co-ouderschap. Het ging al een hele lange tijd niet goed tussen hun omdat ze eigenlijk simpelweg geen match zijn (ze is onverwachts zwanger geraakt en mijn vriend heeft ervoor gekozen om te blijven vanwege hun dochter). Sinds ik mijn vriend ken zijn er al problemen omtrent de communicatie met zijn ex, mijn vriend zegt (en van wat ik gezien en gelezen heb) gebruikt ze zijn dochter als middel en zet vaak haar eigen gevoel en emotie voorop, mijn vriend is nogal gevoelig als het gaat om zijn vaderschap (wat ik begrijp) omdat hij geen goede ervaringen heeft gehad met zijn vader. Nu gebruikt zijn ex zijn vaderschap tegen hem waardoor hij heel erg onzeker is hierover, terwijl hij zo’n geweldige vader is. Mijn vriend heeft van alles geprobeerd om de communicatie goed te krijgen maar vaak werd het afgepakt, ex is ook niet zo blij dat hij nu een relatie met mij heeft en geeft meerdere malen indirect aan dat ze hem terug wil. Nu sinds 2 weekjes is de communicatie al stukken beter maar belt ze hem om de domste dingen en dan vooral als ze weet dat mijn vriend en ik samen zijn. Mijn vriend is wat conflictvermijdend als het om haar gaat omdat hij haar niet vertrouwt en bang is dat er iets terecht komt bij hun dochtertje wat hem in een slecht daglicht zet. Nu vertoont hij nogal wat pleasegedrag en geeft hij zijn ex contestant de ruimte waardoor ze een bepaalde plek inneemt, ik sta dan nergens in dit verhaal. Ze weet dat als zij belt hij opneemt omdat hij denkt dat er wellicht iets met hun dochter is. Het is heel pril allemaal omtrent het co-ouderschap en ik geef ze alle ruimte van de wereld om het uit te zoeken en ik steun waar nodig maar ik vind wel dat mijn vriend een grens aan haar mag aangeven dat ze alleen belt als het noodzakelijk is voor hun dochter want op deze manier neemt zij contestant ruimte in beslag en mijn vriend laat dat toe, ook omdat mijn vriend dan een heel gesprek gaat voeren met haar hoe het gaat en zo, voelt zij ook dat ze die ruimte heeft. Daarna bagatelliseert hij nogal mijn gevoel als ik me erover uitspreekt en zegt vaak “het is wat het is”. Hij zegt zelf absoluut niet bij haar terug te willen maar wil de harmonie behouden. Maar als ik bel als hij met z’n ex is, neemt hij niet op omdat hij het niet nog erger wil maken voor haar en ze wss ruzie gaat maken. Maar hij houdt mij op afstand in alles en het lijkt alsof zij boven mij komt. Het gaat niet om jaloezie of iets en ook niet om haar want daar heb ik simpelweg geen controle over.. het gaat me erom hoe hij ermee omgaat en ik ben bang dat hij die grens niet gaan aangeven. Op deze manier blijft zij nog heel actief in zijn leven en krijgt zij misschien wel hoop dat het nog goed komt. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Het is dus bijna een half jaar uit tussen hun (dat is echt kort he) en 2 maanden geleden al had hij jou aan de haak geslagen. Het is echt niet vreemd hoor dat e.e.a. nog bij lange na niet verwerkt is, met name bij zijn ex die er nu alleen voorstaat met hun dochtertje. Helemaal niet vreemd dus dat zij om van alles belt want ze wilt het ook liever samen doen; zij heeft niet gekozen om er alleen voor te staan.
Weet je, ouders die pas gescheiden zijn hebben altijd een complexe communicatie met elkaar. Daar spelen allerlei grote en kleine zaken in mee die allemaal uitvergroot worden. Vooral de negatieve zaken.
Daar hebben ze jou als als extra complicerende factor echt niet bij nodig. Dus als ik jou was zou ik zoveel mogelijk proberen om je er buiten te houden.
