Verder na ontrouw - deel 8

Ik vraag mij ook wel af wat een open relatie is zonder seks? Als een man en een vrouw een erotische band smeden buiten het huwelijk, dan lijkt het redelijk onvermijdelijk dat daar seks van komt? Of hebben we het alleen over vriendschap met een ander? 

Izza schreef op 10-01-2025 om 16:23:

Dat klinkt wel heel gek. Je hebt een open relatie maar dan zonder seks? Uiteindelijk wil je dat toch ook? Zeker vanuit mannelijk perspectief. Of deden jullie alleen swingen? Dat kan natuurlijk ook.

Dit klinkt voor hem overigens ideaal. Hij kan zich volledig richten op zijn passie (zijn werk). Jij bent er voor de huishouding en kinderen (waar hij geen enkele verplichting in heeft). En zijn vriendin is er voor de spanning en seks. En naar de buitenwereld is hij de geslaagde man. Waarom zou hij dit precies anders willen denk je?

We hebben geen open relatie. Dat vroeg iemand anders, maar dat is het niet. We zijn wel openminded. Een paar keer partnerruil, een tijdje een trio gehad. En hij is wel eens met andere vrouwen uitgeweest,en op vakantie. Ik kon/wilde dat toch niet met kleine kinderen thuis en ik gunde hem dat.

Het rollenpatroon is inderdaad ik huishouden en kinderen, hij werken (ik werk ook trouwens, en hij doet ook huishouden).

Die vriendin waar het nu serieus mee geworden is, dat is afgelopen half jaar zo gegroeid. En DAT wilde ik dus niet. Maar hij kon het niet loslaten en sinds zij in scheiding ligt is dat voor hem ook een aantrekkelijke optie geworden. 

Na het uitspreken daarvan 3 weken geleden heeft hij geprobeerd die beslissing bij mij te leggen. Op dat moment leek hij heel graag te willen dat ik die beslissing zou nemen. 

Maar dat doe ik niet zo plompverloren. Als hij weg wil mag hij dat zelf gaan regelen. Maar dat doet hij niet (zover ik weet). Dus in dat opzicht lijkt hij het nu wel lekker voor elkaar te hebben. Maar het zit hem niet lekker hoor. Hij is echt niet happy zo. Er is iets. Maar dat laat ik mooi bij hem. En ik vind het, naar omstandigheden, prima zo. De kinderen hebben hun vader, hij doet alles voor me. Ik rem hen ook in hun samenzijn, want hij vindt het moeilijk/lullig voor mij om af te spreken met haar buiten de cursusdagen die ze samen hebben. 

Hij heeft ook weleens aangegeven dat zij terughoudend is omdat ze geen gezin wil verwoesten. Misschien speelt dat nu ook, en zit ik ze feitelijk dwars nu, en dat voelt stiekem best lekker. Ik ga ze niet nog een extra zetje geven door hem eruit te zetten. Die beslissing mag hij mooi zelf maken. Dat hij dat niet doet, al wil hij dat misschien wel, vind ik tot nu toe alleen maar gunstig. Geen overhaaste beslissingen. Of hij wil het helemaal niet, of twijfelt nog. Die hoop heb ik nog steeds. Steeds meer zelfs, afgaande op zijn gedrag.

Theekannetje schreef op 10-01-2025 om 17:44:

[..]

Ik denk ook dat hij twijfelt. Je moet hem inderdaad geen munitie geven. Wel sterk dat je dat kunt. Je gunt hem ook veel. Op vakantie met andere vrouwen… Hij zal dat waarschijnlijk bij zijn nieuwe liefde niet moeten proberen? Hij zit op rozen bij jou. Al die vrijheid en jij bent daar OK mee. Je wordt er niet ongelukkig van. Heel sterk! Hij zal ver mogen zoeken om nog zo’n vrouw te vinden.

Dat hoeft hij bij haar niet te doen nee. Zij gaat al huilen als hij met een andere vrouw praat. 3 dagen over de zeik als hij niet op cursus kan komen door werk.