Jaloers zijn op het feit dat hij de telefoon niet opneemt als jij belt lijkt me ook volkomen onnodig. Hij heeft toch duidelijk voor je gekozen, hij woont toch met jou samen? Geef hem dan ook echt die ruimte en laat het gaan. Niet onzeker en jaloers zijn; het is niet nodig en je maakt zaken alleen maar nog ingewikkelder.
Als je er met hem over praat, bagatalisseert hij jouw gevoel zeg je. Wat voor gevoel deel je dan met hem?
Niet mee bemoeien. Je kent hem 2 maanden en je doet net alsof jullie elkaar al eeuwige trouw hebben beloofd. Je vriend en zijn ex zijn nog bezig om uit te zoeken hoe ze nu met elkaar kunnen omgaan.
Als je een relatie krijgt met een gescheiden ouder met een kind kom je in een volkomen nieuwe werkelijkheid terecht van losmakingsprocessen, nieuwe patronen zoeken, dynamieken en loyaliteit. Dat is helemaal niet zo vreemd. Althans, dat is mijn ervaring toen ik een relatie kreeg met iemand die al járen gescheiden was.
Jouw vriend is pas een half jaar gescheiden en hij kent jou een paar maanden. Het gaat allemaal echt nog wel even duren tot hij en zijn ex hun weg hebben gevonden en jij hebt daar helemaal geen invloed op. Blijf dicht bij jezelf, vat niks persoonlijk op en zorg voor hooguit één of twee vaste momenten in de week waarop jullie met z'n tweeën zijn voor elkaar.
'...met name bij zijn ex die er nu alleen voorstaat met hun dochtertje.'. Ze hebben co-ouderschap, dus hij staat er nu ook alleen voor met het dochtertje.
'Helemaal niet vreemd dus dat zij om van alles belt want ze wilt het ook liever samen doen; zij heeft niet gekozen om er alleen voor te staan.' Daar weet je niets van.
Ik hoop dat Puurheid6 nog niet samenwoont met haar vriend. De relatie is twee maanden oud en nu wil je je vriend al gaan verbouwen!
Pippeltje schreef op 08-08-2025 om 02:54:
Het is dus bijna een half jaar uit tussen hun (dat is echt kort he) en 2 maanden geleden al had hij jou aan de haak geslagen. Het is echt niet vreemd hoor dat e.e.a. nog bij lange na niet verwerkt is, met name bij zijn ex die er nu alleen voorstaat met hun dochtertje. Helemaal niet vreemd dus dat zij om van alles belt want ze wilt het ook liever samen doen; zij heeft niet gekozen om er alleen voor te staan.
Weet je, ouders die pas gescheiden zijn hebben altijd een complexe communicatie met elkaar. Daar spelen allerlei grote en kleine zaken in mee die allemaal uitvergroot worden. Vooral de negatieve zaken.
Daar hebben ze jou als als extra complicerende factor echt niet bij nodig. Dus als ik jou was zou ik zoveel mogelijk proberen om je er buiten te houden.
Jaloers zijn op het feit dat hij de telefoon niet opneemt als jij belt lijkt me ook volkomen onnodig. Hij heeft toch duidelijk voor je gekozen, hij woont toch met jou samen? Geef hem dan ook echt die ruimte en laat het gaan. Niet onzeker en jaloers zijn; het is niet nodig en je maakt zaken alleen maar nog ingewikkelder.
Als je er met hem over praat, bagatalisseert hij jouw gevoel zeg je. Wat voor gevoel deel je dan met hem?
Dat ze uit elkaar zijn kan ook een gezamenlijke beslissing zijn. Ik lees nergens dat het uitsluitend op initiatief was van de man. Bovendien staat ze er niet alleen voor, ze hebben co- ouderschap. Ze staan er dus beiden alleen voor in de week dat dochtertje er is. Oppassen dat het meteen weer een topic wordt waarin man de boze wolf is want hij wilde uit elkaar gaan ( weten we niet) en vrouw zielig is want ze staat er alleen voor ( hij net zo goed). Verder eens met je post; het is allemaal nog erg pril en moet nog settelen.
Jij staat inderdaad “helemaal nergens in dit verhaal”. Ken je plek, zeg. Je kent die vent net.
Je noemt hun co ouderschap nog heel pril... en jullie relatie niet dan? Je loopt veel te hard van stapel met je conflictvermijdende vriend .. doe een stap terug en laat ze hun weg erin vinden , jij kan zo een nieuwe vriend opduikelen dat kind heeft maar 1 paar ouders die nog zeker 14 jaar moeten communiceren met elkaar
Omdat dit geheel nieuw terrein voor je is zou ik je adviseren om je eens in te gaan lezen over scheiden en nieuwe relaties na scheiding.
Je hebt je vriend, zijn ex en de dynamiek tussen hun al helemaal geanalyseerd terwijl je hem nog maar 2 maanden kent en je echt geen flauw idee hebt waar je over praat.
Tijd om je eigen onzekerheden te gaan analyseren en de 2 ouders zelf hun weg na de scheiding te laten zoeken.
Je probeert nu een manier te zoeken om je plek op te eisen in een gezinsdynamiek waar jij echt geen deel van bent en ook nu niet zou moeten willen. Doe 20 stappen terug. Jij bent nu alleen "de vriendin van" meer niet.
Het doet er niet toe of zijn ex hem terug zou willen, het is jouw vriend die jouw het vertrouwen zou moeten kunnen geven dat jij de ware voor hem bent.
Dus richt je op jullie contact samen. Leer hem eerst eens kennen en meng je niet op de manier die je nu doet in het na huwelijk van deze 2 ouders.
Pippeltje schreef op 08-08-2025 om 02:54:
Het is dus bijna een half jaar uit tussen hun (dat is echt kort he) en 2 maanden geleden al had hij jou aan de haak geslagen. Het is echt niet vreemd hoor dat e.e.a. nog bij lange na niet verwerkt is, met name bij zijn ex die er nu alleen voorstaat met hun dochtertje. Helemaal niet vreemd dus dat zij om van alles belt want ze wilt het ook liever samen doen; zij heeft niet gekozen om er alleen voor te staan.
Weet je, ouders die pas gescheiden zijn hebben altijd een complexe communicatie met elkaar. Daar spelen allerlei grote en kleine zaken in mee die allemaal uitvergroot worden. Vooral de negatieve zaken.
Daar hebben ze jou als als extra complicerende factor echt niet bij nodig. Dus als ik jou was zou ik zoveel mogelijk proberen om je er buiten te houden.
Jaloers zijn op het feit dat hij de telefoon niet opneemt als jij belt lijkt me ook volkomen onnodig. Hij heeft toch duidelijk voor je gekozen, hij woont toch met jou samen? Geef hem dan ook echt die ruimte en laat het gaan. Niet onzeker en jaloers zijn; het is niet nodig en je maakt zaken alleen maar nog ingewikkelder.
Als je er met hem over praat, bagatalisseert hij jouw gevoel zeg je. Wat voor gevoel deel je dan met hem?
We wonen niet samen, we zijn net bij elkaar. En ik ben niet onzeker of jaloers, ik doe ook nooit moeilijk tegen hem omdat ik weet dat ze het allemaal nog moeten uitzoeken. Het is gewoon nieuw voor me dus ik wil er gewoon op de best mogelijke manier mee omgaan. En het gevoel wat het met mij doet want daar hebben we het wel is over.
linn19 schreef op 08-08-2025 om 10:40:
Omdat dit geheel nieuw terrein voor je is zou ik je adviseren om je eens in te gaan lezen over scheiden en nieuwe relaties na scheiding.
Je hebt je vriend, zijn ex en de dynamiek tussen hun al helemaal geanalyseerd terwijl je hem nog maar 2 maanden kent en je echt geen flauw idee hebt waar je over praat.
Tijd om je eigen onzekerheden te gaan analyseren en de 2 ouders zelf hun weg na de scheiding te laten zoeken.
Je probeert nu een manier te zoeken om je plek op te eisen in een gezinsdynamiek waar jij echt geen deel van bent en ook nu niet zou moeten willen. Doe 20 stappen terug. Jij bent nu alleen "de vriendin van" meer niet.
Het doet er niet toe of zijn ex hem terug zou willen, het is jouw vriend die jouw het vertrouwen zou moeten kunnen geven dat jij de ware voor hem bent.