Ik ben van mening dat wij heel goed bij elkaar passen qua behoeftes, en we vullen elkaars zwakke kanten aan. Hij communiceert bijvoorbeeld heel moeilijk, maar ik weet hoe ik een vruchtbaar, respectvol gesprek met hem moet leiden. Zij vindt het nu al lastig als hij haar verkeerd of niet begrijpt. Ik regel altijd de uitjes ,want van hem hoeft dat niet zo, of hij weet niks. Zij heeft al een paar keer gemopperd dat hij geen initiatief neemt. Dat wordt nog wat denk ik dan. Maar al zouden ze dat inmiddels inzien, ze zijn nog te verslaafd aan elkaars aandacht om het los te laten. 

Ik zit overigens ook op rozen bij hem hoor. Ik kan lekker mezelf zijn, doe de opvoeding graag op mijn manier, wil bv de inrichting van het huis op mijn manier. Ben heel impulsief. Ik kan vanavond besluiten morgen op vakantie te willen, of een nieuwe auto te kopen. En hij vindt het allemaal prima. Tot op zekere hoogte, en daarin remt hij mij dan weer. Wat alleen maar goed is. 

Stresskipje schreef op 10-01-2025 om 18:12:

[..]

Ik zit overigens ook op rozen bij hem hoor. Ik kan lekker mezelf zijn, doe de opvoeding graag op mijn manier, wil bv de inrichting van het huis op mijn manier. Ben heel impulsief. Ik kan vanavond besluiten morgen op vakantie te willen, of een nieuwe auto te kopen. En hij vindt het allemaal prima. Tot op zekere hoogte, en daarin remt hij mij dan weer. Wat alleen maar goed is.

Je zou haast denken dat je iedereen zo’n leven gunt, maar ik denk eerder dat je jezelf dit voorhoudt om ermee te kunnen dealen. De druk op je borst en andere fysieke klachten zeggen nl heel wat anders.

Ik hoop oprecht dat het allemaal met een sisser gaat aflopen voor jou en jullie relatie zal standhouden, maar ik zie dit niet zomaar gebeuren, sorry. De vrijheid die hij inmiddels heeft verworven binnen jullie relatie gaat hij niet zomaar meer opgeven. En geloof je echt dat er tijdens de vorige vriendschappen op vakanties geen seks is geweest met hen?

Blijf alsjeblieft goed voor jezelf zorgen en bewaak je grenzen vooral!

Wat ik omschrijf is natuurlijk los van de affaire. 
die lichamelijke klachten heb ik door de situatie nu. Die is niet rooskleurig nee. Ik probeer alleen maar aan te geven dat ik veel heb om voor te vechten. 
Ik heb er wel alle vertrouwen in dat hij in het verleden niet stiekem sex gehad heeft ja.Weleens niet-stiekem, in overleg. Dat idee kwam van mijzelf af, en dat durfde hij in het begin niet eens. En na een paar keer was de lol eraf en hoefde het voor hem niet meer (laag libido).
Familie en vrienden roepen ook dat hij met haar ook echt wel eerder sex had. Ik heb geen enkele reden om daaraan te twijfelen.
Ten eerste wil heus niet elke vrouw sex met hem, hij is zelf ook niet erg sexueel ingesteld. 
Ten 2e kan ik altijd zien waar hij is (locatie app, mocht ik tot voor kort alle appjes lezen, foto's en plaatjes waren gesynchroniseerd met de laptop, enzovoorts..
Die synchronisatie staat nu wel uit, en hij wil liever niet meer dat ik in zn telefoon kijk (en dat wil ik ook niet eens meer). Daarover heeft hij eerlijk aangegeven dat hij dat niet meer wil omdat het alle grenzen te buiten gaat en hij zich daarvoor schaamt en zich schuldig voelt naar mij toe. 
Noem me naief, maar ik vertrouw hem. Ik heb geen reden om te twijfelen. Hij vertelt nu niet meer alles, maar genoeg, en als ik zou vragen zou ik antwoord krijgen.Maar ik vraag niet zoveel meer, omdat ik het niet meer hoef te horen.

RoodVruchtje schreef op 10-01-2025 om 19:58:

[..]