Dus richt je op jullie contact samen. Leer hem eerst eens kennen en meng je niet op de manier die je nu doet in het na huwelijk van deze 2 ouders.
Ik lees al heel veel over van alles en ik meng me letterlijk in niks, dit is gewoon een gevoel vanuit mij. Mijn vriend heeft mij op het begin (nu nog steeds) van alles uitgelegd en we hadden hier veel gesprekken over, hij was ook nog eens heel slecht aan het praten over zijn ex tegen mij, de communicatie verliep niet goed tussen hun. Ik was er telkens voor hem als het weer slecht verliep en dan hadden we het erover, ik was heel objectief. Nu het beter gaat lijkt het alsof ik niet meer besta? Hij zei ook dat ik een pleister was in die rot situatie.. nou ja, geen idee wat ik daarvan moet vinden.
EmmaT schreef op 08-08-2025 om 07:13:
Als je een relatie krijgt met een gescheiden ouder met een kind kom je in een volkomen nieuwe werkelijkheid terecht van losmakingsprocessen, nieuwe patronen zoeken, dynamieken en loyaliteit. Dat is helemaal niet zo vreemd. Althans, dat is mijn ervaring toen ik een relatie kreeg met iemand die al járen gescheiden was.
Jouw vriend is pas een half jaar gescheiden en hij kent jou een paar maanden. Het gaat allemaal echt nog wel even duren tot hij en zijn ex hun weg hebben gevonden en jij hebt daar helemaal geen invloed op. Blijf dicht bij jezelf, vat niks persoonlijk op en zorg voor hooguit één of twee vaste momenten in de week waarop jullie met z'n tweeën zijn voor elkaar.
Ja klopt, het is ook volkomen nieuw. We zijn allebei ook nog jong en van een scheiding is geen sprake, ze zijn niet getrouwd geweest. Ik blijf altijd dichtbij mezelf en ik bemoei me nergens mee. Ik weet dat ik het wat tijd moet geven en het los moet laten voor mezelf, dus dat ga ik wel doen.
Puurheid6 schreef op 08-08-2025 om 10:57:
[..]
Ik lees al heel veel over van alles en ik meng me letterlijk in niks, dit is gewoon een gevoel vanuit mij. Mijn vriend heeft mij op het begin (nu nog steeds) van alles uitgelegd en we hadden hier veel gesprekken over, hij was ook nog eens heel slecht aan het praten over zijn ex tegen mij, de communicatie verliep niet goed tussen hun. Ik was er telkens voor hem als het weer slecht verliep en dan hadden we het erover, ik was heel objectief. Nu het beter gaat lijkt het alsof ik niet meer besta? Hij zei ook dat ik een pleister was in die rot situatie.. nou ja, geen idee wat ik daarvan moet vinden.
Wat jij daarvan mag vinden is dat er een kans is dat hij jou gebruikt om los te komen van zijn ex. Wat je hierboven beschrijft zijn red flags, rode vlaggen. Hij is nog lang niet los van haar maar het helpt hem om het met jou te bespreken en de 'shit' bij jou te dumpen. Het komt hem goed uit dat jij geduldig luistert naar zijn problemen met haar. Dan is hij het kwijt. Alsjeblieft, laat je hier niet voor gebruiken. Doe het eens een tijdje niet. En kijk wat er dan over is van jullie relatie.
linn19 schreef op 08-08-2025 om 10:40:
Omdat dit geheel nieuw terrein voor je is zou ik je adviseren om je eens in te gaan lezen over scheiden en nieuwe relaties na scheiding.
Je hebt je vriend, zijn ex en de dynamiek tussen hun al helemaal geanalyseerd terwijl je hem nog maar 2 maanden kent en je echt geen flauw idee hebt waar je over praat.
Tijd om je eigen onzekerheden te gaan analyseren en de 2 ouders zelf hun weg na de scheiding te laten zoeken.
Je probeert nu een manier te zoeken om je plek op te eisen in een gezinsdynamiek waar jij echt geen deel van bent en ook nu niet zou moeten willen. Doe 20 stappen terug. Jij bent nu alleen "de vriendin van" meer niet.