Je zou haast denken dat je iedereen zo’n leven gunt, maar ik 

Ik hoop oprecht dat het allemaal met een sisser gaat aflopen voor jou en jullie relatie zal standhouden, maar ik zie dit niet zomaar gebeuren, sorry. De vrijheid die hij inmiddels heeft verworven binnen jullie relatie gaat hij niet zomaar meer opgeven.

Hij heeft geen vrijheid verworven binnen onze relatie, hij heeft onze relatie juist opgezegd. Om met haar verder te kunnen. 

Omdat dat binnen onze relatie voor mij geen optie was. Dat was/is mijn grens. 

Stresskipje schreef op 09-01-2025 om 13:49:

[..]

Mij heeft details vragen geholpen omdat het minder erg was dan ik in mn hoofd haalde. Maar dat weet je natuurlijk niet van tevoren, dus in dat opzicht is het een risicovraag. De afweging is denk ik; Kun je het bagatelliseren als je het zelf invult, of maak je jezelf helemaal gek met wat je in je hoofd haalt?

Mijn ervaring over vragen of ze beseffen wat ze opblazen (ik gebruikte ook dat woord) is hetzelfde als van die van Gekke henkie.Tuurlijk moet/kan/mag je het vragen, maar als het "vrije leven" lonkt voelen ze dat echt niet.

Ik heb geen tips qua vragen, maar Wat ik bewust NIET gevraagd heb is of hij beseft dat hij altijd aan ons "vast" zal zitten , en het financieel ook niet bepaald aantrekkelijk is om te scheiden sowieso, maar ook apart te wonen. Ik zou namelijk niet willen dat hij om die reden bij ons blijft.

Ik denk dat dat voor mij ook zo werkt, beter de waarheid dan zelf invullen.. en dan maar hopen dat die waarheid een beetje 'meevalt'. Kan het meevallen? Wat Gekkehenkie ook zei over een beeld met romantische muziek.. ik zie ook een enorme passievolle scène voor me nu. 

Hoe verhouden de details zich in jullie hoofd wanneer je nu dan zelf weer intimiteit hebt met je partner? Slijten die beelden? 

Risicovraag, ja.. 

Ik kan mij voor mezelf geen voorstelling maken dat je je partner zo 'vergeet' van te voren, maar dat moet haast wel zo zijn.. Zou dat zo zijn, dat ze echt even opgaan in het vrije leven en hun partner (on)bewust echt vergeten? Dat de spanning het wint? Hebben jullie partners dat uit kunnen leggen? 

Die laaste vraag vermijd ik ook.. 

als dit overgaat en we komen weer bij elkaar, dan mag ik hopen dat we ons lesje geleerd hebben en het niet weer zover komt.
Het zou toch sterk zijn als hij voor een derde keer "de liefde van zijn leven" tegenkomt. Dan zal hij zichzelf ook wel achter zijn oren gaan krabben lijkt me?
Ik heb dus ook aan de andere kant gestaan en toen ik daarvan genezen was kon ik me wel voor mn kop slaan dat ik mn relatie en gezin zo op het spel had gezet. Dat gebeurd me nooit meer. Ik besefte toen ook echt wat ik had en dat nooit kwijt wil. We zijn daar sterker uitgekomen.
Ik mag toch hopen dat hij dat straks ook zo ervaart, en zich daarnaar gaat gedragen. zo niet, dan komt het niet meer goed tussen ons, maar dan van mijn kant.

Stresskipje het leest alsof hij zo ong bijna alles wat hij zou kúnnen willen, in jullie relatie kon krijgen. Ik vind het heel sterk van je dat dit je nu zo lukt. Het zou van mij té veel vragen, denk ik, maar als je dit gezond kunt volhouden, waarom niet.. Hopelijk ziet hij in wat hij allang had en dat bij deze andere vrouw dat niet gaat zijn wat hij wilt op langere termijn. Jullie zijn in ieder geval zo te lezen wel heel eerlijk naar elkaar toe ook.

Buitenspel2024 schreef op 10-01-2025 om 22:14

Ik kan mij voor mezelf geen voorstelling maken dat je je partner zo 'vergeet' van te voren, maar dat moet haast wel zo zijn.. Zou dat zo zijn, dat ze echt even opgaan in het vrije leven en hun partner (on)bewust echt vergeten? Dat de spanning het wint? Hebben jullie partners dat uit kunnen leggen?

Die laaste vraag vermijd ik ook..

Ik ben zelf ook verliefd/bezig geweest met een ander. En op dat moment denk je inderdaad echt niet aan je partner. Je gaat zo op in de ander, het gevoel, de aandacht, de spanning, dat daar geen ruimte voor is. Mijn man dreigde met weggaan, was al met de scheiding bezig, maar dat deed me in eerste instantie niet genoeg om het los te kunnen laten. Het is zo verslavend. Pas toen de sleur in de affaire begon te komen, het repetatief en minder spannend werd ,besefte ik dat de ander helemaal niet zo leuk was en ik verliefd was op de situatie, niet op hem. En er zat al helemaal geen stabiele toekomst in.  Toen kwam ik weer op aarde. Het heeft toen nog een paar maanden geduurd voordat ik besefte wat mn man, huwelijk en gezin eigenlijk voor me betekende en kreeg ik pas echt spijt.

Wat de sex daarna betreft ; dat was de eerste periode heel ongemakkelijk. Maar we zijn het gewoon gaan doen, met een hoop "sorry, het lukt even niet verders". En het heeft denk ik wel een jaar of 2 geduurd, maar daarna was het weer zorgeloos en passievol.

Buitenspel2024 schreef op 10-01-2025 om 22:28:

Stresskipje het leest alsof hij zo ong bijna alles wat hij zou kúnnen willen, in jullie relatie kon krijgen. Ik vind het heel sterk van je dat dit je nu zo lukt. Het zou van mij té veel vragen, denk ik, maar als je dit gezond kunt volhouden, waarom niet.. Hopelijk ziet hij in wat hij allang had en dat bij deze andere vrouw dat niet gaat zijn wat hij wilt op langere termijn. Jullie zijn in ieder geval zo te lezen wel heel eerlijk naar elkaar toe ook.

Dankje. Tot nu toe vind ik scheiden moeilijker dan niet scheiden hoor. Om niet te scheiden hoef je alleen maar niks te doen.

Nu heb ik hem niet als liefdespartner, maar als ik hem eruit zet/ we gaan scheiden ook niet. Dus dat is om het even. Nu kan het nog goedkomen. Als we gaan scheiden zouden we op zich ook wel weer bij elkaar kunnen komen, maar dan hebben wel de kinderen een nare deuk opgelopen. Alleen al daarom is het vol te houden.

Stresskipje schreef op 10-01-2025 om 22:39:

[..]

Ik ben zelf ook verliefd/bezig geweest met een ander. En op dat moment denk je inderdaad echt niet aan je partner. Je gaat zo op in de ander, het gevoel, de aandacht, de spanning, dat daar geen ruimte voor is. Mijn man dreigde met weggaan, was al met de scheiding bezig, maar dat deed me in eerste instantie niet genoeg om het los te kunnen laten. Het is zo verslavend. 

Maar dan zelfs dusdanig, dat je je huidige partner kan appen tegelijkertijd dat je met die ander appt? En ook bij wijze van vlak voordat je met de ander samen bent? 

Buitenspel2024 schreef op 10-01-2025 om 22:14:

[..]

Ik denk dat dat voor mij ook zo werkt, beter de waarheid dan zelf invullen.. en dan maar hopen dat die waarheid een beetje 'meevalt'. Kan het meevallen? Wat Gekkehenkie ook zei over een beeld met romantische muziek.. ik zie ook een enorme passievolle scène voor me nu. 

Mij viel het mee ja. Denk aan jezelf tijdens de eerste keren kussen en sex. Was dat als op tv? Of wat onhandig door de spanning?
Wel eens sex gehad in een auto? Was dat titanic? Of vooral gestuntel? En wat wint er denk je, de passie, of de angst om betrapt te worden?
En mans Truus bleek tot voor kort niet eens wat te durven. En man ook niet. Het schuldgevoel knaagde, en zij was/is onzeker/verlegen.
Dat bagatelliseerde de boel wel bij mij.