Het doet er niet toe of zijn ex hem terug zou willen, het is jouw vriend die jouw het vertrouwen zou moeten kunnen geven dat jij de ware voor hem bent.
Dus richt je op jullie contact samen. Leer hem eerst eens kennen en meng je niet op de manier die je nu doet in het na huwelijk van deze 2 ouders.
Hij zegt zelf dat hij conflict uit de weg gaat en het zo harmonieus mogelijk wil houden. En ik ken hem niet 2 maanden maar een halfjaar al. Hij heeft mij midden in deze situatie gesleurd eigenlijk want telkens kwam hij naar me toe met van alles en sms’jes, appjes, verhalen. Ik heb me afzijdig gehouden en altijd gereageerd vanuit begrip naar hem maar ook naar z’n ex. Mijn vriend zegt dat ik het perfect doe in deze situatie.
En ik vind dat je een beetje kort door de bocht reageert. Het is nieuw daarom plaats ik een verhaal zodat ik wat meer andere ervaringen/meningen kan horen + ik praat heel veel met mn omgeving erover en doe erg mn best om alles zo goed mogelijk te begrijpen en vooral me zo goed mogelijk los te koppelen van alles, want het is niet mijn zaak.
Het pijnpunt is dat het nu allemaal beter verloopt en hij mij een beetje aan de kant zet.
Puurheid6 schreef op 08-08-2025 om 10:57:
[..]
Ik lees al heel veel over van alles en ik meng me letterlijk in niks, dit is gewoon een gevoel vanuit mij. Mijn vriend heeft mij op het begin (nu nog steeds) van alles uitgelegd en we hadden hier veel gesprekken over, hij was ook nog eens heel slecht aan het praten over zijn ex tegen mij, de communicatie verliep niet goed tussen hun. Ik was er telkens voor hem als het weer slecht verliep en dan hadden we het erover, ik was heel objectief. Nu het beter gaat lijkt het alsof ik niet meer besta? Hij zei ook dat ik een pleister was in die rot situatie.. nou ja, geen idee wat ik daarvan moet vinden.
Het kan best zijn dat je in een rebound relatie zit. Ook wel pleister relatie genoemd. Komt ook veel voor na scheidingen. Dus wat hij zegt over die pleister zou ik maar heel serieus gaan nemen.
Het is dan aan jou of je daar genoegen mee neemt maar zo te lezen had jij hele andere verwachtingen van jullie prille relatie.
Wat zijn ex allemaal wel of niet doet doet er niet eens toe.
MRI schreef op 08-08-2025 om 11:12:
[..]
Wat jij daarvan mag vinden is dat er een kans is dat hij jou gebruikt om los te komen van zijn ex. Wat je hierboven beschrijft zijn red flags, rode vlaggen. Hij is nog lang niet los van haar maar het helpt hem om het met jou te bespreken en de 'shit' bij jou te dumpen. Het komt hem goed uit dat jij geduldig luistert naar zijn problemen met haar. Dan is hij het kwijt. Alsjeblieft, laat je hier niet voor gebruiken. Doe het eens een tijdje niet. En kijk wat er dan over is van jullie relatie.
Ik weet niet perse of dat zo is want hij wil absoluut niet terug bij zijn ex. Hij zegt dat ik zijn grote liefde ben en dat hij nog nooit zo’n connectie met iemand heeft gehad, hij zegt zelfs dat ik de toekomstige moeder van z’n kind ben. Dus ik weet niet of ik een rebound ben alleen het was wel een dragelijkere situatie omdat ik in zijn leven kwam toen maar nu het dus beter gaat zei hij laatst ineens dat hij niet weet of een relatie er tussen past. Maar dat komt ook omdat hij gewoon heel veel bezig is met het vader en co- ouderschap, wat natuurlijk geweldig is, het is een super goede vader en dat vind ik heel aantrekkelijk aan hem. Ja.. ik weet het allemaal niet meer hoor, die opmerking over pleister zit me niet echt lekker. Ik heb hem nu de ruimte gegeven om daar even goed over te gaan nadenken.. en ik ook.
